Просмотр содержимого документа
«Ашық тәрбие сағаты "Ақжайық"»
А.Тихоненко атындағы орта жалпы білім беретін мектебі
«Ақжайық» өлеңі
Фариза Оңғарсынова
3 «А» сынып оқушысы
Бисенғалиева Алия
Оқушы туралы мәлімет
Фариза Оңғарсынова
(1939 - 2014 жж.)
Туған жылы,айы: 1939 желтоқсан
Туған жері: Манаш ауылы, Атырау облысы, Новобогат ауданы
Мансабы: жазушы
Фариза Оңғарсынова — қазақ ақыны, халық жазушысы.
ақжайық
Қыстағы байсалдылық былай қалып,
Жайықтың суы жатыр ылайланып.
Бұлқынған сағынышпен жүректердей,
Соғады жарға толқын шыр айналып.
Толқынын Ақжайықтың тамашалап,
Қиялдар жетелейді қарасам-ақ.
Кейде үнсіз, кейде долы – ерке мінез,
Өзіңе осы кейпің жарасады-ақ!
Жайығым – ата қоныс, игі мекен,
Ақ бурыл толқындарың жүйрік екен.
Құшасың құмарлана жағалауды,
Өзіңді о да бір кез сүйді ме екен…
Кей сәтте байсалдысың, ақылдысың,
Кей сәтте сескендірер батыл күшің.
Қаншама ұмтылсаң да кең далаға,
Аса алмай жаға-жардан жатырмысың?!
Жайық өзені
Ф.Оңғарсынованың өлеңдері
Туған жердің топырағы
Көк мөлдір аспанды мекенім!Көгіңнен сенің қайтқанда қаздар қаңқылдап,Шарқ ұрып іздеп саялы дария, салқын бақ;Көгілдір жанарлы көлдерді аңсаған құстардыңҚиқуларынан қалушы ем мен де зар тыңдап.Жанарымда бір от жарқылдап...Ақша бұлттарға мүңдарын шаққан аққуғаСазарған далам, сая болмадың - бал құндақ.Тарихтың салған тақсіретіндей мүжік тауларданАқтарылмады айна бұлақтар жалтылдап.Қасиетті менің, қасіретті менің мекенім!Атой салғанда ата жауларың сан жақтан,Бабаларымның қаһарына сондаЕлең де болмай қарлы ақпан,Кеңдігіңді сақтар, елдігіңді сақтар айқастаТөсіңді тұлпар тұяқтарымен шаңдатқан.Еркіндігің үшін егеулі найза алған ұлдарыңТаңдайларына талықсығанда қан қатқан.Сонан соң... сонан түнектердің түні қақырап,Ақ армандардың үміті болған таң да атқан.Маңғыстау!Мұңды мекені "тағылар" атанған Адайдың,Мен бүгін саған жанарым жайнап қараймын:Арпалысып өлген бабамның армандарындайКөгінде күлген шапағатты шуақ арай Күн.Ақ шаңқан мынау мұнарлардан лаулаған
Жаз
Таң бұзып тынышымды жіберді деп, Жазғы түн кетерінде түнерді кеп. Жер-ару серпігенде түн көрпесін, Маужырап қарап тұрды Күн елжіреп. Гүл бөлеп хош иіске атырабын, Ағаштар жайып салды жапырағын. Самал жел сыбырласа, сыр ұрласа, - Өзенде мың бұралып жатыр ағын. Төсінен терсек тағы қызғалдақты, Басында заңғар таудың ызғар қапты. Шыдамай жаздың жастық жалынына, Ойнақтап ерке бұлақ құздан да ақты. Сұлулар суға барған сайға бұғып, Қарайды көлдің бетін айна қылып. Шіркін, жаз, жомартсың-ау базарлыққа Бересің жан біткенге жайдарылық!