4. Оқиғаны әңгімелеу. Өнер туындысының құдіреті туралы түсініктерін кеңейту мақсатында оқушыларды көрнекті жазушы Ілияс Есенберлин шығармасының үзіндісімен танысуға шақырамын. Бұл айдармен берілген мәтін шығармашылық үдерістің мәні, адам сезімі туралы оқушылардың түсініктерін дамытады. «...Осы екі арада әйгілі «Ave Магіа» баппен баяу толқындап, кең жазира күзгі даланы, даладай мол тынысты кенен жүректерді түгел баурап, күміс күмбірге, шетсіз-шексіз дария сезім мен сырға кенелтіп үлгірген екен. Исабеков те сонау шалқар сұлулыққа, ұлы рухқа іштей елтіп, күлім көз күн мен күміс сәукеле шыңның, айдын аспан мен аялы жер үстінің, шабытты Робертино мен әсерленгіш жас қыздын мәңгі бақи үндестігін, туыстығын, жарастығын анық сезінді. Саудырай ұшқан сарғыш жапырақ арасында машина да баяу жылжиды; жапырақтар да желге емес, әнге қалықтап ұшып жатқандай. Исабековтің кеудесін мұншалық сұлу толқын кернемегелі көп болған. Ол ойға қалды: «әркімнің кеудесінде асыл армандай өз «Робертиносы» бар-ау. Адам табиғаты солай ғой. Сол рухани дүниенің майда сыңғыр келісімін бұзар. тұтастығын бүлдірер бүлік әрекеттер болмаса нетті! Осыны неге ұмытамыз осы!.. Міне, дәл қазір өз баламның осындай жан сұлулығына өзім қиянат жасағалы келем... Мұным не? Немен тынбақ бұл?!» Робертино өзін-өзі ұмыта, көкке шаншылта самғай шырқап, теңбіл теңіз жайлы, алыс аралдар туралы әндетті. Оған ыңылдап Анар қосылды; әкесі машинасын үлкен алма бағының шетімен өзенге бұрғанда да, ән әуенін үзген жоқ. Исабековтер бұл араға жаз сайын жиі келеді. Адам аяғы көп таптамаған таза көгал. Исабеков бұл алаңның сол тазалығын ұнатады. Өзен - саяз болғанмен, тыпырлап тез ағатын тырнакөз су, тау суы. Жағасы құмайт емес, тастақ. Сонда да әрлі, әсем. Сол әдемілікке адам ғана сұқтанбайды. Тау да телміріп, төне түскендей. Тау демі мен өзен лебі қосылып, төңірекке қоңыр салқын тыныс таратады. Әр жерде таудан домалап түскен қойтастар жатыр. Анар бұл тастардан секіріп ойнауды сүйеді. Талма түс, тау баурайы тып-тыныш. Анар әдетінше тастан-тасқа секіре жөнелді: Робертино әуезін қайталап, бір сыңғырлап, бір былдырлап, көбелектей ұшып-қонып жүрді. «Ave Магіа» әсерінен айыға қоймаған Исабеков тау мен далаға жаңа көргендей бір түрлі тың оймен, соны пиғылмен көз жүгіртті. Өзінің осы халіне озі таңданды: «жер бетіне жаңа келгендей, төңірекке неге тамсана қалдым. Күз қандай көркем. Күллі дүние күз көркіне бөленіпті-ау. Ең арғы жағы мынау ошағанға дейін күз бояуына малынып тұр, жел тұрып, қар басқанша тірлігін түгесер түрі жоқ. Тіршілік! Дүние түгел тіршілікке құштар...» Оқулықта берілген сұрақтар аясында әңгіме жүргізіледі. Ол оқушыларға әңгіменің жан тебірентерлік жерлерін естеріне түсіріп, өнерлі адамның қадір-қасиетін, жан дүниесін талдауға мүмкіндік береді. Оқушылардың жауабын толықтай тыңдап, талқылағаннан кейін мұғалім өнердің адамның өмірге деген құштарлығын арттыратындығы туралы өзі қорытынды жасайды. |