Адамгершілік –асыл қасиет

Тақырыбы:Адамгершілік –асыл қасиет

Жақсы мінез бен ақыл күші біріксе-бұлар адамгершілік қасиеттер.Адамгершілік –бұл рухани тәрбие.Адамгершілік-адам бойындағы ең асыл қасиет және адамзат баласының ең жоғарғы мақсатына бағытталған.Бұл қасиет адамды мейірімділікке,Отанын,елін,отаг\нын сүюге үйретеді. Адамгершілік тәрбиесі жан-жақты тәрбиенің аса маңызды құрамды бөлігі болып табылады. Адамгершілік тәрбие дегеніміз – оқушылардың бойыда мінез – құлықтың белгілі бір сипаттарын қалыптастыру және олардың өздерінің де бір – біріне, отбасына, басқа адамдарға, мемлекетке, Отанға деген қатынасын анықтайтын мінез нормалары мен ережелерін дарыту жөніндегі тәрбиешілердің арнаулы мақсат көздеген қызметі. Біздің еліміз егемендік алған тәуелсіз мемлекет жағдайында, жас ұрпақтардың саяси адамгершілік сондылығын тәрбиелеу қоғам дамуының ең бір басты айқындаушы міндеті болып табылады Адамгершілік тәрбиесінің міндеттері: оқушыларға адамгершілік тәрбие беру –барлық мектептердің ең маңызды міндеттерінің бірі. Адамгершілікке тәрбиелеудің маңызды педагогикалық міндеттері оқушылардың белсенді өмірлік позициясын, қоғамдық борышқа саналы көз қарасын, сөз бен істің бірлігін, адамгершілік құнды негізден ауытқушыларға жол бермеуді қалыптастыру болып табылады.

Қоғамда адамның жеке басына қойылатын жалпы адамзаттық талаптарға байланысты адамгершілік тәрбиесінің негізгі міндеттері мыналар:

1)адамгершілік сананы, тұрақты адамгершілік сенімді көзқарасты тәрбиелеу;

2)жас ұрпақтың Отанға, қоғамға, еңбекке,адамдарға,өз- өзіне деген қарым- қатынасына бағытталған адамгершілік сезімді тәрбиелеу, дамыту;

3)ізгілік, парасаттық қасиеттерді тәрбиелеу.

Адамгершілік тәрбиесінің өзекті міндеті - өзі өмір сүріп отырған кезеңдегі қоғамның алдында тұрған мақсат мүддесіне сай адамгершілік қасиеттердің тұтастығын тәрбиелеу.Отбасындағы тәрбиеге, баланың жас ерекшелігіне, баланың бойында қалыптасқан қасиеттеріне,қоршаған ортасына байланысты болады. Жеке адамның адамгершілік жағынан қалыптасу процесінде адамгершілік сезімдер ерекше орын алады. Адамгершілік сезімді тәрбиелеу көп қырлы процесс. Сезім дегеніміз - әлеуметтік және табиғи өмірдің сан алуан жақтарына эмоциялық қатынас. Ал, жоғары сезімдер арасында адамгершілік сезімдер ерекше орын алады. Бұл мәселе туралы белгілі орыс педагогы К.Д.Ушинский «Біздің өзімізді, біздің дүниеге қалыптасуымызды, біздің сезіміміз де, ойымыз да, тіпті қылығымыз да сезімдей анық және дұрыс білдіре алмайды, біздің сезімдеріміз де жеке ой ғана, жеке шешімдер ғана емес, адам жанының мазмұны, оның жүйесі түгелдей көрініп тұрады»,- деп дәл сипаттама берген. Адамның адамгершілік санасының дәрежесі мен мінез-құлқымен іс әрекетін аңықтайды. Сананың қалыптасуы ұзақ та күрделі процесс, ол баланың мектепке бармастан бұрын, қоғам туралы алғашқы ұғымдарының қалыптасуына жақын адамдардың өзара қатынастарынан басталады. Мектепке келгеннен бастап балаларға қойылатын талап та өседі. Бірінші сыныпшыларбасқалардың жағдайларымен санаса білулері керек екендігін үйренеді, сабақта, жұмыста бір- біріне кедергі болмаудың қажеттілігін түсінеді. Адамгершілік сенім, адамгершілік сананы, адамгершілік талаптарды білу, түсіну және соған сай қарым-қатынаста болуды қамтиды. Сенім адамның білімінің негізінде туындайды. Ол өзінің сенімін қандай бір жағдай болмасыноны қорғауға және өзінің сенімімен таймауға, қарым-қатынас жасауға тырысады, бұл үшін адамгершілік ереже, нормалар, мінез-құлық қасиеттері туралы арнайы болу керек.. Өйткені адамгершілік ағарту жұмысы адам баласының ең парасатты қасиеттері, адам өмірінің адамгершілікке негізделген сал-санасы туралы кең, жан-жақты түсінік береді. Балаларға адамгершілік дағдыларын қалыптастыру ұзақ уқытқа созылатын процесс болумен қатар, күрделі де, көп қырлы үрдіс. Ол оқушылардың сана сезіміне ықпал етуді, оларды жақсы әдет пен мінез-құлықты, адамгершілік сезім мен қасиеттерді қалыптастыруды және олардың еркі мен тілегін бағыттай білуді т.б. талап етеді. Адамгершілік қасиеттері мен сапалары – оқушыларды адамгершілікке тәрбиелеудің мазмұны: қазақстандыяФқ патриотизм мен интернационализмге тәрбиелейді. Ал, патриотизм –өзінің тәуелсіз Отанына сүйіспеншілік, халқын, оның мәдениетін, әдет-ғұрпын, салт дәстүрін сүю болып табылады. Егеменді еліміздің азаматы деп сезіну, өз елінің халқымен тұтастығын сезіне білу. Тәуелсіз еліміздің табыстары мен болашағына кәміл сене білу.Сонымен қатар оқушылармен тәуелсіз еліміздің жаңа Конститутциясы мен мемлекеттік нышандарын оқыту кезеңдерінде адамдардың құқықтарға Заңды түрде баянды ету, өз елінің толық қанды азаматы екендігін, олардың алған құқықтық білімдерін қолдана тұрақты өмірлік принциппен идеялық-сенім бағытында тәрбиелеу – ұстаздардың басты міндеті. Адамгершілік тәрбиесінің ең маңызды бөлімінің бірі-гуманистік тәрбие. Гуманизм дегеніміз-адамды сыйлау, оған қамқорлық жасау және оның күшіне сену рухында адамның басқалармен, қоғаммен қарым-қатынастағы мінезін реттеп отырады. Адамды сүю, құрметтеу, тәрбиелеу сонау балалық шақтан басталады. Егер жасөспірім басқа адам мен қарым-қатынас жасаудан өзіне қуаныш табатын болса, оған шын пейіл білдірсе , егер оны басқа біреудің тағдыры қобалжытса, егер ол басқа біреуді қуанышқа бөлегеніне өзін бақытты сезінсе-ол Адам болады.Сондай-ақ от басында гуманистік сезімді тәрбиелеудің орны ерекше. От басы – тату-тәтті адамгершілік қарым-қатынастарды, моральдық және инеллектуалдық мүдделердің байлығын жасайтын адамдарға, бүкіл ел мүддесіне парасаттылықты қалыптастыратын тәрбиенің бастауышы.