1. Лексика, лексикология ве фразеология акъкъында не айта билесинъиз? 2. Лексикология ве фразеология фенлери нени огрене?
Тильде олгъан бутюн сёзлернинъ джыйымына лексика я да лугъат теркиби дейлер. Тильнинъ лугъат теркибини огренген болюкке тилыиынаслыкъта лексикология дейлер.
Лексикология лугъат теркибини тарихий джеэттен де (сёзлернинъ пейда олувыны ве лексиканынъ шекилленю- вини) огрене. Мында асыл къырымтатар лексикасы башкъа тиллерден (мисаль оларакъ араб, фарс, рус) кирген сёзлер- ден айырыла.
1. Лексика, лексикология ве фразеология акъкъында не айта билесинъиз? 2. Лексикология ве фразеология фенлери нени огрене?
Тильде олгъан бутюн сёзлернинъ джыйымына лексика я да лугъат теркиби дейлер. Тильнинъ лугъат теркибини огренген болюкке тилыиынаслыкъта лексикология дейлер.
Лексикология лугъат теркибини тарихий джеэттен де (сёзлернинъ пейда олувыны ве лексиканынъ шекилленю- вини) огрене. Мында асыл къырымтатар лексикасы башкъа тиллерден (мисаль оларакъ араб, фарс, рус) кирген сёзлер- ден айырыла.
Айтылувы бир, амма м а пал а ры башкьа-башкъа олпьан сёзлерге омонимлердейлер. М е с е л я, багь (юзюм багъы) — багь (алякъа) — багь (пичен багъы); сагъ (тиры) — сагъ (онъ).Бойле сёзлерге тилынмнаслыкъта лексик омонимлер дейлер.
Тильде база» нзылувы ве айтылувы бнр, маналары псе башкьа-башкъа олгьан ибарелер де расткеле. М е с е л я,
сёз бермек (япкъан адамгъа сёз бермек) — сёз бермек(ваде этмек); козь юммак (озюни бир де бир шейни корьмемемезликке урмакъ) — козь юммак (вефат этмек). Бу чешиттеки омонимлерге фразеологии омонимлердейлер.
•
иш. Ашагъыда берильген фразеологик омонимлерни кочюрип язынъыз. Бир къач данесини джумле ичинде къулланынъыз.
Бойну на алмакь: 1. Бир вазифени беджермеге разылыкъ бермек. 2. Озь къабаатынъны танымакъ.
Бир баш: 1. Бир ерге ашыкъып кетмек. 2. Эвелькисиие коре баягъы арта. 3. Бирисинден устюн, юксек олмакъ.
Омонимлер вс чокъманалы сёзлер арасыпда буюк фаркъ бар. Омонимик сёзлер ифадслеген маналар арасыпда ички багь ёкътыр. (Бойле маналарнынъ бири экинджисиндеп келип чыкьмагьан). Чокъманалы сёзлерде нее маналар арасыпда ички багь ола: маналар бири экинджисиндеп келип чыкъа. М е с е л я, аят (коридор)—аят (яшайыш), яз (йылнынъ бир мевсими) — яз (язмакъ фиильнинъ шекили). Бу сёзлер ифаделеген маналар арасында ички багь ёкъ, шу маналар бири биринден келип чыкъмагъанлар. Лякин бурун (адамнынъ бурну) — бурун (къайыкънынъ бурну) киби алларда ифаделенген маналар арасында ички багь бар. Бу ички багь предметнинъ тышкъы бенъзевине эсаслангьан. Демек, бу маналар аслында бир бурун сёзюнинъ эки манасы — асыл (адам бурну) ве кочьме (къайыкънынъ бурну). Бойлеликнеи, биринджи мисаллерде аят (1) — аят (2) сёзлери лексик омонимлер олса, экинджи мисальдеки бурун сёзю асыл ве кочьме маналары ол!ъан бир сёздир.
Нутукъта сёзлер бири-биринен белли бир багь васталарынен багъланып келирлер. Эки я да экиден зияде олгьан сёзлер бири-биринен грамматик васталарынен багъланып мейдангъа сёз бирикмесини кетире билелер. Сёз бирикмеси эки там маналы сёз чешитлеринден асыл олур. Къырымтатар тилинде сёз бирикме- лерининъ эки буюк чешити бардыр: а) сербест сёз бирикмеси; б) дургъун сёз бирикмеси.
Сербест сёз бирикмеси синтаксисте, яни онынъ айры бир болюги оларакъ огренилир.
Сербест сёз бирикмелерини тешкиль эткен сёзлер арасында синтактик багъ мунасебети пейда олур. Сербест сёз бирикмесини тешкиль эткен сёзлернинъ эр бирине айрыджа суаль къоймакъ мумкюн. М е с е л я: къырмызы алма(насыл?) — къырмызы, (не?) — алма: мектепке кетмек(къайда?) — мектепке,(не япмакъ?) — кетмек; алтын юзюк(насыл юзюк?) — алтын, (не?) — юзюк; дайымнынъ бостаны(кимнинъ бостаны?) — дайымнынъ,(неси?) — бостаны, эвден чыкъмакъ(къайдан чыкъмакъ) — эвден,(не япмакъ?) — чыкъмакъве иляхри.
Дургъун сёз бирикмелери лексикологиянынъ болюгинде огренилир. Оларгъа фразеологик бирикмелер дерлер. Фразео- логик бирикмелер, ич олмагъанда, эки там маналы сёз чешитле- ринден ибарет олур ве бутюн, болюнмеген бир мананы анълатыр. Меселя: козь тиймек, джаны агъырмакъ, козьден кечирмек, бурун сокъмакъ, гонълю бол олмакъ, тиль узат- макъ, баш къашымагъа вакъыт тапмакъве иляхри.
Эксериет фразеологик бирикмелер кочьме маналарыны анъ- латкъан сёзлерден ибарет олур. Шунынъ нетиджесинде де бирикменинъ озю де кочьме манада къулланылыр. Эгер сербест сёз бирикмелерини тешкиль эткен сёзлернинъ эр бирине айрыда суаль къойып, джумле азаларыны тайин эте бильсек, фразеологик бирикмени тешкиль эткен сёзлернинъ эр бирине айрыда суаль къоюлмаз ве джумле азалары тайин этильмез. Фразеологик бирикмелерине, яни оны тешкиль этип кельген сёзлерине умум олып кельген бир суаль къоюлыр. Меселя: Виз ташлы ерлерден кечкенде, чокъ замет чектик.Не яптыкъ? — замет чектик. Асаннынъ къувангъанындан баигы кокке тийди.Не япты? — башы кокке тийди.
Лякин сёзлернинъ бир талайы эки ве экиден зияде маналар анълатмакъ мумкюн. М е с е л я: тамыр— терекнинъ тамыры, сёзнинъ тамыры; кирмек— ишке кирмек, эвге кирмек; ичмек
сув ичмек, сигар ичмек; чалмакъ— кемане чалмакъ, аякъ чалмакъ; баш— баш кутьмек, баш пармакъ, баш язысы, баш эким, баш уджу, баш келиш (грамм), баш эгмек, баш сёз, (кириш сёз), маса башында, ёл башында, чокъракъ башында ве иляхри.
Башкъа тиллерден кирген сёзлер эксериет чокъ маналар анълатмайлар. Асыл къырымтатар сёзлери дегенде, назарда умумтюркий сёзлерни тутамыз. Умумтюркий сёзлер башкъа тюркий тиллерде де къулланылалар.
Тюркий тиллерде къулланылгъан умумтюркий сёзлернинъ арасында сеслер денъишмеси ола билир. М е с е л я: мен(къы- рымтат), бен(тур.), мин(тат.); агъыз(къырымтат.), огъиз (узб.); тёрт(хар.балкъ.) дёрт(къырымтат.); тюненден бери (хар.балкъ), тюневинден берли(къырымтат.) ве иляхри.
Бойле сёзлер бурунгъы девирлерден берли къулланылып кельмектедирлер. Умумтюркий сёзлернинъ бир къысмы шивелер- де къулланылса, эксериети исе халкънынъ тилинде ишлетиле.
Чокъ маналы сёзлернинъ маналары бирикме я да джумле ичинде танылмакъ мумкюн. Чокъ маналы сёзлернинъ бир манасы
догъру я да асыл манасы сайылыр. Къалгъан маналары исе
кочьме манасы сайылыр.
Сёзнинъ нутукътан тышта озь башында анълаткъан I манасына асыл мана дениле.
Чокъ маналы сёзлернинъ кочьме маналары нутукъ ичерисинде башкъа сёзлер тарафындан яратылгъан шараиттен сонъ таинлене билир. Бу — чокъ маналы сёзлернинъ эсас шартларындан биридир. Нутукъ ичерисинде чокъ маналы сёз башкъа бир сёзлернен белли бир грамматик мунасебетте олып, оларнынъ арасында маневий багъ пейда ола ве кочьме манала- рындан бир де бири ифаде этилир.
Сёзнинъ асыл ве кочьме маналары арасында да умум олгъан алямети бардыр. Асыл ве кочьме маналары арасында олгъан умум алямети эсасында маневий багъ пейда олур.
Сёзнинъ асыл ве кочьме маналары бам-башкъа джумлелерде муайен олып ифаделенселер де, оларнынъ арасындаки маневий багъы узюльмез. Сёзнинъ кочьме маналары асыл манасынен берабер олып кельген умумий алямети эсасында асыл мана этрафында бирлешип келирлер. Мисаль оларакъ, къайсы бир. предмет я да адисенинъ ады башкъа бир предметке авушып, онынъ адыны ташымакъ мумкюн, чюнки экинджи бир пред- метнинъ биринджисине бенъзеп кельген аляметлери бар. М е - селя: бир — сёзю. Бу сёз предметлернинъ мыкъдарыны косьтерген сайыдыр. Бу — онынъ эсас анълаткъан манасыдыр. Бундан башкъа бир сайысы башкъа сёзлернен бирикип, бир сыра башкъа, кочьме маналар да анълата билир. М с с е д я: бир агъыздан, бир даа, бир кереден, бир талай, бир такъымГ5ир * талайдан, бир кунь, бир кунь ола, бир тюрлюве иляхри. Бир сёзнинъ кочьме маналары башкъа сёзлернен бирикип кельген сонъ ифаделенди.