Қазақтың сұңғыла сыншы өнері

қ азақтың сұңғыла сыншы өнері

Қобдабай Қабдыразақұлы

қазақтың сұңғыла

сыншы өнері

Қарағанды 2020

Көшпенділердің педагогикалық мұрасын зерттеу орталығы

Пікір жазғандар: М.Қаусылғазы (доктор.проф.)

Ж.Шекен (филолог.ғ.к.)
редактор: Д.Нұрпейісова (пед,магистрі )

Қобдабай Қабдыразақұлы
Қазақтың сұңғыла сыншы өнері
Әке балаға сыншы.Ұрпақтың өсіп жетіліуін.дамып толысуын үнемі бақылап,ұл-қыздарының көгеріп көктеуіне көз тастап көңіл бөлу ата салтымыз.Ата-анасынан бастап,ағайын туысы,ауыл аймағы.ру тайпасына дейін ұрпақтың жетілу,өсу әр кезең-
інде олардың игерген өнер білімінің өресі мен шанағын, рухани дамуынын дәрежесін безбендеп бажайлап бақылап отыратын өзіндік жүйесі де болды.Қоғамдық осы қажет-тілік негізінде өмірде сындарлы сыншылар (адамтанушы) мен сұңғыла жан танушылар (психологтар) атанған дарынды,ерекше қабылетті адамдар аз да болса айқындалып отырды.Бетке тура қарап,көзбен телмірісе тұрып дәл кәзір не ойлағаныңды айтып беретін сұңғылалар кәзірде бар.Жан-жануар,құс пен түз тағыларын тілін түсінетін тілмаштар,керек десеңіз періштемен тіл табысатын,әуелі жын-шайтанмен пікір алмасатын, білгір ,болжам-гер тәуіп,тақулар да жеткілікті болған.Қарасуды теріс ағызатын,сиқырлық өнерінің майталмандары,алпыс жылдан артқы ғұмырды болжайтын,көзіңді бақырайтып қойып,бар ғажапты жасайтын көзбайлаушылар мен көріпкелдер қазақта болған.Осылардың топ ортасында,тіптен басы болып бақсылар жүрді,олардың таңғажайып істтері ел аузында,аңыз әпсана болып,кейбірі хатқа басылып тарихта мәңгі қалды.Бұл еңбек солардың бір қырынан сыр шертеді. (редақтор)

Дереккөз:
1.Адамтану қазақ ілімі Ұланбатыр 2014
2.Адамтану қазақ ілімі Астана 2015
3. Адамтану қазақ ілімі - online presentation en.ppt-online.org›471976
4.Бақсы - бас адамтанушы edulife.kz›sabaq…attachment/basy…adamtanushy.pdf
5.Адамтану қазақ іліміне кіріспе ustazdar.kz›ustazdarga/bayandama/5012-adamtanu…
6.Балатану баспалдақтары edulife.kz›sabaq-kz/attachment/balatanu-…
7.Балатану баспалдақтары - collegy.ucoz.ru›Каталог статей›28-1-0-23703
8. Адамтану қазақ ілімі stud.kz›referat/show/81757
9. Адамтану баспалдақтары | Скачать Материалstud.kz›referat/show/81846
10. Қарттану қазақ білімінен ziatker.kz›docx/qarttany_qazaq_biliminen…
11. Қарттану қазақ білімінен - collegy.ucoz.ru›Наша библиотека›35-1-0-10788
12. Тектану қазақ білімінен — adisteme.kz›tektanu-kazak-biliminen.html
Автордың осы еңбектері арқылы толықтырып,баспаға ұсынған Күннұр Қайрат

 +7 708 128 64 12 E-mail:[email protected]: [email protected]
Бұл еңбектің электрондық нұсқасын осы мекен жайдан немесе ppt-online.org›-тен тегін алыңыз.

Адамтану қазақ іліміне кіріспе

Қазақта: «Таңертең төрт аяқпен,түсте екі аяқпен,кешке үш аяқпен жүреді.Ол кім?»-деген жұмбақ бар.Мұнда адам ғұмырының үш кезеңі жасырылған.Осы тәрізді адам жан дүниесінің ішкі сырынан бастап,жас ерекшеліктерінің сипаттамасын өте айқын айтып келген.Әрі сол негізде тәрбие құралдарын таңдап алып,әдіс-амал,тәсілдерін ұсынған. Қазаққа; тәрбиенің нәтижелі болуы үшін адамның жас ерекшелігін жете білу қажет болған. Қазақ ұғымында адамның жасы: балалық,ересектік, қарттық болып үш кезеңге бөлінеді. Қаныш атамыздың сөзімен айтқанда: біздің «академик–әжелеріміз» тұқымның жатырдағы дамуын былай сипаттайды:«Үш күндік жүктілік қазақтарда «тумақи» (әлі туылмаған) деп аталады, яғни бұнда болашақ өмір бола ма, болмай ма деген күдік басым.Жүктіліктің жетінші күні «көбік» деп анықталады. Мұнда адамның көбіктен жаралады деген көзқарас-тың басымдылығы, яғни ол келер қырық күн ішінде ұйығанға айналады деген ұғым бар. Қырық күн бойына болашақ өмірдің қалың материясы қалыптасады, ол «келдік» деп аталады. Он алты күнде ұрықтың шеміршектері пайда болып, тоқсан күнде сүйекке айналады. Төрт айда шарана адам әлпетіне ие болады, ал төрт жарым айда ол қозғала бастайды, яғни балаға жан кіреді(кім,қайдан әкеліп салады?). Жеті айда шақалақ атануға дайын.Сегіз айлық шарана өмір сүрмейді.Тоғыз ай,тоғыз күнде жарық дүние есігін ашады. Адамтану қазақ ілімінде текті жан –толықсыған кісі болып тумайды. Кісі болып қалыптасу үшін дамудың көптеген сатыларын басып,кезеңдерінен өтуі тиіс.Мысалы кіндігі түсе бесікке салынып, мойны беки қырқынан шығарылып, құйрығын басса, құйрық басар жасап, еңбектеуге айналғанда,бауыр аяқ жасап,қадам басарда тұсауын қиған. Бесікке саларда бөлеу әнін орындайды. Бесік жыры үнемі айтылады. Сылап сипауды әнмен өңдеп орын-дайды.Алғаш тілі сөйлеуге келе тілашар жасайды. Бір жас аумағында- шарана, шақалақ, жандыбақа (сөйлеп,аяғын басып тік тұрғанша) немесе нәресте атаулары қоланылады.Бір мен екі аумағында, қыз баланы бөпе, ұл баланы бөбек дейді.Екіден үш аралығын-бүлдіршін деп жалпылай атаумен қатар бірден үш жас арасында өбектеген,еркелеткен атаулар өте көп. Шаранадан аяғын басып тік тұратын халге жетіп,сөйлей алуы-бұл нақтылы Текті жан болғандығы.Текті жан болғанға дейінгі шағы адамтану қазақ ілімінде «жанды бақа» аталады Жанды бақадан текті жанға өту кезеңі психологиядағы алғашқы «дағдарыс»-дамудың ең үлкен белесі. Қазақ танымы бойынша бұл шақта қойылатын негізгі талаптар: «осы кезеңде бала әкесінен гөрі анасына көбірек тәуелді келеді. Қажеттілігі жақсы қамтамасыз етілмеген бала кейін өскенде маңайынан шу кетпейтін бақытсыз бала болып өседі. Бұл кезде ананың ең басты міндеті баланы құшағына қысуы мен емізуі де үлкен мәнге ие. Анасының махаббаты мен мейіріміне қанып өскен бала өзіне сенімі мол, айнала-сындағылармен тез тіл табысып, қоян-қолтық араласып кетуі оңай, сүйкімді болып өседі. Өзіне қажетті ана махаббатынан екі жыл мақұрым қалған бала басқалармен тіл табысып, басы қосылып ойнауы қиын, адамға жұғымсыздау болып өседі». Үштен бес жас аралығында балдырған(ұл), балауса(қыз) атанады. 6-7-8 жас бала (ұл),балақай(қыз), 3-12 жас арасы ойын баласы,7-13 жас жасөспірім,13-15 жас арасы ересек бала,жас жеткіншек,15-19 арасы бозбала, бойжеткен 20-30 арасы жігіт,қыз аталады. Қазақ қызы, қазақ жігіті деген атаулар өте ұлағатты атаулар.

Отау иесі болғаннан,немере (не жиен)сүйгенге дейінгі кезең-отағасы (отанасы) аталып, тіршілік тынысының шеңбері-отбасы делінген.Немерелі-шөберелі болғаннан бақиға аттанғанға дейінгі кезең-ата(әже)делініп-тұрмыс аясы-әулет атанған.Қазақтың кең өлкесінде бұларды құлпыртып әр түрлі атайтыны бар. Мысалы: балалық шақтың бөбектік кезеңін кей аймақтарда: «мың сұрақ жасы»,біреулер: «қарт әже жасы» дейді.Қай-қайсының да,дәлелі, өзіндік ерекшелігі бар.Ал,сәбилік кезеңнің басында,балалар: «мен,мен...»дегенді көп айтатын болса,орта шағында «сен,сен...» деп соңында «ол,ол..»деп сілтей сөйлеуге құмар келеді.Сол себепті бұл кезеңді «үш жақ жасы» атайтындар бар.Ал,баланың еңбекке қатысу,араласуына сай,ата-аналар; «ермегім,қолұшым, атқосшым, қолғанатым, асырау-шым» деп атап, олардың қозы жас жылқы жастағы міндетін атқаратын шаруасын ұқтырып, үйреткен, әрі соған дайындаған.Бөбектің тілі шығысымен қоршаған ортадағы заттар мен денелерді,болмыс-құбылыстарды, өзгерістерді танып білуге талпынады,ол сөзбен өрнек-теледі. Алайда тәжірибесі мен білімі жете бермейтіндіктен басқадан көп нәрсені әртүрлі жолмен сұрай береді.Мұны қазақ:«көп неге жасы,қадалған шеге жасы,жабысқан кене жасы» деген ғой. Ал,өздерінен бір нәрсені басқа біреу сұрай қалса,білсін-білмесін тартым-бай: «мен,мен айтамын» деседі.Осы кезеңде бала,білуге құштар,істеуге әзір,ойынға құмар болады. Уақыттың қалай өтіп кеткенін де білмей қалады Егер сол кезеңдегі баланың еңбегін төлеу қажет болса,есептей алсаңыз,ең көп «іс тындырған адам» сол бала болар еді.Сөйлей берген,істей берген, ақыры шаршап-шалдығып отырған орнында ұйқыға кеткен. Сондықтан осы жастағы бала қимылын, күйбеңдеген әже еңбегіне балап, «қарт әже жасы» дейтіндер бар. Сәбилік жастың орта кезеңінде, оларға (бірнешеуі қатар тұрғанда) қандай бір сұрақ қойсаңыз, оның жауабын айтуды бір-біріне сілтеп,«сен айтшы,сен айтшы» деп сылтауыратуға бейім тұрады, баяғыдағы «мен,мен» дейтін қызбалық қалып қояды. Ал,сәбиліктің соңғы кезеңінде «мен де», «сен де» доғарылып, «ол айтадыға» көшеді. (Үшінші бала қатарларында болмаса да айтылады.) «Үш жақ» жасындапғы балалардың бір ерекшелігі осы болмақ. Қазақ қауымының қай кезеңінің алып қарасаңыз да,еңбектің көбін балалар еңсерген. Олардың тіршілік те алар орыны, әулеттегі қолғабысы орасан зор болған.Қазақ атамыз: «баланың ісі білінбес,тайдың мінісі білінбес» деген ғой.Әсіресе бақташылар мен бағбандардың, балықшылар мен дихандар үшін балалардың көмегі шексіз еді. Әрі өмірге дайындау,осы еңбекке жас өспірімді тікелей қатыстыру жолымен жүргізілетін. Сондықтан, баланың жасына сай, игертуге тиісті еңбек дағдысын уақытты ұтымды пайдаланып үлгерту ата-ана үшін қасиетті борыш,әрі парыз болған.Ал,ата-әже және әке-шеше үшін бала жасы оның еңбекке араласуына сай төмендегідей аталатын. Ермегім, алданышым, қолұшым,қолғанатым, серігім, сүйенішім, асыраушым. Қолқанат бола бастаған шақта олардың жасы атқаратын міндетімен аталатын. Қозы жас;қой жас;жылқы жас;патша жас;аңдушы; қағушы;суқұяр: атқосшы; көрікші; соғушы; аутартар; ескекші. Жыл бойында атқарылатын еңбек науқаны, балаларға олардың жасына сай еңбек мейрамын-(әулет мектебін) сыйлаған-ды.Төл аяқтандыру, қырқын,төл пішу,шөп шабу,егін ору,соғым сою сияқты еңбек науқандары бітісімен,қазақтар, салттық мейрам жасап, оны әулет мектебіне айналдырған.Мысалы:сірге жинар,төстік қаптар, соғым бас,көгентүп жасау, пішен той,сабан той т.б. Қазақ ұғымында ең қызық,ең бақытты,ең жақсы дәурен сүретін жас-30-ға дейінгі жас.Алайда оның бір мүшел кезеңі балалық бал дәуренге тиесілі.Бірінші мүшелдің алғашқы бес жылы уайымсыз,риясыз өмір кешетін,күл шашатын,ойын қуатын,жерден таяқ жеп,мазақтамалар мен санамақтарға тілі әзер келіп, бал тілімен басқаларды мәз ететін жас. «Зыр жүгіріп дедектеп,Күлді әркімдер сөйлетіп,Балалық кезде ешкімнен, Именбедік көред деп,Жалаң аяқ,жалаң бұт, Тілі тәтті бөбек деп..»Бұдабай Қабылов(1848-1911) Ал,Тұрмағанбет Ізтілеуов (1882-1936) былай сипаттайды «Атаның әуелінде белінде еттің,Екінші ана қарны теңінде еттің, Тоғыз ай,тоғыз сағат,тоғыз күндей, Қадірлеп құдыретіңмен шегінде еттің, Бұрыннан қамқоршылық қылып бізге, Ананы ақ сүт беріп желіндеттің. Алты айда отбасына отырғызып, Жан-жаққа күл шашатын төгінді еттің. Жүргізіп жыл толған соң апыл-тапыл, Бойымды бұрыңғыдан жеңілдеттің Сөйлетіп екі жаста оны-мұны, Тірліктің тілін түрлі кебінде еттің! Мәделі Жүсіпқожаұлы(1816-1888) : «Ал,енді тыңда келдік бір жасыңа, Қосылып балалардың іңгәсіна.Бір күні ә, дегенше екі келді,Аяқта әл,шама жоқ бір басуға.Торғайдай ұшып қонған үште келді,Сөйлеткен қызық-қызық тілді ашуға Бір күні төрелердей төртің келді, Күл шашып шарқ ұратын үй қасына.Бір күні бәйге кердей бесің келді,Ойнадық балалармен қыр басында,-деп үш жаста-торғай,төрт жаста-төре,бесте бәйгекер сынды балалардың жас ерекшелігін дөп басып айтқан. Жалпысынан алғанда,адамның жас ерекшелігі туралы пікір білдірмеген қазақта ақын жырау,би шешен сал-сері,ойшыл-ғұлама болған емес Балдырған бал-бөбектер кімге де ермек,әсіресе,ата-әже үшін тіпті орны бөлек.Сондықтан қазақтар: «Өз балаңды өскенше асырайсың,немереңді өлгенше асырайсың» деумен қатар, немерені бауырға басып,қолына алатын ғұрып қалыптастырған. Шөберенің өзің «ата баласы,осы шаңырақтың кенжесі»-деседі. Қарашаңырақты сол «кенжелер» басып қалатын-ды.Бұл өмір қажетінен туындаған ғұрып болғандықтан салтқа айналған.Қарттарға қолұшын беріп,майда-шүйде шаруаға көмектесіп тұратын,әрі оларға ермек,алданыш болатын,көзі өткір,ойы ұшқыр,қозғалысы ширақ жас қажет.Әжесі:Ботам,қайдасың?Көзі құрғыр көрмейді,мына инені сабақтап жібер! Ой,айналайын,сабақтадың ба?Жарығым менің, сен менің көзімсің ғой!Атасы:-Құлыным қайдасың?Тізе құрғыр тұрғызбайды.Демеп тұрғызып жібер,таяғымды алып берші! Ой,рахмет. Айналайын, атасының сүйеніші емес пе?Осылай кезі келгенде бір-біріне демеу болу үшін,ата-әже немере-шөберені бауырына салып, шаңырағына ие болатын ұрпағын тәрбиелеп дайындаған. Қазақта отау иесін,шаңырақ иесін дайындау тым терең ойлас-тырып, зор мән беріліп,жүзеге асырылатын үрдіс. Егер шаңырақ иесі дұрыс таңдалып,оңды дайындалған болса,қартайған шағында қарттар шалқып отырып балалрының бақытына бөленіп, қызығына батып,жасы келгенде бақиға армансыз,уайым-қайғысыз аттанатын болған.Қазақ үшін «бар игілікті жасап-жасап,кәдімгі адам болып өлгеннен» артық бақыт болмаған. Қазақбайдың інісі Зерделіге берген жауабын тыңдап көрелік.Зерделі:-Несиеңіз тие ме?-деп, сұрағанда,Қазақбай қарт:- Жасымда несием,қартайғанда несібем екен.Үй тігіп,қымыз сапырып отырғаным соның арқасы-депті.Бұл сұрақ пен жауаптың табиғи мәнісі мынау екен.Несиең тие ме дегені-балаларың күте ме,жасыңда сіз оларды бағып-қағып өсіріп едіңіз,енді сол еңбегіңізді өтей ме дегені екен.Қария:-Дұрыс тәрбиелеп,жақсы өсірген бала,немере қартайғанда бақыт екен. Балаларымның қызығын көріп отырмын-дегені екен ғой! Міне,қазақтың «балаларыңның қызығын көр» деген ақ тілегі осылай орындатын.
Шаруа отбасында тәрбие,үлгі-өнеге көрсету іс- әрекеті, әулет пен тайпаның, рудың шынайы өмір әрекеттерінен айырмашылығы аз еді.Тәрбие құралдарының аясы атам заман-нан қалыптасқан шаруа отбасының қатынастар жүйесіне,еңбек қимылдарының ауқымында жүзеге асырылатын.Өнегелер міндетті түрде өмір белестерінде өріліп,тәрбие еңбек қимылдарының ауқымында жүзеге асырылатын.Мәселен бала қозы жасында-қозы бағып, бұзау қайыруға тиісті болған.Тезек теріп, шөмшек отын дайындау да,осы жастағылар үлесіне тиген.Мал сауып,төл бөлу,қозы көгендеп, құлын тарту қозы жасындағы балалардың басты еңбегі еді. Қазақ ұлы онға толысымен қозы жасына келді деп есептейді. Қазақ ұғымында,азамат қалыптасу негізі 3-13 жаста қаланады.Қозы жасындағы бала онбеске толысымен отау иесі делініп,қозы бағудан қой бағуға ауысады.Ол,жәй ғана солай ауыстыра салу емес,үлкен оқу,мүқият баулудың нәтижесі.Қозы бағу оңай болмағанымен,қой бағу тіптен қиын. Бүл жастағылар,ата кәсібін-маман иемденуі қажет.Сондықтан,он бес пен жиырма бес арасын қой жасы деген.Он беспен жиырма бестің арасын қой жасы деуі-бір қора қойды ит-құсқа жем қылмай,жоғалтпай бағу,жауын-шашында,боранда аман сақтау, азаннан қас қарайғанша жалықпай жанында болу,жалғыз жүру осы жастағы адамдардың ғана қолынан келеді. Бұл қой жасынан еті тірілер, шыныққандар, сенімділер ғана өтіп,жылқы жасына ауысады.Қашан да болмасын, жиырма бес жас- белдің бекіп, бұғанасы қатайып, өсіп жетілген, тебіннің күшейген кемел шағы. Ат құлағы көрінбейтін боранда, түкірігі жерге түспейтін қаңтардың сары шұнақ аязында. тұмсығына оқтаудай мұз қатқан, кірпігіне ақсүңгі қырау тұрған атпен жүріп үйір-үйір жылқыға ие болу,күртік қарды белуардан ойып тігілген қоста жатып, жылқы отарлату,ұтылап тосатын,ұлып артыңнан қалмайтын қалың қасқырға шалдырмай,екі күннің бірінде тебініп келетін сақадай сай жауға алдырмай жылқы бағатын,жиырма бес пен қырық жас арасындағы жігіттер ғана. Жылқы жасындағы қазақ,ата кәсіптің ең маңдайлысы-жылқышы мамандығына қол жеткізуі тиіс. Бірер дарындылары,осы жаста атбегілік өнерін игерген.Қырық пен алпыс арасын патша жасы деудің өзіндік мәні бар.Қырықты қазақтар әспеттеп, қынынан суырылған қылышқа теңейді. Себебі, осы жастағы өнер иелері өрге жүзіп баршаға танымал болады, таланттылар атағы әйгіленіп, халық алдында көзге түседі, шешендері билік жасап, бағалана бастайды, көсемдері көзге түсіп,хан, сұлтан,болыс болып,ел басқарады. Алпыстан асқан соң пайғам-бар жасы басталады.Бұл шығыс мұсылмандарына ортақ жас.Осы жастағы қазақтар-дың,шындығында құлшылық жасау іс-әрекеті кемелденіп,нағыз мұсылмандық жолында қалтқысыз еңбек етеді.Аллаһ таһалаға жақындау ниеті шын пейілмен,адал көңілмен жүріледі.Ал,жетпіс пен сексен арасы–қазынажасы. Қазақтар бұл жасты әр қырынан қарап, тым құлпыртып айтатыны да бар.Мысалы, ақылгөй, данагөй,ақылман, білгір ғұлама жас.Тоқсаннан асқандарын, қазақтар, «бала жасындағылар»,«маймыл жасындағылар» деп теңей айтады. Бұл теңеудің де орны бар.Ол жастағылардан баланың да,маймылдың да мінезін,қимыл- әрекетін аңғаруға болады. Кей өлкеде–абыз жас дейді. Қазақта мүшел жас ерекше жиі қолданады және оны есептеу үшін жыл қайыру амалы енгізілген.Көптеген халық жылды мүшелмен есептейді. Он екі жыл уақыт мүшел деп аталады. Мүшелдегі жылдар он екі түрлі жануардың атымен аталады. Бұлардың алтауы-үй жануары, алтауы түз тағысы.Осы кезде,кәзіргі жыл санау мен ескі жыл қайыруды кестелеп пайдалану жиі қолданылуда. Мүшелдегі жылдардың ретін еске сақтаудың оңай әдісі бар.Ол үшін мына бір шумақ тақпақты жаттау керек. Түйе сеніп бойына, Қалған ұмыт жылдардан, Жатпа қарап,мойыма, Тайма именіп ділмәрдан./С.Мұқанов/ Осы шумақтағы әрбір сөз жыл санауда қолданылып жүрген жануарлар атының алғашқы әрпінен басталады.Түйе-тышқан, сеніп-сиыр,бойына-барыс, қалған-қоян, ұмыт-ұлу, жылдардан-жылан, жатпа-жылқы,қарап-қой, мойыма–мешін, тайма-тауық, именіп-ит,ділмардан-доңыз. Бірінші мүшел-13 жас (балалық шақ, азамат қалыптасудың ірге тасы қаланады Қазақ атамыз,сәбилік , балалық шақтан соң жастық шақты атайды.Ол-онбестен жиырма бес жасқа дейін Екінші мүшел-25 жас.(Ұлтжандылықтың ұшқыны қоздайды.) Бозбалалықтан өтіп, (бойжеткен, қалыңдық атанудан өтіп жар болған жас) жігіттік жетілу,азаматтық нығаю, адамгершілік толысу жасы.Қазақтың бәрінің шаттықпен еске алатын қайрат-күштің,талап жігердің алаулау жасы. Есею шақ жиырма бестен отыз үш жасқа дейін. Кемелдену шақ-отыз үш жастан, жетпіс төрт жасқа дейін. Үшінші мүшел-37жас. Алды-артына көз тастап,ой жүгіртетін, ақыл тоқтатқан, азамат атанған,«орда бұзуға да»- қайрат-күші жеткілікті,нағыз жас қазақ. Төртінші мүшел-49 жас. Елағасы болуға жараған,өнердің асқарына шыққан, орта жастағы толысқан қазақ Бесінші мүшел-61 жас. Дәулет ырысы молайған,адамдық барлық қасиет толық қалыптасқан,ақыл-ойы кемелденген, «алпысқа келгеннен ақыл сұра» деуге тұрарлық асыл қазына жасы.Алда пайғампар жасы тұр. Дән -дәулет,ырыс-береке,мал-мүлкі молайған,тамыры тереңге кетіп, бұтағы төрт құбылаға тең тараған ата қазақ.Алтыншы мүшел-73 жас.Үрім бұтағының келешегіне үнемі көңіл бөліп, қайғы уайым ойлайтын,күш қуатына шек келтіре бастаған, қарттық жасы таянған,ақсақал қазақ Жетінші мүшел-85 жас. Қарттық жас. Қазақ дұрыс қартая білген.Бұл жаста қазақ ақ өңді киімдерді тұтынатын,қол-аяғын,үсті –басын мұнтазадай таза ұстайтын, бала-шағасы жас баладай мәпелеп, асырап-сақтап, күтіп-бағатын ақуыз балапан жас.Қосағымен қоса қартайған нағыз бақыттылар жасы.Өткен шақта, қазақтардың орта жасы осы 75 жас сияқты.Себебі, қазақ азаматы үш ат қартайтуы тиіс екен,Нағыз сайгүлік 25 жасайды десек он жасынан ат мінген қазақ осы жетпіс беске келуге тиіс.Қазақтар арасында, ат қана емес, ер азаматқа әйел қартайтуы тиіс деген ұғым бар.Осыны еске алып есептесең де 75 қазақтың орта жасы болған. Кәрілік жетпіс төрт жастан басталады. Қарттар-тарих, қазына,ел қазығы.«Есік алды төбе болса,ерттеп қойған атпен тең. Ақылды қартың болса, жазып қойған хатпен тең»,«Ақылды қария-ағып жатқан дария», «Қариясы бар үй-құты бар үй» екені ақиқат. Аталарымыз:«Жас кезімде бейнет бер,қартайғанда дәулет бер» деп тілей. жүріп,қарттық келмей қоймайтын табиғи құбылыс екендігін түсінген.Асыл қарттарымыз-ұлы байтерек болса, біз соның бүршігіміз.Қыңырды жөнге,қисықты тезге салған,осы қарттардың жолымен талай ұрпақ тәрбие алып,өнер-білімнің жолын тауып,шыңдалып жетілді,тасты тесіп өскен шынардай заңғар да,айбынды қазақтар- бабалар сынығы, асылдар тұяғы.Халық өз ұрпағына қайрым-дылықты ес біле бастағаннан үйретіп тиісті талап қою,дағдыландыру арқылы,оның тұрмыстық салтына,адамгершілік дәстүріне енгізе білген.Адам өміріндегі ең ізгі істердің бірі-қарттарға қамқорлық көрсету болмақ. Отбасындағы үлкеннің кішіге көрсеткен қамқорлығы, кішінің үлкенге көрсеткен ізеті,бір-бірімен үйлесіп, баланың ата-анаға, әке-шешеге,өз кезе-гінде,оның бала-шағасына мейір-шапағаты ұласып,ер азаматтың еліне қызмет ету қайрымдылығының қайнар көзіне айналады.Абыз ақсақалды, шежіре кеуделі анасы бар шаңыраққа бас сұқсаң,ашулы кітап, шашулы қазынаға тап боласың. Мұндай отбасылар саны азайғанмен,Аллаһқа тәубә, жұрнағы үзіле қоймаған,жалғасы жапырақ жайып келеді. Ал,100-120 жасқа келген қазақтар бұрын да болған,кәзір де бар.Сегізінші,тоғызыншы,оныншы мүшелер 97,109,121 жасқа сәйкес келеді.Олар адамның ұрпақ сүю,немере шөбересінің қызығын көру,бақытқа кенелу жас,абыз жас.Абыз жасына жеткен кез-келген қазақ –адамтанушы.Ол жасты келешекте кім болатынын жазбай танып,батасын бере алатын болған. Қазақ танымында әр жылдың құт берекесі,игілік несі-бесі бар. Тышқан жылы-тірлікті жыл.Құштарлықты-бірлікті біл.Сиыр жылы-еңбекті жыл. Сыйлы жыл боп еңбек қыл.Барыс жылы сәтті құтты.Баян етер сәттілікті.Қоян жылы құт қонады.Кейде малға жұт болады.Ұлу жылы әрекетті.Ұлғайтады берекетті.Жылан жылы құрғақ болар,жылға дымы құрғап қалар.Жылқы жылы-мархаббатты.Жырғап өтер әр талапты.Қой жылы мол өнім болар,қораларың төлге толар.Мешін жылы бақ жарасым. Мереймен іс атқарасың.Тауық жылы –арманды жыл.Тауып істі шаруаңды біл.Ит жылы тым мазасыздау.игермесең азасың-ау! Доңыз жылы-байсалдылық,Дос табады жайсаң құлық.Аталарымыз жыл қайыруды ауызша өте жылдам жүргізетін. Олар жасын сұрағанға: жылы не екенін ғана айтатын. Басқаның туған жылын анықтағанда қай жылғы екенін білсе жеткілікті болатын,қалғанын өзі есептеп алатын. Қазақ адамтанушылары жұлдыздама ашып,балалардың бейімділігін,икемін анықтап,оның келешегіне болжам жасайтын. «Жұлдыздама» атты адамтану қазақ ілімі ұлт өкілінің өсіп жетілу,нығайып кемелдену,жан дүниесінің өзгешелігін, мінез бітісінің ерекшелігін тамаша талдап, этнопсихологиялық мәселелерді әжептәуір шешкен.Осы күндері қарттарымыз жыл қайыру үшін,әрқайсысының қолында қол телефон болғандықтан.өздері жасап алған кестені көбірек керектенуде. Аталған жыл цифрін он екіге бөледі де,қалдығына қарап қандай жыл .екенін біле қояды. Мысалы;2016:12=168,қалдық- 0.мешін,қалдық-1-тауық,2-болса ит, 3-болса доңыз,4- болса тышқан,5-болса сиыр,6-болса барыс,7-қоян,8-болса ұлу,9-болса жылан,10-болса жылқы, 11-болса қой.Бүгінгі қарттарымыз,бүкіл халық болып,ел болып дінімізге бет бұрғандықтан күн тізбегін Хижра жылы бойынша есептеуге де жаттығып алды.Тіпті ауыз ашу,сәре ішу,намаз уақытын да болжай алатын,дәл білетін дәрежеге жетеқабыл болған.Бұл істе, мұсылман мәдениетін тарату,қолдау орталықтарының көмегі шексіз.Біздің заман-ымыздың 622 жылы арабша бірінші жыл болып есептеледі.Бұл жыл яғни 622 жылы шілденің 16 жұлдызында қараған түні Мұхаммед(с.ғ.с)Меккеден Мәдине қаласына көшті.Хижра күнтізбесі осы күннен басталады. Хижра (хижрат)араб сөзі, туған жерінен көшу,елінен ауу деген мағынаны білдіреді. Хижра мен Григорий күнтізбе аралығындағы айырма-шылығы мына амалмен есептеледі. Мысалы хижраға - 1434жыл,біздің 2013:Ал,біздің 2014 жыл хижраша 1435, 2015 жыл-1436,2016-1437.Есептеу амалы;1437-ні 33-ке бөл.1 437:33=43 бүтін 28 қалдық 1437 ден 43 –ні шегер.1437-43=1394, оған 622-і қос. 1394+622=2016 шығады. Григориянша 2015 жыл хижраша нешенші жыл? 2015 тен 622-ні шегер 2015-622. =1393.Айырманы 32-ге бөл. 1393:32=43(17)оны1393-ке қос.1393+43=1436. Демек 2015 жыл хижраша 1436 жыл екен.«Адам өмірі» деген деген ертегіге зер салсақ, жаратушы адамға 30 жас беріп,былай деген екен: «Сен адам,жаралғандар ортасында түр-сипатың артық.Басқа мақұлықтар бәрі сенен төмен болып,сенің әміріңде болады, олардың баршасына сен үкім қыларсың.Саған сөйлеуге сөз,ойлауға ақыл бердім.Тепсең темір үзетін күш-қуатың бар,жұмыс жасарлық аяқ-қолың бар.Жарық дүниенің патшасы өзің боларсың! Алайда,адам азырқанып,алмай кеткен басқа жануарлардан жас қосып алған екен. Мәселен, есектің жиырма жасын,иттің 20 жылын,маймылдың 30 жасын жалынып сұрап алған адам 100 жасайтын болған.Адам 30-50 жас аралығында есектей ауыр жұмыс жасап көп мехнатпен ғұмыр кешеді.50-70 жасқа дейін адам,өзінің үй маңындағы оны-мұныларын қарап күзетуге,бас-көз болуға құмар. Кейде не болса соны кәдік көргіш келеді.Сол кезде кім болса соған айқайлап,сүйекке таласудан таймайды.Бұл адамның иттен алған жасы болмақ.70-тен асқан соң адам аз-аздап ақылынан айрылады.Бала тәрізді болады.Ол уақытта белі бүкірейіп, денесі иіліп те кетеді.Балаларға әңгіме,ойын болады,бұл маймыл жасы екен. Адамның жас ерекшелігі мен оның сипаттамалары туралы ұғымдар тым мол.Бір ақын қыз: «5 күшік, 10 ит,20 бөрі,30 арыстан, 40 қабылан,50 өгіз,60 арқан,70 тұсау,80 шідер,90 торғай, 100 жұмыртқа» деп адамның жас ерекшелігін,күш-қуатын жасырып жұмбақтаған.Сонда қарсылас ақын: «5 жаста адам мысалы күшік мінезді,10-да иттей,20-да бөрідей,30-да арыстандай,40-та қабыландай,50-де күші мол өгіздей,60-та аттай арқандалады,70-те оның үстіне тұсауланады,80-де арқан,тұсау үстіне шідер салынады.90-да торғайдай халі болады,100-де шертіп қалсаң жарылатын жұмыртқадай қауқары қалады» деп шешкен. Шалақын(1748-1819) толғауларында нәресте,бөбек, сәби, бозбала жан дүниесінің қалып-тасу, даму ерекшеліктері хақында да салиқалы ой түйіндері кездеседі.Үш-төртте талап еттім асық жинап, Жүгірдім жалаң аяқ жанды қинап. Бір жаста ,екі жаста бесіктемін, Бес жаста тәңір берген несіптемін. Алты жаста қайыңның тозындаймын, Он жаста сүт емген қозыдайым,Он бесте жарға ойнаған лақтаймын,-деген өлең жолдарынан бала сана-сезімінің даму дәрежесі,ішкі сыртқы әсердің оған ықпалы жалпы түрде болса да аңғарылып тұр.Шернияз Жарылғасұлы(1807-1867) жігіттік кезеңді былай сипаттаған: «Шабатұғын қылыштай жылтың еткен 25,орда бұзған 35,қынсыз қылыш 45,емен шоқпар 55.»Адамның жас ерекшелігі туралы Әйгілі Жетес бидің сөзін мағыналы тұжырым деуге тұрарлық. «Онға келдім ойнадым, қызығына тоймадым.Жиырмаға жеттім-бойладым,онда да балалықты қоймадым.Есейе келе жақсы сөзге сүйсіндім, жаман сөзге күйіндім,барымды бойға киіндім,сұлу-қыз келіншектерге шүйілдім,жауларыма түйілдім. Отызға келдім-алтайы қызыл түлкі болдым;қыран бүркітке алдырмадым,құмай тазыға шалдыр-мадым,қатар құрбының көңілін қалдырмадым.Қырыққа келдім арғымақтай аңқыл-дадым,тау тасындай саңқылдадым,ақ алмастай жарқылдадым,құз қыранындай шаңқыл-дадым ,барымды жоқ деп сарқылмадым.Елуге келдім биік қырға шықтым,арғы жағының алыс-жақынын байқамадым, дәулетімді шайқамадым.Алпысқа келдім-алты тарау жолға түстім; қайсысының алыс-жақынын білмедім.Жетпіске келдім жеңілгенімді білдім, бала мен келінге билігімді бердім, айтқанына көндім,айдауына жүрдім.Сексенге келдім-оң жағым от,сол жағым су ,алдым жар,артым құз қалай қозғалсам да тірлік деп біле алмадым,-деген екен.Осы және басқа дәйектерді ескерсек,әрбір он жасты адам ғұмырының бір белесіне балаған,қазақ адамтанушыларының сипаттамаларының негізгі мазмұны бір екенін аңғаруға болады. Олар ортақ ойды, әртүрлі теңеу, көркемдік әдіспен құлпыртып ұсынған.Адамзатқа ортақ,оның жандүниесін,ерекшелігін танып білетін әдіс-тәсілдердің,қағида-ережелердің бар екені белгілі. Ал,қазақ халқында оған қоса тарихи-жағарафиялық ерекшелігіне және тіршілік тынысына сай келетін ережелер мен қағидалар, амал-тәсілдер бар екендігі айқын.Қазақ адамтанушылары-қауым ортасында сыншы (сынақшы дейді кей аймақтарда) деген атпен белгілі.Жалпы қазақ қауымында адам сыншысы,ат сыншысы,құс сыншысы,түс сыншысы (түс жорығыштар),жан танушы,тілмаш,жұлдыздамашы, жауырыншы, құмалақ-шы, санақшы,оташы,бақсы-бәлгер, тәуіп-көріпкел,көзбайлаушы, емші-домшы,сәуегей, әулие сияқты ерекше дарынды адамдар аз да болса болған еді, бар еді. Адамтану қазақ ілімін өмірге келтіріп,өсіріп дамытқан осылар еді.Бұл асыл мұра қордалана келе қомақты білім қорына айналған.Оларды жинақтап теріп, бірі-біріне үйретіп ұқтыратын,айла-амалдары да болған. Мысалы,түрік заманында,кәзіргі Саян-түркілерінде сақталған аңызға қарағанда екі жұма ғана оқытатын «бақсылар мектебі» болған. Д.Банзаров,Ш.Уәлиханов,Ә.Дибаев еңбектерінде,қазақ бақсыларын көзімен көріп,өнеріне тамсанған Г.Н.Потанин, П.П.Семен-ов-Тяньшанский сипаттамаларына сүйенсек,бақсы-талантты адамдардың ұзақ уақыт оқып жаттығу нәтижесінде игеріп меңгеретін,тым күрделі мамандық,асқақ өнер, тұқым қуалайтын,оқып үйренуден гөрі тоқып дағдылануы басым болған,Жаратушыдан арнайы жіберілген, аруақ аян беріп,жын қонғандар игеретін ерекше өнер,арнайы кәсіп. Ш.Уәлихановтың сүреттеуінше,«...бақсы тылсым дарыған білгіш,оның ой-санасы өзгелерден ерекше тұрады,өзі ақын,өзі музыкант,өзі болашақты болжайды, әрі дәрігер болады. Қазақ арасында әрбір кісі бақсы бола бермейді.Бірақ,үш атасынан жалғасқан бақсылар қазақ рулары арасында аз да болса болған.» Қ.Жұбанов:«Ноғайларда бақсы музыкант,көркемөнерші мағынасында қолданылатын белгілеген.Түркімендерде бақсы аталатын музыкант жәй өнерші, жәй музыкант қана болып қоймайды.Осы күнгі түркімендер музыкантты, «бақшы» дейді.Осы күнгі сібір елдерінің көпшілігі-алтай, ойрат елінде музыканы көрінген кісі ұстамайды,ол елдерде музыкант тек шамандар ғана болады Қария сөз айтушысы, тарихи оқиғаларды жырлап беретін жыраулар оларда тұқым қуалап отырады.Бірден-бірге үйрену, белгілі школа болу, профессионализм күштірек. «(Қ.Жұбанов. Шығ., А.,1970 19-б)-деп белгілеген.Тәңірімен,аталар рухымен «тілдесе» білетіні адамның жан күйін өзіне болжайтыны бағындырып,шешен толғай-тыны, болашақты оларды ел басқарушылар алдында қадірлі көрсеткен.Сондай ұлы бақсылардың бірі-керейлердің (урианқай) атақты жырауы Төбе тәңірі (шын аты Көкше тәңірі) Шыңғыс ханға кеңесші болған. Атақты бақсы жасырын сырды айыра білетін керемет иесі саналған,өзін «Мен тәңірінің өзімен тілдесемін, көкке шығып жүремін» деп дәріп-теген.«Бақсы» болушыларды арнайы орындарда, яғни мектептерде дайындайтын болған деген тарихи деректер кездеседі.Бақсылық шәкірттерге, дәуперім бақсы өнерін жетік меңгерген ғұлама бақсылар сабақ беретін болған.Оған кейбір деректердегі: «Кезінде күллі көшпенділер әулетінің бақсыларын дайындайтын орыны, яғни оқу орыны-мекені Байкөл (Байкал) көлі маңайында, Амар (Жайсаң Тынық) өзені жағасындағы ну орман ортасында болғаны жайлы да жазба деректер баршылық.Бұл бақсыларды арнайы қажетті адамдар деп көрушіліктен туындаған қажеттілік болмақ. Орта ғасырдағы күллі көшпелілерге аты әйгілі Көкеші бақсыны осы мектептің түлегі деген де болжам айтылады» (Биқұмар Кәмалашұлы). Ол Шыңғыс ханның ордасында отырып, «сен дүние жүзін билейсің» деп сәуегейлік жасаған делінеді. Төбетәңірі қыстың суық айларында көтеріліп, Керулен өзенінің мұзына жап-жалаңаш жатқанда оның денесінің жылуына мұз еріп, буы бұрқырап аспанға көтеріліп жататын болған. Ханның өзіне қарсы келіп айтатынын айтып салатын, арынды, тура. бақсы болыпты Бір соғыста ол, жайдың көк тасын өз әскерінің төбесіне түсіргендіктен,хан оны өлімге бұйырады. Төбе тәңірімен қатар шыққан ұлы бақсының бірі Есей Бұқа Оқтай заман-ына дейін жасады. Бұл ұлысқа тәрбие беруші-өзі ғалым, өзі ұстаз, жырау. ХІІІ ғасырдың отызыншы жылдары ол әбден қартайып,әржерге күймеге отырып барып жүрді.Оның туып өскен жері осы күнгі Алакөлдің төңірегі. (Ә.Марғұлан . Ежелгі жыр аңыздар,А., 1985 . 212-б.) Бақсылар өз кереметтерінде өз қарнын өзі жарған. Басып жатқан албастысын қуып, қобызының үні арқылы босана алмай жатқан әйелдерді аман босандырған. Болжамдарды дәл айтқан. Қобызын тарта отырып, қылышын аузына кіргізген, қып-қызыл боп отта қызған темірді жалаған, қызыл шоқтың үстінде жалаңаяқ жүретіндер де болған. Сондай-ақ бақсылар өздеріне ғайыптан келетін алып күш иесі екенін жұртқа таныту үшін үлкен ағаштарды, темірді бармағымен, қолымен иген әрі сындырған.Жұдырығымен тасты ұрып күл-талқанын шығарған. Қобызда ойнап отырып немесе кітабы бойынша дұға оқығанда киіз үйді тік көтерген.Өздері киіз үй төбесіне жәй ағаштың көмегімен шығып кеткен.Неше түрлі ғаламат үн, алапат жарқыл шығарып үй ішінде ойнақ салғанда, жұрт арасында осындай жойқын сиқырлық күш иелерінен сескену де пайда болған.Әйтсе де бақсылар халықтың ғаламат ғажайып өнер көрсететін ең құрметті адамы болды.Бақсы адамдар үшін табиғаттың тылсым күшін пайдаланып,ауыр сырқатына дауа іздеген сенімді дәрігері әрі құтқарушысы болды.Бұл ғылым дамымаған кезде халық денсаулығының сақшысы болған бақсылардың халқына көмегі еді.Тәңірге табынушылардың сәуегейі, бақсылардың пірі Қорқыт ата болды. Қорқыт ата бақсылық өнерінің атасы әрі негізін қалаушы да.Өз заманында Қорқыт ата басына төнген қауіптен қорықпады.Ол өлмейтін, мәңгі жасайтын өмірді іздеп, өлімнен қашумен болды. Бұл бір адамдарға адасу тән болған, қоғамды надандық жайлаған жаһилет заманында Құдай заңына қарсы шығудың көрінісі іспетті еді. Ешкімнің де батылы бармас, көзсіз қайсарлықтың Қорқыт ата бойынан табылуы оның шынымен-ақ табиғаттың тылсым сиқырлы күшіне сенгендігі ме деген ойға қаласың.Қорқыт ата өзінің қобызының үнін зарлата, мұңдата, жер бетін тебіренте және адамдарды артынан ертіп жылата жүріп, өмірін өте ауыр тағдырмен өткізді.Ол уайымсыз, ұрыссыз, қайғысыз, тыныш, еркін өмірді іздеді. Соны аңсап жержаһанды шарлады.Ол өлімді бір зұлымдықтың басы деп түсінді. Қысқасы,Қорқыт ата адамдарға өз қолынан мәңгілік өмір сыйлай алмаса да артына, дертке дауа іздеп адамның тұла бойын шымырлататын зарлы күйі мен қобызын қалдырды. Осы мұрасын пайдаланған бақсылар ауру алдында Қорқыт күйін қобызы арқылы тартып, көмекші "рухтары" арқылы дертке дауа іздеді. Бақсылар емшілікпен қатар, балгерлікпен де шұғылданған. Олардың келешекті болжайтынына,адамның тағдырын шешіп, оның ойын сезіп тұратынына, өткен өмірін де ашық айтып бере алатынына, табиғи құбылыстар тудыра алатынына, жын-шайтандарды қуатынына халықтың белгілі бір бөліктері бұрын да, кейін де сенді. Оған негіз де жоқ емес еді. Адамның өз табиғатындағы ғылым ашпаған жұмбақтар әлі толып жатыр.V ғасырдағы ғұн патшасы Еділдің айна-ласында көптеген даңқты бақсылар болған. Олар әрбір күрделі оқиғаларды күні бұрын болжап, патшаға жеткізіп отырады екен. 451 жылғы Каталаун шайқасының тағдырын Бақсылар құмалақ ашып, бірнеше күн бұрын айтып берген. Болжам дәл келген. Бақсылық тұқым қуалайды, ол адал, жаны таза, иманды адамдарға қонады, өз жолын дұрыс ұстай алмаса “қасиеті таяды” немесе“бақсылық буып” кемтар болып қалуы да мүмкін. Шынайы бақсылардың алдамшы, көзбояушы емес, психикалық жаратылысы ерекше жандар екендігі-ғылыми тұрғыда дәлелденген. Адамға бақсылық қонғаннан кейін тазалық сақтап, бойына қонған жындармен көмекші рухтарын үнемі риза қылып, «ренжітпеуі» талап етіледі. Олай істемеген жағдайда ол адамды «жын буып», ауруға душар етеді. Неғұрлым күшті бақсының жындары да көп әрі әлеуетті деп саналады. Ел ішінде жауырыншы, тамыршы, есепші, алақан-саусаққа қараушы секілді бал ашушылар кездеседі. Осыған қарамастан қарапайым жұрт көбінесе құмалақшы көмегіне жүгінеді. Қысқасы, қырық бір құмалаққа сенетіндер саны аз емес. Бұл көріпкелдік түрі тек бізге тән емес көрінеді.Құмалақ салу ісімен Орта Азия мен Кавказ, Үндістан мен Иран, Тибет пен Корея, Жапония мен Америкада болғандығын тарих беттерінен жақсы білеміз. (Қазіргі таңда оған елімізде мән беріліп келеді. Дегенмен, кейбір жағдайда оны тек пайда табудың көзіне айналдырып алғандар аз емес.) Қысқасы, құмалақшы деген ұғымның пайда болғанына қаншама ғасырлардың жүзі болды.Ол ерекше қабілеттің бірі болғандықтан халқымыз бен бірге жасасып, келеді. Ғалымдар бал ашуды негізінен астрономиялық және астрологиялық деген екі үлкен топқа бөліп қарастырады. Бал ашу іштей түр-түрге бөлінеді. Атап айтқанда, геомантия жердегі өзгеріс әрекетті, қимыл-қозғалыстарды бақылайды.Ал,хиромантия-алақан, саусақтарына қарап, болашақты болжайды деген ұғым бар. Сондай-ақ, . арифмантия-нақты есепті болжам жасайды.Он сегіз мың ғаламды толық танып, біле алмай келеміз. Адамның ақыл-ойы қанша жерден дамып кетті десек те, аспан әлемінің қыр-сырына қанығу қолымыздан келер емес. Зеңгір көкте әзірге зердеміз жетпей жүрген жайлар баршылық. Бәлкім, ғылым мен технология қарыштап дамыған бір заманда бәрінің кілті табылып қалар.
Қазақ халқында осы айтылған, балгерлік, көріпкелдік, адамтанушылық талпыныстың бәрі болған.Оның бір түрі бір дәуірде өршелене дамып кетсе,бір дәуірде құлдырап келіп жойылып та кеткен. Қазақ халқының даналығы табиғаттанудағы, адамтанудағы, өнер табудағы, ағартушылықты жетілдірудегі ойшылдықтан, талпыныстан құралды, тірлік пен рухқа сүйенерлік сенімде жалғасын тапты.Қазақ адамтану ілімінің кейбір өзгешеліктерін атайық. Бірінші.Тәнтану мен жантану арасындағы айырмашылық тым айқын емес, ауырудың негізгі белгілерін танып білу жорамалға жақын.Емдеу амалы дәрілік негізден гөрі жансезімдік әсерді басымдырақ таңдаған.Алайда,табиғи ем дәрілерді өздері жасап,әрі табиғаттан тікелей алып керектенгендіктен өте тиімді болған. Екінші.Адамтануда,әсіресе,ұландар мен бүлдіршіндердің келешегін,олардың ықшам-ыңғайын,бейім-бағытын, жан-жақты бақылап,ұзақ сынау ,терең талдау негізінде толық анықтай алған. Үшіншіден. Қазақтың адамтану ілімі табиғаттанумен астарласып жатады.Анығырақ айтқанда малтану қазақ білімі күнделікті тіршілік жағдайында үнемі айқындалып отыратындықтан,жүйрік-жорға сайгүліктерді айырып білгіштер,қыран-құс алғыр тазыларды сынаушылар,емдік дәрілік шөп өсімдіктерді танушылар,аң-құс,жан-жануарлардың ағзалары мен мүшелерінін,коректік-тағамдық артықшылығын,емдік қасиетін танығыштардың жинақтаған білімі-адамтанығыштарға, емшілерге үнемі көмек болып отырған. Төртіншіден.Қазақтың сал-серілері,би-шешендері,абыз-қариялары-өздері шынайы адамтанушылар болумен қатар,билік-кесімдерінде,еңбек-шығармаларында,іс-әректтерінде бақсы-балгер,көріпкел-диуана,емші-сынақшылардың адамтану жөніндегі білімдерін өте орынды пайдаланып отырған.Бесінші. Адамтану қазақ ілімі екшеліп іріктеліп,бір жүйеге келтіріліп,толық танылып,қажет етуші адамдарға қолғабыс болар-лық,көмегі тиерлік дәрежеге жетпей отыр.Ғылыми айналымға толық түсу үшін байсалды зерттеулерді қажет ететіні түсінікті. Бұлай жасаудың өзі көпжақты қиындықтар мен бөгеттің, әлсіздіктер мен пәрменсіздіктің,шылауынан шыға қою оңай болмас. Біз осы кітапшаны жазуда,азды –көпті пайымдау жасауда,алға қойған негізгі мақсатымыз:адамтану қазақ іліміндегі жас ұрпақтың өмірлік жолын,мінез бітісін,жас ерекшелігін, икем-ыңғайын, тума-талантын бажайлау, бейімділігін пайымдаудағы ұлттық тәсілдер мен мінез-құлық,әдеп әдеттерін игертудегі сана-сезімдік бағдарларын бағамдау болып табылады .Ұлы ағартушы Ыбырай Алтынсариннің 1879 жылы Орынбордан шыққан, «Қазақ хресто-матиясы» атты оқулығында «Қазақ халқы азбаған, табиғи таза халық. Оның талабы біреу салып берген тар шеңбердің қыспағына сия алмайды: ой-пікірі еркін; оның келешегі үшін оған тек сана-сезім жағынан жалпы білім мен пайдалы өнерді үйрену керек болып отыр»деп жазған.«Бұрынғы уақытта-деп жазды Ж. Аймауытов пен М.Әуезов «Қазақтың өзгеше мінездері» деген мақаласында;-қазақ елі ұйымшыл, ері жауынгер, биі әділ, намысқор, адамы ірі, бітімді, қайратты, сауықшыл ел болған екен. Досымен достасып, жаумен жауласуға табанды, қайғыра да, қуана да білетін халық екен »-дейді.Ал, М.Қашғари,өзінің сөздігінде: "Түркілер көрікті, өңдері ұнамды, жүздері мейірімді, әдепті, үлкендерді құрметтей білетін кішіпейіл,уәделеріне берік тұратын мәрт жөне сол сияқты көптеген жақсы қасиеттерге ие болған ашык-жарқын жандар"-деп белгілеген.Арабтың атақты жазушысы әл-Жаһиз:«түріктер-жалтақтауды, жалынуды,жылтыр сөзді,опасыздық, -сатқындықты,өтірік айтуды,сенген адамдарына тәкәппарлық көрсету мен жамандық жасауды, арам ойлауды білмейді» деген.Поляк жорналшысы А,Янушкеевич: « Қазақтардың ақыл-ой қабылетінің зорлығына барған сайын менің көзім жетуде.Сөздері қандай жеңіл! Әрқайсысы айтайын деген ісін түсіндіруге де,қарсыласының дәлеліне тойтарыс беруге де шебер, тіпті, балаларының ақыл-есі де тез жетіледі»-деп жазды.Осы қасиеттер ген арқылы бүгінгі қазақ халқының бойына беріліп отырғандығы сөзсіз.Тектен дарыған қазынамызды тәрбиелеп, келер ұрпаққа қалдыра алсақ игі.Адамзат тарихында ғылыми ойдың үздіксіз даму барысында адамның өзін танымақтық жөніндегі ілімнің алғашқы қадамы көне грек философтарынан басталса да, оны өз заманында ғылыми жүйеге түсіріп, қалыптастырған Фараби еңбегі ерекше.Анығырақ айтқанда,адамтану қазақ ілімінің түп-тамыры өте тереңде, әрі тым тұғырлы да, негізді.Айталық.Фараби бабабымыз: «Адамның кемелдігі неде?» деген сұраққа жауап іздейді. «Балық су үшін жаралған, құс ұшу үшін, ал, адам бақыт үшін жаралған» дейді. « Бақытқа қалай қол жеткізуге болады?» деген сұраққа «Білім мен дін , мінез- құлық арқылы» дейді. « Ол білімнің мәні қандай? Бақытқа апаратын мінез- құлық қандай?» деген сұраққа «ізгілікті мінез-құлық, рухани білім» дейді. «Оған қалай қол жеткізуге болады?» деген сұраққа « Оған: ізденіс, тәрбиелеу өнері және оқу арқылы жетуге болады.» деп түйіндейді.Ол: «"Біз жақсы мінез-құлық пен ақыл-парасатқа ие болған кезде солардың арқасында міндетті түрде бақытқа жетеміз...Бұл екеуі бар кезде біздің өзіміз және іс-әрекеттеріміз үстем де кемел болады, осылардың арқасында біз шын мәнінде қастерлі, қайырымды, инабатты боламыз"-деп ашық көрсеткен.Олай болса, адамтану қазақ ілімінің ғылыми негізін салып, тұжырымдарын пайымдау,сол арқылы тәрбиелеу амал-тәсілдерін дұрыс таңдап алу қазақ педагогикасында ертеден тиянақталған байырғы әдіс-айла еді.Оны елеп-екшеп, замандық талап тілек, мүдде-мұратқа икемдеп игілікке жарату бүгінгі ұрпақ өсіріп тәрбие жүргізуші барлық адамдардың оларға қол ұшын беріп,көмек көрсететін мамандар мен зиялы қауымның басты міндеті болып отыр.

 Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі– Алматы: Б.Қалиев.-2014 *-адамтану зат. ғыл. Адамның мінез-құлқын, психологиясын зерттейтін ғылым. – Бұлар сендерге а д а м т а н у сабағын үйретіп, өмірдің тереңіне бойлатады, оқыңдар, айналайындар (М. Айымбетов, Құмөзек., 132). – Кейде, Баеке, бәріміз де а д а м т а н у жөнінде қателесе береміз. Меніңше, Дүйсеновты әлі де жөнге салуға болады (Жалын, 1974, 2, 55).
Психология ғылымының кез келген мәселесі адамның жан дүниесінің сырымен, қоғам мен әлеуметтік өмірдің сан алуан салаларымен тығыз байланысты. Бұл табиғи заңдылық болашақ ұрпақтың да өмір жолы мен тағдырының әрқилы қырларымен өзара ұштасты. Соңғы жылдарда адамның жан дүниесімен сырласып, оның психологиясын зерттеуде психологтар мен социолог мамандар, ұстаздар мен басқару қызметіндегі жетекшілерге жете зер салып көңіл аударып отырған маңызды мәселенің бірі-адамдар арасындағы қарым-қатынас жасап, олардың өзара тілдесе білулерінің құпия сыры және оның кілті неде? деген мәселенің шешімін табу қазіргі өмір талабы.Осындай мәселенің байыбын барлап оның себеп-салдарын анықтау,тиімді жолын табу, әлеуметтік өмірде адамның мінез-құлқының қалыпты дамуын қамтамасыз ете алмау,оған зиянды әсер етері даусыз. Мұндай жәйт қоғам өмірінің шиеленіскен дағдарысты жағдайында қазіргі заман адамдарына ғана емес, болашақ ұрпақтың бойында да жағымсыз мінез-қылықтардың туындауына теріс ықпал етуі мүмкін. Қазіргі кезде сондай-жағымсыз қылықтар адамдар арасындағы қарым-қатынаста да жиі байқалып отыр. Қарым-қатынас жасау адамға ғана тән табиғи қасиет. Және ол адамның тіршілік бейнесі мен мәдени өмірінде, тұрмыс салтында күнделікті қажеттіліктерін қанағаттандыратын тұрақты шарт. Ойын мен оқу және еңбек адам әрекетінің негізі түрлері осы қарым-қатынас арқылы дамып жетіліп жүзеге асады. Адамдар өзара тілдесіп өмір сүруге бейімделуі организм тіршілігі үшін су мен ауа, күн шұғыласы сияқты табиғи қажеттілігімен бірдей. («Кәзіргі психология және оның адамтану ғылымдары жүйесіндегі а латын орны»-мақаладан үзінді.Stud. kz)

Бірінші тарау. Қазақтың адамтанудағы ұстанымдары

1.1§ Адамтану қазақи үлгілер
Қазақ адамтанушылары - қауым ортасында сыншы (сынақшы дейді кей аймақтарда) деген атпен белгілі.Қазақ қауымында адам сыншысы, ат сыншысы, құс сыншысы, түс сыншысы (түс жорығыштар),жұлдыздамашы, жауырыншы, құмалақшы, санақшы, бақсы-балгер, тәуіп-көріпкел, көзбайлаушы,емші-домшы,сәуегей, әулие сияқты ерекше дарынды адамдар аз да болса бар еді. Адамтану қазақ білімін өмірге келтіріп, өсіріп дамытқан осылар еді. Олар қордалана келе қомақты білім қорына айналған. Алайда бұл білім қоры сараланып, жіктеліп, реттеліп, жүйеленіп, қажетті адамдарға ұсынылудың орнына, өгейленіп, шеттетіліп, менсінілмей қамқорсыздың күнін кешуде
Қазақ атамыз, адамтанудың жолын, оны игерудің бағыт-бағдарын, амал -тәсілін әжептәуір айқын көрсеткен. Ерлерін бесіктен танитын қазақ атамыз: «болар бала боғынан белгілі» дей отырып, «бұқа болар бұзау, биттейінен белгілі, батыр болар бала, титтейінен белгілі», «бөрі аулайтын жігіт, бөрігінен белгілі, жау алатын жігіт, серігінен белгілі», нақтылы ден қойып, мұқият зерделесең, ерді кебенек ішінен тани аласың деп ұқтырған. «Арғымақ аттың құйрығы, әрі жібек, әрі қыл, ер жігіттің белгісі әрі мырза, әрі құл», «Арғымақ аттың белгісі аз оттар да, көп жусар, асыл ердің белгісі, аз сөйлер де көп тыңдар»,«Ат ерінді келер, ер мұрынды келер» деп адамтанудың ерекшелігін адамның сырт белгісімен ұштастыра көрсетсе,«Атты тісіне қарап таны, жігітті ісіне қарап таны», «Жігітті бір де майданда таны, бір де бейғамда таны», деп адамды әрекет іс-қимыл үстінде толық тануға мүмкіндік бар екенін ескертеді. Атам қазақ, «Жау жеңетін жігітті жарағынан таниды, дау жеңетін жігітті талабынан таниды» деген қағиданы басшылық етіп, адамды бала кезінен танып білуді ұсынған. «Болар бала бесігінде бұлқынады»,«Бесіктегі баланы бек боларын мен білем», «Адам танымаған мұраттан қалар, сөз танымаған ғибраттан қалар», адам тануды тек нобаймен ғана емес дәлдікпен, белгілі әдіспен анықтауды ұсынады.Қызды әдебіне қарап, ұлды әдетіне қарап таны десе, еліктегіш еркекті сөйлеуінен байқарсың, еліктегіш әйелді көйлегінен байқарсың, жүзден жүйрік шықпай ма? Шіркін, айыра білер жан болса, келешегін бажалай алып,талантын тани біліп, жетелесе, бағыт-бағдар берсе, өспейтін жас,дамымайтын өнер, бейімділік болмас. Әйелді табағынан байқа,баланы талабынан байқа, адамның мінезін сөйлегенде тани алмасаң билегенде танисың, адамның арманына қарап, ниетін ұғуға, ниетіне қарап, қасиетін ұғуға болады, мейірім жан жомарттығы, мейірімі бардың, қайырымы бар, өзгеден айырымы бар,зейіні бардың, бәріне бейімі бар екенін анық аңғартқан. Адамтану тек аңғарпаздық, зерделей білер қарапайым сезгіштік пен танымпаздықты талап етеді. Кісі болар баланың кісесінен белгілі, адамға деген жарқын қатынас, дүниеге деген ұқыптылық, жинақылық, бала мінезіндегі биязылық нышандары оның келешекте қандай адам болатынына жоба болары айдан анық. Саусағы ұзын биші болар, құлағы үлкен күйші болар. Атам қазақ адамның бет-әлпеті, сөз ләмінің өзі, егер оқи алсаң-нағыз кітап демеді ме?! Қазақ адамтанушылары, адамды жан-жақты қарап, оның жан-дүниесіне терең үңіліп, тек өзін ғана емес, оның туған -туыстарын да мұқият қадағалап барып қорытынды жасайтын еді. Жігіттің жігіт болмағы нағашынан, тегіне тартпас ұл болмас, болаттың сынығы да болат, анасына қарап қызын ал. Себебі, дүниенің құлпы да адам, кілті де адам екені белгілі. Кісі болар баланың, кісіменен ісі бар, кісі болмас баланың, кісіменен несі бар. Адам болар баланың етек- жеңі кең болар,адам болатын бала алысқа қарайды. Қатарынан озатын ұл биікте жүреді, ез атанып тозатын ұл иықта жүреді.Міне, мұның бәрі адамтанудың қарапайым ережелері. Қазақ адамтану үрдісінде адамның жас ерекшелігіне сай танып білу өте орынды айтылған: «Болар адам, он бесінде бас болар, болмас адам, отыз бесінде жас болар, адам болар жігіттің ақылы артық болар, ісінде тәртіп болар, алпыстағы шалағай алты жастағы баладай, адам болатын жігіт әуелі өз нәпсісін билейді, сонан соң ауылын билейді. Отызда орда бұзбаған, қырқында қыр аса алмайды. Қабағынан жай біліп, жанарынан сырын ұқсаң,көзге ұрып тұратын белгілер мен сындарды, сезіліп тұратын сырларды ұға білсең, оқи білсең адамдарды аңдамай танисың.Қазақ адамтанушылары адамдардың алақан, табан, бет-бедерлерін, құлақ күн қағар, саусақ тұяқтарының тамырлары мен олардың өң-түсі, дене пішімі, ауқаттану амалы, жатыс-тұрыс парқы, қас, кірпік, ерін, шаш, сұрқы, туған ай-күні, амал-жұлдыз сәйкестігі, шыққан тегі, кіндік шешесі, сәттіліктері мен киеліктері, ұстанған наным-сенімдерін толы-ғымен қарастырып барып, қортынды жасайтын еді. Олардан басқа құмалақ тарту, жауырын жағу,омыртқа оқу, жұлдыздама ашу, асық иіру, түс жору, тұз шашу, жан – жануар қылық-тарын ырымдау арқылы жорамал жасау әдістерін де пайдаланған. Бала сынау әулет мектебінің ежелгі дәстүрі.«Бала Абайдың ұғымтал,зеректігіне қатты риза боп, шын сүйген Барлас бір оңашада жәй ғана тақпақтап:Шырағым ,ержетерсің. Ер жетсең,сірә, не етерсің? Алысқа щырқап кетерсің, Шындасаң,шыңға жетерсің,-деп еді. Барлас ақын бала Абайдың бойындағы мол дарын- қасиетті сол кезде-ақ байқаған болатын».(М.Әуезов) Кеменгер ақын,адамтанушы Абай, бала Мұқтарды ең алғаш көргенде болашақта үлкен ғұлама адам болатынын кескін келбетіне,түр-сипаты мен болмысына қарап,кісілік-адамдық сипаттама берген. «Ақын қолын созып,өзіне шақырды;-Бері кел,қарағым!-Бара ғой, қысылма, Мұқтаржан. Абай атаң ғой,-деді Әуез қарт. Мұқтар жүрексіне басып, Абайға жақындап, тізесін бүкті. Ақын оның басынан сипап:-Жанарыңда ой нұры тұнып тұр екен. Еліңнің үмітін ақтармысың!.. Бақытың ашылсын, балам,-деді.Қариялар үнсіз тына қалды. Олар Абайдың адам қасиетін жаңылмай танитынын, артық сөз айтпайтынын білетін.» (Мұқабадағы сурет,үзінді оқулықтан алынды) Баланың түрлі қимыл-әректіне қарап,оның кісілік-адамдық сипаттамаларын болжап айтатын әдістер де бар. Ер бала көзін ашып ұйықтаса, онда ер жеткенде бақытты, жары сұлу болады. Егер бала үнемі жастық үстіне ұйықтайтын болса, кейін ел басқаратын көсем болады; ал көрпені тұмшалап алып жататын болса, мінезі жайдары,ақкөңіл азамат болады; етбетінен жататын болса, қызғаншақ, кейде ойшыл болады. Аяқ-қолын созып төрт тағандап бей жай ұйықтайтын болса, өскен кезде кеменгер әрі батыр болады. Қазақ адамтанушылары туралы жазба деректер, жұрт жадында сақталған аңыз - әңгімелер тым мол-ақ.
Адамтанудан бастап,адамның ұлттық санасы мен сапасын жетілдіре түсетін қорғап отыруды көздейтін бұл дәстүр ғасырлар бойы халықтың ұлттық ой-өрісін дамытып, адамның ұлттық тегін сақтайтын құндылықтарды қалыптастырып, ұрпақтың қасиетін қорғап отырған.Жеке адамның тектілігі тілді, дінді таза ұстау, атадан балаға, бабадан ұрпаққа берілетін асыл мұра ділді қорғау.Қазақтың тілді қадірлеп, тіл арқылы жанды тәрбиелеп, ойды, білімді дамыту өнерінің бойында да тектілік аз емес. Қазақ ұғымында ойлы адам ғана тілді қорғай алады, себебі, ой білім мен қабілеттің бірлігінен туатын дүние.Тектілік дұрыс білімнен, дұрыс ойдың, дұрыс ойдан дұрыс идеяның қалыптасуына ықпал ететін қасиет.Сонау ұлттың қалыптасу тарихынан бастап, оның дүниетанымы, мәдениетін, тарихы мен тарихи санасын, құндылықтарын сақтайтын қасиет тектілік. Адамның бойындағы қорғану күші, өшпейтін, өзгермейтін, жоғалып кетпейтін мінез, ол қанша данышпан, ғалым, ойшыл, батыр болса да ұлтты сақтап дамытып отыратын негіз.Мадан деген хан, Жер бетіндегі ең Жаман (болашақ Аяз би) адамның сыншылық қасиетіне тәнті болып, оған менің өзімді сынашы, мен неше атамнан бері хан екенмін?-дейді. Жаман: - Жақсы! – деп, тақта отырған ханның алды-артына шығып, алдына келіп, ханның бетіне тіке қарап тұрып: - Тақсыр ханым! Ақыл-ойың ешкімнен кем емес, бірақ хандық қара басыңда, қарадан туып хан болғансыз, атаңда хандық жоқ,- дейді. Жаман сөзін бітірмей, хан сөзін бөліп: - Жоқ, қате айтасың! Мен жеті атамнан бері ханмын. Өзімді қойғанда да, алты атамды қайда жібересің? – деп зекіреді. Жаман саспайды. - Жоқ, тақсыр! Сіздің қара басыңыздан басқа тегіңізде хандық жоқ. Сіз нағыз наубайдың баласысыз, - дейді. Хан не дерін білмей, халыққа қарап, анасын алдырып, шындықты айтуын сұр-айды. Анасы болған жайдың ақиқатын айтып, оның шын мәнінде ханның ұлы емес екенін, өзіне дейінгі он тоғыз әйелді әкесі Зәрлі ханның кілең қыз туғаны үшін жарып өлтіргендігін, құрсағына көтергені қыз екенін тәуіптер арқылы білгесін, шыбын жанын сақтау мақсатында өзімен бір мезгілде ұл көтерген сарайдағы наубайшының әйелімен жасырын келісіп, кейін күні жеткесін нәрестелерді алмастырып, содан бері екеуінің бұл жөнінде ешкімге тіс жарма-ғандарын тәптіштейді. Хан: -Апырмай, менің наубайдың баласы екенімді қайдан білдіңіз? – дейді. Сонда Жаман: - Мен Жаман-жақсы болсам да, үйіңізге келген қонақ едім. Хандардың ішер асы – жал мен жая аузыңызға түспей, нан, көже түсіп, мені келісімен аспазға жібердіңіз. Салтыңызға тарттыңыз. Сіздің шонжарлы, атаулы хан емес екеніңізді содан байқадым, - дейді. Адамды тану үшін оның жас ерекшелігі мен жеке бас ерекшелігін білудің маңызын осы мысалдан-ақ аңғарамыз . ХІХ ғасырдың орта кезінде Абыз бидің батасын алмақ.болып үш жігіт ел сыйлаған шешен қарияға келеді.Серікбай мен Жаманқұлдың сөзін тыңдап,оларға өзінше баға берген би бір кезде үшінші жігітке келіп қарап: «Шын асылдың көзінде жасыл от болады» деуші еді. «Қарағым-ай, ныспыңды айтшы?»-депті.Сонда әлгі жігіт:Әкемнің ныспы Жаманбала өз есімім Кәріпжан,-дей бергенде,Абыз би бармағын тістеп,тіксініп қалыпты. -Тек! «Ат-аспаннан,нұр-пейіштен деуші еді.Ой,пәлі-ай,бекер болған екен,бекер болған екен»,- деп басын шайқап былай деген екен. Арысын жауға бермес,Намысын дауда жібермес,Елдің ері кісі танысам сен боларсың,Бірақ,қарағым,түбі бір нәрседен кем боларсың! Шынында,Кәріпжан-айтулы би,шешен адам болған екен. Мұнда,қойылған-ат,көз жанарын көріп қана сынай білген Абыз бидің талантына таң қалмасқа бола ма? Кәріпжан қартайған кезінде, «Жаманға бұйырған көп жақсы аттың бірін маған неғып қимады екен»,-деп налыған деседі жұрт.Өйткені қара қылды қақ жарған әділ би өз кіндігінен перзент көрмепті.Арнайы сынап танудың да амалдары бар болған ...Бір де Сырым бала сол өңірге батырлық, билік атағы жайылған Малайсарыға сәлем бере барады.-Уа, қай баласың? -Даттың баласымын.-Қой жая алмайтын жаманнан қолақпандай ұл туды деп еді, сірә, сол боларсың?-Болсақ болармыз. Бірақ бір құшақ отыннан бір оқтаулық мүсін шығады деуші еді. Әкем жаман болса, сондай-ақ болар. Өзіңді қазыналы қарт екен десем, қазымыр қарт па едің?- Бала, әкең нашар болғанмен шешең пысық еді. Күндіз келген жиырма адамды, түнде келген жиырма адамды ренжітпей атқарушы еді, шешеңе тартқан боларсың.-Шешем пысық болса, оның несін айып көрдіңіз? Әкем би болмаса да, би түсетін үй болыпты. Шешем күндіз келген жиырма кісіні, түнде келген жиырма кісіні ренжітпей аттандырса-қырық адам екен, қырықтың бірі қыдыр деген, онда қыдыр дарыған болар. Шал үш түрлі деуші еді: қазымыр шал, қадырсыз шал, қыдырымпаз шал. Өзіңіз соның қайсысыз? -Балам, сынайын деп айтқан бір-екі ауыз сөзімді көңіліңе алма? Жаманнан жақсы туады-адам айтса нанғысыз, жақсыдан жаман туады-бір елтіріге алғысыз. Сен де маған шалдың үш түрін айтып қарсы сын қойдың ғой. Кісінің қадірін өзінен сүрамас болар. Қадірсіз десең -халқымнан сұра, қыдырымпаз десең-көршімнен сұра , қазымыр десең-кемпірім өліп, келінге қараған жетім шалмын, келінімнен сұра . Енді келген жұмысыңды айт? Сырымның көңілі жадырап сонда былай депті: — Ауылыңның алдында төбе болса, ерттеулі тұрған атпен тең, аулыңда ақылды қарт болса, жазылып қалған хатпен тең деуші еді. Сәлем беріп, бата алғалы келдім.-Жарайды, балам! «Кісі болар баланың кісіменен ісі бар, кісі болмас баланың кісіменен несі бар ». Ақыл қуып сөз бастайын деген екенсің, атқа мініп, ел бастайын деген бала екенсің. «Ақыл жастан, асыл тастан» шығады деген алдыңнан жарылқасын! Шиеленген түйінді, шиыршықталған қиынды шешіп, елдің ісін тындыратын, жаудың белін сындыратын әділ би, айтулы кісі бол, аумин»! — депті Малайсары қария. Мұнда адамтанудың бірнеше жолы сараланған. Адам танып,түсіну,оның сырлы сезімін аңғарып білу қанша қиын болғанымен амалын тапсаң,айласы да жоқ емес, тәсілі де тым көп екен.Нағыз адамтанушылар, сөз,іс-қимылды былай қойып ымнан да талай дүниені түсіне білген. «Ым білмеген,дым білмейді»деген қағида осыдан қалса керек-ті. Мысалы: Шоң мен Ақтайлақ би ыммен сөйлесіп,бір-бірін сынай отырып,жағдай соңында,өзара толық түсініскен екен.Уақ елінің мықтылары Сүйіндіктен барымтамен жүз жылқы алдырыпты.Осы себепті екі елдің арасында дау туып,ақыры сөйлесе келгенде екі жақтың басты адамдары келеді.Бірақ бұл келісімге келгенде Шоң би жоқ екен. Екі жақтың шешіміне келіспеген Шоң өзі барады.Ақтайлақ бидің үйіне келіп түседі.Ақтайлақ кедей екен, амандықтан кейін: «Көрші ауылға барып келемін» деп кетерде әйеліне: «Едігенің Шоңы келді.Бұрыңғының соңы келді. Қазаныңа ас сал.Аз болса,көбейт,көп болса азайт,»-дейді.Көрші ауылдағы саудагерлердің жаңа киіз үйін ас-ауқатымен ала келіп Шоңды екі күн құрметпен күтеді. Бұл уақытта екі жақтың арасында сөз болмайды.Үшінші күні Шоң қайтатын болады.Ақтайлақ құрметтеп шығарып салады.Біраз жерге дейін еріп барып Ақтайлақ тоқтап: -Шоң.Шоң!-деп дауыстайды.Шоң жалт қарайды.Ақтайлақ қолын көпке бір сілтейді, көкке бір сілтейді де, ерінің қасын ұрады.Екі би түсінісіп,дау осы ишаратпен бітеді.Жанындағылар емерурінді түсінбей сұрағанда,Шоң былай деп шешіп берген екен дейді.-Ақтайлақ бидің жұмбақтап әйеліне айтқан сөздері: «Бір біткен билікті бұзып,өзің келдің, енді өзің айт шешімін. «Қазанға ас сал,аз болса көбейт,көп болса азайт»-дегені-бұрынғы кесімді кеміт дегені.Ал ат үстінде тұрып,қолымен ымдағаны-менің тұрмысымды көкте құдай білсін,жерде екеміз-ақ білейік, кедейлігімді ешкімге айтпа дегені,-депті. Ал анау арғын, найман болып тұрғанда Нұредин деген адам немересінің әрекетін бажайлап қарап отырып, бір оңашада келініне: «Қарағым, мына бала біздің тұқымнан емес қой, құлынында үйірін тапса, құнанында көндігіп кетер.Басың аман болса, тағы ұрпақ көрерсің иесіне тапсыр!» деген екен дейтін аңыз бар. Керей руынан шыққан, адам сынайтын тамаша дарынымен барша қазаққа мәлім болған Дүйсенбі сыншы туралы бір әңгімеден үзінді келтірейік. (Ел аузынан, А. 1989, 353-б.) Дүйсенбіге бірде Омар деген кісі он екі жасар баласы -Сағындықты сынатуға әкеліпті. Алдымен қозысын сойып, қымызын құйып, замандасын күтімге алады. Екеуі әуелі бала сынау жайында емес, өткен -кеткен оқиғалар жайында маслихаттасып отырады.Аракідік Дүйсенбі баланың отырыс – тұрысын, барлық қимылын, әңгімеге құлақ қойысын, қадаға-лаудан жазбайды. Өйткені, бұл баланы сынатуға әкелгенін біледі. Әңгіме арасында: -Омеке, мынау балаңыз қулық биенің құлыны сияқты, құс болса ұябасар дейтіндей қағылез де шымыр, тынымсыз ба қалай, - деп бір қалады. Қозының еті желініп аттанар шақ болады.-«Айран сұрай келіп, шелегіңді жасырма» деген ғой, Дүйсеке, аузың дуалы, көзің қырағы пір едің. Бұл баламды сізге сынатқалы келіп едім, - дейді Омар. -Менің көріпкелім жоқ, бақсы емес екенімді өзің білесің. Омар көргенімді айтсам, көңілің қалса қайтемін. Балаң үшін менен жақсы сөз естігелі келгеніңді жасыра аласың ба? - Жасыра алмаймын, Дүйсеке, бірақ көргеніңізді айтпасаңыз мен де сізді қайтып көрмеймін,-деп жаратылысынан жалған намысты білмейтін Омар морт кетеді.- Айтайын, батыр, айтайын, - деп Дүйсенбі кеңк – кеңк күліп алды да, балаға сұстана қарап көп отырды. -Тұмсығы тоқпақтай, құлағы жарғақтай, ерні қаймақтай екен өзінің. Бұл сылдыр көмей, жез таңдай, сиыр жорға, қу таяқ деген жігіт.Лақты ешкілік дауды атқа сатып алып, өмірі өзіне де, өзгеге де тыныштық бермей өтетін, елді ұйытушы емес,ірітуші адам болады,-деп баға береді Омар ренжімейді. Рахмет айтады. Аттанып кетеді. Сағындықты кейін көзбен көріп,үзенгілес болған адамдар оның тап осындай адам болып өткенін айтады.Бір жолы қырғыз Қызылым қарт,Жиреншеге кездесіп қалып: -Шешен Сізден сұрайын деген бір жоғым бар еді.Он бес лақ,жиырома бес серке,отыз бес орақ,қырық бес қылыш,елу бес егеу,алпыс бес арқан,жетпіс бес шідер жоғалттым.Осыған құлағдар болыңызшы,-дейді.-Жарайды-,дейді Жиренше шешен.-Жоғыңыздың жөнін айтып берейін, өзіңіз тауып алыңыз. -Онбес жас -құйын қуған желменен тең Жиырма бес дауыл ұрған перімен тең,Отыз бес ағып жатқан селменен тең.Қырық бес аю аспас белменен тең,Жетпіс бесте көңілін жерменен тең. Сексенде селкі-лдеген шал боларсың,Тоқсанда толық миың орта түсер. Жүзде дүниеден күдеріңді үз, Өлмесең де өліден кем боларсың,-дейді.-Әттеген-ай.Өзім жиырма бестегі жігіттей едім,көңілімнің жердей болғанын қарашы,бекер-ақ сұраған екенмін,-деп Қызылым қарт жантая кеткен екен.Қазақ адамтанушылары өз елінің аумағынан асып,олардың білгіштігіне толық сенген көршілес жұрттың хан-қағаны,елбасы-билеушілері жанына қазақ адамтану-шыларын ұстаған деген аңыздар да бар. Мысалы,Қытайдың Еженханы, Жонғардың қонтайшылары, Шыңғысханның өзі адамтанушы бақсы, көріпкерлерді кеңесші еткен көрінеді. Қазақ адамтанушыларының талантын жоғары бағалаған, көршілес халықтардың елбасылары ерте заманнан, оларды жанына алып, ақылшы, кеңесші, хатшы болдыр-ған.Бәрімізге белгілі, жоңғар қоңтайшысының адамтанушысы, бала Қазыбекті жатқан жатысынан, сыртқы тұлғасынан жазбай таниды.«...Ертеңіне танертең тұрып, өзінің бір данышпан сыншы қариясы бар екен,сол сыншысын шақыртып алып: - Мынау қазақ елшілері келіп жатыр, осының сөзіне есе берсек, сүбемізді суырып кететіні бар ма екен сен барып осыларды,сынап келші,-дейді. Қария: «Жарайды,»-деп қолына таяғын алып, көпшілікке келіп әрқайсысымен екі-үш ауыз сөзге келіп, бұлардың ішінен ештеңе таба алмағандай болады. «Алыстан келген ел ғой, аттоны қандай, сайлы ма екен»,-деп аттың ішін аралайды. Аттың ішіне барса, Қазыбек аттың ішінде шалқасынан түсіп ұйықтап жатыр екен. Екі қолы екі жақта,екі аяғы екі жақта,ауызынан жалын шығып жатыр. Қария баланы ары-бері айналып тұрып қалады.Осыны ханға айтып барады:-Мен мынау көпшіліктің ішінен сен шошитындай адам таба алмадым,бірақ мен басқа бір нәрседен шошып келдім,-депті. Хан:«Неден шошыдың?» –дейді.-Жылқының ішінде бір бала жатыр, екі аяғы екі жақта, екі қолы екі жақта, құлаш ұрып жатыр екен. Ауызынан жалыны атқылап тұр екен. «Ауызым жеткенше сөйлеймін, қолым жеткенше сермеймін, аяғым жеткенше жүремін , төңіректің төрт бұрышына болса да сөйлесуге жараймын,халықты қара шыбындай ауызыма үймелетемін», деп тұр екен,-дейді. (Б.Адамбаев) Қазақты осығұрдай дөп басып, дәл танитын, ол кім еді? Қазыбектің терең мағыналы, жоғары рухты, өткір сөзін (қазақ тілінде сөйлегені, тілмаш болмағаны) қонтайшы қалай түсініп, бойы балқып, жүрегі жыли қалды екен?!Қазақтың мысы басты дейтін шығарсыз. Шындығында, сыншы- ақсақал қазақ екен.
Адамтану қазақ ілімі үнемі байып жетіліп отырған.Мысалы арабтың адамтану ілім-білімі қазаққа тым ертеден белгілі болған.Мұсылман әлемі бұл ғылымды «Илмул Фироса» деп атап, оны үйренуге өте-мөте мән берген. Қазіргі қолданыстағы «парасат» сөзі осы «фиросаның» қазақыланған түрі. Тарихта фироса ілімін ежелгі исрайыл қауымы жақсы игергені жайлы айтылады. Мысалы, Мұхаммед пайғамбар заманында ежелгі исрайыл қауымы «рас пайғамбар ма, әлде өтірікші ме, барып білші» деп фироса ілімінің асқан білгірі Хусейн ибн Саламды жұмсайды. Ол кісі Алла елшісінің бетіне ұзақ қарап тұрып: «Бұл рас пайғамбар» дейді. Қалай білдіңіз дегендерге, «жүзінен жалғандықтың ізін таппадым» депті. Ислам ғұламалары фироса-адамтану ілімін үйренуге талап еткен тұлғаның бойында, ең әуелі шыншыл, әділет сүйгіш, адалдық қасиеттері толық болуы тиіс дегенді алға тартады. Бұған дәлел ретінде олар Құраның «Әнфал» сүресі, 29-шы аятындағы: «Мен шыншыл құлыма ақ пен қараны ажырататын ілім берем» деген үкімді ұстанып, адамтану ілімінің өзегі адалдық пен әділдік, яғни аятта айтылған «ақ пен қараны ажырату» үкімі адамтану ілімінің өзегі деген пайым жасап, оған тағы екі шартты қосады. Олар: үнемі жақсы нәрсе ойлау және адал тамақ жеу. Яғни, мұндағы адал ас шартын бұзатын дүние – ішімдік пен доңыз еті делінген кітапта. Ары қарай пайымдай беріңіз. Біздің қазіргі таңда аталмыш ілімнен ажырап қалуымызға себеп неден екенін. Кезінде осы ілімді игеру үшін атақты ғұлама, мазһаб иесі имам Шафиғидің өзі Иеменге барып бірнеше жыл оқыған екен. Қайтар жолында үйренген білімін тексеру үшін жолай бір бәдеуидің үйіне қонақ болып түседі.Үй иесіне қарап: «Өте сараң, ақшақұмар болу керек» деп пайымдайды. Бәдеуи болса имамды танып оның атына шөп салып, өзіне жақсылап кешкі ас дайындайды. Имам: «Мен қателестім-ау» деп ойлайды. Кешкі астан кейін, үй иесі: «Сізге бұл жер жайсыз, төргі салқын бөлмеге төсек салып қойдым» деп қиылғанда имам қателескенім-ай деп қатты өкінеді.Ертеңінде аттанатын болып үй иесіне: – Сізге көп рахмет, қоғадай жапырылып қонақ еткеніңізге, өте ризамын, - десе, үй иесінің түрі өзгеріп кеткен:– Тез есебіңді төле, атың 2 динардың шөбін жеді, өзің 3 динардың асын іштің, салқын бөлмеге қонып шықтың барлығы 15 динар бересің, - дегенде имам Шафиғи оқуының тегін кетпегеніне қатты қуанып: «Алған ілімім зая кетті ме деп қорқып едім, құдая тәуба қателеспеген екем» деп, 15 динарды қуана-қуана төлепті.Осы ілімнің бірнеше түрі,ислам өркениетімен бірге Ұлы далаға жаткендігін әл-Фараби бабамыз нақты белгілеген екен.

1.2§. Балатану баспалдақтары

Қазақ халқы-өте балажан халық. « Артымда қарайып ұрпағым қалсын, шаңырағымда шырақ жансын, ошақтың оты сөнбесін» деп ұрпақ жалғастығына зор мән берген, баланың азамат болуы жолында күш-қайратын аямаған. « Ұлдың ұяты - әкеге, қыздың ұяты-шешеге» деп ұл-қыздарының өнегелі де ұятты,тәрбиелі де текті болуына ерекше назар аударып, әрбір ата –ана бұл жауапкершілікті өздерінің абыройлы міндеті,ұрпақ алдындағы қасиетті борышы санаған. Қашаннан қазақ ұрпақты Тәңірден, Алладан,Жаратушыдан жалынып, тілеп, қалап -сұрап алатын. Балалы болу үшін, мойнына бұршақ салып тілеуден бастап,күндіз-түні иманынындай үйіріп,қадам сайын жалбарынумен қатар, сәл кешіге бастаса болды,баз кешіп, әулиелі орын мекендерге,жатып-түнеп,сыйыну мен табынудан жалыққан емес. Қазақтың осы бір ақжарқын, асыл,риясыз пиғылына Жаратушы да нұрын төгіп, шапағатына бөлеп,алдына отыздан, артына оннан ұрпақ сыйлаған ғой!Ормандай отыз ұлды,еліктің лағындай ерке жиырма қызды мәпелеп өсірген қазақ мол-ақ еді.Кәзір де бар екен.(2010 жылдың жағдайымен)Қарағанды облысының, Теміртау қаласының Ақтау кентінде 10 ұлы,екі қызы бар.бес отбасы,сегіз қызы төрт ұлы бар бес отбасы тұрады екен. Бұдан артық байлық,бұдан артық бақыт бола ма?Қазақтың Қарашаңырағына ие болған, Қазақ хандығының бас ұстазы Абылайдың отыз ұлы,қырық қызы болғаны тарихи шындық!! Міне осы Жаратушыдан жалынып сұрап алған ұл-қызын адам қатарына қосу үшін оның даму,өсу,жетілу кезеңдерін мұқият қадағалап,терең зерделеуді өмір тақауырылаған.Осы негізде адамтану қазақ ілімінің ішінде,сәбитану,тектану,жас кезеңдерін сипаттау жағынан жинақтаған білім қорында бүгінгі ғылыми аталатын психологиядан артық болмаса кем түспейтін қағидалар мен пайымдаулар баршылық.Мысалға Абай атамыздың адамтану ілімінің бір-екілі тұжырымын келтірейік,Абай адамтану тағлымы, біріншіден, тән, жан, сезім, тектілік үйлесім-ділігінде,екіншіден, шындық пен адамгершіліктен үйрене білуде және осы құнды мұраны әр дәуірде жетілдіретін, әрбір адамға жеткізетін өтімді іс-әрекетте, үшіншіден, халықты алауыздықтан, алалаудан, ал адамды шектеуден сақтауда-дейді. Оның жетілу жолдары: көп нәрсені есітіп білу, көкейтесті мәселені көңілде түюге дайындық және соны үйрете алу, үлкен үміт , есеппен адамдық құндылықты, халықтық мұраны бағалай білу, оларды жөн-жобасымен қолдандыратын бағыт пен дәстүрден ауытқымау; шығар-машылық ізденіс пен істің қайтарымында адам үдесі мен халық үмітін ақтау.Адамтану-есі барлық жанға олжа, басқа сая, ер қорғаны,сонымен қатар теңсіздіктің тетігі мен түбірін табу. Одан «ары бар, ұяты бар, ақылы бар» демекші, әркімнің өзі іздеген құндылық табылар. Өйткені адам «дүниені тегіс көрмекке,тегіс тексермекке лайық», өзін ақыл-парасат, иман-ғибадат арқылы тануды және солардың пайдасын көрерлік сәт мүмкіндікті іздестіреді.(27-28-сөз) Ең бастысы,баланың жан азығына зәру екенін еш уақытта ұмытуға болмайды.Абай атамыздың жетінші қара сөзінде «Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады.Біріншісі-ішсем,жесем,ұйықтасам деп туады.Бұлар тәннің құмары, бұлар болмаса тән жанға қонақ үй бола алмайды,hәм өзі өспейді,қуат таппайды.Екіншісі-білсем екен деп ұмтылып,одан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, жыласа да тұра жүгіріп,«ол немене ?»,«бұл немене?» деп,«ол неге үйтеді?» «бұл неге бүйтеді ?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі « жан құм-ары,білсем екен,көрсем екен,үйренсем екен.»деген үлкен пәлсопалық ой жатыр. Яғни, балаға туғаннан тән азығы - тамақ қандай қажет болса,жан азығы - жылулық, сүйіспеншілік те сондай қажет.Ал оның қажетін қанағаттандырмай, түпкі мақсат ешқашан орындал-майтыны белгілі жәйт. Мұны адам тәрбиелеп жетілдіруші барша жан есте сақтауы ләзім. Адамның жас ерекшелігі туралы айтылған пікірлерде Шәкерімнің: «балалық шақ, ересектік,қарттық» деген топтауы ауыз әдебиет үлгілерімен сабақтас болса бала жасын тікелей топтаған Ә.Дибаев ақсақал болды.(А.Диваев. «Игры киргизских детей»1905)Ол , қазақ балалар ойынын зерттей келіп жасөспірімдерді сол кездегі ғұрып бойынша :1-7 жасқа дейін- сәби,7-15 жасқа дейін-бозбала, 15-30 жасқа дейін жігіт-деп топтап,қазақ ойындарын: сәбилер ойыны;бозбалалар ойыны:жігіттер ойыны деп бөлді. Қауым арасында бала жасын былай атап,төмендегіше топтайды.Бір жас аумағында-шарана,щақалақ,нәресте атаулары қолданылады.Бір мен екі аумағында ,қыз баланы бөпе, ұл баланы бөбек дейді.Екіден үш аралығын-бүлдіршін деп жалпылай атаумен қатар бірден үш жас арасында өбектеген,еркелеткен атаулар өте көп.Мысалы,тәттім,томпағым, торғайым, балапаным, қозым,гүлім,айым,күнім,жарығым,жұлдызым қатарлы қазақ ананың санына сай бүлдір-шіндерді еркелетіп атайтын өз есімдері бар болған.Осы шақтағы сәбилер табиғаты осылай аймалап, өбектеп, еркелетіп қолпаштап,қолтығынан демеп, көкке көтеріп талпындырып отырғанды қалайды. Еңбектеуге таяғанда қолды-аяққа тоқтамай талпынып, ұшып кете жаздай-ды.Мұны қазақтар «қанатты» шақ дейді.Осы жағдайды білмейтін талайлар нәрестенің қанатты шағында талай нәрестені «ұшырып» құлатып та алған. Үштен бес жас аралығында балдырған, балауса атанады. 6-7-8 жас бала,балақай, 3-12 жас арасы ойын баласы,7-13 жас жасөспірім,13-15жас арасы ересек бала,жас жеткіншек,15-19 арасы бозбала,бойжеткен 20-30 арасы жігіт,қыз аталады. Қазақ қызы,қазақ жігіті деген атаулар өте ұлағатты атаулар.Қыз айттырылғаннан кейін қалыңдық аталуымен қатар, құдалық рәсім жасалып,қалыңдықты болғандар күйеу атағын алып,жас жігіт, күлше қыз атауы олардың абырой атағын, айбарымен намаысын ала келеді.Қазақ қызы,қазақ жігіті деген атаулар-үлкен жауапкершілікпен, борышпен,ар-ұятпен, міндетпен астарласып тұратындықтан оның бет-беделін,намысын сақтау үлкен ерлік пен ыждақатты тілейді.Бұл атаулар қазақ үшін аруақты да,ардақты рәміз саналады.Алпысқа келген сарыкідір әйелді де ұлықтағысы келсе:«Әй,біздің қыз!»-деп шақырады,абыройын арттырғысы келсе де:«Әй,біздің қыз»-деп қаратады.Ал, ерлерді алпыстан асса да, «отағасы,елағасы,жігіт ағасы»-деп құрмет көрсе-теді.Бала дамуы дегеніміз оның бойында,ойында,қимыл –қозғалысындағы өзгерісті, жаңалықты айтады.Айталық. нәрестенің, кіндігі түсуі,ана үнін ажыратуы, әке-шешесін тануы,күліп-жымиуы,аунай алуы, талпынуы,құйрығын басуы,еңбектеуі,қаз тұруы-қадам басуы,сөйлеуге икемделуі (гуілдеу, ызылдау сияқты сәбиге тән ерекше үн- дыбыс шығару), сөйлеуі, аяқ-қолын ербеңдету алақан ұруға икемделуі т.б.Міне осы қатарлы бала дамуын ерекше бақылаған ұлтымыз,оның даму кезеңдерін мұқият қадағалап,әр кезеңіне айрықша мән беріп,ерекше танымдық-тәрбиелік іс-әрекеттер ұйымдастырып,тамаша сабақтар өткізген.Бүгінгі педагогика мен психологияда айтылатын даму кезеңдерін,қазақ жұрты тым ерте танып білген,осы кезеңдердің әрбіріне ат беріп,атап өтіп отырған.Осы кезеңдерде жасалатын бағым- күтім,көрсететін үлгі-өнеге,игерілетін машық дағдылар мұқият дара-ланып,өте орынды тәсілмен жүзеге асырылған. Мысалы кіндігі түсе бесікке салынып, мойны беки қырқынан шығарылып, құйрығын басса, құйрық басар жасап, еңбектеуге айналғанда,бауыр аяқ жасап, қадам басарда тұсауын қиған. Бесікке саларда бөлеу әнін орындайды. Бесік жыры үнемі айтылады. Сылап сипауды әнмен өңдеп орындайды.Алғаш тілі сөйлеуге келе тілашар жасайды. Неге? Қазақ ата-аналар,бала дамуының әр кезең ерекшеліктерін өте жетік білген.Сонда,нені білген?Балалар әлемді сезім арқылы таниды: есту, сипап сезу, иіс сезу және көру. Әрбір сезу тәжірибесі мидың миллиардтаған жасаушалары арасында байланыстарды орнатуға мүмкіндік береді, сөйтіп балаға бұл дүниені үйренуге көмектеседі. Мысалы, ата-ана баласымен оны қолына алғанда,бесікке бөлегенде,сылап сипағанда,өс-өстегенде сөйлеседі, баланың естуінің дамуына осылай ән айтып, көмектеседі.Қайталау байланысты нығайтады, осылайша бала ата- анасының дауысын тануға үйренеді.Бұлай үйрету өмір бойына жалғасады.Алайда қабілеттіліктерді, әсіресе, көру, есту, сөйлеуді дамытуда ерекше кезеңдер болады.Ми мақта секілді тез сіңіруге, жаңа ақпараттарды қабылдауға қабілетті болатын кезең бар. Мәселен, кішкентай балалар өзінің ана тілін оңай және жылдам үйренетінін еске түсіріңіз. Дүниеге келу мен бес жас аралығындағы кезең баланың дамуындағы барлық салада ерекше қабілеттілік кезең болып табылады. Бұл туралы адамтану қазақ ілімінде мынандай ерекше қағида бар.« Балаңды бес жасқа дейін патшаңдай қара,онбес жасқа дейін қосшыңдай сана,онбес жастан асқан соң досыңдай бағала» деген хас қағида бар.(Дәл осыгндай ұстаным, жапон-дарда,корейлерде,саян түріктерінде де кезігеді) Баланы асырап күтудің ең ауыр кезеңі бес жасқа дейінгі мерзім.Бала беске толысымен қазақтар атқа мінгізіп, сүндетке отырғызып, еңбекке араластырады. Бес жасқа дейінгі баланың өсіп жетілуіне, денінің сау, денесінің ширақ, ақыл-ойының ұшқыр болуына ата-анасы,ағайын-туысы үнемі мүмкіндік жасап, қадағалап мұқият бақылайды.Басқаша айтқанда, «патшасындай» қарайды. Солай етуге ата–анасы ғана емес,тайпалы ел, ауыл–аймағы міндетті болған Осы жастағы оң тәжірибе өмір бойына дені сау дамудың негізін салады.Екінші жағынан, нашар тамақтану, күйзелістер, негативті тәжірибе және оң эмоциялардың (ынталандыру) жетіспеушілігі осы жылдары баланың дамуына елеулі әсер етеді. Баланың дамуындағы ауыспалы сатыны-жас шамасының кезеңдері деп жүрміз. Оның бастыларын: отыру, еңбектеу, тұру, жүру және алғашқы сөйлеуі қатарлы даму сатыларын жоғарыда тізбектедік. Осы кезеңдеріндегі нәр-есте, сәби бүлдіршіндердің ерекшелігін атап өтейік.Мұны білген ата-ана, тәрбиелеуші қауым,тәрбиелеу ісін басқара алады,бақылай алады. Баланың дамуына әртүрлі факторлар әсер етеді. Әсіресе ата-ананың бала күтімі,тәрбиесі туралы нақты білімі өте маңызды . Абай атамыздың жақсы ата-ана болғың келсе бала тәрбиелеу қабілетін игер дейтін себебі осы.Мысалы, егер ата-аналар балаға өз бетімен тамақ ішіп көруге мүмкіндік бермесе, олардың өз мәселелерін өз бетімен шешу қабілеттілігі балаларда қалыпты жағдайдан кешірек дамуы мүмкін.Негізгі кезеңдерге жету жолында бірнеше қадамдар бар. Әрбір жаңа дағды қалыптасқан дағдыға негізделеді. Мысалы, бала еңбектеу үшін,әуелі бауырын көтеру керек,бауырын көтеру үшін жастық не көпшікке етбетінен жатып, талпынып,тырбанып жаттығу жасау қажет.Құйрығын басып отыру үшін,әуелі жатқан жерінен аунай алуы,одан соң жан-жаққа бұрылып қарау,кеудесін бұру,онан соң басын көтере алуы тиіс.Мұның бәрі ересектер көмегімен сол қозғалысты жасай алатын шағында жаттығып дағдылану нәтиже-сінде орындалады.Жүру үшін әуелі тұру дағдысын игереді,ол үшін сүйеніп (жүкке, қабырғаға, төсекке, орындыққа, керегеге т.б.) тартып,итеріп бойын билеп үйренеді. Ал,оларды жасамаса, дамудың ол кезеңі кешігеді. Мысалы,бөлеу әнін,бесік жырын,өс-өстеу,сылау ән-өлеңдерін естімей өскен нәрестенің, айнала-сындағы туыстарының,ата- анасының үнін ажырату қабылеті кешігеді. Неге?(Тіптен басқа тілде сөйлейтін жұрт ортасында өмірге келген қазақ баласының тілі 6 айдан 1 жылға кешігіп шығатыны анықталған.Ал,басқа ұлт тілінде,тілге келген сәбилердің сөйлеу кезеңі 6-8 айға ұзара-тынын нақтылы зерттеу көрсетіп отыр.)Неге екендігі,сәбидің физиологиялық-психоло-гиялық табиғатында жатыр.Ол былай дей-ді:«.Мені 6 айға дейін жиі еміз.Маған басқа тамақ керек емес. Жиі құшақта. Менімен сөйлес,ән,тақпақ,әңгіме айтып бер.Маймен ,тұзбен және басқа жақпалармен уқала,сылап-сипа.Сылдырмақтарым,қызық-ойыншық-тарым көз алдымда ілулі тұрсын. 1 айда мен... Анашымның омырауын еме аламын. Бетіме тиген қол бағытына басымды бұрамын,жылау,бас бұру,қабағын түю,мұрнын тыжырайту.. сияқты көңіл-күй сезімді бет әлпетіммен көрсете аламын. Дыбыс ажырата аламын, маған әуен ұнайды әсіресе анамның даусын жақсы көремін. Заттар жақында болса көремін. Мені қолыңа жиі алшы, емізші.(Анасы осыларды қанында жоқ тілде жасаса кешікпейтін шара жоқ қой). Маған таза қауіп- қатерсіз аузыма сала алатын ойыншықтар бер. Жан-жағыма қарай алатындай мені ақырын көтер.Менімен көп сөйлес, оқып бер маған. Екпектетіп жатқызып алдыма қолым жетерлік жерге, ұстай алатындай доп сияқты ойыншық қой. Менімен тығылмаш ойна, маған ұнайды. 6 айда мен ...Екбетімнен жатып басымды және кеудемді көтере аламын Көзбен адамдарды қадағалай алам. Заттарға қарай созыла аламын.Заттарды ұс-тап,сілкілеймін. Екі жаққа аунай аламын.Біреу тіресе отыра аламын. Қол және ауыз арқылы заттарды «зерттей» аламын.Мен күле алам, шыңғырам, гүілдейтін дыбыстар шығара алам.Атымды атағанда қараймын. Айнадағы өз бейнеме күлем.Мені емізуді тоқтатпа, бірақ маған күніне ұнтақталған,жұмсақ қосымша ас ұсынуға болады. Жегім келмесе қысама.»«....Маған итеретін, тартатын, айналдыратын зат бер. Сынбайтын ыдыстар ойнауыма дәл келеді.Маған заттарды көрсетіп, атын айтып үйрет. Менімен әртүрлі ойындар ойна.Өлең айт, кітап оқы. Ойнап отырсам, келіп қосыл маған. Маған суды, құмды немесе ұсақ ойыншықты ыдысқа жинап кейін қайта төккен ұнайды. Барлық ыдыс жарайды тек қауіпсіз болса болғаны. Менің таза және қауіпсіз жерде болғанымды қадағала, себебі мен қозғала бастағаннан бастап бәріне қызығып әр жерге өрмелеп шығамын. Қол жуып үйрет. Және барлық екпелерімді уақытында қабылдауымды қадағала, ұмытпа. Мені отбасы мүшелеріне қолға алуына рұқсат бер, құшақта мені.12 айда мен... Өзім отыра аламын Еңбектей аламын Ұстанып тұрып 1-2 қадам жасай аламын Дыбыс немесе сөздерді қайталауға тырысамын Алақанымды шапа-лақтап ойнағанды ұнатамын Қиын емес тапсырмаларды орындаймын Өзіме назар аудару үшін әртүрлі дыбыстарды шығарып және ымдарды көрсетемін. Маған көп көңіл бөлгенді қалаймын. Еденнен екі саусақпен затты ала аламын, алып қайта құлатқан ұнайды маған Маған рұқсат берсе өзім жегенді ұнатамын.Аузыма салу арқылы заттарды білемін, зерт-теймін.»2 жастан 5 жасқа дейінгі баланың дамуы Жүру және сөйлей алу қабілеті. Екі жасар баланың танымында үлкен мүмкіндіктер бар.Олар ешқашан тыным таппайды, энергияға толы, кез келген нәрсеге құмарлық танытады. Олар ересектерге әлі тәуелді болса да, барлығын өздері жасағысы келеді, жасай алмаса, көңілдері жабырқаңқы болады.Бұл ашу (ыза) тудыруы мүмкін. Ересектердің алдында өз құқықтарын қорғауға талпынған кезде көптеген «анайы» сөздер қолдануы мүмкін.Дербестілік барлық балалар үшін маңызды, берілетін дербесті-ліктің деңгейі мәдени дәстүрлерге немесе өзге қалыпқа байланысты болуы мүмкін. Үш, төрт және бес жасар балалардың дүниеге келген сәттен бастап дамыған кейбір дағдылары болады.Егер оларға өмірінің бірінші жылында тиісті күтім, қамқорлық, ынталандыру және қолдау берілген жағдайда, әртүрлі салада танымның дамуына көмектесетін тілдік, ойлау дағдылары белсенді дамиды.Балалармен сөйлесе отырып, олардың миына терезе арқылы қарағандай боласыз. Сіз олардың қоршаған әлем құбылыстарын түсінуге және ұғынуға талпынғанын сұрақтары бойынша көре аласыз; мәселен, неліктен ағаштан жапырақтар түседі? Неліктен құстарда қауырсын бар? Неліктен су лай болады? Түнде күн не істейді? Неге? Неліктен? Қалай? Қарапайым, шынайы жауап беруге ұмтылыңыз. Бұл оларға үйренуге, әлемді тануға мүмкіндік береді.Осы шақ оларға гигиена дағдыларына үйретуге ең қолайлы кез, себебі балалар қол жуу әдеті не үшін қажет екендігін түсінеді. Осы жылдары балалар өзінің эмоцияларын бақылауға тез үйренеді.Балаларда әлеуметтік дағдылар қалыптасады, оларға басқа балалармен ойнаған ұнайды. Ойын іс-әрекетін ынталандыру-прогрессивті дамуының ең жақсы жолы, өйткені дамудың барлық саласын өзгертуге көмектеседі. Баланың бой жүйесін босататын, жан қуаттарын (ойлауын, қабылдауын, елестетуін, есін, зейінін) өрбітетін ойын. Баланың алғашқы жылдары тез өтеді. Соңдықтан оны құшақтап, аймалаңыз, күлдіріп қуантыңыз, желпіндіріп сергітіңіз, онымен бірге ойнаныз. Бұл оның ақыл-ойының дамуына үлкен көмек. Жеңіл тақпақтарды жаттату керек, есте сақтау қабілетін дамыту үшін мұның да пайдасы бар. Еркін жүріп, жүгіремін, өрмелеп шыға аламын, тебе аламын және де секіре аламын Қаншада екенімді және есімімді айта аламын. Түстерді ажырата аламын Мағынасын түсінбесем де есептік сандарды пайдаланамын Мен көп сұрақ қоямын Жеңіл өлендерді айтамын Ойнағанда ойдан шығарған заттарды елестетіп ойнаймын.Саусақ ойындарын толық үйрет.Өзім тамақ іше аламын Өзгелерге бауырмалығымды көрсетемін Қолымды, тісімді жуамын, әрине үлкен адамның көмегімен.Мені тыңда және сұрақтарыма жауап бер. Әлдебір затты зерттеп білуге көп уақыт бер. Сандар жайлы мәлімет беретін және оларды үйрететін ойыншықтар бер. Ертегі оқы, өлең айт. Маған бояған ұнайды, сондықтан маған түрлі түсті қарындаштар бер. Басқа балалармен ойнатудың амалын жаса, есік алдындағы көрші балалармен немесе балабақша балаларымен ойнат. Мен 5 жасымда... Өз қозғалысымды үйлестіре аламын Сөздік қорым мол, еркін сөйлей аламын Бөтен адамдардың өзі мені түсіне алады Басқа балалар мен еркін ойнап достасамын Жеңіл тапсырмаларды соңына дейін жасаймын Көп сұрақ қоямын10-ға дейін санай аламын. Сүретті кітаптарды тамашалап, қысқа әңгіме де айта аламын!» Алғаш босанған тұмса жас анаға бала қалауын,олардың шама-шарқы жететін осы әрекеттерді оған сай жасалатын амал-айланы кім? қашан? үйретіп,ұқтыруға тиісті екенін белгілеген, оның жүзеге асу дәрежесіне үнемі бақылау қоятын әулеттік мектеп жүйесі қазақта тым ертеден қалыптасқан.Дәлірек айтқанда, отау көтеріп,еншісін бөліп,жеке шыға салысымен,жас отауға әке-шеше деп аталатын әулеттік мектеп құрылатын.Осы мектепке;ата-ене,абысын–ажын,жезде-жеңге, көрші-қолаң да ұстаздық ететін.Ауылдас қалыңдықтар мен жас күйеу балалар да, күлше қыздар да осында топтасып өмірлік сабақ алатын.Жас отау иелері әке,ана аталысымен бұл мектептің бас ұстазы болып, кіндікшеше тағайындалатын.Бұл мектеп осы отаудың іргесі -берік,көпбасты болып өсіп өркендеуіне тікелей жауапты болатын.( Ата-баба дәстүріне қылау түсірмеген адамшылықтың мүлтіксіз мектебі ,қазақы орта –әулет мектебі аталады.)Жас сәбидің нағашылары оның даму,жетілу кезеңіне,осы шақтық уақытында дәл келіп,сәби қалай өсіп, баулынып, тәрбиеленіп,биязы әдеп,көркем мінезді игеріп жатқанын бақылайтын. Қайын жұртың сыншыл дегеннің бір пұшпағы осында жатыр. Қазақ:«Әке- балаға,үлкен кішіге сыншы»- дейді.Бір көйлекті бұрын тоздырған кім де кім өзінен кішіге үлгі-өнеге көрсетіп, ақыл кеңес беруге міндетті.Көпті көріп,үлкен тәжірибе жинаған қариялар батасын беріп,өсиет өнеге қалдырады. «Ата жолы-асыл жол» деген қазақтар,ата-баба өсиеті бойынша тіршілік жасап тірлік етеді.Ата-баба өсиетін бұлжытпай орындауға ант беріп, серт қылады.Оны Темірқазық етіп,бағдар болдырады.Осының бәрін,өз қолымен істеп,басынан өткерген Қорқыт бабамыз былай дейді;«Тізесін бүгіп отырған инабатты әйел көрікті.Самай шашы ағарған баба көрікті.Ақ сүтіне тойғыза-тойғыза емізген ана көрікті.Қарашаңырақ қасына тігілген отау көрікті. Өнегелі бала көрікті»Қазақ ана осы көркінен бүгін де айрыла қойған жоқ. Тәубәшылық қой,бұл да болса!Мысалы, балалар бөлмесінің маңдай-шасына;«Бала-өмірдің хош иісі,Аллаһтың аманаты» деген пайғампар(с.ғ.с.) өсиетін, жазып іліп қойған қазақ ананы өз көзіммен көрдім.Мүндай дана аналар кәзір де бар,бұрын да болған. Осылардың қамқорлығында,аялы алақанында, бақылауында, басшылығында өскен барлық ұрпақ-өнегелі, көргенді,текті болуы сенімді шындық.Амал нешік,барлық жерде күллі қазақ тұрмысында әулеттік тәрбие дәстүрі тегіс жалғасып,Тә»рбие деген Тәңіріңіз басымызға бақ болып қонып тұрған жоқ.Керісінше кемістігіміз көлем алып,қанат жайып ушығып барады. Ал,бір кездегі бізде болған,әулет дәстүрі жаңа заманға сай түрленіп, басқа елдерден көрініс беріп жүр.Нәресте перзентханадан шығысымен, босанған ана қолына, баланың даму,жетілу кезеңдері сараланып,осы шақтарда жасалатын бағым-күтім,әдіс-амалдарын тәптіштеп жазылған қойын,қалта дәптерлері табыс етіледі (шілдехана,бесік той,қырқынан шығару т.б жоқ демесең,тамаша кеңестер жинағы) екен. Ал,АҚШ,Франция т.б. көптеген елдерде жас ана мектебі жұмыс істеп, алыстан оқыту ұйымдастырылып, онлайн форум, конференциялар өткізілуде.Сәбилердің қабылдауға тиіс екпелерінің уақыты,орнын,аналардың «ұяшық-тарына» біздегі ауа райын хабарлағандай түсіп тұрады. Ал,тәрбие,жаттықтыру, баулу, сауықтыру амалдары аптаның, айдың әр мезгіліне сай музыкамен әрлеп «планшеттерде» сайрап көрсетіліп тұр.Тіпті сәбилердің аттары аталып, олардың жеке басына арналған кеңестер де арасында айтылып жатыр. Сонда,соншама көп сәбилерді бақылап,басқарып отыратын, сәбидің әрбірімен жеке жұмыстауға шамасы жететін әлеуетті,күшті орталаықтар бар деген сөз!!Иә,солай екен.Бізде де солай болуға тиісті және сондай жүйе бар екен. Тек,онысы толық істей алмай тұр.Енді,балажасының қазақи жіктелуін Я.А .Коменскийдің жіктеуімен сәйкестіріп көрелік.Коменский, адамның табиғатын ескере отырып, балаларды әрқайсысы 6 жастан 4 жас кезеңіне бөліп қарастырды.1)балалық шақ-туғаннан бастап 6 жасқа дейін; 2)жеткіншек шақ-6 жастан 12 жасқа дейін; 3)жастық шақ-12 жастан 18 жасқа дейін; 4) ересектік шақ -18 жастан 24 жасқа дейін. Ол әр жас кезеңіне сипаттама береді. Балалық шақ. Баланың дене жағынан тез қарқынмен өсуімен және сезім органдарының дамуымен сипатталады; жеткіншек шақ- есі мен қиялының, оның орындаушы органдары- тілі мен қолы дамиды; жастық шақ кезінде көрсетілген сапалардың дамуымен қатар өте жоғары деңгейде ойлау деңгейі дамиды және ересектік шақта-ерік-қайраты мен қабілеттілігі жан-жақты дами түседі. Әрбір осы жас кезеңдерге сәйкес Коменский білім берудің сатысын ұсынады.1) 6 жасқа дейінгі балалар үшін ол аналық мектепті ұсынады.Ана басшылығымен мектепке дейінгі тәрбие іске асырылады.2) Жеткіншектер(6 жастан 12 жасқа дейін) үшін әрбір қауымда, жергілікті жерлерде алты-жылдық ана тілі мектебін ұсынады.3) Жастық шақ кезеңіндегілер (12 жастан 18 жасқа дейін) әрбір қалада латын мектебі немесе гимназия ұсынады 4) Ересектер үшін (18 ден 24 жасқа дейін) әрбір мемлекетте немесе облыстарда-академия ұсынады.Сонымен, Коменский балаларды жас кезеңдерге бөлуге бірыңғай мектептің демократиялық қағидасын ұсынған болатын. Әрбір білім беру сатысы үшін Коменский оқытудың мазмұнын жан-жақты талдады. Аналық мектеп-мектепке дейінгі тәрбие мен оқытудың сатысы, онда негізгі тәрбиеші ана болып табылады. Аналық мектепте сабақ Коменскийдің идеясы бойынша,белгілі қатаң бағдарлама бойынша ерекше қарапайым осы жас кезіндегі балаларға түсінікті әдістемелік тәсілдерді қолдана отырып өткізу қажет болды. Коменскийдің айтуынша, аналық мектеп балаларды адамгершілікке тәрбиелеуге ерекше мән берді (адамды сүю, үлкенге құрмет, кішіге ізет, тәртіпті болу, кішіпейілділік және т.б.) Ана тілі мектебі аналық мектептен басталған оқытуды жалғастыра отырып, онда алған білімді кеңіте және тереңдете отырып, адам өміріне қажетті: атап айтқанда, ана тілінде жазылғанның бәрін еркін оқу, анық, тез және дұрыс жаза білу, санай, өлшей білу, ән салу және т.б.Бірақ Коменский онымен шектелмеді. Оның түсіндіруінше,шәкірттер мораль қағидаларын білу,түсіну және өмірде іске асыруға ұмтылу қажет, азаматтық тарих туралы жалпы түсініктері болуы, космографияның және жағырапияның элементтерін білу, шаруашылықтан және саясаттан хабардар болу қажеттігіне тоқталды. Демек, бұл сол кездің өзінде ана тілін оқытуға негізделген бастауыш оқытудың ерекше бағдарламасы болып табылады.Қазақта ана мектебі Коменскийден бұрын да құрылып,жұмыс істегені белгілі.Мысалы Ұмай Ана мектебі.Сақ Ана мектебі,Тұмар Ана мектебі т.б.Коменскийдің аналық мектебі туралы айтылған пікірлері Бауыржан атамыздың: «...Менің балалық шағымда туған жылды, туған күнді емес,мүшелі кезеңдерді тойлаушы еді.Алғашқы мүшел-нәрестенің қырқынан шығатын күн.Бұл күн үйі ішінде емес,ауыл-аймақта да, көтеріңкі көңіл,көп шаттық үстем болатын.Екінші мүшел- баланың жеті жасқа толған күні.«Жетіге келгенше,бала жерден тяқ жейді» деп тегін айтылмаған ғой.Сол жетіге толған күні өрен аяғын нық басты деп санайды.Азаматтыққа аттанар жолдың алғашқы қадамы да осы жерден басталса керек.Ата-ана мен төңірекке бұл үлкен қуаныш.Ендігі мүшел -13 жас.«Он үште отау иесі» деген мақал бар.Бұл енді оң-солыңды тани бастадың,ер санатына іліктің,сенімен есептесер,ақыл бөлісер кезең келді деген сөз.енді сен өзгенің жетегінен гөрі өзің тізгін ұстағаныңды,өзің ат жалын тартып мінгенді қалайсың- деген тұжырымдарымен ұштасып жатқанын аңғару қиын емес. «...Барша халық 5 пен 7 жас мөлшеріне ерекше мән береді. Бұл кезеңде ата-аналар оларға кіші балаларды бағып-қағуды,мал-жанға қарауды, басқа да үй ішілік жұмыстарды сеніп тапсыра бастаса,балалар бұл тараптағы міндеттерді өз мойнына жауапкерлікпен алады...Бес,жеті жаста бала естияр болады деп есептеледі де,жаңа әлеуметтік жүк арқалай алатындай орнықты мінезге ие болады»-деп жазған И.С.Кон.-Мұндағы пікірлер қазақта толығымен бар екенін,оның қалай жүзеге асатынын Х.Арғынбаев, «Қазақтың отбасылық дәстүрлері» атты еңбегінде:«Қыз балалар 5-6 жасынан бастап апаларынан, шешесінен, әжесінен және ауылдас әйелдерден,іс тігу,тамақ пісіру,үй жығу,үй тігу,киіз басу,өрмек тоқу,кесте тігу шеберлігін үйренеді,үй жиып,кір жуу,ән салып күй тартуға, айтысқа және қыз келіншектерге тән басқа да әдет-ғұрыптар мен жағымды қылықтарды үйренеді»-деп тамаша көрсеткен.Осы шақтағы бала әлемін танып білген қазақтар бала ерекшелік-терін ескеріп,төмендегідей іс-шараларды іске асырған. Бірінші.Қазақ ішінде жас баланың келешегін болжайтын, олардың бейім-икемдігін сынап тексеретін дара дарынды-сыншы адамдар болған.Олар адамтанушы, жан жайын оқитын даналар екен. Бала дарынын сезіп, талантының көзін ашатын ата, әжей, апайлардың аты ел аузында қалған.Шындығында жеті жастан бастап ұл мен қыздың өмірінде елеулі өзгерістер орын алады.Жалпы,қазақта,«Алтыға дейін ауылыңды (кей өлкеде атаңды),жетіге дейін жеріңді таны» деген қағидат бар. Беске толған соң,қазақ ұлын сүндетке отыр-ғызып,атқа мінгізіп еңбекке араластырады.Қызды жетіге келісімен құлағын тесіп,сырға салып, әлеуметтік міндет жүктейді. Жасөспірімнің тума таланты не екенін білу үшін, бейімділігін пайымдау үшін өміртану мүмкіндігін туғызған.Ағайын туыстарының кімдер екенін, олардың қайда тұрып, нендей кәсіппен шұғылданатынын,ру-тайпасының арғы тегін, олардың таңба ұранын білу, малға салатын ен, басатын таңбасын ажырату осы жастағы балаларға міндеттелген. Нағашы жұртын да білуге тиісті болған. Қазақтар отбасының рулық құрамын байқасақ, нағашысына рулас қызға үйлену, тұрмысқа шығу өткен дәуірде көп болған. Оның себебі жастар ең әуелі нағашысымен танысатын, оның жегжатқа қатынасуы содан басталатындығында.Өмірмен,айналасымен танысып білуге, мына таудың ар жағында, анау өзеннің арғы бетінде кімдер тұратынын, не барын танып білу 6-7 жас сәбилеріне тән болғандықтан ата-әжелер оларды ертіп қысқа сапарға шығатын, ел аралайтын болған.Той-думанға, мереке салтанатқа қатыстырып, өнер білімге құштарлығын арттырып,қызығушылығын оятатын. Осылай бала бағдары ашылған соң,таланттылар ұстаздарына қолбала, шәкірт бала, қалқа бала,атқосшы,көмекші, тәлімгер болып белгілі мерзімнен оқитын,кейде іргесін тиістіріп ауылдас болатын. Тіптен, атышулы айтулы өнер иелерін, ат арытып, ай, жыл жүріп іздеп келіп дағды игеретін болған. «Алтыға дейін атаңды таны,жетіге дейін жеріңді таны»,деген қағида ұлттық тәрбиенің шымбайлы ережесінің бірі еді. Осы жаста өзінің кіндік қаны тамған жерін біліп( барып аунауға міндетті) әке-шеше, ата-баба туып-өскен жер, өлкесін тануға тиісті болған. Ата- бабасының жайлауы мен қыстауын, зиратын, мекендеген жерлерін аралауға ата-әжесі, әке-шешесі, білгір-тәуіп, сыншы әулиелерге ертіп апарып, келешегіне болжам жасататын болған. Балаларды бұл жасында атақты адамдарға апарып аузына түкіртетін. Ұста, зергер, құсбегі, атбегі қатарлы өнерлі адамдарға апарып шәкірт болдыратын. Бейімділігі мен ептілігін байқап көріп, алғашқы қадамын бажайлап,бетін ашатын, талпыныстағы тұсауын қиятын Екінші.Бұл жастағылардың негізгі ерекшеліктерінің бірі құрбы-құрдастарымен, ересек-термен қарым-қатынаста болып, көпті сұрап біліп,әңгіме кеңес құрып,үлгі өнеге көріп, ертегі аңыз қатарлы тамаша тәлім,ұлағат тыңдауды қалайтындықтан қазақтың «Кісілік кеңес» аталатын сабағын үнемі оқып үйренетін болған. Биязы әдеп, жібек мінез игерудің бастамасы осы жаста қаланатындықтан,оларға машықтану,жаттығу жасау ата-әже,әке-шеше жанында «қосшысындай» еріп жүріп игеретін. Осындай бір жаттығуды Бауыржан атамыз былай өрнектейді; «...Киіз үйдің төрінде бір топ ауыл ақсақалдары қымыз ішіп отыр.Әкем дастарқан шетінде қымыз құйып отыр.Ол мені ымдап шақырды да, құлағыма: «Аталарыңа сәлем беруді ұмытпа дегенім қайда?»-деп сыбырлады.Мен үйден шыға жөнелдім. Сыртта біраз тұрдым да,нық басып үйге кірдім.Көпшілікке қол қусырып тұрып: «Ассалау-мағалайкум аталар!»-деп әр сөзді қадап-қадап айттым. Бұған,әрине,бәрі күлісіп жатыр.Әкем басымнан сипап: «Жарайсыц, балам,әдепті бала сүйтеді»,- деді. Үшінщі.Осы жастағы бүлдіршіндер, білім мен үлгі өнегені,әдеп пен мінезді негізінде ойын арқылы игереді.Ойын ойнап, ән салмай өсетін бала болмас.Бала ішегін сүйретіп жүріп те ойнайды дейді ата-бабамыз.Осыны айтқан қазағым бала жасының осы кезеңің «ойын баласы» атауының үлкен мәні бар. Шындығында өмір дегеніміз үлкен ойын.Осы үлкен ойынға дайындалу бала ойынынан басталады.Халқымыздың ұлы перзенттерінің бірі, аса көрнекті жазушы М.Әуезов: «Біздің халқымыздың өмір кешкен ұзақ жылдарында өздері қызықтаған алуан өнері бар ғой. Ойын деген менің түсінуімше көңіл көтеру, жұрттың көзін қуантып, көңілін шаттандыру ғана емес,ойынның өзінше бір ерекше мағыналары болған»,-деп тегіннен тегін айтпаса керек М.Жұмабаев:«Баланың қиялы, әсіресе, ойында жарыққа шығады.Ойын балаға кәдімгідей бір жұмыс. Ойнағанда бала жанындағы әсерлермен пайдаланады. Айналасындағы тұрмыста нені көрсе соны істейді.Мысалы. қазақ баласы біреуі ат болып қашады,біреуі құрық салады. Шырпыларды тізіп-тізіп көш жасайды. Балшықтан мал жасайды, қуыршақтан қыз жасап таныстырады,күйеу келтіреді, құда түсіреді.»-деп,қазақ балалар ойынының мазмұнын қысқаша тұжырымдаған.Бала айналадағының бәрін,ойын арқылы қабылдайды,сол арқылы тәрбиеленіп, ләззаттанады , өнерге үйренеді. А.С.Макаренко: «Ойын балалар өмірінде өте маңызды зор нәрсе, үлкендердің қайраткерлігі, жұмысы, қызметі қандай маңызды болса, балалардың ойыны да сондай маңызды».Ойында бала қандай болса, өскен кезде жұмыста да, көбінесе, сондай болады. В.А.Сухомлинский: «Ойынсыз ақыл –ойдың қалыпты дамуы да жоқ және болуы да мүмкін емес. Ойын дүниеге қарай ашылған үлкен терезе іспетті, ол арқылы баланың рухани сезімі жасампаз өмірмен ұштасып, өзін қоршаған дүние туралы түсінік алады.Ойын-дегеніміз ұшқын, білімге құмарлық пен еліктеудің маздап жанар оты» - деп ойынның зор маңызын бірдей түйіндеген.Осы жағдайларды бүгінгі күн денгейімен шендестірсек, бірнеше кемшіліктің орын алып отырғанын байқаймыз. 1.Баланың бейім бағдары,қабылет–қарымы, дарын-тума таланттын танып оның көзін ашу өте төменгі деңгей де тұр. Осының кесірінен табиғатында жоқ талантты қолдан жасайтын,ата-аналар көбейіп,мамандық таңдау,кәсіп иемденуде жастар үлкен қиыншылыққа кезігуде.Ал,озық ойлы елдерде бала бақшадағы кезеңнің өзінде, баланың дыбыс ажырату,тыңдау қабылеті,көріп сезу және көзжобалау,пайымдау денгейіне,дене бітісі бұлшық еттердің орналасу,серпілу қуатына т.б, алғашқы сараптама жасап,тану істері қолға алынуда.Осы негізде балаға барлығын үйретіп ұқтыру емес,оған қажеттісін,пайдалысын ғана оқытып үйретуге,мамандықты терең игертуге бағыт-бағдар жасалып отыр.2.Биязы әдеп,жібек мінез дағды машығы осы жастан басталатынын біле тұра,жас жеткіншектерге рухани білім беріп жатырмыз деген желеумен олардың толық мәнін түсіне алмайтын жалаң ұғымдарды «оқытып» жүрміз. Ш.А.Амон-ашвили:«Балаларды қазіргі мектеп қанағаттандырмайды. Балалар бізден жанды білім күтеді, ал біз болсақ оларға жансыз білім берудеміз.Жанды білім- биікке самғайтын қанаттар. Жансыз білім-аяқтағы кісендер. Ал -біз, үлкендер не істейміз: біртұтас білімді ұсақ бөлшектерге бөлеміз, оларды ұзынынан-ұзақ нөмірленген жаттығулар, мысалдар, тапсырмалар, параграфтар тізбесіне айналдырамыз және де оларды орындап,жаттауға мәжбүрлейміз.»-деп түсінікті-түсініксіз көп біліммен баланы тұмшалаудың қажетсізін ашып көрсеткен. Жасөспірім, жасжеткіншек шағында игерілмеген әдеп,мінез :М.О.Әуезов айтқан: «Үлкен алдында жас қарызы, ата алдында бала қарызы-әдеп пен сый»-деген міндетін атқара алмай қалған. Әдепсіздерді әдейі дайындағандай,көргенсіздер тым көбейіп кеткен. Тәрбиелеуді тәрбие туралы білім берумен ауыстырып алдық. Бала жасының бүгінгі дәуірдегі жіктелуін қарастырайық. Қазіргі педагогика және психология ғылымдары бала-лар мен жеткіншектердің дамуындағы биологиялық фактордың рөлін айрықша көрсетеді.1. Жаңа туған бала (туған сәттен бір-екі айға дейін)2.Нерестелік шақ (бір-екі айдан бір жылға дейін);3.Ерте сәбилік шақ (бір жастан үш жасқа дейін);4. Мектепке дейінгі балалық шақ (төрт жастан 7 жасқа дейін);5. Бастауыш мектеп жасы(7 жастан 11,12 жасқа дейін); 6. Жеткіншек шақ (11, 12 жастан,14, 15 жасқа дейін);7.Жасөспірім шақ (14,5 жарым жастан, 17 жасқа дейін)Тәрбие мен оқыту осы жас сатыларына сәйкес жүргізілуі керек.Өйткені, адам жасының табиғи негізі-жас сатылары немесе биологиялық жетілу сатылары.Әрбір жас шағы психикалық дамудың ерекше сапалы кезеңі болып табылады және бала дамуының осы кезеңдегі жеке басының өзіндік құрылымының жиынтығын құрастыратын көптеген өзгерістермен сипатталады. (Адамтану қазақ іліміндегі жас жіктелуі бүгінгі педагогика мен психология топтауының арасында сондай ұлықаусар айырмашылық жоқ екені көрініп тұр.Енді,жас кезеңдерінің сипаттамаларына көз жүгіртіп көрелік)(Райс Ф. Психология подросткового и юнешеского возраста.-СПб., 2000.)-Мектепке дейінгі балалық шақта, жас баланың 4 пен 7 жасының аралығындағы өзіне тән ерекшеліктері, оның айналасындағы болып жатқан құбылыстарды жіті аңғарып, көргені мен сезінгендерін үйренеді.Оқытудың алғашқы сатысында олардың өмірлік тәжірибелері молая түседі. Бірлесіп оқу, жалпы оқу зердесіне хаттай жазып ала қоятын зеректігін ала бөтен ескерген жөн.Қозғалыс үстінде жетіле дамыған балалардың денесі мен салмағы да бір қалыпты мөлшерді сақтап өсіп отырады.4-5 жасар балалардың салыстырмалы ойлай алатын қабілеттері ерекшелене түседі. Санамақтарды әжептәуір игеріп,аз және көп сандарды, айды, күн, жыл мезгілдерін айыра алатын халге жетеді. Бұл жастағылардың ойыны, әрбір әрекеттері мазмұнға айналып, белгілі бір мақсаттарды орындауға ұмтылыс жасайды. Бұл жастағы балалар топ-топ болып, өзара бірігіп ойнағанды жақсы көреді. Балабақшаларының өмірге қанат қақтырар жеткіншектері- 6 жастан мектепке баруы-негізінен биологиялық және физиологиялық заңдылықтарды басшылыққа алудан деп түсінген жөн. Дендері сау боп дүниеге келген балалар, қашан да алғыр да зерек үғымталдығымен ерекшеленеді. Олар айналасындағы құбылыстарды тез байқап қабылдауға да бейімді. Жете түсінген құбылыстарын өмір бойы ұмытпайтындықтары да белгілі.Төменгі сынып оқушысын дамыту және тәрбиелеудің ерекшелігі.Бастауыш мектеп жасындағы баланың психологиялық ерекшіліктері баланың бұрынғы дамуында жинақталып, оны өз кезегімен дамудықң келесі сатысына көшуге дайындап отырады. Бастауыш мектеп мұғалімі сынып оқушыларының ерекшеліктерін зерттей отырып,сол ерекшеліктерді мектепке дейінгі шағында қалыптасқан ерекше-ліктерден бөлек алып қарай алмайды. Мектептегі оқыту оның бүкіл өміріне түбегейлі, сапалы өзгерістер енгізеді. Алаңсыз балалық шақ аяқталып, баланың өмірінің іс-әрекеттің жаңа түрі-оқу енеді. Оқу міндетті іс болып табылғандықтан, ол баладан белгілі бір жауапкершілікпен еңбек етуді талап етеді. Мектепке бару баланың қоғамдағы және отбасындағы жағдайын өзгертіп, оған бірқатар жаңа міндеттер жүктейді. Осының бәрі баланың қоғамдағы жағдайын өзгертіп, бұл өзгерісті ол біртіндеп сезінеді.Төменгі сынып оқушылары біртіндеп оқу ісіне, мектептің сан-салалы өміріне бауыр басып, өздерінің түсініктерін кеңейтіп, сөздік қорын молайып, оқуға , жазуға, санауға оқыту өте маңызды іскерлік, атап айтсақ, өз ойын ауызша, жазбаша түрде беруге үйретеді.Бұл жастағы балалармен тәрбие жұмысын дұрыс ұйымдастыру үшін мына ерекшелікті ескеру керек: сөз бен істің сәйкесті болуын талап ету, жөнсіз кінәлаудан жеркену сезімінің болуы, үлкен адамдардың тапсырмаларын шешу, мінез-құлықтың жаңа ережелері мен нормаларын игеру балалар арасында қарым-қатынастардың қалып-тасуына жағдай туғызады.Төменгі сынып оқушыларының ойлауын дамытуда екі негізгі саты байқалады. Бірінші сатыда ойлау әрекеті мектеп жасына дейінгі баланың ойлауын еске түсіреді. Екінші сатыда оқушылар заттар мен жағдайларды сыртқы белгісі бойынша бағалайды. Есейе келе ойлау сипаттары өзгереді.Оқушылар білуге әуесқой болғандықтан, олардың табиғат құбылыстары, адам-дардың өмірі туралы сұрақтары көбейеді. Шығармашылық ойындар баланың ақыл-ойын дамытады.Сезімдік көңіл-күйінің көтеріңкілігі -олардың маңызды бір ерекшелігі. Оқушылар ересек адамдармен, өзінің құрдастарымен қарым-қатынаста болғанды жақсы көреді. Бұл жастағы балалардың негізгі іс-әрекеті -оқу. Бастауыш сынып оқушылары ұзақ уақыт бір қалыпты отыра алмайтындықтан,сабақта жазу мен оқуды алмастырып, сергіту сәттерін өткізіп,сыныптың ауасын тазартып, үзіліс кезінде мектеп ауласында ойындар ұйымдастыру керек. Мұғалім оқыту процесін жеке бөліктерге бөліп, оқушыларға жеңіл тапсырмалар беріп, оларды бірте-бірте күрделендіріп отырады. Оқыту процесі зейін мәдениетін тәрбиелеуге бағытталуы керек. Оқуға және қоғамдық жұмыстарға байланысты талаптарды жүйелі қойып, оның орындалуын бақылау, өздік жұмыстарды орындату, іс-әрекетті түрлендіру, ойындарды қолдану, балалардың еңбегін жеңілдетіп, балаға тап-сырма орындаудың қажет екендігін түсіндіру арқылы, мұғалім оқушының кершілігін тәрбиелейді.Бала форма, бояу, дыбыс арқылы ойлайды, сондықтан көрнекілік әдістері мен ойындарды жиі қолдану пайдалы. Олар арманшыл-қиялшыл, ұйымшыл, сенімді серік іздеу, өз мүмкіндіктерін асыра бағалау, түрлі спорт ойындарына ықыласты болу.Осы ерекшеліктерді оқу тәрбие жұмысында сынып жетекшілері, мұғалімдер, ата-аналар ескеруі қажет. Адамгершілік тәрбиесінде баланың көнгіштігін, сенгіштігін, еліктеуге бейімділігін пайдаланып, қателігін мойындауға үйретуге болады. Мұғалімнің оқушымен қарым-қатынасы, жайдары ізгі қатынасқа көшуі, баланың өзін тануына көмектесуі адамгершілік сезімін тәрбиелейді. Ерекше көңіл аударатын мәселе-баланың мінез-құлқының көпшіл де кең пейілді болуы.Ұзақ уақыттық дене еңбегіне, күш түсетін жұмыстарға әлі қабілетсіз болатындығын ескеру керек. Төменгі сыныпта өзіне-өзі қызмет етудің әдеттері мен дағдылары қалыптасады. Үлкендердің еңбегін құрметтейді, адам өміріндегі еңбектің рөлін түсініп, дене еңбегіне даяр болады, дүние туралы ұғымдар қоры, қажетті іс-әрекет икемділігі дамиды. Мектептің ең негізгі міндеті-балаға білім атаулының әліппесін үйретумен қоса, оның өмірдегі өз орынын табуына көмектесу. Жеке тұлғаны қалыптастыруда ең бастысы-ақыл-ой, адамгершілік, еңбек, эстетикалық, дене тәрбиесін өзара байланыста кешенді жүргізу.Жеткіншек балаларды дамыту және тәрбиелеу ерекшелігі. (Караковский В.А. О подростках.М.: Педагогика, 1970.) Жеткіншек шақ. Жеткіншектік кезеңнің шектері шамамен орта мектептің V-VIII сыныбына сәйкес келеді де, 11-12 жастан 14-15 жасқа дейінгі аралықты қамтиды.Жеткіншектік кезеңнің баланың дамуындағы ерекше орны оның «өтпелі», «бетбұрыс», «қиын», «сыналатын» кезең деген атауларында бейнеленген. Бұл-ең тынымсыз, ең қиын, ең қызба жас. Жеткіншектің жеке басы дамуының аса маңызды факторы -оның өзінің ауқымды әлеуметтік белсенділігі, ол белгілі бір үлгілер мен игіліктерді игеруге, үлкендермен, жолдастарымен қарым-қатынас орнатуға бағытталады. Жеткіншектік кезеңнің маңыздылығы адамның жеке басының моральдық, әлеуметтік негіздерін қолданып, қалыптасуының жалпы бағытының белгі-ленуі.Олар көп ойнап, көп жүгіреді, алысып-жұлысып тентектіктер жасайды, әлі де бала бола жүріп, елеусіз есейеді. Жеткіншектің жеке басындағы басты жаңа құрылым өзі туралы «енді бала емеспін, ересекпін »-деген түсініктің пайда болып, өзіне жұрттың осылай деп қарауын тілейді.Жыныстық толысу тез жүреді:— қыздарда -11-13 жас; -ер балаларда- 13-15 жас.Қанқа сүйегі мен бұлшық етінің жедел жетілуіне байланысты моторлық аппараттың қайта құрылуы мінез-құлқының өзгеруіне әкеліп соғады, сондыктан дене тәрбиесін дұрыс ұйымдастыру керек. Жеткіншектер білімді, әділ, мейірімді, сабақтағы жұмысты ұйым-дастыра білетін мұғалімдерді бағалайды.Жеткіншектік шақ- болашақ туралы балалық армандардың орнына өзінің мүмкіндіктері мен өмір жағдайларын ескере отырып, ол туралы ойлану басталатынын, үнемі қаперде ұстауымыз қажет.Сананың дамуы баланың өз бетімен тәуелсіз талаптануын тудырады.Олар отбасында, мектепте еңбекке араласады, күнделікті өмірді бақылайды,ой-өрісі кеңиді. Бұл жастағы бала өз ниеті,іс-әрекетін жүзеге асыруға ұмтылатын кезең;намысқор келеді, үлкендер бақылауын әкімшілік шараларды ұнатпайды. Үлкендерді озбырлық жасайды деп ойлайды. Кейде түсініспеушілік осындай-дан да туады. Үлкендерге байланып олардың мінезінен шындықты байқауға тырысуы үлкендер мен балалар арасында түсініспеушілік туғызады. Үлкендердің ойланбай асығыс шешім қабылдауы балаға зиян келтіруі мүмкін. Бұл жастағы балалар өнегелі адамдардың істерімен масаттанады.Осы тұрғыдан баланың мінезін тәрбиелеу, ықыласы мен қабілетін дамыту, мұқтаждары мен тілектерін қамтамасыз ету дұрыс педагогикалық ойларға негізделуі керек.Жеткіншіктер қоғамға пайдалы істерге ықыласты, ұжымшыл, жолдастық, достық сезімге бай, кітап оқуға, кинофильмдер көруге ынталы, спортты ұнатады.Әдебиет жеткіншекке азаматтардың қарым-қатынасының мәнін, сезімдерін ашып, өз сенімдерінің дұрыстығына жауап іздеуге үйретеді.Саз әуені-адам сезімінің әміршісі, толқу үстіндегі адамға түсінікті, сондықтан сазға баса көңіл бөлу жеткіншектің тәрбиесіне көмектеседі. Жеткіншектермен жұмыстағы негізгі педагогикалық идеал -баланың іс-әрекетте жетістікке жетуіне жағдай жасау.Баламен жеке жұмыс жүргізу, әдептілік сақтап, педагогикалық шыдамдылық, ұстамдылық көрсету жеткіншектің қалыптасуына тікелей ықпал етеді. Дұрыс тамақтанып, таза ауада жиі болу, көп қозғалу (ойын, дене жаттығулары, спортпен айналысу) дене тәрбиесіне көмектеседі.Бұл жұмыс сабақтың басындағы және соңындағы қан тамырының соғысын тексерумен толықтырылады, жеткіншектер жиі тыныс алатын-дықтан, тыныс алуын басқаруын үйрету керек. Жеке гигиена, ұйқы, тамақ, демалыс, белсенді еңбек іс-әрекетіне жағдай жасайды.Шамадан тыс жұмыс жалпы дамуын тежейді. Дене тәрбиесі арқылы жүрек қан жүйесін жаттықтыру,дене жаттығулары,спорт, дене еңбегі үшін дәрігерлік және педагогикалық бақылау өте пайдалы. .Дене тәрбиесі және спортпен айналысу зейіннің дамуына әсер етіп оның көлемін көбейтеді, зейіннің бір нерседен екіншіге бөлінуіне әсер етеді.Тәрбиешінің міндеті-еңбек, спорт іс-әрекетін, жеткіншектің ерік-жігер, сапаларын қалыптастыру. Мұғалімдер, тәрбиешілер, ата-аналар мақсатқа жетудегі сенімділігін тәрбиелеп, жетістігін атап көрсетіп,қауіп-қатерден сақтандырып, дер кезінде көмекке келіп, жеткіншекті өз кемшіліктерінің себептерін түсіндіруге үйретеді. Жеткіншектердің қалыптасуында жолдастарының қоғамдық пікірі үлкен рөл атқарады. Мораль мәселелерін талдау және адамгершілік тақырыбындағы пікір сайыстардың әсерінен өмірдің мәні, өз болашағы,мамандығы туралы, өз беделі туралы ойланатындықтан, мұғалім бұл мәселелерді шешуге пәрменді түрде көмектесіп, күнделікті іс-қылықтардың адамгершілік мәнін ашуға көмектеседі. Ересек адамдар бала тәрбиесіне ерекше көңіл бөліп, әр баламен ойланып жұмыс істеу керек. Сәнге сәйкес киінгені, музыка тыңдағаны үшін баланы сөгу дұрыс емес. Жеткіншек-термен өзара әрекеттің негізгі тәсілдері:онымен бірге іс-қылықтарды,оқиғаларды талдау, баға бергізу, өзін-өзі талдауға, өз мінез-құлқын басқаруға үйрету.Міне, осы кезеңде жеткіншектермен жасалатын тәрбие жұмысында кемшіліктер айқын көріне бастайды. Соңғы кездері жеткіншектер тәртібінің төмендегенін байқауға болады: а) ата-анамен келіспеушілік жағдайда болу; ә) мектептегі қиындық пен сәтсіздік;б) тәртібі қиын құрбыдостарымен байланыс орнату.Отбасындағы жақсы қарым-қатынасты жоғалту, мектептегі сәтсіздік, келеңсіз топтағы құрбыларымен жақындық әр түрлі жолдарға итермелейді. Отбасы, мектеп, құрбы-құрдастар тобы-барлық жеткіншек-тердің нағыз табиғи ортасы,ең маңызды қоғамдық факторы.Демек, баланың мінез- құлқының қалыптасуына отбасы ерекше әсер ететіндіктен оның көп қырлы, жан-жақты болуы отбасына байланысты. Педагогикалық, әлеуметтік жағынан жіберілетін әлсіздік, оқу жүйесіндегі сәтсіздік-ауытқымалы мінез-құлықтың қайнар көзі. Жеткіншектің мінез-құлығындағы ауытқулар көбіне туа пайда болмайды, олар отбасындағы және мектептегі дұрыс тәрбие бермеуден пайда болады.Осы аталып көрсетілген ауытқу девиантты мінез-құлық деп аталады.Девиантты мінез-құлықты жеткіншекке қолданылатын тәрбиелік профилактикалық іс-шаралар-тұлғаға әсер ету, әлеуметтік педагогикалық түзету іс-шаралары,кері әсерлі ортаны сауықтыру. Девиантты мінез-құлықтың бір түріне қылмыстың әрекетке апаратын агрессивті мінез-құлық (төбелес, тіл тигізу) жатады.Жеткіншектің мінез-құлығындағы агрессивттілік адамдарды аяу сезімінің жоқтығынан «айуандық» бағытқа бейімделу нәтижесінде өзін қоршаған ортаға зиянын тигізеді. Бұл жағдай тұлға аралық, топ аралық кикілжіңге өршігіп кетуі мүмкін. Жеткіншектің мінез-құлығындағы агрессивтілік ішімдікпен, нашақорлықпен тікелей байла-нысты.Кейде жеткіншектер ішімдік ішкен кезде өзінің еңбегін (бұзақылық, төбелес, сәтті аяқталған оқиғаларын) атап өтеді. Жеткіншектің тәртібі агрессивті күйде болса, олар «қиын» балалар қатарына жатады. Кейбір мектеп мұғалімдерінің қиын балалармен жұмысы сынып алдында жүйке жұқартатын әңгіме, жазалау, т.б. түрінде жүзеге асады. Әдетте, бұл әрекеттің барлығы оң нәтиже бермейді, керісінше қиын жеткіншектердің мұғалімге, мектепке кектенуі күшейіп, қарсы келуіне әкеледі. Мұғалімдер қиын жеткіншектермен тіл табыса алса, олар өзіне көңіл мен қолдау көрсеткенді қажетсініп тұратындықтан, тәрбиеші осы кезде көмек қолын созу керек. Әрі көмек қолын да соза алады.Жасөспірімнің тағы бір ерекшеліктері эмоционалдық тұрақсыздық.Ұлдардың эмоционалдық тұрақсыздықтың шарықтау шегі 11-12 жасқа, ал қыздар 13-15 жасқа келеді. Әрине үлкен жасөспірім шақ кезінде баланың көңіл күйі, психологиялық реакциясы тұрақтайды, сонда да кей жағдайда тұрақсыздық көрінеді. Осы кезде жасөспірім өз-өзін тануға, өзін тәрбиелеуге, өмірді танып білуге, өзінің өмірлік компетенциясын жоғарлатуға дайын. Сондықтан мектеп тарапынан психолог, мұғалім және тәрбие жетекшісі әртүрлі бағдарламалар құрастырып, жасөспіріммен түрлі жұмыс-тарды қарастыра алады. Ал ата-аналар жасөспірім өміріне ерекше көңіл аударуы қажет-ақ.. Өйткені көбінесе жасөспірім стресс жағдайда, көңіл күйінің тез өзгеруіне байланысты және ашу-ыза басым болуы-өте қауіпті. Ата-ана қарым қатынасты құрбылар-дың қарым қатын-асына ауыстырады. Осы кезде үйден кетіп қалу, қаңғыбастық, мектепке келмеу, оқудан қашу, өтірік айту, агрессиялық тәртіп жиі кездеседі.Осының барлығы жасөспірімнің іштей ізденуіне, физиологиялық және психологиялық қалыптасуының өзгерістеріне байлан-ысты.Міне осы кезде ата-аналар суицидтік дертке байланысты аса сақ болып, балаларына көп көңіл бөлуі қажет.Суицидтің себептері 1.Отбасынан;2.Достарынан; 3.Түңілуден.
Бала жасының өз ерекшелігі бар. Мысалы,жасөспірім шақтың өзіндік ерекшелігі- бұл ең ұзақ және баланың физиологиялық өзгерістерге ұшырайтын кезең. Жасөспірім шақ-қыздар арасында 10-12 жастан 15-16 жасқа ал ұлдар арасында 12-14 жастан 17-18 жасқа дейін жалғасатындықтан балалардың бейімділігін және қабілетін, мінез-құлқы мен темпер-аментін мұғалім-тәрбиеші, ата-ана үнемі еске алып, олардың дұрыс дамуына, қалыптасуына жүйелі түрде ықпал етуі қажет.Бір бақылау-байқаудың нәтижесін келтірейін.Ақыт қажы атындағы мешіттің(Қарағанды) насихатшы ұстаздары,Тереңкөл мешітінің ( Павлодар) мешіт қызметкерлері мен медіресе оқытушылары жаңа келген,қысқа мерзімді жазғы курсқа қатысып жүрген,шәкірттермен арнаулы мақсатта әңгімелесіп,олардың мұнда келуінің ойын,мақсатын анықтап байқап көрген.Ата-анасына еріп жұма намазына қатысып жүріп,енді ліни сауатын тереңдетуге ынталылар көп болғанымен мешітке,курсқа өзбетімен келгендердің саны анағұрлым басым болған.Мамандардың жасаған қорытындысына қарағанда 10-14 жас аралығындағы жасөспірімдердің дүниетанымы(ғылыми және діпи)тым осал болғандықтан оларға қандай бір арқа сүйер тірек,дәлірек айтқанда иманитәрбиеге мәжбүр екен.Жасөспірім шақтың осы заңдылығын дұрыс түсініп,оларды оңды жолға бастап,бағыт бағдар беру барлығымызға борыш,әрі парыз.( Жас жеткіншектер имани тәрбиеге мұқтаж келеді ust.kz›word; sabaqtar.kz›bayandama/21418-Имани тәрбиенің маңызы mazhab.kz›Баланың тез дамуына байланысты бүкіл ағзаның органдары және құрамдары физиологиялық және психологиялық өзгерістерге тап болады. Жасөспірімнің өз автономиясына күрес ашып, яғни, «мен үлкенмін» деп өзімен санасқанды қалайды. Өз құқықтарын айтып, ата-ананың бақылауыболадынан шығуға қажет етуі және де осы кезеңде өзіндік-жеке қарым-қатынас негізгі қажеттілікке айналады. Қойылатын талаптардың көбі қарсылық реакциясына әкеледі, өйткені жасөспірім өзін үлкенмін деп сезінгенімен, қиындықтардан қашады, өзбетімен кедергілерді сәтті жеңіп шығуға шамасы жетпей қалатын кез болады.Нақтылы қолдау,айтулы ақыл-кеңес,үлгілі өнеге дәл сол сәтте өте қажет.Осы шақ та қазақтың «Кісілік кеңес» аталатын сабағының маңызы өте зор. Оны үнемі өткізіп тұру олармен әке-шеше ретінде,ата-әже ретінде,нағашы-бөле ретінде жан тартып кеңесу таптырмайтын тәрбие сағаты болады. Жасөспірім шақ (15-17 жас) Жасөспірімдік кезеңнің көптеген теориялары бар. Жасөспірімдік шақ бала мен ересектік шақтың аралығы, баланың ересектерге тәуелділігімен сипатталады, ересектер баланың өмірлік іс-әрекетін мазмұны мен бағытын белгілейді.Жасөспірімдік шақтың аса маңызды міндеттері-мамандық таңдау,еңбек пен қоғамдық-саяси қызметке даярлану, өмірге әзірлену.Өзара байланысты бұл міндеттердің жүзеге асырылуы белгілі бір уақытты талап етеді. Адамның жалпы ақыл-ой қабілеті 15-16 жасқа қарай қалыптасып болады. Сондықтан оның бала кездегідей шапшаң өсуі байқалмайды, алайда ол одан әрі жетіле береді. Жасөспірімдік шақ-жеке адамның толысуы мен қалыптасуының аяқталатын кезеңі. Жыныстық толысуға байланысты өз ағзасы мен сырт келбетіндегі үлкен өзгерістер, өмірлік іс-әрекеттің күрделенуі байқалады Сондықтан жасөспірімдік шақ ымырасыз келеді. Жасөспірімге өзін көрсетуге ұмтылу,өзін жан-жақты ашуға құштарлық тән . Олар өз мамандығын таңдап алуға тырысады.Мамандыққа ықыласының бірте-бірте қалыптасуы түрлі іс-әрекеттеріне жауапкершілігін арттырады. Оларға іс-әрекетті өз бетінше орындауға мүмкіндік беріп, дұрыс бақылау мен педагогикалық басшылық жасау керек.Бұл кезеңде сезім, достық қарым-қатынастар дамиды.Мысалы: ғашықтық, өзара сенім, қайырым-дылық,бірін-бірі сыйлау, көмек көрсету, іс-әрекет-терін бірігіп орындау,жолдасының кемшілігін айтып, жоюға көмектесу.Бұл күндегі жастардың мінезінде түрлі өзгерістер пайда болады. Мысалы, қыздар өздерінің сыртқы киіміне, дене қимылына көңіл бөледі. Ер балалар әдемі киініп жүруді ұнатады Біздің мақсатымыз,адамтану қазақ ілімі мен бүгінгі педагогикадағы балатану баспалдақтарын салыстыра отырып бірінде бар артықшылық арқылы, екіншісіндегі кемістікті арылту,жаңа жағдайда толықтыру болғандықтан мынандай қортынды жасаймыз Бірінші.Адамтану қазақ ілімінде баланың даму,өсу әр кезеңіне мұқият бақылау жасап, өзгерістерді жіті қадағалап,күтіп бағу, тәрбиелеп жетілдіру тәсілін үнемі өзгертіп, жаңалаған.Оларға сол өзгеріс пен дамуға сай ат беріп,иемденуге тиісті машық дағдыны игерді ме,жоқ па дегенге қорытынды жасаған.Екінші.Кәзіргі -педагогика мен психологияда жас жеткіншектер мен жасөспірімдердің жеке бас ерекшеліктерін айқындау, онымен санасу жағдаяттары жақсы қарастырылып, терең талданған. Міне осыларды бүгінгі таңда өзара ұштастырып үйлесімді пайдалану қажет. Баланы өмір сүруге үйрететін сол өмірдің өзі.Өмір мектебі-дегеніміз осы . *Егер баланы үнемі сынға алса, ол жек көруді үйренеді. *Егер бала араздық ортасында өссе, ол агрессияға үйренеді. * Егер де баланы мұқатса, ол тұйық болады. *Егер де бала жазғыру жағдайында өссе, кінә сезімімен өмір сүруге үйренеді.*Егер де бала шыдамдылық ортасында өссе, ол басқаларды қабылдауға үйренеді.*Егер баланы жиі көтермелесе, ол өзіне сенуге үйренеді.* Егер баланы жиі мақтаса, ол қайырымды болуға үйренеді. *Егер бала адалдықта өмір сүрсе, әділ болуға үйренеді. *Егер бала әлемге деген сенімде өмір сүрсе, ол адамдарға сенуге үйренеді.*Егер бала аялаумен өссе, ол әлемде сүйіспеншілікке бөленеді.Адам құдіреттілігіне ой жете бермейтін, саналылығының, даналығының, қабілеттілігінің шегі, теңі мен телісі жоқ,киеліде қасиетті, аса күрделі жаратылыс. Әлемдік кеңістікте жасампаз тіршілік иесі-адамзат,биоәлеуметтік шеңберде жеке тұлға. Сезімтал, пайымды, болжамды. Амалы мен тәсілі мың сан. Бүгінгісін ертең қанағат тұтпайтын талғампаз, ізденімпаз, талапты, қажетін таңдай білетін, жоғын таба білетін кеменгер.

1.3§. Тектану амалы

«Жеті атасын білген ұл,Жеті жұрттың қамын жер.Өзін ғана білген ұл,Құлағы мен жағын жер». (Асан қайғы)Қазақ әр нәрсенің "арғы тегін", "шыққан тегін" білуге үлкен мән берген-ді. Көшпелі үшін тұтас нәрсе-құдіретті күш, қастерлі құбылыс, құпиялы тылсым дүние, әсерлі де әдемі әлем.Осыдан арғы текке деген-Тәңірге,Ұмайға,Жер-Суға табынушылық (культтық өмір сүру), олардың арақатынасына ритуалдық (ғұрыптық) рәсім-салттар қалыптасты. Көшпелі жер кезіп, ел кезіп жүріп, бұрынғымен бүгінгінің бөгде мен жаңаның кәрімен жастың, көргенмен ойдағының арақатынасын білуге тәнті болған. Неге? Өйткені ол дүниені тұтас қабылдаған. Өмірге тура жолды іздеген. Адам болмысында оның жан дүниесі мен рухының ықпалын жоғары қойған. Адамның қабілет-қасиетін жетілдіруді ашық арна ретінде қарастырған. Аруақ пен адам рухын тіршіліктің мәңгі, лаулап тұрған қос қайнар көзіндей қабылдаған. Содан қазақ табиғатпен әр түрлі үндестікте болды.Осыдан "қазақтың ата-тегінің болмыс шындығына тікелей жақын болуы-олардың бақылайтын, қабылданатын, дүниеге сезімдік тұрғыдан жақын болуы, бұл болмыспен тамырластығы уақытты, кеңістікті, адамның ішкі дүниесі, тіршілік етудің басқа да жақтарын, болмыс мәнін, ар-ождан бастауларын түсінуінен өз көрінісін тапты. Мұның бәрінің нақты өмірде нақты түп тамыры бар, осыдан келіп басқа ешбір дүние түсінігімен шатыстыруға болмайтын дүниенің ұлттық образы, дүниетанымы пайда болады". (Т. Әбжанов, Ә. Нысанбаев) Ал,тектанудың пайда болуына,көне замандағы тайпа,топ,ата өз ішінен тұрмыс құрып,оның соңы олардың ұрпақтарының ортасында неше түрлі ауыру-сырқау,кем-кетік жандардың дүниеге келуі,тіптен кейбіреулерінің мүлдем құрып кетуге жетуі басты себеп болған.Тек-адамның түп нәсілін, арғы атасын білдіретін тарихи ұғым. Қазақ тілінің түсіндірме сөздігінде «текті» сөзіне келесідей анықтамалар берілген: «1) шыққан тегі бір, тұқымдас, тектес; 2) тегі, шыққан жері жақсы.Текті жер-үлгілі, өнегелі ел, ауыл». Демек, қазақта тектің физиологиялық тұқым жалғаудан бөлек, адам ұрпағының сапалық белгілерін айқындайтын индикатор екендігін аңғаруға болады Ежелден, ата-бабаларымыз тектіліктің деңгейлерін тұқым мен қан тектілігі, азаматтың өз басының тектілігі, халықтың тектілігі деп ажыратқан. Міне, дала философиясының қайнар көзі! Ұланбайтақ жерде туған көшпелі қазақ текті халық-мінезі кең, көреген, сезгіш, естігіш. Қазақ жұрты, тектану амалын тереңдетіп, жетіліріп күні бүгінге дейін дұрыс пайдаланып келеді.Бұл құбылыс үш жағдаймсен көрініс берді. Бірінші.Қазақтар «Адамның күні адаммен» деген қарапайым қағиданы тіршілікте шынайы басшылық еткен. «Сүйек сүйкеніп, жекжат жұғысып, туыс демесіп» күн көретіндіктен адамдар бірін-бірі жатсынбай, біріне-бірі арқа сүйеп, өмір сүру қажет екенін ұлы дала табиғаты, ауа-райы, өмір салты қазақтың сүйегіне сіңіріп ұқтырған екен. Сондықтан да, туыстық-қандастық жүйені тарата білу, саралай алу, тарихын талдау атам қазақ үшін өмір талабы болған. Осы негізде әулет мектебінде оқытылатын негізгі пәннің бірі-«Шежіре- тарих» еді. Бұл пәннің негізгі мақсаты;ата-бабасының кім екенін, олардың кімдермен достасып, кімдермен жауласып, кімдермен қатар көрші тұрып, қандай қатынас жасап, байланыста болғанын жас ұрпаққа ұқтыру еді.Өткен өмір-бәрі сабақ.Ұрпақ үшін тарих пен ата-баба шежіресі өте маңызды оқу. «Жеті атасын білмеген жетімдіктің белгісі » дейтін қазақ туыстық барлық бағытын тәптіштеп түсіндіретін. Төрт құбыласын тең көрген қазақ,жастарға, өз жұртын, нағашы жұртын, жиендерін, өз ұрпақтарын толық білдіру үшін тамаша әдіс ойлап тапқан. Мысалы, адамның төс сүйегінен бастап,санағанда қол-ұшына дейін 7 буын болады.Осы жеті буынды әр атаға сәйкестіріп: иық буыны -әке; шынтақ буын - ата; білезік буынын – баба; алақанбуын– ұлы ата; саусақ буын–ұлы баба(еліката); саусақ орта буынын-әзата (құланат), саусақүшы буыны-әз баба(жуажат) кімдер болғанын, оны төрт жаққа таратып айтатын болған. Осы күнгі аға буын жас буын деу содан ұласқан.Ататек атулары:

*Әке, ата, баба, ұлы ата,ұлы баба,әз ата,әз баба:

*Әке,ата,баба,ұлы ата, еліката, құланат, жуажат, жегжат:

*Әке;ата;баба;ұлы ата;ұлы баба;тек ата,(тектін);түп ата (тұқиян)(Кей этнографтар баланы атаға жатқызып жазып жүр.Ол-жаңсақтық.)Бұл ататек атаулары, әр өлкеде сәл бөлектеу болуы мүмкін.Қазақта, ататегімді бес саусағымдай жақсы білемін, олар алақанымда жазулы тұр деген мақтаныш сезімді білдіретін сөз тіркесі бар.Себебі ататектің көпшілігі алақан аумағында орналасқан.Ал,жеті атадан асқан соң,ағайының да жегжат болады, қыз алысып,қыз берісуге руқсат деген түсінік бар .Алайда ,рулас қазақтар құда болысқан емес.Заузаттар атауы:*Бала, немере, шөбере,шөпшек, немене, туажат, жүрежат, жұрағат.Бұл үрім бұтақ,ұрпақ-жұрағат атаулары қазақтың барлық өлкесінде бірдей кездеседі. Қазақ,өзің мың жасамасаң да,ұрпақ жұрағатың-үрім бұтағың мың жасайды дейді. Түп-тұқиянына дейін жатқа білетін қазақ атамыз, тегін таратқанда, олар кімдер болғанын ғана айтпаған.Әкесі ұлына кеудесін нүсқап; бұл-сен, оң қолын-өз жұртын, сол қолың- нағашы жұртың, сондықтан, әр буынға бір ата сәйкес келеді, баяндай бер дейтін. Баласына ата-бабасын айтып қана қоймай, олар қайда қоныстанғанын, нендей өнері, даңқы, атағы болғанын, дәулеті қалай болғанын, тіпті, немен шұғылданып, руына несімен қадірлі болғанын айтып беретін және қайырып айтқызатын.Бұлардың шаңырағы қазір қайда, кімдер басып отыр, олардан тараған ұл мен қыздар кімдер,олардың алдында-сенің міндетің, борышың қандай?»-дегенді де айтатынды.Әке айтқандарын,бала жадында жаңылмай сақтау үшін ағайындар үш шеңбер аумағында талданатын. Мұнда:бірге туғандар-бір әке балалары;немере ағайындар(бір атаның балалары,); жамағайындар (үш атадан қосыл-ғанғандар, -баба -балалары); қалыс-ағайындар (әз ата, әз баба балалары). Осыларды толық тоқып үйренген ұл мен қыз-жеті рудың қамын жейтін халге жеткен.Рулар шежіресі жинақталып, қорытындала келе тайпа, халық тарихы да жазылған.Мұндай тарих-шежірелердің қолжазба түрінде сақталғандары мен қоса тасқа басылған, матаға жазылған,ағашқа ойылған, көнге шабылған түрлері де бар.Туысқандық мейірім,«Туысы бірге түтпейді,түбі бірге кетпейді»,«Ағайынның азары болса да безері болмайды», «Қанды қалпақ кисе де,қиыспайды туысқан» деп,қазақ, туыстың ешқашан қиыспайтын нәзік сезімін көрсетеді.Ағайын арасында қандық,тектік қатынастың сырлы байланысы бар екенін байқай білген.Қазақ болашақ ұрпағын,үрім-бүтағын байланыстырған сүйек-жекжатына үлкен мән беріп,бірін-бірі сыйлап адамдардың бір-біріне құштарлығынан қуат алатын, жүректен көмектесіп, әдеттенуге тәрбиелеген.Туысқандық мейрім-отбасындағы, әулеттегі ынтымақ-тың, береке бірліктің қайнар көзі.Туыстық мейрімнің негізі адамның қоршаған ортаның сұлулығын сүю,оны аялай білу сезімінің жемісі болумен қатар содан шыққан асқақ көңіл.Дұшпандарымыздың осы бір қазақтың бауырмалдық. ағайындықтың, туысқандық қасиетін жою үшін, оған таптық рең беріп, қанаудың барлық түрі осының артында жасырылған деп жар салуы тегін емес.Қандастық қайырымның қандай болатындығы соңғы ширек ғасыр да дүние жүзіне жарқырап көрінгенде,пасық ойлы ондай антұрғандар аузына құм құйылды!«Өзіңдікі өзекке тепсең де кетпейді,басқаныкін басыңа көтерсең де оған жетпейді».«Қазақ сұраса келе,қарын бөле болып шығады»,«Тегі бірдің-түбі бір»,«еншісі бөлінбеген,барлығы-бір алаштың баласы»,«Біріңді,қазақ,бірің дос,көрмесең істің бәрі бос»(Абай)Бар қазақтың бір ата баласы екенін,бір-бірін жатсынудың еш негізсіз екенін Шәкәрім де, шегіне жеткізіп айтқан.Қазақ бала бойындағы ерекше қабылетті, ата тегі арқылы қонған табиғи дарынды өте жоғары бағалаған. «Атасына тартып ақын болыпты,нағашысына тартып әнші, әкесіне тартып күйші, анасына тартып биші болыпты» деп,баланың икемі мен талабына сүйсіне қараған. «Ата өнері-балаға мұра,ата кәсібі-бала нәсібі».Жас ұрпақтың тәлім алып,үлгі-өнеге үйреніп,өнер ұғатын-ұстаздық ортасын, ағайын туысын қадірлеп құрметтеу, олардың мейірім шапағатына бөлену бала үшін таптырмас табыс. М.Шаханов: «Өз туған жеріңе деген сүйіспеншілігіңді ең алдымен отбасыңа, ауылдастарыңа арнамай тұрып,барша әлемді сүю мүмкін емес».«Туған өкпеге қиса да,өлімге қимайды». «Тұрман құйысқандай болмайды, тумаң туысқандай болмайды». «Жеті атасын білген ер,жеті жұрттың қамын жер»Біздің текті әже, арлы,айбарлы да,ақылман әжелеріміз бен аналарымыз Жан иесі жатырда пайда болысысымен,оны аялау, ананы құрметтеу үшін өте ауқымды шаралар мен әрекеттер жасаған. Осының нәтижесінде құрсақтағы жан иесін шарана шағында тани білген.Бұл іс-әрекеттер:ырым-тыйым, рәсім-ұлағат аясында жүзеге асырылған. А.Байтұрсынов:«Ырым етсең адал ет, жамандықтан аман ет»-деген.Адал ниетпен жасалған ырымдар бізге жетті. «Аптасына бір рет монша көрмесең,тәнің кірлер.Күніне бір рет адаммен сөйлеспесең көңілді кір басар»-деген ұлағатты сөз бар. Адам көңілін жадыратып,сезіміне сыр ұялатып, шалқытып отырса ол адамда өмірге деген құлшыныс,тірлікке деген талпыныс туындайды.Әжелеріміз, аналар-ымыз осыны жақсы сезінгендіктен өмірге келе қоймаған шаранаға тумақ жерінің хош иісін, әсем үнін,таңғажайып тұлғасын таныта білген. Мына ырымдар соның айғағы.Жүкті жас келінге ақ биенің кешкі саумалын ішкізіп, көбігін жалатады.Жас ананың «Көңілін көтеру» ырымын жасайды.Жастар келінге, салмақты, байсалды, ырғақты ән айтып,күй тартып береді.Майда құм не тұз үстімен жалаң аяқ жүргізеді. Айлы түнде суық суға шомылдырады.Бала ширақ болады.Жүкті келініне көлделең жатқан жіп,арқан,бауды аттатқызбаған. Баласының кіндігі мойнына оралып қалар деп ойлаған.Жүкті әйел шашын кеспейді.Бақ таяды,баласының бағы сөнеді,кемтар болып туады, ғұмыры қысқа болып туады дегенге сенген.Екі қабат әйел хайуанды теппейді,баласының арқасына жүн өседі, өзінің белі ауырады. Бала өмірге келісімен жылы суға тұз салып шомылдырған.Жусан салған жылы суға денесін батырып,хош иісті шөптермен сылап-сипап,денесін созып, шынықтырып отырған.Келіннің ұйықтайтын отауын, төсегін, сәбидің бесігін, құндағын арша түтінімен аластап тазалаған. Жусан мен аршаның иісі оның туған жерінің иісі,оның жадында,көңілінде мәңгілік сақталады.(Шетте жүргендер, сапардағылар туған жерінің тасы, топырағы мен арша,жусан ала кететін рәсім осы ырымның көрінісі.) Емшектегі баласы бар әйел жалаңбас отырып бала емізбейді, орамал салып алу керек.Жалаңбас болса, қайызғағын шайтан баланың аузына салып жібереді. Бала есейгенде мәңгүрт болады, анадан безеді, басына шығып-кемітіп сыйламайды,сөзін тыңдамайды, қиянат жасайды. Қазақ анасы омырауын ашып бөгде тұрғой ата-енесіне көрсетіп бала емізбеген. Бірге тұрғандар баласын шымылдық аржағында емізген. Бұл ырымдар жас ана мен баланы мәпелеу, қадірлеу, тәрбиелеудің мейрімді жолы. Бала есейе бастағанда туған жеріне апарып аунату, кіндік қаны тамған жерін көрсету,кіндік кескен жұртын таныту ырымы-оның туған жеріне деген сүйіспеншілігін ояту үшін жасалған. Ертеден келе жатқан ырым бойынша белгілі батырлар мен билерге, ақындарға,әнші–күйшілерге,атақты адамдарға баласын ертіп апарып аузына түкіртіп алатын болған. Ондағы ойы баласының сондай болсын дегені.Осындай ниетпен солардың аттарын қоятын.Бұл ырым бүгін де кең етек алған Қазақ өте ырымшыл, нанымшыл болғандықтан. «Көз тиеді», «ібіліс-шайтан іліп әкетеді», «түсік тастап қояды» деп жүкті келінді жұрт көзінен қағаберіс, жасырын ұстауға тырысқан. «Бесікті үй берекелі» демекші, баласынан немере сүйіп, ұрпағын өсіруді армандаған аналар келіндері көп кешікпей екіқабат болса,оны ерекше қамқорлыққа алып аялайды. Келіннің жүкті кезінде мезгілімен дұрыс тамақтануына, үсті-басын таза ұстауына, дұрыс демалуына, бойжазуына, ерекше көңіл бөліп, осылардың орындалуына енесі, абысындары мұқият болатын-ды.Дәлірек айтқанда, екіқабат келіннің тамақтану, демалу, жүріп-тұру, ережесі болған, оны бұлжытпай орындату әулет мектебі ұстаздарының негізгі міндеті болған. Екіқабат әйелдің ішкен асын сіңірмей лоқсу, шамалы құсу сияқты ағзасындағы өзгерістен болатын ерекше құбылысты жерік болу немесе жүрек айну дейді.Адамзат тарихынан белгілі болғандай, пайғампарлардың, сахабалардың,даңқты патшалардың аналарының жеріктігі туралы аңыз әңгімелер тым мол.Қазақ ұғымы бойынша, ол айтылғандардың барлығы рас, шүбәсіз сенімді.Сондықтан да, апа-енелер, абысындар келіншектің неге жерік екенін,қашан оның нышаны байқалғанын дер кезінде білуге міндетті болған. Әйелдің жеріктігі әркімде әр кездерде әрқалай көрініс береді.Мәселен көруге жеріктік, естуге жеріктік, иіске жеріктік, ұйқыға жеріктік, асқа жеріктік.Осының ішінде асқа жеріктік барша халыққа тән.Асқа жерік болған келіншектің көңілі қалаған, тәбеті тартып тұрған нәрсесін зарықтырмай, барынша тез таттыру абзал.Сонда ғана ол тықыршытып маза бермейтін: белгілі бір табиғат суретін немесе оқыс оқиғаны бөлекшелеп көргісі келетін; құйқылжыған бір музыканы немесе найзағайдың сатыр-күтірін естігісі келетін; ыс пен түтіннің немесе гүлдің жұпар иісін жұтқысы келетін, жеріктіктер бар.Қанағат тілеп тұрған әйел бойындағы мұндай жеріктік толық қанып,ішкі құмары толық басылғанда ғана оның денсаулығы күшейеді. Сөйтіп өзімен бірге баланың «тұғыры бекініп» денсаулығы оңалады.Алайда бір жерігі қанса да,екінші жерігі ашылып, жеріктің жаңалап ауысып отыратын да жағдай болады. Мұны айнымалы немесе ит жерік деп жатады. Жеріктіктің қанғаны дұрыс,нәресте нышанға оның кері әсері тимеуі керек. Жеріктікті ауызға алған себебім,көзі қарақты, көңілі алғыр әже-апаларымыз жеріктікке балап көп нәрсе түйген, Жан иесінің жағдайын түсінген, оның келешегін болжаған.Қазақ аналары қасқыр етіне жерік болса, одан туған бала өжет, батыр болады деген сенім бар. Мәселен: ХVІ ғасырдың белгілі батырлары Орақ пен Мамайдың анасы Қараүлек әже былайша толғайды:«..Мамайжан бойға біткенде, Арыстан, бөрі етін жеп, Қанып еді жерігім» (23 жоқтау) Аю етіне жерік болған анадан туған балалар:«Бір жұмысқа жұмсасаң, орнынан әзер қозға-лады. Сараң сөзді келеді. Жүргенде екі жаққа ырғалып, балпаң-балпаң етіп, аспай-саспай жүреді. Есейе, ес біле келе, ешкімге де дес бермейді. Қаруы ақылына сай, арыстандай азамат болып ер жетеді. Көзі жұмықтау, құлағы шұнақтау келеді. Қол-аяғы балғадай, екі беті алмадай, шымыр денелі болып өседі. Атағы жеті жұртқа жеткен, жетелі азамат болады. Бір кемшілігі-қорқақтау, табансыздау болады. Дүйім жұрт жиналған жерге көп байыздап тұрмайды. Үлкендерге, өзі теңдестеріне, тіпті өзінен кіші адамдарға да қарсы келмейді. Күші қаптал жетіп, ойы орап тұрса да, бір нәрсеге батылдық етпейді. Содан қарадай қашқақтап, шегіншектеп, бойын сыртқа тарта береді. Әсте алдыға түсіп, басқалардан қара озып жүгірмейді.Ал ашу-ызасы келсе, бәрін де тас-талқан етіп, апырып-жапырып кетеді. Таудан тас құлағандай қопал-қопал қылықтар көрсетеді. Жерді жарып, айқай салады. Әйтеуір бір жақсысы, ондай мінез ұзаққа бармайды. Өзі сыйлап, жақсы көріп жүрген әлдебір үлкен адам ақыл айтса болды, ашуын тежеп, айбарын жоғалтып, тоқырап, тоқтап қалады. Егер осындай аю етінің жерігінен туылған қыз бала болса, дене бітімі кесек, қол-аяғы ірі, жалпақ бетті, жалпақ алақанды, жалпақ табанды, қалың етжеңді ерінді, тана көзді, дана сөзді, дара мінезді еркекшора болады. Қару-қайраты ер адамдардан кем түспейді. Өзіне қарсы келген әйел болсын, ер болсын, белінен бүктеп, алып ұрады. Қолы жомарт, ақшелек, жарқын жағымды жүзді болады. Бір айыбы-қызғаншақ, ұрыншақ, қылжақ сөзді жындыбастау келеді. Махаббатқа жауапкерсіз, дала кезбе-леу болады.Үй жұмысына сақ болғанымен жауапкершілігі аз болады.Тамақ істеу, бала бағуға мойын бұрғысы келмейді. Ыдыс-аяқ жаққа барса, салдыр-гүлдір еткізіп, бірін-біріне соғып, кемінде бір кесені сындырып кетеді. Киімді олпы-солпы киеді. Жарасса да, жараспаса да үстіне іліп алып, хан базарда, қонақта,тойда тартып жүреді. Басқалар өзіне қандай көзбен қарайды, қандай баға береді, онымен есептесіп жатпайды.Бәрі өзіне дұрыс болса болды. Өз сезімі қабылдамаған, басқалардың айтқан қандай да ақылын қабылда-майды. Әйел адамдардан көрі ер адамдармен сырласуды, әйел адамдардың жұмысынан көрі ер адамдардың жұмысын істеуді ұнатады.»( Болат Бопайұлы Жота Қажы) Қазақта көкқұмай, аққу,арыстан, жылан, құлан, ұлар етіне жерік болған аналардың өмірге әкелген балалары туралы аңыз әпсана,ұғым-түйінлер мол-ақ.
Қазақтар жүкті келіннің көңіл күйіне де мән берген. Халықта, «анасы жыласа бала жасық болып туады» деген түсінік бар.Сүттен жасалған тағамдарды көп тұтыну керек. Алайда, ақ ірімшік, суық сүтті шамалы керектену дұрыс.Жанында жұбайы жоқ болса базар араламайды, серуенге шықпайды.Жүкті келінді сыйлау, құрметтеу әдебі қазақта тым асқақ. Мәселен, оның алдын басқа тұр ғой,ата-енесі кеспейді. Ананың алтын құрсағында қандай дана қазақтың жатқанын кім білсін!Аяғы ауыр келінді, ешуақытта жұмсамайды, кім болсада оның алдында құрақ ұшып тұрады.Ертеде,аяғы ауыр келіншек, сырттан келе жатқан кісіге: «кім болсаң да, итаяқты ала келіңіз»-деп дауыстағанда ол адам,итаяқты үйге алып кіреді.«Ата,Сіз екенсіз ғой, кешіріңіз, қайтадан апарып тастаңыз»- деген ғой.Атасын, жұмсауық келін,демде екі рет жұмсаған. Әзіл ғой! Қазақ жүкті әйелдің көп қозғалғанын жақсы көреді. Жол ашу деген ғұрып соны көздеп жасалған.Аз қозғалған әйелдің нәрестесі тым етейіп кетеді деп ойлаған.Сол үшін де, оның босану мерзімі таянған сайын жақсы көріп, жаны ашитын әрбір үй келер ұрпаққа тезірек жол ашып,нәрестемен тезірек дидарласқысы келеді. Соған әр үй арнайы қазан көтеріп, оған жеңіл желпі тамақ пісіреді. Оған, мүмкіндігінше,ең алдымен босанатын келіншекті ерімен бірге шақырып ауыз тигізеді.Бір үйден кейін, келесі үйде болып, дәм тата жүріп,бата тілектерді алумен қатар іште жатқан,дүниеге келетін нәрестеге жол ашқаны еді.Қазақ ғұрпында келін тәрбиесіне өте тиянақты болатындықтан өткен шақта, қазақта ажырасу болмаған еді.Бүгіндері келін тәрбиесіне тек ене ғана емес, абысын-ажын,қайын апа,сіңлілер тым селсоқ қарайтын болған. Кей ажырасу солардың кесірінен болады.Құрсақ шашу салтында, ақыл-кеңес ағыл-тегіл айтылып, тіптен ән де естіліп, қыз-келіншектер бір желпініп қалатын.Әйелдер әкелген шашуларын ортаға қойып, барлыгы ауыз тиетін,келін бірнеше шаңырақтың дәмін өз отауында тататын. отауды қуаныш күлкіге,әнге бөлеп, жүкті келін,сергіп,тыңайып, көптеген жақсы ақыл-кеңес алатын, «Адамды сыйлау»- аталатын дәрістің«Келінді құрметтеу, сыйлау» деген тарауының жуан бел ортасына жаңа жеткендігін көрсетуші еді.Осы тараудың бірер білімін жіпке тізіп көрелік.Жүкті келін ең әуелі Аллаh Тағаланың бергелі тұрған ырысы мен бақытына, дәулетіне шүкіршілік етіп, оған тұрақты түрде сыйынып, тәубе етуі тиіс.Үйге кірерде, шығарда оң аяғымен кіріп-шығып,істі-қимылды бисмилламен бастап,осы мезгілдерде оқылатын дұғаларды мүлт жібермей оқып, жатарда,тұрарда және көшеге шығарда сақтандыру аяттарын айтып жүру абзал. Аллаh Тағаладан өзіне иман, баласына ұзақ ғұмыр тілеу қажет. Әсіресе, жын-шайтандардың жүруі ықтимал жерлерде, олардың азғыруына түсіп қалмау үшін Аллаh атымен сыйынып жүру дұрыс.Біз қазақ халқының баланы өмірге дайындаудағы бір үзік амалын сөз етіп отырмыз.Ал,пелагогика ғылымы үшін, осы білімдерді кім? қашан? қайда? оқытып үйретті дегенге жауап беру маңызды. Пүшәй Тайғожақызы(1884-1963)әжейдің әңгімесі осы сауалдың жауабын табуға көмектесер деп ойлаймын.«Біз он үш,он төрт жасқа толысымен бастаңғылар мен шілдехана күзеттерінде,ақшам думанында, ойын тойлардың сәтті мезгілінде өзімізден сәл ересек қыздардан, асыл жеңгелерімізден бесік жырынан бастап тұрмыстық салт өлеңдерін; сыңсу, жар-жар, той-бастар т.б.әңдерін үйрендік.Мен, ауылдық шет мекенде өстім.Біздің ауылда мешіт-медресе, тіптен ауыл молдасы да болмады. Құран дұғаларын, мұсылмандық әдептерді апамнан үйрендім.Ол кісі мені жеті жасымнан қолымнан жетектеп ертіп жүріп, өзі қандай құшылық жасаса соған баулыды, мұсылман-шылыққа үйретті.Он жеті жасымда тұрмысқа шыққанда апамның ірге жағынан тұрып, төсек тойына барғанмын.Мұсылмандық білімді,енем мен абысындарымнан тереңдетіп үйреніп кәзіргі дәрежеге жеттім.Қажыға бара алмадым...» Қазақ келіні,қарашаңыраққа босаға аттарда оң аяғымен кіріп, иіліп, бір тізелеп салем салып, шығарда шегініп шығатын.Үйге кіргенде: «Бисмил-ләhи,уәләджнәә,уәби-хараджнә әуә-аләә Рабби-нәә тәуә-кәлнәә, сумма лиусаллим әләә әhлил». Үйден шығарда; «Бис-миллаh, тәуәккәлту алә лләh,уә ләә хауләуә ләә қу-уатаиләәЛләhи.» (Аллаhтың атымен кірдік және Аллаhтың атымен шықтық және Жаратушы Иемізге тәуекел еттік.)Осыны айтқан соң үйдегілерге сәлем беру керек .(Аллаhтың атымен, мен Аллаhқа тәуекел етемін.) деген дұғаларды айтуы тиіс.Аяғы ауыр әйелдер, шайтанның адамға баратын жолдарын біліп, олардан үнемі сақтанатын шараларды қолдануы қажет.Үнемі дәретпен жүріп, Фәлах және Нас сүрелерін оқыған абзал. Төрт анаға сыйыну,жалбарыну тәсілін білу керек.Жатарда Бақара сүресінің соңғы екі аятын оқу дұрыс. Ішіп-жеген ас сусынның адалдығына/халал/ өзі мұхият болғаны дұрыс. Қазақ танымы, ұғымы негізінде жүкті әйелдердің ішіп-жеуіне тыйым салынған, рұқсат етілген тағамдарды алдын-ала білген жөн. Мәселен;түйе етін жемеу /баланы ұзақ көтеруі мүмкін/,қоян етін жемеу/баланы қоянжырық тууы мүмкін/,балық етін жемеу /баланы үндемес тууы мүмкін/, халал құстардың етін жесе бала қырағы болады, желке жесе асқазан тазарып, бала шымыр болады.Тобық немесе жіліктің басын шайнаса тіс бекіп, ширақ болады.Асықты мұжымайды, жанбас ойық етін жемейді, жұлынды суырып сормайды, т.б.Түнге қарай күл шығармайды, кір жумайды,суға бармайды, үй сыпырмайды, даңғаза, у-шу болып жатқан жерге бармайды, қараңғы, көлеңке, ала-көлеңке орынға баспайды, шошырлық дыбыс айғай,от-жалын, жарық шыққан орынға беттемейді.Жолсыз немесе ойпыл-тойпыл жермен жалғыз жүрмейді.Басына қиындық түссе ең әуелі ерімен бөлісуі тиіс. Қонаққа ерімен ғана бару керек, ондай жерде біреу қадалып қараса, көз сұқтан сақтану дұғасын оқиды.Ата-енесін құрметтеп, пайғампардай сыйлайды. Жолында жатқан жіп, үлкен-кішінің ким-кешегін, ат әбзелдерін алып тастайды,ағаш бұтағы,құрал жабдықтарды жинап қойып жүреді. Оларды баспайды, аттамайды,аластап өтпейді.Өзі кездік, пышақ, қайшы балта, балға құралдарды алып жүрмейді, асынбайды.Өзбасын таза ұстайды.Аталмыш ырымдар мен тыйымдарды жүзеге асырып, ұлттық ұстанымдарды басшылық еткен аналар әркез сапалы да,саналы ұрпақ өмірге әкелген.Дәлірек айтқанда,қазақ дінді тектіліктің бастауы деп біледі. Сонау ламаизмнен, даоцизмнен, тәңіршілдік, буддизмнен бастау алып Исламмен жалғасын табатын адами қасиеттер сананың, зерденің оянуы, жетілуі, ар тазалығы, инабаттылық пен қайырымдылық иірімдерін қалыптастырады, тектілікке жол ашады. Қысқаша түйіндесек,ата-бабадан ұласқан тектіліқ-рухани тазалықта ғана тамыр жайып,келер ұрпақ бойынан табылады. Ал,тектану ғылымының өзі: «Генетикалық тұрғыда адамның бойындағы жақсы қасиет-тердің белгілерін тұқым қуалау арқылы 75-80 пайызын тектен,ал, қалғанын тәлім-тәрбие, қоршаған әлеуметтік ортадан алады»- дейді.Тектілікті танып білу, сондай қиын болмағанымен,жеңіл-желпі, ат-үсті айқындай қоярлық амал-айласы да жоқ,сұңғыла адамтанушылардың қолынан келетін терең түйінді,парасат пайым нәтижесі екені анық. Тектіліктің бірінші белгісі әулеттің өсіп-өнгендігімен сипатталады. Егер, тұқымында белгілі бір дарын иелері болса, ол қан арқылы келесі ұрпаққа берілетінін қазақ ертеден дәл білген. Сондықтан, «көріп алған көріктіден, көрмей алған текті артық» деп жар таңдауда текке қарауды ең бірінші өлшем ретінде ұстанған.Текті ғылыми тұрғыда, тірі ағзалардағы тұқымқуалаушылық пен өзгергіштік заңдылықтарын анықтайтын генетика ілімі зерттейді. Тұқым қуалаушылық дегеніміз организмдердің келесі ұрпақтарында ата-бабаларына ұқсас белгілердің сақталу қабілеті және осы қасиеттің негізінде түрдің біртектілігінің сақталынуы болса, ал, өзгергіштік- организмдердің өз аталық-аналықтарынан басқа, жаңа белгілерге немесе қасиеттерге ие болу қабілеттілігі.1865 жылы чех ғалымы, сопы Грегор Мендель тұқым қуалаушылықтың негізгі заңдылықтарын зерттеп, «Өсімдік будандарымен жүргіз-ілген тәжірибелер» еңбегін жазған болатын.Бұл ғылымның атауын 1906 жылы ағылшын ғалымы В.Бэтсон генетика деп атауды ұсынды(«geneo»-латын тілінен «шығу тегі»дегенді білдіреді). Ядролық тұқым қуалаушылықтың негізгі тасымалдаушысы клетка ядросында орналасқан хромосома.Әрбір хромосоманың құрамы химиялық компоненттерден тұрады. Кейде клетканың микроскопиялық өлшемі кезінде ұзындығы бірнеше сантиметрге жететін ДНҚ-ның (дезок-срибонуклеин) бір алып молекуласынан тұрады. Мысалы, адамның ең үлкен хромосомасының ұзындығы 7-смге дейін жететін бірінші хромосомасы болып табылады. Адамның бір клеткасындағы бір хромосомадағы ДНҚ молекуласының жалпы ұзындығы170-смге жетеді. Ғылым осылай дегенімен, халқымыз «түбін білмеген тексіз, тегін білмеген түбін білмейді, тегі мен түбін білмегеннен келелі кеңес шыға қоймайды»деп кесіп айтқан.Академик Д.Кішібековтың пайымдауынша, текті болуға ата-баба, ана, туған жер, өскен орта әсер етпей қоймайды, бірақ, осылардың ішінде ең бастысы – әр адамның өз басы, ақыл-есі, парасаты, жігері, алдына қойған биік мақсаты, жаманнан жиреніп, жақсыға ұмтыла білуі. Сонда ғана, адам дараланып, сомдалып, тұлғалық дәрежеге көтерілуі мүмкін. Осылайша,қоғам қашан да тектілерге сүйенеді. Текпен берілеін қасиеттерге өнеге-үлгі, инабаттылық, кішіпейілділікті жатқызуға болады.Себебі, баланың бойындағы бұл қасиет-тер әке-шешеден бастау алады.Адамгершілік, азаматтық, қайраткерлік, қолбас-шылық, зиялылық, діншілдік, әділеттілік те адам бойына текпен дарыса керек-ті.Ал,кейбір дана аналар Жан иесін жатыр да танып білген. Мысалы,Тобықтының анасы Айпара былай деп танымпаздық танытқан. Шынжыр балақ,шұбартөс Ырғызбайым, Тоқпақжалды, торайғыр Көтiбағым,Әрi де кетпес, берi де кетпес Топайым,Сiрә да оңбас Торғайым...,-деген сөздерiн осы күнгi ұрпақтары үнемi таңырқай еске алып отырады,»-екен.Анасының осы айтқанындай, төрт ұлынан тараған ұрпақтарының сипаттары тура келетін көрінеді. Осы тектес мысал, қыпшақ анасының айтқанынан да байқалады.Анай шешей Қыпшақ-тың зайыбы болыпты. Қыпшақтың-Бұлт, Торы, Ұзын, Көлделең, Қарабалақ, Қоңыр деген алты баласы болған екен.Анай шешей:.«1)Бұлтың бiттi бойыма, ұрлық кiрдi ойыма;2)Торы бiттi бойыма, билiк кiрдi ойыма; 3) Ұзын бiттi бойыма, ерлiк кiрдi ойыма; 4) Көлденең бiттi бойыма,сауда кiрдi ойыма;5) Қарабалық біттi бойыма, байлық кiрдi ойыма,6)Қоңырың бітті бойыма,момындық кірді ойыма»-деп толғанады екен.Тектану тәрбиесі мен өнегесі осылай шаранадан шайқалып, танымдық бесігінде тербеліп,жүрекке рух болып қонақтауы, ананың құрсағындағы шақтан басталатынын текті аналарымыз тым ерте аңғарған.Сондықтан,осы кезден бастап,сырттай әсер етіп,ықпал жасау үшін сан түрлі амалдарды қолданған,әдіс тәсілдерді керектенген. Айталық,кіндікшеше дайындауға өте мән беріп,текті аналарды таңдауында үлкен мән бар.Себебі: «Шарананың ақыл,-ой,мінез-құлқы,өнері,дән-дәулеті, абырой даңқы, ерік-жігері адамшылығы кіндікшешеге тартады»-деген өмірде дәлелденген қазақи адамтану заңдылығы бар.Жалпы,баланың келешегіне болжам жасауда,оны танып білуде,қазақ танымы бойынша,кіндікшешенің өнері, білімі,мінез-құлқы,талантты,үлгі-өнегесі маңызды міндет атқарады.Мұның ғылыми негізі мынау:жарық дүниеге келген Жан иесінің алғаш дидарласқан, оның денесіне қолы тиіп, кіндігін кесіп,түйген, анасы- кіндік-шеше-бойындағы қуат пен әлеуетін,жүректегі нұрлы жылуын шақалаққа беруші бұл әлемдегі алғашқы Адам.Нәресте ана жатырында болған шағында онсегіз мың ғаламмен жасар байланысын толық жасап,ата-тегінен алар барлық тұқым қуалауға тиісті «еншісін» алып,жарық дүниеге шыға келгенде алғаш аялы алақанына салып,жерден көтеріп алған адамға ұқсамауы,тартпауы мүмкін емес қой!!) Мұның бәрі қазақтың тектану амалын тереңдетіп,түсінігін ұлғайтып,адамтану іліміне жаңа сала пайда болуына әсерін тигізді.Сондай-ақ қазақтардың этникалық ерекшелігін танытатын әрі оның қиын-қыстау кезеңдерінде тегінен көз жазып қалмауына және басқа халықтармен ассимиляцияға түсіп кетпеуіне себепші болған.Жеті ата мен ру шежіресін білу көшпелі қоғамда өмір сүрген қазақтар үшін өмірлік қажеттілік болды.Ал, халқымыз оның тәжірибесін ықылым заманнан-ақ қолданып келеді. Тіпті, тұқым тектілігінің организмдік-биологиялық түбір-түйіні барын ХІV-XV ғасырларда өмір сүрген ғұлама, шипагер Өтебойдақ Тілеуқабылұлы дәлелдеген.«Адам заты,тіршілігі, тоғалығы, мінсіз бітістігі әуелде ата-анада жаралмақ, одан туылған ұрпаққа жалғаспақ…Алланың адам затын жаратқандағы берген ең зор бағы, бақыты, дәулеті-тек қана мінсіз бітістік. Міне, бұл-тұлғалық, мүшелік мінсіздік. Мінсіздікте, тұлғалық тоғалық ніл-қан. Мінсіздікте,тұлғалық тоғалық ширама-арқау.Міне, бұлар-тұлғалық бітістік,мінсіздік толықтық. Олайы, тұлғалық бітісте кемістік болмаса, арқанда мүшелерінде сырқаттық зақым қалдырған зардап болмаса, науқастық бейнет тартпаса,одан артық бақ қайдан болмақ. Сондықтан бұрынғылар: Ауыз дәулет-мінсіз бітіс. Көз дәулет- жұптылық іс. Көз, мұрын дәулет-малдық толыс,-деп ғақлиялық тұжырыммен түйіндеген» (Ө. Тілеуқабылұлы. Шипагерлік баян. Алматы, 1996). Жеті атадан үш жүзге дейінгі біртұтас туысқандық білім бірнеше ғасырлар бойы «қазақ халқы-бір атаның баласы,бір тамырдан тараған» деген ұстанымды қалыптастырған.Жеті атасын тарата білу арқылы әркім көрші рулармен байланысын білген,сөйтіп бүкіл қазақтың біте қайнасқан туыстығына көз жеткізген. Осылай,жетіаталық ұстаным қазақ халқының этнобиология-лық,этномәдени,жалпы рухани -тұтастығын табиғи түрде қамтамасыз еткен. Жетіата-лық ұстанымға негізделген,туыстық байланыс адамтану білімі,оның ұласпалы қоры әрбір қазақтың тегін білсем, танысам деген ынтасын оятқан.Ата тегін,жүзін саралай білген қазақтың әр азаматы,атамекенінің кез келген шалғайында өзін туысқан-дарының ортасында шалқып жүрген алып бір отбасында ғана емес әулеттің еркін мүшесі ретінде сезінген. Нәтижесінде бір әулеттік ғана емес ұлттық біртұтас зерде қалыптасып,жер басып жүргендер ғана емес,баяғы ата бабалар да тірілер санасында тірлігін жалғастырған. Халықтың мұндай зердесі әрбір қатардағы далалықтың тарихты айқын елестетіп, жан-жүрегімен сезінуіне себепші болған. Тектану амалы әрбір қазақтың,бүкіл халықтың құлағына күн сайын бабалары туралы тек жақсылықты құйып,рухани тектілікті дәріптеп,ұлттық сенімін орнықтырған.Ата-бабамыздың«Тектіден текті туады,тектілік тұқым қуады»,-деген ұлағатты сөзі текке айтылмаса керекті.Сөйтіп,тектану ілімі қазақ халқының өткенінен болашаққа деген сенімін мың сан ұрпақтар-арқылы сабақтастырып – отыратын тетік ретінде танылған. Жетаталық ұстаным бабалар рухы алдында әрбір қазақ пен бүкіл халықтың іштей жауапкершілік сезімін оятқан. Осы ұстаным аясында қазақ өмірінің моральдық кодексі,салт-дәстүрі мен тыйым–жораларының негізі қаланған. Сөйтіп,туыстық қарым-қатынас қалыптары күнделікті моральдық санаттан бірте-бірте заңдық мәртебеге ұласқан. Мұндай құқықтар мен міндеттер жүйесі бір тұтас әдеп деңгейінде көрініс тапқан.Әдепті бұзғандар қатал жазаланып, ең ақыры туған жерінен қуылған яғни гиперотбасынан аластатылған.Жеті ата ұстанымы барша халық бойында еш мәжбүрлеусіз мейлінше тегеуірінді рухани бірлік сезімін терең сіңірді.Ол- этникалық түтастықтың қуатты арқауы,темір қазығы болды.
Қазақ халқының тектілік туралы түсінігінің мәні терең, өрісі кең.Барлық құндылықтармен сабақтас ұлттық қасиетіміз тектілікпен беріліп, тектілікпен өрілген. Бұдан ажыраған қазақта тұлға жоқ, барлығыда көнеден бастау алған халық даналығымен сусындаған, ұлттың рухани ұйытқысына айналған төл мұраның өрісіне аянбай қызмет етіп отырған. Адамның ақылы мен дене күшін қатар талап ететін тарихи дәуірде адам тану түгіл адамды тәрбиелейтін рухани дүниелерді ұрпақтың жан-дүниесінен шығарып, халықтың жан әлеміне жеткізіп отыру оңай нәрсе емес.Қазақ ұлты тектілік ұғымымен адамды танудың, тәрбиелеудің,қорғаудың, рухын шыңдаудың тұлғалық деңгейдегі жолын қалдырып отырған. Ұрпаққа тәрбиемен берілетін ұлттық ұғым адамның ұлттық зердесін, ұлттық рухын, ұлттық қасиетін шыңдап түлетеді. Тектілік қазақ болмысының қазығы. Рух азығы – ақыл, ақылдың негізі бойдағы қасиеттің, адамгершіліктің нығаюына ықпал ететін тектілік. Тектілікпен келген білім адамды сақтайды, қандай қыйындыққа кезіксе де адамның ақылдан таймайтын күші тектілікте.Адамның алдыменен өз қадірін өзі тануы тектілік. Адамның жаратылысынан белгілі оның өмірге келу мақсаты мен өмір сүру мақсаты бір, бір-бірімен тығыз баланысты. Қанағатшыл, турашыл, сезімтал, түсінігі мол, талғамы биік, адамгершілігі зор, жақсыға жақын, әлсізге көмегін есептемейтін адам текті адам.Ұлттың ұғымы тарихтың есігіне адамды бағыттайтын, мәдениетінің, рухани өмірінің жолын адамға анықтап отыратын білім. Ұғымы бар адам елінің өмірін сүйіп өседі, елінің ырысы мен несібесін бар өмірінде қорғап өтеді. Өзінің өмір сүріп отырған уақытындағы елінің бар нәрсесіне қанағат етіп өседі, жоғын жоқтайды, тарихта жоғалтқаны болса оны ақтап, қайта әкелуді мақсат етеді. Ұлттық қасиетінен қуат алады, кемелділігімен ұлтына тәуелсіздік, ұрпаққа үлгі болатын тарихты қасиетімен жасайды. Тұлғаларымыз үлгі еткен қазақ баласының қазақтығын мақтан тұтуы ерлік қасиет, тарихта елінің алдына ата-баба ұранымен шығуы елдік қасиет, елінің өмірінен алшақтамай оның ертеңі үшін тер төгіп өтуі ұлы қасиет. Қазақ ұғымында тектілік іздену, жан-жағыңды көру, біліп тану. Көрген білген нәрсеңнен пайдалыны жию, игілігі жоқ нәрседен өзіңді тыйып отыру. Қазақ руханиятында, «Көргені жақсы көш бастар» – делінген. Жаңаны біліп, жақсыны тану, танып білген нәрсеңді халыққа тарату жақсы қасиет. Пайғамбарымыз Мұхаммед (с.ғ.с.) айтып кеткен: «Ғылымды үйреніп әркімнің өз бойына сіңіруі де біле білсеңдер парыз. Сол себепті алыстығына қарамастан қайда болса содан үйрену керек». Білім мен ғылым жолында халыққа үлгі болатын бағытта адамның адамгершілігін сақтайтын тектілік.Сол тектіліктің басы баланың өзін-өзі танып білуі.Ата-баба,ағайын туыс,ұрпақ заузат кімде жоқ,бәрінде бар.Бірақ оларды танып біліп,сыйлап құрметтеу,қажетті шағында қол-ұшын беріп көмектесу,ағайын-туған,құда-жегжатты құдайдай сыйлау қасиет-ниетіміз өз денгейінде
емес екендігі айқын.Қалпына келтіру баршаның міндеті.

1.4§. Қазақтың қарттану білімінен

Қартаю процесі мен тарихын биологиялық тұрғыдан зерттейтін ғылым саласы – геронтология деп аталады. Геронтология (грекше geron және logos – ілім) – адамның және жануарлар организмінің қартаю заңдылықтарын зерттейтін ғылым. Кемелдену – көптеген адамдар үшін өмірлерінің ең ұзақ кезеңі болып табылады. Кемел шақ кезеңін адамның жасы және рухының жай-күйі бойынша ежелгі гректер «акмэ» уақыты деп атаған, бұл қандай да бір нәрсенің шырқау шыңын, ең жоғарғы дәрежесін, адам тұлғасының ең жоғарғы гүлдену, «өзіне теңдестірілу» сәтін білдірген.

Э.Эриксонның ойынша кемелденудің негізгі проблемасы өнімділік пен инерттілік арасында таңдау болып табылады.Өнімділік түсінігі шығармашылық және өндірістік (кәсіптік) өнімділікке ие. Кәсиби өнімділік Э.Эриксон бойынша адам қызығушылығының нәтижесі,идеясы және адамдар туралы қамқорлық.Кемелденудің маңызды ерекшелігі өзінің және өзгелердің алдында өзінің өмірінің мазмұнына адамгершілікті сезіну.

Кәрілік кезеңі. Адам үш түрлі қартаяды. Ерте тәни қартаю-кәрілік белгілерінің мерзімінен бұрын аян болуы.Адамның биологиялық және психологиялық қорғаныс механизмдерінің шамадан тыс тотығуы. Қалыпты физиологиялық қартаю-егделіктен кейінгі және жіті кемелінде байқала қоймайтын созылып барып анық белгі беретін табиғи құбылыс. Рухани қартаю-тән мұқалуынан бұрын жан жұтап,жүйе жүйке түтіліп,жан көмескіленуі. Қоғамдық ортадан оқшаулануы. Рухани қартаю өте сирек кездесетін құбылыс. Қарттық та – тағдырдың сыйы, өмірдің тәтті шағы. Осы бір кезең адам өміріне үш айналып соғады екен. Мұны жуырда Стэнфорд университеті ғалымдары зерттеп шығыпты.Ғалымдар 18 бен 95 жас аралығындағы 4263 адамның қан құрамындағы ақуыз мөлшерін өлшеген. Нәтижесінде жасқа байланысты әртүрлі болатынын анықтаған. Осы арқылы үш кезеңге бөлген. Біріншісі – 34 жас, одан кейін 60 жас және 78 жас. Аталған жас кезінде адам ағзасында айтарлықтай өзгерістер болады екен.Бұл жаңалық – әр жаста болатын ауру түрлерінің алдын алуға да көмек болмақ. Сондай-ақ адамдарға психологиялық тұрғыдан дайын болуды да ескертеді.Ағылшын психологы В.Генри қарт адамдардың бойындағы психикалық энергиясы бойынша үш топқа бөліп қарас-тырады.Олар:Бірінші топқа өз жұмыс орнында қала отырып қоғам алдында белгілі бір міндеттерді атқаратын, белсенді әрі қуатты болып қала беретін қарттарды жатқызады. Екінші топқа қоғамдық міндеттерді атқармайтын,дегенмен жеке өзінің ісімен (хобби) айналысатын қарттар.Үшінші топқа әлсіз психологиялық қуатқа ие,қолы бос немесе тек өлім ғана ойлайтын қарттарды жатқызады..Социолог А.Качкин қарттардың қызығушылық деңгейлеріне байланысты оларды былайша жіктейді.Отбасылық құндылығы басым тип (отбасы игілігін ойлаушы); - «жалғыздық» типі (өз естеліктері және өзімен-өзі өмір сүруші); -шығармашылық тип (өз уақытын шығармашылықпен ұйымдастырушы); - әлеуметтік тип (зейнетте де қоғамдық пайдалы еңбекпен айналысушы); - саяси тип (өз өмірін саяси өзгерістермен толықтырушы); - діни тип; - сөнуші тип (өмірін жаңа істермен толық-тырмаған, бар күшін икемді пайдалана білмеуші); - аурушаң тип (көп жағдайда ауру емес, тек өздеріне ауру ойлап тауып алушылар).Хронологиялық (календарлық) қартаю-бұл өмір сүрген жылдар саны болып табылады. Физиологиялық (денелік) қартаю – денсаулық жағдайы, ағзаның соматикалық ауытқулар жиынтығы. Оны хронологиялық қартаюмен салыстырғанда классификациялау күрделі болып келеді. Психологиялық қартаю деп адам өзін қарт ретінде ұғына бастаған сәтті айтуға болады. Әлеуметтік қартаю-барлық аталған қартаю түрлерінің белгілеріне негізделген, бірақ ол өткен өмір, басынан өткізген аурулар және эмоциялық сезімдердің қарапайым жиынтығын ғана емес, қартаю түрлерінің синтезі болып табылады. Өткен шақта, қазақтар кәрілікті жетпіс төрт жастан басталады деп санаған. Дән -дәулет,ырыс-береке,мал-мүлкі молайған, тамыры тереңге кетіп, бұтағы төрт құбылаға тең тараған ата қазақ. Үрім бұтағының келешегіне үнемі көңіл бөліп, қайғы уайым ойлайтын,күш қуатына шек келтіре бастаған, қарттық жасы таянған,ақсақал. Қазақ дұрыс қартая білген.Бұл жаста қазақ ақ өңді киімдерді тұтынатын,қол-аяғын,үсті –басын мұнтазадай таза ұстайтын, бала-шағасы жас баладай мәпелеп, асырап-сақтап, күтіп-бағатын ақуыз балапан жас.Қосағымен қоса қартайған нағыз бақыттылар жасы. Қарттар-тарих, қазына,ел қазығы.«Есік алды төбе болса,ерттеп қойған атпен тең. Ақылды қартың болса, жазып қойған хатпен тең»,«Ақылды қария-ағып жатқан дария», «Қариясы бар үй-құты бар үй» екені ақиқат. Аталарымыз: «Жас кезімде бейнет бер, қартайғанда дәулет бер» деп тілей жүріп,қарттық келмей қоймайтын табиғи құбылыс екендігін түсінген.Қазақтың қарттық шағындағы бағым-күтім, қамқорлыққа алу ісі,сыйлап құрметтеу әдет-әдебі орасан асқақ. Оған ешбір ұлт теңесе алмайды. Сондығынан болар қазақ дұрыс та,мәнді қартаяды. Оларда,торығу,мұңға бату, түңілу деген болмайды. Өмірден түңіліп, қалған ғұмырын тәрк ету,үмітін үзу, ішкілікке-нашақорлыққа,ашкөздікке салыну ешуақытта болмаған. Ал,жастығын аңсау,тұрғыластарынан ажырап, жетімсіреу, әрине болған. «Жасым жүзге келсе де,өлгім келмейді,қара жердің қойнына кіргім келмейді десіп», ұрпақтары үшін барлық игілікті жасап,кәдімгі адам болып, Жаратушының берген жасын жасап өмірден озуды тілейтіні рас.Бір де Сырым бала сол өңірге батырлық, билік атағы жайылған Малайсарыға сәлем бере барады.-Уа, қай баласың? -Даттың баласымын.-Қой жая алмайтын жаманнан қолақпандай ұл туды деп еді, сірә, сол боларсың?-Болсақ болармыз. Бірақ бір құшақ отыннан бір оқтаулық мүсін шығады деуші еді. Әкем жаман болса, сондай-ақ болар. Өзіңді қазыналы қарт екен десем, қазымыр қарт па едің?- Бала, әкең нашар болғанмен шешең пысық еді. Күндіз келген жиырма адамды, түнде келген жиырма адамды ренжітпей атқарушы еді,шешеңе тартқан боларсың.-Шешем пысық болса, оның несін айып көрдіңіз? Әкем би болмаса да, би түсетін үй болыпты. Шешем күндіз келген жиырма кісіні, түнде келген жиырма кісіні ренжітпей аттандырса-қырық адам екен, қырықтың бірі қыдыр деген, онда қыдыр дарыған болар.Шал үш түрлі деуші еді: қазымыр шал, қадырсыз шал, қыдырымпаз шал. Өзіңіз соның қайсысыз? -Балам, сынайын деп айтқан бір-екі ауыз сөзімді көңіліңе алма? Жаманнан жақсы туады-адам айтса нанғысыз, жақсыдан жаман туады-бір елтіріге алғысыз. Сен де маған шалдың үш түрін айтып қарсы сын қойдың ғой. Кісінің қадірін өзінен сүрамас болар. Қадірсіз десең -халқымнан сұра, қыдырымпаз десең-көршімнен сұра, қазымыр десең-кемпірім өліп, келінге қараған жетім шалмын, келінімнен сұра.Енді келген жұмысыңды айт? Сырымның көңілі жадырап сонда былай депті:-Ауылыңның алдында төбе болса, ерттеулі тұрған атпен тең, аулыңда ақылды қарт болса, жазылып қалған хатпен тең деуші еді. Сәлем беріп, бата алғалы келдім. -Жарайды, балам!

Қазақстан Республикасы Ұлттық экономика министрлігі Статистика комитетінің өткен жыл соңындағы мәліметіне сүйенсек .2017 жылдың басында халық саны 17 917 915 адамды құраған. Ал ағымдағы сәтте 18 146 778 адамға жеткен. Оның ішінде ер адамдардың саны 8 785 273-ті құраса, әйелдер 9 361 505-ке жетіп отыр. Бүгінгі таңда халықтың 15 жасқа дейінгі саны 21,6 %-ды құраса, 15 жастан 65 жасқа дейінгі халық саны – 71%-ға тең. Ал 65 жастан асқан адамдар саны 7,4 %-ды құрап отыр.15 жастан кіші адамдар саны 3 890 984-ті құраса , оның ішінде ұлдар– 1 987 807, ал қыздар– 1 903 177. Сондай-ақ,15 жастан 65 жасқа дейінгі (14 жастан асқан және 65 жасқа толмаған) халық саны – 12 890 235 болса, оның ішінде ер адамдар – 6 246 903 болса, әйелдер – 6 573 332. Ал 64 жастан асқан ер адамдар саны – 456 532, әйелдер саны 876 974. Қазақстандағы ер адамдар мен әйелдердің өмір сүру ұзақтығына келер болсақ, ер адамдар 63,2 жас, ал әйелдердің 74,1 жыл өмір сүруі күтіледі екен.Бұл сандар алдағы адам санағында нақтыланатыны белгілі.Осы сандарға сүйеніп,еліміздегі қарттар тірлігінің халі,қоғамдағы олардың иеленіп отырған орны,тигізіп отырған көмегі мен ықпалы,жасұрпақты жетелеп,ақыл-кеңес беріп,тәжірибесі мен білімін жалғастырудағы ұлттық ерекшеліктері мен өзгешеліктері,қол жеткізген табыстары жайлы талай әңгіме қозғауға болады.Сондай-ақ,аға ұрпақ пен жаңа ұрпақ арасындағы ой-сана, пікір-парасат арасындағы тарихи жалғасып келе жатқан бір-біріне көңілтолмаушылықтың түрлі себептерін,біздің бүгінгі жағдайымыздағы бұл қатынастың кемшіліктерін де бажайлап бағадарлай аламыз. Халқымыз кез келгенді кісі деп атай бермей, оны имандылық пен адамгершіліктің басты белгісі, ес жиып, етек жабу нәтижесінде біртіндеп қалыптасатын адамның азаматтық ар-ожданы, кісілік кескін-келбеті, адамшылықтың өлшемі деп түсінген. Кісіліктің түрліше деңгейі болады. Оның жаман, жақсысы,көргенді, көргенсізі т.б. түрлері бар.«Жоғарғы «менді» іздеуде, - деп жазады Б.Ливехуд, - адам барлық психикалық қасиеттер солардың көмегімен осы рухани болмысты жаулап алуға немесе жеңуге болатын күштерге айналатын рухани шындықтар әлеміне тап болады. Әрбір рухани қадам басқан сайын, феноменологиялық тұрғыдан көріне отырып, жаңа кездесулерімен жаңа ландшафт ашылады, алайда, олар даму сатысының басында үнемі жағымды ғана бола бермейді. Өмірдің үшінші үлкен даму сатысы (қытай мәтелі бойынша, даналыққа жету сатысы) қырқыншы жылдарда, дәлірек айтсақ, 42 жаста басталады. Бұл орта мәнде әрбір жеке жағдайда жылдамырақ немесе баяуырақ даму орын алады»[1. Ливехуд Б. Кризисы жизни – шансы жизни. Калуга, 1994. С.77. ]

Адамтану қазақ ілімінде: кісі- үш жастан (текті жан) қырыққа дейін қалыптасып, жетіледі.Қырық жас-қынынан суырылған қылыштай жарқыраған,ақыл-естің толысқан, қүш-қуаттың молайған,өнер білімнің өрістеген мезгілі. Қырық жас-Мұхеммед (с.у.с.)-ға пайғампарлық қонған жас,Алла Тағаланың адам денесін өз қолымен саз балшықтан илеген уақыты.Яссауи атамызша: «Пендннің толысқан жасы.»Ер жігіттің қамал бұзар толысқан жасы. Ал,ғылым бойынша: Кісі - ержеткен, бұғанасы қатқан, ақылы толған, өз ісіне өзі жауап бере алатын, өзінің дүниеге көзқарасы бар адам. Кісі әлеуметтік іс-әрекет иесі ретінде өндірістің,қоғамдық қатынастың, қоғамдық сананың субъектісі болып табылады.Кісілік – жеке тұлғаның кемеліне келіп, адами құлқы қалыптасып, адамгершілікпен атқарған іс-әрекетінің көрінісі. Кісі нағыз адам болған тұлға. Оның нағыз адамдығы игі іс-әрекетінен (адамгершілігінен) көрінеді. Ал адамгершілік жеке тұлғаның мәдени деңгейін көрсетеді.Ұлы ғұлама әл Фараби “Тәрбиелеу жеке адамның кісілігін қалыптастыру”, – дейді. Кісілік – жеке тұлғаның мәдениетті іс-әрекетінің көрінісі. Кісі (кәмелетке жеткен адам) ұлттық дәстүрге байланысты қалыптасқан мәдени нұсқаларды өз бойына сіңіріп, іс-әрекетінде сол мәдениеттілікті көрсете білуге тиіс Кісілік: имандылық, салауаттылық, қайырымдылық, перзенттік парызды өтеу, әдептілік өнерпаздық, сыйласымдық, ата текті қастерлеу, бірлікшілдік рәсімдерінен қонақжайлылық, ар-намыстылық дәстүрлерінің рәсімдерінен айқын көрінеді. Қазвқ ұғымында кісі 75 жасқа дейін кемелденуі тиіс.
Кемелдену қазақ танымында қырықтан жетпіс беске дейін созылады.Ол дамудың үш дағдарысын бастан кешіреді.Қысқа қайырсақ,елудің,алпыстың және жетпістің кемелдену кезеңдерін артқа тастап,барлығының жетістігін көзбен көріп,кемістігін бастан кешіреді.Бұл кезеңде әрбір іс пен дамудың жойқын табыстары,өте айқын және ашық тұрады,көпке де көріне алады. Өзгерістер қалыпты түрде,не баяу не жылдам жүрілуі мүмкін болуымен қатар,көпшілік адамда ерекше белгі бермесе де,өзіндік бағытынан айнымай қалыпты жүріп жатады. Кемел шақ кезеңі – тұлға өмір жолының шырқау шыңы,әсіресе, адамның дені сау, күш-қуаты, сергектігі, білімі, тәжірибесі жетілген кезең. Адам бұл уақытта кәсіби шеберліктің шыңына және қоғамда белгілі бір орынға қол жеткізеді. Оның пікірімен әріптестері де, басшылары да санасады. Қағида бойынша, бұдан бұрынғы жас кезеңдеріне қарағанда, оның күш-қуаты азая түседі, бірақ кәсіби міндеттерін ол мол тәжірибесінің, өз жұмысын ұйымдастыра және айналасына көмекшілер жинай білуінің есебінен табысты шешеді. Бұл жас кезеңінде кәсіби тәжірибе және адамдармен қарым-қатынас тәжірибесі жинақталады. Тәжірибесін ары қарай беру қажеттілігі «шәкірт жасау», ізбасар арқылы іске асырылады.Қырқыншы жылдардың дағдарысын еңсерген адам үшін көкжиек кеңейіп, өмірдің негіздемелері тереңдей түседі, жаңа және алысқа апаратын мәселелер пайда болады. Өмір қызықтырақ бола түседі, күнделікті проблемалар кейін ығыстырылады. Енді ауқымды іс-әрекеттерді жоспарлау мен ұйымдастырудың жалпы мәселелері көбірек қызықтыратын болады. Жастардың өз өмірлерінің өктем сатысындағы дамуын бақылай отырып, бейтаныс және терең қуаныш сезімін бастан кешіреді. Бұндай жағдайда жастарға кеңесімен не ісімен көмек көрсетіп, олардың ризалықтарын алуға болады. Бұл әсіресе кәсіби тұрғыдан жастарға білім берумен және олардың тәрбиесімен айналысатын адамдар үшін маңызды. Жүйелі түрде дамитын адам өмірінің елуінші жылдарының ортасында екінші шығармашылық шарықтау шегіне жетеді.Ол өзінің өмірлік тәжірибесін жинақтап қорытып, оны ретке келтіре алады және оны өз жұмысына ендіру үшін оның өмірлік күштері әлі де жеткілікті болады. Бұл жас – барынша көп және ауқымды жетістіктер кезеңі.Кемел жастағы адам тұлғасына неғұрлым тән белгілер ұмтылыстарының шынайылығы, өндірістік, отбасылық және жеке өмірінде өзін-өзі жүзеге асыру барысына баса көңіл бөлу, өз даму кеңістігі үшін күрес, өз денсаулық жағдайына баса көңіл аудару, эмоционалдық икемділік, тұрмыстағы тұрақтылыққа деген құштарлық болып табылады. Адамның ересектік шақ дағдарысында табатын құндылықтары – саналы болмыстың құндылықтары. Кемел жастағы адам оларды өзінің өмір туралы түсініктеріне сәйкес деп мойындап, немесе олардың орнын басатын ретінде дамытып қана қоймай, сонымен қатар, осы құндылықтарды сақтап, олардың иеленушісі болып табылады, оларды өзінің жеке өмірінде іске асырады. Кемел шағында адам өзінің барлық дерлік ішкі сезім күштерінің нағыз басқарушысына айналады; олар енді шындық өмірдің кемелдігін оның барлық өлшемдерінде: іс-әрекеттерде, қатынастарда, дүниеге көзқарасында қалыптастыра отыр-ып, саналы түрде іске асыра алады.Мәселен, кәсіби шеберлікте хабардарлықты үздіксіз дамыту, мамандануды тереңдету, типтік тапсырмалар мен жағдайларды тез тану орын алады, бұл жадындағыны кеңінен іздестіру қажеттілігін, проблемаларды шешуде жалпылама ойлау дағдыларын барынша азайтады. Жұмыс барысында көбінесе тек өздеріне сенулеріне-көп ойлауларына, ынталылық танытуларына, өздігінен шешімдер қабылдауларына тура келетін кемел жастағы адамдар интеллектуалдық икемділіктің жоғары деңгейін көрсетеді. Биологиялық тұрғыдан өмірлік күштердің сарқылу уақыты басталады. Әйелдерде, бұдан басқа, репродуктивті кезеңнің анық көрінген аяқталуы осы жылдарға дөп келеді. Өмірлік күштердің сарқылуы дене ұлпаларының инволюциясына негізделеді. Адам денесінің әрбір мүшесінің өз өмір қисыны болады. Бүкіл бұлшық еттер де икемділігін жоғалтады; бұл кемел жастағы адамның сол бір жұмыстың өзіне жас кезіндегіге қарағанда көбірек күш-қуат жұмсауына алып келеді. Бұл өзгеріс біртіндеп келеді. Көбінесе бұны ол анық көрінетін белгілі бір жағдайда, кенеттен байқайды. Ең маңызды және ең белгілі өзгеріс – эндокринді бездердің өзгеруі. Еркек пен әйелдің жыныс бездері қызметінде инволюция үдерісі басталады. Кемелдену – көптеген адамдар үшін өмірлерінің ең ұзақ кезеңі болып табылады. Оның шектерін әр автор әр түрлі белгілейді: 50-55-тен 65-70-ке дейін. Осы шақта оны зейнетке шығу жасымен байланыстырып жүр.Бізде 2,2 млн зейнеткер бар.Көпбалалы аналар 53 жасында зейнетке шығады.

Ал,қазақ адамтанушылары өзбастарынан кешкен нақтылылы өмір тәжірибесі негізінде қартаюды айқындап отырған,Айталық; «...жетпісте жер таянбай тұра алмайсың,сексенде селкілдеген шал боларсың..., тоқсанда торғайдай халің болар...»-деген тәрізді кемел жасындағы адамдардың іс-әректін,мінез-құлқын,жәй-күйін жан-жақты жырлап,анық сипаттаған. Қарттық туралы,ән-күй,өлең жыр қазақта өте көп.Ал,қарттарды кемел кісі дегеннен гөрі «үлкен кісі» деу басымырақ болған.Кейуананың өзін «үлкен кісі дейді. Елу шылбырдан алды,Алпыс тізгіннен алды,Жетпіс өре салды,Сексен – тұсау салды,Тоқсан – толқып қалды. Сексенде сегіз байлық,Сегіз жарлылық. Сексен – жермен жексен. Алпысқа келгенде,Алты ағаң болсын.Жетпіске келгенде Жеті інің болсын. Алпыс — дер шағы,Жетпіс — мәр шағы,Сексен — жер шағыТоқсан — шер шағы, Жүз — қор шағы... Жасында байқары жоқтың .Жасы жеткенде айтары жоқ.Қартайдым деп, қайғырма,Жас бала бар артында,Жалғызбын деп, қайғырма,Жақсылар бар артында.Алтыға дейін бала ерке,Алпыстан кейін шал ерке.Қарттардың жасын,қазақ құлпыртып отырып атап-қарасақал, ата, қара кемпір, апа, әже.70 пен 80 жас аралығы –ақсақал,ақбұрым,80 мен 90 жас аралығы–ақ үрпек шал,ақ үрпек ана,қарт ,қария.90 мен 100 жас аралығы –селкілдек шал,селкілдек кемпір.60-жас-Пайғампар жасы,алпыстың асқары,алпыстың асуы,асқаралы алпыс, 70 жас –жетпіастің белесі.Даналық жасы.80 жас-сексеннің сеңгірі.Қазыналы жас.90 жас- Абыздық жас.

Қазақтың қарттану білімі де тым озық деуге болады. Өткен шақта, қазақтар кәрілікті жетпіс бес жастан басталады деп санаған.Бұд кезең- дән -дәулет,ырыс-береке,мал-мүлкі молайған, тамыры тереңге кетіп, бұтағы төрт құбылаға тең тараған ата қазақ. Үрім бұтағының келешегіне үнемі көңіл бөліп, қайғы уайым ойлайтын,күш қуатына шек келтіре бастаған, қарттық жасы таянған,ақсақал. Қазақ дұрыс қартая білген.Бұл жаста қазақ ақ өңді киімдерді тұтынатын,қол-аяғын,үсті –басын мұнтазадай таза ұстайтын, бала-шағасы жас баладай мәпелеп, асырап-сақтап, күтіп-бағатын ақуыз балапан жас.Қосағымен қоса қартайған нағыз бақыттылар жасы.. Қарттар-тарих, қазына,ел қазығы.«Есік алды төбе болса,ерттеп қойған атпен тең. Ақылды қартың болса, жазып қойған хатпен тең»,«Ақылды қария-ағып жатқан дария», «Қариясы бар үй-құты бар үй» екені ақиқат. Аталарымыз: «Жас кезімде бейнет бер, қартайғанда дәулет бер» деп тілей. жүріп,қарттық келмей қоймайтын табиғи құбылыс екендігін түсінген.Қазақтың қарттық шағындағы бағым-күтім, қамқорлыққа алу ісі,сыйлап құрметтеу әдет-әдебі орасан асқақ.Оған ешбір ұлт теңесе алмайды. Сондығынан болар қазақ дұрыс та,мәнді қартаяды. Оларда,торығу,мұңға бату, түңілу деген болмайды. Өмірден түңіліп, қалған ғұмырын тәрк ету,үмітін үзу, ішкілікке-нашақорлыққа,ашкөздікке салыну ешуақытта болмаған. Ал,жастығын аңсау,тұрғыластарынан ажырап, жетімсіреу, әрине болған. «Жасым жүзге келсе де,өлгім келмейді,қара жердің қойнына кіргім келмейді десіп», ұрпақтары үшін барлық игілікті жасап,кәдімгі адам болып, Жаратушының берген жасын жасап өмірден озуды тілейтіні рас. Бауыржан Момышұлы жасы үлкен қарттарды шал, қария, ақсақал, абыз деп төртке бөлген. Отбасы, ошақ қасынан ұзап шыға алмай, түтін аңдып, үй аралап, саяси өсек айтатын қарт – шал. Өз әулетін шашау шығармай уысында ұстап, билік жүргізген қартты қария деп, тұтас бір ауылдың жоқ-жітігін түгендеп, жыртығын бүтіндеп, азаматын атқа мінгізіп, айдынын асырып отыратын қартты ақсақал деп, бүкіл елдің сөзін сөйлеп, намысын жыртып, дау-дамайын шешіп, арғы-бергі тарихтан әңгіме қозғап, тұла бойына ұлттық рух, ізгі қасиеттерді молынан сіңірген қартты абыз деп атаған. Көпен Әмірбек. (Егеулі найзаның жазбасынан) Менің «академик аталарымның» тұжырымын, шет жұрттық ғалымдарының түйіндерімен салыстырып көріңіз.Қайсысы қазаққа жуық екенін аңғаратын боласыз. «Қартайған шағыңда өзіңді басқалар құрметтеу үшін жас кезіннен қауқары қайтып, сақал – шашы ағарған кісіге ізет қыл» дейді. Бауыржан Момышұлы атамыз " Қарт адам - ұзақ сапар шегіп, тоналып қалған жолаушы сияқты " деген қарияларымызға сый- құрметімізді аямайық, әр сөзінен ғибрат ала білейік. Кәріліктен ешкім құтыла алмаған. Бірақ кәріліктің өзінің сәні – мәні бар. Ұлықпан Хакім мың жасаған дейді, ешкім мың жасамайды, тек өсіп-өнген, тәрбиелі ұрпағымен мың жасайды.

1.5§.Адамтану қазақ ілімі

Бұл өмірде адамдардың жан-дүниесін танып-білудің, әрқайсының сана-сезімімен санаса келіп, олардың жеке-дара өзгешеліктерін түсіне білудің маңызы айрықша. Ол әрине, өзара қарым-қатынас жасау, сыйласу барысында анықталатын қасиеттер. Тек есте болатын бір жағдай, жеке адамның әртүрлі ерекшеліктерінің дамып, қалыптасуы оның өзі өмір сүріп отырған ортасына, ондағы қоғамдық қатынастарға (экономикалық, саяси) тәуелді. Өмірдің бір орында тұрмайтыны белгілі. Адамның айналасындағы жағдайлар үнемі өзгеріп отыратындықтан, оның әртүрлі психикалық өзгешеліктері де біртіндеп өзгеріске түседі. Соған қарамастан, адамның сыртқы кескін-келбеті, жүріс-тұрысы, сөйлесу, сәлемдесу әдебі, ұйықтау, отыру мәнері арқылы-ақ оның қандай мінезді, ақыл-парасатының, ерік күшінің, белсенділігінің қаншалықты екенін аңғаруға болады, деп есептейді адам тану бойынша зерттеу жүргізушілер.Адамның жүзіне қарап отырып мінез-құлқын білуге тырысу мәселесі біздің арғы ата-бабаларымызды да қатты толғандырған. Олар сол кезден-ақ адамның бет әлпеті мен мінез-құлқының арасындағы ішкі байланысты іздей бастады. Соның нәтижесінде ерте заманда-ақ ,біркездегі Пифагор, Сократ, Гиппократ тәрізді атақты ғалымдар негізін салған физиономистика ғылымы ( «Адамның сыртқы табиғи қимыл-қозғалыс ерекшеліктерін негіздей отырып, тұлғаның жеке мінез-құлқын аңғару арқылы ішкі сырын аңдай алатын ғылыми психологиялық сала») өмірге келді. Орта ғасырға таман физиономистер бет-әлпетті жеке-жеке алып қарап, бет пішіні мен мінезін байланыстырды. Ал қазіргі физиономистика ғылымы болса, бет-әлпетті қарсы алдынан, қырынан және айрықша жеке ерекшеліктеріне қарай үш топқа бөліп зерттейді. Ғасырлар сынынан өтіп, толыға, зерделене түскен бұл ғылым әр дәуірдің өзіне тән ерекшелігіне қарамастан, өз болжамдарындағы дәлдігін, өткірлігін әлі жойған жоқ. Бұл ілімнің тұжырымдары алғаш көрген адам жөнінде дұрыс пікір қалыптастыруға әжептәуір жәрдемдеседі. Әрине, адамның мінез-құлқын бетіне қарап отырып біржолата жіктеп, нүктесін қойып тастауға болмайды. Физиономистика ғылымының мақсаты тек адамды тануға көмектесу. Оның дәл келетін де, келмейтін де тұстары бар. Сондықтан,толық тану мақсатын да, родология, нумерология, генетика, астрология қатарлы көп салаға бөлініп жан-жақты зерттеу жүргізілуде. Ал,қазақ халқында бұл ғылымдардың барлығының тоғысқан арнасы ретінде аламтану дәлірегінде адам сыншысы деген атпен дамып,кәзірде,балатану,тектану,қарттану,жұлдыздама ашу қатарлы бағытпен қанат жайып келеді.Адамтану аты тым ортақ жалпы таным ретінде саналып жүр.
Адам баласы жаратылысынан бері көкейінде дамыл таптырмай мазалап, өмірінің соңына дейін айықпас дерттей жабысқан бір сұрақпен арпалысып келеді. Жаратылысының мәні мен мақсатын дәлдеп айқындай алмаған адамзат баласы осынау сауалдарының жауабын сонау ықылым замандардан бері іздеу үстінде. Солардың қатарында даламыздың данасы Шәкәрім де ой толғап, отыз жыл өмірін арнаған «Үш анық» еңбегінде күрмеуі шешілместей болған сұрақтардың жауабын ақыл танитындай етіп дәлелді сөздерімен қадап танытқан. Ол аталмыш еңбегінде: «Тіршілік туралы адам арасында көптен бері айтылып келе жатқан екі түрлі жол бар. Бірі, дене өлсе де, жан жоғалмайды, өлгеннен соң да бұл тіршілікке, тіпті, ұқсамайтын бір түрлі өмір бар. Сондықтан жалғыз ғана дүние тіршілігінің қамын ойламай, сол соңғы өмірде жақсы болудың қамын қылу керек дейді. Мұны ақирет — өлгеннен соңғы өмір жолы дейді. Енді бірі, бұл әлемдегі барлық нәрсенің бәрі өздігінен жаралып жатыр, оны былай қылайын деп жаратқан иесі жоқ, һәм өлген соң тірілетін жан жоқ дейді. Менің ойымша, осы екі жолдың қайсысы анық екенін табу ақылы сау адамға қатты міндет» [1. 7], – дей келе сөз соңында: «Адам атаулыны бір бауырдай қылып, екі өмірді де жақсылықпен өмір сүргізетін жалғыз жол осы мұсылман жолы сияқты.Кейбір діншілдерді қорлыққа түсіріп жүрген шатақ дін мен жалғандық. Әйтпесе Жаратушыда білім бар, өлген coң да бір түрлі жан тіршілігі бар! Жанның екі өмірде де азығы: ұждан (совесть) деумен ешкім де еш нәрседен кемдік көрмейді. Тіпті, бұл жоғарылаудың eң зор жәрдемі. Үш анық дегенім міне осы...» [1. 34] – деп түйіндейді.Өмірдегі ең қиын дүниелердің бірі – адам тану. Адам таңудан қателесіп, қаншама рет санымызды соғып қалып жатамыз. Ал енді біріміз бір көргеннен-ақ адам тану қасиетіне иеміз. Алғашқы қатарда болсаңыз, олқылығыңыздың орнын түзеуге асығамыз. Адамтануда,қарапайым, мағлұматтың өзі маңызды.1. Тәжірибе. Адамдарды айыра алу үшін, ең алдымен жетілу, кемелдену керек. Яғни, бұл көре, жүре келетін, сіңетін қабілет. Тек қана жасқа байланысты емес, тәжірибемен де ұштасады. Адам табиғатына үңіле білу керек. Адам табиғатына үңіле алатын заманауи мамандарымыз да бар. Олардың қазақ адамын, кісіні тану амалы дәл келе алмай жататыны тағы бар.Алайда оларлың ортасында да несияқты сұңғылалары бар,жасалуға тиісті түзетулерін жасап,қазаққа тән тестілер мен диагностикасын құрғандар да кезігеді. 2. Ұқсастық. Адам баласы көбіне өзге адамды түсіну үшін бір жақты көзқарасқа жүгінеді. Өзімен салыстырады, өз ойларын ортаға салады. Бұл қателік. Ешбір адам бір-біріне ұқсамайды, әр адам – жеке тұлға. Сол себепті, өзіңізді оның орнына қоя біліңіз. Кім білсін, алдыңыздағы адам барлық асыл қасиеттердің иесі болар...Ал,қазақ адамтанушылары болса өзін өзге арқылы танып келген.Мысалы, ханын , өзінен бұрын қарашашысы таныған.Өзінен бұрын отағасын немесе отанасын көршісі таны-ған.Ал,кәзіргі шақта,ұстазын,өзінен бұрын шәкірттері танып қояды. 3.Өзіңді тану. Өзгеден бұрын өзіңізді таныңыз. Сіз қандайсыз? Қандай адамдардың қатарындасыз? Қандай адамдармен қарым-қатынас жасағыңыз келеді? Өзіңізді түсінбей жатып, өзгені қабылдау мүмкін емес нәрсе және үлкен қателіктерге апарып соқтырады. Өзіңізді тану тағы да оңайға түспейді.Адам өзін –өзі тану қажеттігін алғаш ұсынған Сократ: «Дүниеде ең қиын нәрсе - адамның өзін-өзі тануы» деген.Біз өз көзімізге сенеміз – бірақ оларға сенуге болмайды; біз өз жүрегімізге де сенеміз – бірақ оған да сенуге болмайды. Есте сақтаңдар, шәкірттерім: ақиқатында адамды тану оңай емес! Конфуций. Ғұлама Әл-Фараби «Дүниедегі ең оңай нәрсе ақыл айту,ең қиыны өзіңді өзің түсіну» десе,К.Маркс «Өзіңді өзің тану даналықтың бірінші белгісі» деп ескертеді. Оған да,терең білім,орныққан тәжірибе,белгілі уақыт қажет.Осы заманда өзін-өзі танудың кезеңдері мен сатылары, жолдары мен жобалары жан-жақты анықталған.Оның өзінде мамандардың көмегі өте қажет 4. Жеке қасиеттер. Тәжірбелік жұмыстар ашық мінезділердің адамдарды жақсы танитындығын көрсетеді. Адамның мінез байлығы тым терең болғандықтан оны жете тану үлкен білгірлікті,кең аумақты білімділікті әрі кең тынысты қырағылықты қажет етеді. Алладан берген,ата-тектен ұласқан,немесе оқып-тоқып, ізденіп-талпы-нып тауып алған дарын,талант,тамаша қасиетсіз адамтанушы болу жоқ. 5.Тыңдау. Аз сөйлеп, көп тыңдаңыз. Өзіңізді қызықтыратын сұрақтарды еркін қойыпотыруға қысылмаңыз. Және ұсақ-түйекке дейін сараптауды үйреніңіз. 6. Қиындық. Кімнің кім екені басқа іс түскенде ғана анықталады. Қарапайым күндері адамдардың бәрі жақсы, бәрі идеал. Ал нағыз өзін көрсету керек болғанда, жақыным дегендеріңіздің бәрі қашып кетіп жатады. Әрине, солай екен деп, жаңа сынақтарды ойлап табудың керегі жоқ, тек аңғарымпаз болыңыз. 7.Шыншылдық.Қарым-қатынаста қарапайымдылығын жоғалтпайтын және әрдайым шындықты айтатын адамға қай кезде де сенім артуға болады. Дәл осындай адамдар саған бірінші болып қол ұшын соза алады. Ал сіз адамды дұрыс тани аласыз. Бұл өмірде адамдардың жан-дүниесін танып-білудің, әрқайсының сана-сезімімен санаса келіп, олардың жеке-дара өзгешеліктерін түсіне білудің маңызы айрықша. Ол әрине, өзара қарым-қатынас жасау, сыйласу барысында анықталатын қасиеттер. Тек есте болатын бір жағдай, жеке адамның әртүрлі ерекшеліктерінің дамып, қалыптасуы оның өзі өмір сүріп отырған ортасына, ондағы қоғамдық қатынастарға (экономикалық, саяси) тәуелді. Өмірдің бір орында тұрмайтыны белгілі. Адамның айналасындағы жағдайлар үнемі өзгеріп отыратындықтан, оның әртүрлі психикалық өзгешеліктері де біртіндеп өзгеріске түседі. Соған қарамастан, адамның сыртқы кескін-келбеті, жүріс-тұрысы, сөйлесу, сәлемдесу әдебі, ұйықтау, отыру мәнері арқылы-ақ оның қандай мінезді, ақыл-парасатының, ерік күшінің, белсенділігінің қаншалықты екенін аңғаруға болады, деп есептейді адамтану бойынша зерттеу жүргізушілер.Кімнің кім екенін кескін-келбетіне қарамай-ақ, ісінен де білуге болады. Бұл орайда біздің данагөй қазақ былай дейді:Туыстың кім екенін, басыңа іс түсіп, жалалы болғанда білерсің.Бауырдың кім екенін, жаның күйзеліп, жаралы болғанда білерсің.Достың кім екенін, өмір өткелдерінен өтіп, саналы болғанда білерсің.Жолдасың кім екенін, басыңнан бақ тайғанда білерсің. Баланың кім екенін күш-қуатың кетіп, қартайғанда білерсің. Келіннің кім екенін, жағдайың кетіп, жантайғанда білерсің.Әйелдің кім екенін, шаңырағың шайқалғанда білерсің.

Адам тану – даналықтың қайнар көзі. Ағат айтқан бір сөзі, жаңсақ басқан бір қадамы, өтініш, тілегіңді кешеуілдетуі – асығыс шешім қабылдауға, ол кісі туралы теріс пікірде болуға негіз емес. Өйткені, оның әртүрлі себебі бар болуы мүмкін. Ал адамдардың кейбірі сылтау, себеп айтуға ұялады, тіпті арланады да. Осы есіңізде болсын. Кінәсіз бола тұра ақталғысы келмейтіндер де, «менің ақтығыма сенеме, сенеді, сенбейді ме, өзі білсін», — дейтіндер де бар. Оның бәрі адам жанының күрделілігінен.Жүсіп Баласағұни айтқан екен: «Кісі танымақ болсаң, ісіне қара», — деп. Адамның уәдесінде тұра білуі, өзгеге жақсылық жасауы, малға да, жанға да мейірімді болуы, жомарттығы, кеңпейілділігі, қарапайым, мәдениеттілігі, еңбекқорлығы оның қандай адам екенін айтқызбай-ақ танытады, өскен ортасы мен алған тәлім-тәрбиесінен де мол мағлұмат береді. Ал мұның сыртында адамның киген киімі мен үйінің тазалығы, ұстаған құрал-жабдықтарының, көлігінің жағдайы, қатысатын ойын-сауығы, әуес әдет-ғұрыптары да оның жан-дүниесінің айнасы. Бұл орайда біздің қазақ тағы да былай дейді:Жігіттің астындағы атын көріп, жетер жерін біл. Атының ер-тұрманын көріп, жігіттің шыққан тегін біл. Үстіндегі киген киімін көріп, кісілігін, жігіттігін біл. Сөйлеген сөзін тыңдап, алған білімін, тәлім-тәрбиесін біл. Алайда біздің қазақ осылай деп отырып, ойын былайша да қорытады.Алтын табақтан ас ішкеніңнің керегі не, ішкен асыңның дәмі болмаса.Ұзақ ғұмыр кешкеніңнің керегі не, ғұмырыңның мәні болмаса.Еңсесі биік шаңырағыңның керегі не, астында сәні мен әні болмаса… Абай атамыз жақсы адамның кім екенін отыз сегізінші сөзінде былайша талдап берген. Ол үшін, оның Хауас сәлим деген ой-тұжырымына назар аударайық. Хауас сәлим – араб сөзі, оның қазақша мағынасы адамның өзіне тән болған дұрыс қасиеті, мінез-құлқы. Бұл дұрыстыққа адам қалай жеткен дегенді Абай былайша түсіндірген. Адамның Хауас сәлим, яғни, жақсы адам атануы үшін, оған алты шарт қажет, олар: жақсы тән саулығы, жақсы туыс, жақсы ата, жақсы ана, жақсы құрбы, жақсы ұстаз. Міне, жақсы адам болу үшін қажетті шарттар. Бұл – жақсылықтың өлшемдері. Ал енді, Шәкәрім қойған сауал, «Ең жақсы адам не қылған кісі?» дегенге келсек, оған жауапты тағы да Абайдың өзінен табамыз. Абай айтады, жоғарыда айтылған қасиеттері болған соң, оның «аты адам болады», яғни, жақсы адам атанады. Бірақ ол қандай істерімен жақсы атанбақ, олар: «Алла тағаланы танымақтық, өзін танымақтық, дүниені танымақтық…»(2-т.,190-б.). Жақсы адамның алдында үнемі осындай үш мәселе болмақ, солардың нәтижесінде оның адамдығы айқындалмақ, яғни, жақсы адам атанбақ.Мұндағы негізгі түйін,қазақ адамтанушы ғұламаларының бәрінде өзіндік ерекшелігімен дараланатын «сұңғыла сыншы(адамтану) алгортимі» бар.Оны игермей «қазақтың сұңғыла сыншы-адамтанушысы» бола алмайсың. Өкініштісі сол бүгінгі адамтанушы,психологтарды дайындап жатқан профессор-оқытулардың өзінде осы білімнің толық еместігі болып тұр. Мамандардың айтуынша, қоғамдық орында сөз сөйлейтін болсаң, кәсіп таңдап, жұмыс іздесең, біреумен танысып, әңгімелесуге ниеттенсең, бастықтарыңнан еңбекақыңды өсіруді өтінгің келсе, ең бірінші, бойыңды түзе, кескін-келбетіңе, киім-кешегіңе көңіл бөл, айтатын сөзіңді алдын-ала дайындап ал, өзіңе-өзің сенімді бол. «Біздің қимыл-қозғалысымыз өзіміздің жеңісімізді белгілеп келеді. Біз өзіміздің қимыл-қозғалысымызды меңгеріп алуымыз керек», -деп жазушы Георги Еллиот айтып кетпекші, адамның дене бітімі мен іс-әрекеті оның психологиялық бейнесін өзгертуге, тіршшліктегі жапа-машақатты кедергілерді жеңуіне көмектеседі.Қоғамдағы кез келген адамның іс-қимылына үнемі адамдар тарапынан баға беріліп немесе сынға алынып отырады. Оны бір сөзбен мораль десек те болады. Мораль дегеніміз салт, мінез-құлық, ереже. Кейде мораль ұғымын этика немесе әдептер жүйесі деп те атауға болады. Философияда этика ғылымы моральды зерттейді. Адам өз сенімі мен іс-қимылын қоғамдағы моральмен үйлестіре білсе, онда оның адамшылық деңгейі туралы айтуға болады. Адамшылық-қайырымдылық, адалдық, шыншылдық, еңбексүйгіштік, тәртіптілік, ұжымшылдық, жеке басқа тән мінез-құылықтарын реттей білетін сапа мен қасиеттерді біріктіретін тұлғалық сипат.Адамның іс-қылықтары белгілі ережеге бағынады. Егер ондай ережелер болмаса, кез келген адам қылығының жағымды немесе жағымсыз екенін анықтау қиын болар еді. Сондықтанда, ортақ сипаты бар ережелер адамгершілік қалыптары деп аталады. Қалып - кез келген жағдайда адам не істеу керек деген ереже немесе талап. Адамгершілік қалып адамды алдын ала өрескел әрекеттен сақтандырып немесе жақсы, ұнамды әрекетке бағыттауы мүмкін. Қоғамдағы адамгершілік қалыптар адамның қоғаммен, ұжыммен, басқа адамдармен ара қатынасын анықтайды. Қалыптар қатынастарға топтастырылып(кәсіби, ұлтаралық, т.б.) адамгершілік принциптерге бағынады. Мәселен, әр ұлт өкілдерінің қарым-қатынасы белгілі принциптерге негізделеді.Мораль түсінігі жалпы барлық қарым-қатынастар жиынтығын қамтиды, оны барлық жағдайда, түрлі жердегі қарым-қатынастарда басшылыққа алады. Оларды адамгершілік ұғымдары деп атайды. Оған жақсылық, шындық, парыз, намыс, қадыр-қасиет, бақыт ұғымдары жатады.Қоғам өмірдегі мораль талаптарын қабылдай отырып, адамгершілік идеал түсінігін қолданады, яғни адамгершіліктің үлгісі, оны үлкен-кішілер тегіс пайдалы, ойға қонымды, әдемі санайды. Белгілі бір әлеуметтік топқа қатысты адамдар, моральдық қалыптар, себептер, ұғымдар, идеалдарды қоғамдық адамгершілік сана формасы ретінде қабылдайды. Мораль қоғамдық сана формасы ғана емес, сонымен бірге жеке тұлғаның адамгершілік санасының да формасын бейнелейді, адамға рухани адамгершілік және өздік ерекшеліктері, сезімдері тән. Әр тұлғаның жеке басына тән сезімдері қоғамдық санамен жетіліп отырады. Әр адамның қабылдаған принциптері, қалыптары, идеалдары, ұғымдары сол адамның басқаларға, өзіне, еңбегіне, табиғатқа қатынасын білдіреді.Олай болса,адам деген қайдан шыққан,неқылған жан екендігін білудің сыртында, өзі өмір сұрген ортаға қалай үйлесіп тіршілік ету қажеттілігі туындайды.Осы негізде сәбилік шақтан балаға ағайын туыс,әулет мүшелерін тану қажеттілігі туады. Қазақтың алтыға дейін ауылыңды,жетіге дейін жеріңді таны дейтін себебі осы. Балалық шақтың сәбилік кезеңнің соңына келе немесе ортамен қарым-қатынас жасауының кеңеюі барысында дос іздеп,жолдасын табуға тиіс болады. Бұл турада Бауыржан атамыз:«...адамның ең басты қасиетінің өзі-туған күнінен бастап жалғыздықпен күресіп,арпаласуы,ізденуі болмақ.Әйтпесе шын мәніндегі жалғыздық түпсіз қара түнек,шыңырау,ауыр жүк.Сондықтан,адам баласы туа сала айқайлап жылап, қасына адам жинайды,анасын іздейді.Дос іздейді.Махаббат іздейді.Қоғамнан өз орнын,тіршіліктің мақсатын іздейді. Өмірі үздіксіз ізденумен өтеді.Алайда табиғаттың өзі жаратқан жалғыздығын түбірімен жоғалта алмайды.Бірақ оны жеңу,күресу-өмірдің мәні,адамның ұлылығы болмақ .»-деген.Ендеше адамтану білімі ең әуелі,жас өскінге керек.Оған өзін-өзі тануға, айналасын білуге,дос табуына, келе-келе сыңарып таңдап табысуға,одан асса,тіршілік жасауда,өмір сүруде,адамдар мен тіл табысып,үйлесімді тірлік етуде бұл білімнің маңызы зор- ақ.Қазақ қоғамында ұзақ жылдар бойында ол білімнің мол қоры жинақталса да,ол бір ізге түсіп, реттеліп,зерделенбей келе жатқаны өкінішті.Дос табу жолы қарапайым болғанымен,оның да қалтарыс бұлтарысы бар. Достық! Осы бір қасиетті сөзді әрдайым ілтипатпен айтамыз.Өйткені өмірдің мәні де,сәні де ең алдымен шынайы достықта,сыйлас-тықта. Адамның бір-бірімен достасуы өмірге нәр беріп,көңілге шаттық құятын аса мәнді құбылыс.Иә,достық- біздің туымыз, ұранымыз.Достық ел мен ел,халықтармен халық арасын байланыстыратын дәнекер. Достық адам мен адамды туыстыратын,адамның мейірін өсіретін,мәртебесін көтеретін,рухани дүниесін байытатын ұлы күш.Достасу дегеніміз-ең алдымен,адамның біріне-бірінің сенімі,бірін-бірі терең түсінуі,біріне-бірінің қалтқысыз көңіл күйі,біріне-бірінің жолдастық көмегі,ақыл кеңесі.Достың мәні мен маңызы туралы адамзат қоғамында өмір сүрген даңқты адамдардың,ғұлама ғалымдардың, ақындар мен жазушылардың, ойшыл,өнер қайраткер-лерінің оралмағаны, айтпағаны жоқ деуге болады.Себебі достық жалпы адамзатқа тән қасиет.Мәселен:«Айнымас досы бар адам-ең бақытты адам»(араб), «Жақсы дос нағыз-қазына» (қытай), «досы көпті жау алмайды», «жүз сом ақшаң болғанша,жүз досың болсын»(қазақ) барлығы ұқсас мазмұнмен бағалаған.Әл-Фараби данамыз,достық туралы тамаша тәлім айтқан. «Достықтың екі түрі болады.Оның бірі-адал дос та,екіншісі айнымалы дос.Адал досқа үнемі ілтипатпен қарап,одан айрылып қалмау жағын көздеген дұрыс,адамдар бір-біріне жақсылық,өзара қамқорлық жасауы қажет. Жақсы достың сенімін ақтаған абзал.Осындай достар ащы-тұщыны бірдей татысып,нені болса да бірдей көретін болады.Жалған досқа адам өзінің құпиясын,мінез құлқындағы кемшілігін айта берудің қажеті жоқ.Осындай жалған достарды адал жолға түсіру үшін қажымай-талмай жұмыс жүргізген ғанибет.Бір-біріне дұшпан көңілді адамдардың да екі түрі болады.Бірі-өшпенділігі мол,жаулығы басынан асқан адамдар да,екіншісі-көре алмаушылықтан жауығатындар. Бұлардың біріншісінен ерекше сақ болып,олардың ой-пікірін үнемі қадағалап,біліп жүру,осындай адамдардың арам ниетін біліп қана қоймай,тиісті жерінде аямай әшкерлеу қажет. Бейтарап адамдардың да жолдастық достық жөніндегі ұғымдары мардымсыз болады.Бұлардың өшпенділікпен жұмысы жоқ,кейде дұрыс ақыл-кеңес беретіндері де кездеседі. Бірақ,олардың айтқан пікіріне сын көзбен қараған дұрыс. Бейтарап адамдардың адалдығына көз жеткенше оларға дос адамдай беріліп кетуге болмайды.Жақсы ой-тілектері араз адамдарды татуластыруға,олардың арасындағы қарым-қатынасты қайта орнатуға жәрдемін тигізеді.Сондықтан бұларға көңіл бөліп,іс-әрекетіне демеу беріп отыру керек. Ақымақ адамдарды да асқан төзімділікпен тәрбиелеп, байыптылықпен қарым-қатынас жасап отыру керек.» Ертеректе ел ішінде Әйтімбет деген сөзге шешен кісі болыпты.Бір отырыста Әйтімбет шешенге замандастары: -Достық нешеу ?-деп сұрақ қояды.Сонда Әйтімбет тұрып: -Достықтың екі түрі болады.Бірі адал достық та, екіншісі -амал достық. -Дұрыс-ақ.Енді оларды қалай ажырата аламыз? дегендерге: -Адал достық өмірлік нұсқа болады,амал достықтың өрісі қысқа болады.,адал дос қашан да жаныңнан табылады. Ал,амал досты басыңа іс түссе,іздеп таба алмай қаласың деген екен.«Жаман дос көленке-басыңды күн шалса қасыңнан қалмайды,бұлт шалса маңыңнан табылмайды» (Абай) Ал,А.Байтұрсынов: Адамға адал жолдас табу қиын Көбісін дос жасайды ақша,бұйым, Досым деп көрінгенге сене берме, Ахмет,бар болса егер баста миың. Ә.Нұршайықов-достық қағидасын терең талдаған ойшылдардың бірі. «Анадан туған әр адамның жүрегінің түбінде достық пен махаббаттың ұрығы жатады.Жерге түскен әрбір ұрықтың өнуі үшін Күннің нұры,топырақтың қызуы қажет. Сол сияқты әр сәбидің жүрек түпкірінде жатқан достық пен махаббат ұрығының өніп,өсіп,гүлденуі үшін едәуір уақыт керек.Баланың есі кіріп,сана сезімі оянып,кемелдене бастаған шағында оның жүрегіндегі,достық пен махаббат бүршік жаруға талпынады. Бірақ бұл екеуінен бұрын балдырған-бөбектер арасында жолдастық басталады. Өйткені, жолдастық-достық пен махаббаттың бірінші баспалдағы.Жолдастық достыққа жетелейді. Адал достық асыл махаббатқа апарады» Адамгершілігі қалыптасқан әрбір адам басқаға баянды достық жасауды-өзінің борышы деп есептейді.Абай дана, «досыңа достық-қарыз іс,дұшпаныңа әділ бол» дейді.Достық тек дос болған адамға жасалмайды,халқымыз «адам болсаң, адамға достық жаса әманда»-деп уағыздайды.Бірақ достың да досы бар, «айнымалы»дос тек өзін ғана достық жасауды ұнатып,өзгеге достық жасағанын бұлдайды. Халық:«Ақымақ достан, ақылды дұшпан артық»деген.«Келіп-кетіп, көп жүріп, «мен досыңмын» деп жүріп,жоқ нәрсені шатады, сөйтіп құдай атады»,-деп ұлы Абай атамыз жалған достың жамандығын әшкере етеді. Доссыз,қимас жолдассыз өмірде мән жоқ екені белгілі.Бір-екі рет сыйласуға, қадірлесуге, құрметтесуге келген тәп-тәуір адамның аяқ астынан құбылып,ойламаған жерден бөтен мінез танытып,сыр білдіріп қойса оған не дерсіз?Дос-жолдас болып жүріп байғұс жүрегіңнің дал-дұлын шығарып кетсе,ол адам тірі жүрсе де-өлі. «Өлді кейі,кейі-жау», «жүрегім менің қырық жамау»-болатыны да рас. «Достың көңілі бір атым насыбайдан қалады» Жүректің қалауымен ғана ғұмыр кешкен жанның келешегі кемел,алды жарқын!»«Жаман дос көлеңке:күн ашықта қойныңда,күн жабықта мойныңда»-дейді.Жақсы дос достықты-борышым, адамгершілік міндетім деп есептейді, достығын бұлдамайды, есептеспейді.Халықта «ажырасар дос ердің артқы қасын сұрайды деген мақал бар. «Есептескен» дос достық жасай алмайды,Достық-бұлдауға, есептесуге қарсы, қасиетті ұғым. Достықтың жоғарғы асқары-халықаралық достық. Дос болу- киелі үғым.Ертеде дос болу үшін ер азаматтар, «Ақсарбас» айтып сойып,малдың бауыздау қанына жейделерін матырып, оны ауыстырып киіп,жүректерін түйістіріп,ғұрып жасап,рәсім өткізген. «Кеуделері түйіскен, қанды көйлек киіскен» достардың бұл рәсімі:-бір-біріміз тамшы қанымыз қалғанша достықты сақтаймыз»- деп,серт беріп,ант-су ішудің бір түрі. «Жанымыз жақын,жүрегіміз бір болады»-деп кеуделерін түйістірген.Кәзіргі құшақтасып амандасу соның салдары.Дос болудың,қазақ халқында,әр дәуірде әр түрлі рәсімдерін қалыптастырған. «Серттесу», «Анттасу», «Уағдаласу», «Ант-су ішу», «Ақ дәм тату». «Қару алмасу» т.б.Бүгінгі таңда достасудың рәсімдері изгілік пен сыйластыққа негіздел-ген,ынтымақ бірлікке жетелейтін салтанат түрінде өткізіліп келеді.Ал,оның деңгейі,өткізілетін рәсімнің аумағыа сай болып жүр. Шынайы достықтың арқауы-олардың өмірге көзқарас-тарының,тұрмыс салтының,моральдық бейнелерінің, рухани азығының,ақыл-ойларының,сезім дүниелерінің ұқсас келіп,бір арнаға құйылып жататындығының тазалығы.Мұндай достық –мәңгілік. Шынайы достар бір-біріне қол ұшын беруге әзір. Қуаныштары мен реніштерін бірге бөліседі.Бірінің абыройына, беделіне,бақытына екіншісі де бар жан тәнімен шаттанады. Өмірде бұрыс басқан қадамдары болса,бір-біріне ашық та батыл айтып,жөн сілтеп отырады. Дәлірек айтқанда, бір-біріне ұстаз.Бүгінгі таңда,дос таңдай білу өте маңызды. Кәзіргі қазақ қоғамы көптеген этнос ұл-қыздарына,көптеген наным-сенімді қөзқарасты жастарға, ұстамы мен құнды-лықты бағалау дәрежесі әртүрлі топтарға толы.

Өмірлік серігіңізді тани аласыз ба? Жар таңдаудың жалпыға ортақ қағидатын (рецептісін)ешкім де тағайындап, әзірлеп бере алмас.Алайда әр ұлтта,әр кезеңге сәйкескен, өмірлік жарын танып табуға жәрдем болар, ақыл-кеңес,бағыт-бағдар баршылық.Қазакем де бұл тұрғыда жетерлік дәрежеде,тәжірибе жинақтаған. Шаңырақ көтеріп, тұрмыс құратын жасқа жетіп, үйленуді ойға алған жастардың алдынан шығатын бірінші сұрақ -жақсы жар таңдау. Біз ақ некелі жарын «Құдай қосқан қосағым», «жан жарым» деп құрметтейтін халықпыз. Әуелі Алланың, сосын өзінің қалауымен екі жас бірін-бірі тауып, өмірлік серігіне айналып жатса құба-құп. Алайда қазіргі таңда болашақ жарымды қалай тапсам екен деп жүргендер де аз емес. Міне, сол жандарға өзінің сыңарын таңдауда есте сақтауы тиіс келесі кеңестерді ұсынамыз: Мейірімділік. Көпшілігіміз махаббатты ғашықтықпен шатастырып алып жатамыз. Ғашықтық – физикалық тұрғыдан ұнатудан пайда болатын өткінші сезім, ал махаббат сыйластық пен мейірімділіктен құралған «піскен», кемелденген сезім. Мейірімділік пен сыйластыққа құрылған шаңырақ ешқашан шайқалмайды Міне, сондықтан некелеспес бұрын ол адамның бойында мейірімділік бар ма, байқап көріңіз. Не туралы айтатынын тыңдаңыз, айналасындағылармен қарым-қатынасы қандай, оларға көмек беруге дайын тұра ма? Сіз қандай да бір қиын жағдайға тап болғаныңызда қол ұшын созды ма немесе дайын ба? Осы сұрақтардың жауабын іздеңіз. Бұл өте маңызды. Ортақ мақсаттар. Алдымен сіз өзіңізді таныңыз, мақсаттары-ңыз бен армандарыңыз қандай, олар сіз таңдаған адамның мақсаттарымен сәйкес келе ме? Неке екеуіңіздің ойларыңыз бір жерден шығып, сол мақсатта-рыңызға бірге ұмтылсаңыздар ғана сәтті болмақ. Егерде екеуіңіз екі жаққа тартқылап, «екі жарты бір бүтін» болмасаңыздар ол отбасының болашағы бұлыңғыр. Екеуміз екі түрлі адам болдық, сөзіміз жараспады деп ажырасып кетіп жатқандар тап осыдан шығады. Сондықтан әңгіме барысында болашақтарыңыз туралы сөз қозғаңыз. Ол неше бала болғанын қалар едің, оларды қалай тәрбиелегің келеді, келешегіңді қалай елестетесің деген сияқты қарапайым сұрақтардан тұрады. Отбасы – ортақ мақсаттар мен мүдделерден тұратын одақ екенін естен шығармаңыз. Бар болмысымен қабылдаңыз. Сіз таңдаған адамның міндетті түрде бір кемшілігі болады. Мінсіз адам жоқ шығар. Сондықтан кемшіліктерін бетіне басқаннан гөрі күліп отырып «жеңуге» тырысыңыз. Отбасы болмай тұрып өзіңізден: «Мен осы адаммен кемшіліктеріне қарамай өмір сүре алам ба, осыған көне алам ба?» деп сұраңыз. Қарым- қатынастарыңыз берік болуы үшін бағына білу керек және төзімділік ауадай қажет. Сіз де «мінсіз» емессіз, сондықтан болашақ жартыңыздан да «мінсіздікті» талап ете көрмеңіз. «Жақсы жұбай – жарым бақыт» дейді. Жарыңыз – өмірлік серігіңіз, балаларыңыздың әкесі, анасы. Жақсы жар кезіксін десеңіз, өзіңізді тәрбиелеуге тырысыңыз.Бұл кеңестен бұрын өткен-кеткен ұлы бабалар мен ақылман ұстаздардың ақылын есту ләзім Әйтеуір, біріміз Төлегеннің Жібегіндей, Абайдың Әйкеріміндей аруды аңсап жүрміз, ал екінші тарап қиялына Мұхаммед (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) пен оның сахабалары секілді иманды, парасатты жігіттердің образын сақтап қойған. Төңірекке қарасаң, жігіт те, қыз да көп.Бағың ба, сорың ба ешбірінің маңдайында жазулы тұрған жоқ. Білмейсің. Алайда, бізден бұрын өмір сүрген және ең жақсы жар бола білген ізгілер жар таңдаудың әдістерін, қағидаларын, маңызын жан-жақты айтып кеткен. Жаңалық ашудың қажеті жоқ. Әсіресе, күллі тіршіліктің Иесі болған Алланың көкейіне құйғанын ғана сөйлейтін Мұхаммед Пайғамбар (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) өсиеттері әр адамға дұрыс бағдаршам болмақ. Егер адам баласы сол салихалы салтымызға сіңген, имандылыққа құрылған қайталанбас қағидалар бойынша жүрсе, онда үйлену аса түсіністікпен, сүйіспеншілікпен орындалар еді. Нәтижесінде, олардан дүниеге келетін ұл-қыздар иманды, көркем мінезді, ибалы болмақ.Сонымен, Дана, Білуші, Игілік Беруші, әр нәрседен Хабардар болған Раббымыздан жәрдем сұрай отырып, жар таңдауға қатысты қағидаларды топтастырып көрмекпіз.Кезінде Абай атамыз үйленерде негізге алынатын бірқатар ұстанымдарды былай деп тізіп берген:«Жасаулы деп, малды деп байдан алма Кедей қызы арзан деп құмарланба. Ары бар, ақылы бар, ұяты бар, Ата-ананың қызынан ғапыл қалма», – дейді.Көрдіңіз бе, отбасын құрудағы негізгі мәселе өмірлік серіктердің байлығы немесе арзандығы емес. Олардың ар-намысы, ақылы, ұяты басты назарға қойылып түр. Ұят бар жерде иман бар екенін ескерсек, ең алдымен имандылыққа мән берген дұрыс. Алланың соңғы елшісі, ардақты Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) хадис-терінің бірінде «Әйел алса төрт белгісін көздейді, Бұл төртеуден кездеспейді өзгесі. Бай әйелді біреу іздеп жүреді, Енді бірі сұлуға көз тігеді. Бірі тілер тұқымы асыл, тектіні, Қуаныш боп ұлық-тығы, бектігі.Бірі нәзік, имандысын таңдайды, Оны тапса, көңілде алаң қалмайды,- деп жігіттерге насихат айтқан Жүсіп Баласағұн бабамыздың негізгі ойы даналықтың бұлағы болған хадистен бастау алады.Ердің әйел таңдауына қатысты, Алла Елшісі (оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын):«Әйелге төрт нәрсесі үшін үйленеді: байлығы үшін, тегі үшін, сұлулығы үшін және діні үшін. Сен діндарды (иманына қарап) ұнат. Алла қолыңды кеңітеді.(Яғни,әйел иманды болса үйге берекет кіреді.Х.Алтай)» деп өсиет етеді (Бұхари, Муслим, Насаи, Ибн Мәжәһ). Иманды жар – тәрбиелі ұрпақ мәйегі, еркектің иманының жартысы, жанының тыныштығы мен тынымы, көзінің қуанышы. «Балама әйелді өзім таңдап алып беремін. Байдың байлығына қызықпаймын, бидің билігіне қызықпаймын, асыл пышақ қап түбінде жатпайды, деген. Келінім ақылды болса, ұлымның елге даңқы кетеді. Би түскендей үй болу әйелден. Әйелі жақсы болмай ер оңбайды. Ердің бақытын кетіретін де әйел, ерге бақыт әперетін де әйел». Осындай ой құшағында жүрген Төле биді Түркімен еліне билік айтуға шақырады.Аттары болдырып, шөлдеп-шөліркеп келе жатқан жолаушылардың алдынан бір топ атты қыз-келіншек көрінеді. Ол топтың ішінде Данагүл дейтін кедейдің қызы да бар еді. ─ Әй, қыздар, тоқтаңыздар, аттарыңыздың басын тартыңыздар. Жоғарыдан бір қатар аттылар келе жатыр, алдынан кесе-көлденең өтпейік, арасында ер бастаған батыр бар шығар, сол ерге ақыл айтқан ақсақалы бар шығар, батасын алып, алғысына бөленейік. Атты кісілер алдымыздан кесіп өтсін. Сонан соң жүрсек те ауылымызға жетерміз, – дейді Данагүл. Төле би мұны алыстан көріп, қыздарды шақыртады. Данагүлдің бұйрығымен қыздар аттан түсіп, жаяу келіп сәлем береді. Данагүлді сөзге тартып, даналығын байқаған Төле би құда түсіп, өзіне келін еткен екен. Жүсіп Баласағұн бабамыз бір өлеңінде: «Жақсы болсын тегі, заты, ұрығы, Пәк, ұятты болсын жанның тұнығы. Дұрыс үйдің қызын ал, қол тимеген, Сенен өзге еркек жүзін көрмеген» деген екен. Қазақтың әйелзатын танып білуі өте терең әрі тым көлемді және де тым тереңнен сыр шертеді. Тәрбиелеу қазақ ілімі тарихында,әйел затының сынын айтып,олардың ортақ табыстары мен кемшіліктерін топтап көрсеткен адамтанушылар қашаннан болған.Мәселен Қорқыт атамыз төртке жіктесе,Шал ақын (Тілеуке Құлекеұлы) –да төртке бөлген.Ал,Ақан сері сегізге сиыстырған болса Ақыт хажы оларды беске топтаған. Ақыт әйел затын,әуелі,жақсы жаман деп екіге бөледі.Жақсы әйел туралы:«...Кей ұрғашы жарандар,еркектен артық ақылы.Адамды білер айырып, әдеппенен сөз байлап,бек біледі мақұлды.Анық білер айырып,алыспенен жақынды. Берсеңдағы жүз байтал жібермейді хақыңды.Баласы жаман болмайды,шешесі болса жатынды.Атағы жақсы қатынды, еркектен деме оны кем. Бапты қатын тамағы,балмен шекер асындай. Қылап болса қатының, келтіреді сыныңды.Мінезді болса қатының,мамық төсек көрпедей. Жақсы қатын қояма,алған ерін риза қып,мінезімен алдамай....Жаман қатын белгісі,бетіңе қарап күле алмас,жүз жыл жолдас болсаң да,мінезіңді біле алмас.Ер қарызы аманат,таза сақтап жүре алмас.Мейман келсе үйіне , баласын ұрып жылатар,орағытып құманын,от басына құлатар.Өлшеусіз ішіп ас-суын,елден соғым сұр-атар.Сондай қатын ерінің бақ-дәулетін құлатар,балаға болса шарқая,мінезі болар тез қа-тар,теріс қарап теңкейіп,төсегінде ол жатар.Керегінде өз байын құлағынан тартып оятар....Сараң қатын сарғайтар. Дәнін құйып татырмай. ...Олақ болса қатының,кетіреді сыныңды....Қасаң қатын мінезі,қойға мінген керіктей ...Бошалаң қатын қимылдар,кешкі күнді ертедей. ...Бошалаң қатын қалғиды; Көбірек қонақ қонғанда, отбасында бұлғақтап.... Ақымақ болса қатының,көпшігі жоқ ермен тең. Қаһарлы болса кәрі енең,күнде соққан борандай.Баласы оның жүреді жадырап бойын жаза алмай.Қарғысшыл болса кәрі қатын,баласын қарғап озаңдар.Байы кәрі жас қатын,таныған соң шамасын,күнде би боп қожаңдар.Ақыттың бұларға айтқан өсиеті: «...Ораза, намаз ұстаңыз, жамандықты тастаңыз. Күн шығарып тұрмаңыз,ер әмірін бұрмаңыз.Өтірік ,өсек қумаңыз, шалқар түсте тұрмаңыз. Біреу өсек сөз айтса,оған көңіл бұрмаңыз.Күйеуіңе жағыңыз,өлгенше сыйлап бағыңыз,өтер күнің қаша ма, болса дәулет-бағыңыз.Үлкендерден бата алып,әдепті келін аталып,көп сауапты табыңыз.Ата-анаңмен керіспе, жамандық қуып теріспе.Біріңмен бірің өш болып,кер биедей тебіспе.Күндесіңмен ұрыспа ,абысын-мен жұлыспа.Ала көзбен қараспа,жоқ нәрсеге таласпа.Жамандыққа ермеңдер, бұрыс жолмен жүрмеңдер.Әдепті болсаң жарайды, әдебіңе қарайды.Ыржиып күлсең біреуге. ойыңды бөтен санайды. Жалғанда күтпей дініңді, өлгенде көрме ғазапты... Ақтамберді жыраудың мына бір сөзіне қараңызшы, «Мінезді болса алғаның - күнде сонар қызбен тең, Жаман болса алғаның - астыңнан өткен сызбен тең». Мұнда мінездің көркемдігіне, яғни рухани құндылыққа баса назар аударылған!» Бұрынғылардан қалған аталы сөздерге қарап, ата-әжелеріміздің де бұл тұрғыдағы ұстанымдарын байқаймыз. Мысалы, «Жақсы әйел басыңа қарайды, жаман әйел жасыңа қарайды»,- дейді. «Жақсы әйел теңі жоқ жолдас, түбі жоқ сырлас», деп тағы да рухани құндылыққа алдымен көңіл бөлген.Бүгіндері қауым ортасында еріне қатынасына сай бажайласақ, әйелдердің үш түрін кезіктіреміз.(Жоғарыда айтылған, ғалымдардың атаған әйелдер тобы кәзір де бар.Осы замандық тұрпатынан мына үш түрлісі басымдырақ байқалады).1.Ерке әйел (ол еркектің қызы секілдіерке болып, күйеуіне әкесі секілді арқа сүйейді, ақылына, тәрбиесіне мұқтаж болады.2. Дос әйел (еркек онымен сырласады, ақылдасады, қиыншылықтарда демеу күтеді).3. Анаң секілді әйел (еркекке анасы секілді қамқор болады, ақылын айтады. Еркек оның құшағына кіріп, анасы секілді еркелеуі, мейірімін күтіп тұруы мүмкін)Осыдан хабардар болған әрбір қыз не жігіт өзіне кім керектігін анықтап алуы тиіс. Өйткені, ол – өзін ең жақсы танитын адам. Ер жігіт жоғарыдағы әйелдің қай түрімен тұра алады? Қыздың қандай әйел болуға шамасы жетеді? Осы сұраққа жауап іздеу барысында, өзі қалайтын адамның қасиеттері, сипаттары анықтала бастайды. Содан кейін ниет еткен адамды зерттеу үдерісі шығады. Мұндайда, қызды не жігітті жақсы танитын адамдармен сөйлесіп, жан-жақты сауалдарға жауап алғаны абзал.Өмірлік серігіңді табу оңай емес. Кейбіреуіміз бірден ертегідегідей жарасып кетсек, кейбіреуіміз күдікпен күн өткіземіз. Сондай жағдайдағы басты қателігіміз қыздардың сезімге беріліп, жанымыздағы адамның көзге ұрып тұрған кемшіліктерін ақтап алып, өзімізді алдап, кейін сан соғып қалатынымыз. Әрине, көп нәрсе бұйырмысқа да байланысты. Болашақ өміріңінің барлық тұсын алдын-алу да мүмкін емес. Дегенмен, кеш болмай тұрғанда сіздің өміріңізді тең бөлісетін адамды тану жолында аянбауымыз керек. Осы мақсатта келесі жағдайларға назар салайық:1.Анасымен қарым-қатынасы. Ер жігіттің анасына деген қарым-қатынасын бүкіл әйел затына қарым-қатынасының айнасы десек те болады. Анасын қалай сыйлап, құрметтесе, сізді де, сізден туылған қыз баланы да солай құрметтейді деген сөз. Ал егер жігітіңіздің анасымен дөрекі сөйлесіп, оған ренжіп жүргенін, оған лайықты қамқорлық көрсетпей-тіндігін байқасаңыз, бұл қауіпті жағдай деп біліңіз. Әрине, алабұртқан сезімге мас болып жүргеніңізде, сізге деген қатынасы бәрібір ерекше, бәрінен жоғары сияқты көрінуі мүмкін.Тіпті, анасына суық қарауы келешекте ене мен келін мәселесінде сіздің сөзіңізді сөйлейтін болады деп қуантуы да ықтимал. Бірақ, қуануға асықпаңыз. Уақыт өтіп, лаулап жанған сезіміңіздің оты басылғаннан кейін тап анасынының жағдайында екінші кезекте сіз тұрасыз. Туған анасын сыйламаған ұлға сізге қол көтеру, сізбен қош айтысу түкке де тұрмайды. 2.Ұмтылысы мен бағыты. Жаныңыздағы жігітіңіздің ұмтылысына, бүгінгі аяқ алысына мән беріңіз. Мәселе оның бай немесе кедей екендігінде емес. Бүгінге дейін қандай үлкен-кіші жетістіктерге қол жеткізді? Жас десеңіз, өзінің арман-мақсатына қарай қандай кішігірім амалдар жасалынды? Талпынысы қандай? Оның өмір салты сол мақсатына сай ма? Әлде,диванда жатып армандау мен бос бөспешілдік пе? Еріншектің ертеңі, жігерсіздің сылтауы бітпейді. Бүгінгі ер жігіт-ертеңгі отбасының асыраушысы. Сондықтан, жарайды уақыт өте түзеліп кетер деп өзіңізді бекер алдамаңыз. 3.Өмірлік ұстанымы. Сіз тоқталған жігіттің өмірге көзқарасы, ұстанымы қандай соған үлкен мән беріңіз. Аузынан шығатын қағида, заңдары өзінің ісінен байқалады ма? Әлде бәрі тек сөз жүзінде ғана ма? Бірге жүргенде қоғамдық орында өзін қалай ұстайды, белгілі бір орын алған жағдайлардағы әрекеті қандай? Әйел затына уайымға салыну, эмоцияға берілу заңды нәрсе болса, ал ер жігіт ар-намыстан, іріліктен жаралуы тиіс. Сондықтан, келеңсіз жағдайларда ол сабырлы болып, ұсақ-түйекке мән бермей, сөзге тірелмей, болған нәрседен әдемі, лайықты шыға білсе, қуана беріңіз. Себебі, жігітіңіздің бүгін бөтен адамдармен қарым-қатынасы қандай болса, ертең екеуіңіздің отбасыңыздағы тұрмыстық өміріңіздегі жағдайларға да қатынасы сондай болады. 4.Қаражатқа қатынасы. Қазақта «мырза жігіт», «жомарт жігіт», «мәрт жігіт» деген ұқсас ұғымдар бар. Сонымен бірге, заманның ағымына сай бәсеке, жалған намыс, даңқойлықтан туатын ысырапшыл, шашпа жігіттер де бар. Жігітіңіздің ақшаға қарым-қатынасына назар аударыңыз. Жігітіңізде әуел бастан орнымен беріп, орнымен жарататын, ақшаға ұқыптылықпен қарайтын сау қатынас болғаны жөн. Байдың баласы еді, бізде ондай проблема болмайды деп шатаспаңыз. Біріншіден, егер жігітіңіз еңбектің не екенін білмейтін, дайынға ие болған болса, оған әкенің малы мал болмайды. Ол бұрыннан белгілі нәрсе. Ал, тіпті жоқтан шығып байып кеткеннің өзінде қаражатқа лайықты көзқараспен қарай алмаса, бергенді көтере алмай, көргенсіздігін істейтін болады. 5.Өзіне сенімділігі. Жігітіңіздің өзіне сенімсіз, не керісінше шектен тыс сенімді болмағаны дұрыс. Негізі тым сенімділік сенімсіздіктен шығады. Яғни, өзінің бойындағы кем тұстарын (комплекстерді) жасыру мақсатында өзіне көп алу. Сенімсіз жігіт ертең сіздің дос-жараныңыз, төркініңіз, не өзіңізге қатысты дау-жанжал, қызғаншақ-тықпен мазаңызды тауысатын болады. Өзіне сенімді жігіт барлық жағдайды өз уысында ұстай алатын болғандықтан жер қозғалмаса анау-мынауға қозғала қоймайтын зіл болады. Сәйкесінше, сізге бейбіт өмір қамтамасыз ете алады.6.Сізден биіктігі. Өмірлік серігіңіздің бар жағынан сізден биік болғаны дұрыс. Өнер, білім, тәжірибе, дүниетаным. Ол үшін арланудың қажеті жоқ. Сізден биік адаммен ғана өсесіз. Түсінігі кең адаммен ғана бақытты боласыз. Өзі өсуді білетін адам, сіздің де жан-жақты рухани, танымдық өскеніңізді, білім алғаныңызды, жұмыс істегеніңізді, қоғамда өзіңіздің орныңыздың болғанына дұрыс қарайтын болады. Сіздің отбасы, бала-шағадан басқа өзіндік әлеміңіздің болғанын түсініп, оның сақталуына жағдай жасай біледі. Сіздің бұл өмірде әйел атынан басқа адам баласы, тұлға екеніңізді біліп, құрметтеп, өзіңізбен санасатын болады.Осы тектес ортақ ақыл-кеңестің сыртында,қызға немесе ұлға арналған жар таңдауға байанысты жеке адамның тәжірибесінен бастап, ата-анамыздың уағыз өсиеті,діни хадис ескертиелер тым мол. Қаймана қара қазағым, қалыңдықты былай таңда дейді:«Қатын алсаң қайыс белді торыдан ал,ол болмаса аққұбаның зорынан ал,ол екеуі болмаса қажымайтын қарадан ал.Осы үшеуі болмаса,өзі сары көзі көк, былжыраған сөзі көп,дәл осыған тап боларсың.»Жар таңдау негізінде,батыр,шешен, ақын, сал-серілерге тән болған. Жетім ұлдар мен жоқшылық қолын буған жігіттерге қыз таңдамақ тұр ғой,көп әйел алмақ тұр ғой,бір ғана қалыңдыққа қол жеткізу оңай болмаған. (Кірме,күшік күйеу.) Жар таңдау тек жігіттерге ғана тән емес,ерке шолжаң немесе көрікті де кербез, байдың қыздары таңдаудың кесірінен отырып та қалатын.Олар көн етіктіге бармайтын, көк етіктілерге өтпей-тін. Сондықтан,қазақ,беталды менсінбеушілікті, таңдаудағы өрескелдікті ұнатпай; «Тым таңдаған,тазға жолығады»-деп ескерткен.

Адамтанудағы ең қажетті де,салмақты білім таланттану. «Адамның бойында туа бітетін қандай да бір іске деген қабілет негіздері болады, оны қолдаса - дарындылығы байқалады, әрі қарай дамып, жетілдірсе - талантқа айналады. Дамытпаса, қабілет негізі ( орысша айтқанда - задаток) түрінде қалып қояды. Ал дарын - ол бір нәрсеге ерекше қабілеттілік (мысалы, ән салуға, математикаға т.б.), ал талант - ол талаптанып дарынын жетілдіру. Адам бұл қасиетін жетілдірмесе, дарын күйінде қалып қояды, оны кәсіпке айналдыра алмайды», - дейді психологтар. Мәселен, әйгілі орыс ақыны Лермонтов бала кезінен-ақ өзінің ерекше дарын иесі екенін сезінген әрі онысын жетілдіре білген. Дарын - қандай да бір істі өте жақсы әрі басқа адамдардан өзгеше (жылдамырақ, жақсырақ, тереңінен түсініп, сезініп) атқара білу қабілеті. Ол адамның бойына туа бітеді. Талант, дарын ұғымдары туралы Википедия мынадай анықтама береді: «Талант (грекше talanton - ауыспалы мағынада: қабілеттер деңгейі) - арнайы қабілеттердің дамуының биік деңгейі. Талант деп қандай да бір іс-әрекеттің, әсіресе табысты шешілуіне жағдай тудыратын аса үздік қабілеттіліктердің ұштасуын атайды. Дарындылық - адамның белгілі бір іске деген айрықша қабілеттілігі, өмірдің қандай да бір саласында өзін ерекше қырынан көрсетуі». Мәселен, баланың саусақтары дәлме-дәл әрі нақты әрекеттерді жасауға бейім болса, болашақта одан тамаша скрипкашы шығуы мүмкін. Ал келесі бір баланың басқалармен салыстырғанда ой-қиялының күштілігі, ауқымдылығы мен тереңдігі сонша, ол жаңа образдарды қиналмай ойлап табады. Егер ол суретші немесе жазушы болса, оның дарыны - бойына туа біткен қабілет негізі кәдеге асады. Талант адамның тек туа біткен, генетикалық себептелген ерекшеліктерінің немесе дарынының нәтижелері ғана емес. Өткен ғасырдың 50-60-шы жылдары ғалымдар А.Мещеряков пен И.Соколянский өздері жүргізген зерттеулер нәтижесінде әрбір қалыпты адамның бойында туа біткен қандай да бір таланттар нышаны болады, ал олардың даму дәрежесі түгелдей дерлік адамның алатын тәрбиесіне байланысты деген тұжырымға келді. Ал 1980-ші жылдар басында американдық психолог, клиникалық психология және нейропсихология саласының маманы Говард Гарднер «Ақыл-ой шегі» (Рамки ума) деген кітабын шығарды. Мұнда ол талант пен интеллектінің тоғыз типін айқындады. Атап айтқанда: - вербалды-лингвистикалық (жазу мен оқуға байланысты қабілеттер, көбіне журналистерге, жазушыларға, заңгерлер мен лингвистерге тән). - сандық (математиктер мен программистерге тән); - есту (музыканттар, лингвистер, тілтанушылар); - кеңістікті сезіне білу қабілеті (дизайнерлер мен суретшілерге тән); - физикалық (спортшылар, бишілер); - тұлғалық (эмоциялық); - тұлғааралық (мұндай талантқа ие адамдар көбіне-көп саясат-кер, шешен, саудагер, актер болады); - қоршаған ортаға деген талант (бұл талантқа жануарларды үйретушілер мен жер өңдеумен айналысатындар ие); - кәсіпкерлік (жаңа ұрпақтың заман талабына сай материалдық құндылыққа маңыз беру таланты). Бұл саралау бойынша мәселен, Билл Гейтс кәсіпкерлік және сандық талантқа ие жан десек, Лермонтовтың талантын вербалды-лингвис-тикалық деп жіктей аламыз. Қандай да бір музыкалық аспапта ойнауды, ән салуды оған ден қойған кез келген адам үйрене алады. Алайда жақсы музыкант қарапайым музыканттан орындау шеберлігімен ерекшеленеді. Ал бұл шеберлік неге байланысты? Ол - адамның қабілеттеріне, яғни аспап пернелерінде ойнай білу, ән салу бейімділігіне байланысты. Біреулер өнердің биік шыңын біртіндеп бағындырса, енді біреулер жетістіктерге басқалардан әлдеқайда жылдамырақ қол жеткізеді. Себебі, оның бойында осы іске деген туа біткен бейімділік бар, оның басқаларға қарағанда бұл іске алғырлығы басым. Демек, басқалар жылдап үйренетін істі ол 1-2 ай ішінде-ақ меңгеріп алады. Яғни, адамның бір істі басқалардан жылдамырақ үйренуі оның қандай да бір іске туа біткен қабілет негізі барын көрсетеді. Бұл жерде маңызды бір нәрсені естен шығармаған жөн - адамның бойына табиғатпен берілген, туа біткен қабілет негізінің болуы - ол тек істің басы ғана. Ол адам сол істі аса шеберлікпен атқаратындай қабілетке айналдырылуы тиіс. «Кез келген дарынды дамыту үшін негізгі психикалық функция-ларды (зейін, жады, қиял, логикалық ойлау), сондай-ақ негізгі тұлғалық сипаттамалар - тәртіп, шынайылық, ұқыптылық, ынтаны да дамыту керек. Таным-дық қабілеттер мен дағдыларды да жетілдіру керек. Атап айтқанда, кең көлемді ақпаратты игеру, бай сөздік қорын қалыптастыру, игергенді жаңамен үйлестіру, қорытынды шығара алу, күрделі мәселелерді шеше алуды, күрделі идеяларды ұғуға үйрету қажет. Сондай-ақ кез келген нәрседен білінер-білінбес айырма-шылықтарды ажырата алатын сезімталдықты, ситуацияны талдай алуды, себеп-салдарды көре алуды, болжам құруды, пайымдай алуды, идеяны іс жүзінде қолдана алуды, сыни ойлауды, білуге құмарлықты, тәуекел ете алуды, ой мен әрекет үйлесімін, жылдам ойлауды, бай қиялды, жоғары эстетикалық құндылықтарды, ішкі түйсігін дамыту керек", - дейді психолог Ж.Қайырова. Қабілеттен кейін келесі кезең - оны талантқа айналдыру кезеңіне аяқ басу қажет. Бұл жерде талантты адам қабілетті адамнан несімен ерекшеленеді деген заңды сауал туады. Таланттың қолынан жаңа дүние туындайды. Ал қабілетті адам бар болғаны белгілі, басқалар атқаратын істі өте жақсы атқарады, алайда жаңа дүние (мысалы, әдеби туынды жазу, сурет салу, күй, саз шығару тәрізді) ойлап таба алмайды. Ал талантты адам қабілетті адам тәрізді қандай да бір тапсырманы тамаша орындап шыға алмаса да, ол виртуозды, суырып салма, яғни жаңа дүниені ойлап табады. Демек, адам өзінің қандай іске бейімі барын қандай да бір істі басқалардан жылдамырақ үйреніп, алғырлық танытуы арқылы біле алады. Егер сол істі тереңінен, сезімталдықпен, басқалардан шебер ұғына, игере білсе, оның сол іске қабілеті бар. Ал бұдан бұрын ешкім жасамаған, ойлап таппаған жаңа дүниені тудыра алса - бұл талант. Ал олардың бұл іске деген туа біткен бейімділігі бар-жоғын қалай білуге болады? Егер олар басқа адамдармен салыстырғанда, бұл істі жылдамырақ, мәселен фотосурет түсіру шеберлігін бір жыл ішінде үйреніп шықса, демек олардың бұл іске бейімі бар. Ал егер бес жылдан соң түсірген суреттері таңдай қақтырарлықтай болса, бұл істі асқан шеберлікпен игеруге қабілеті бар. Енді бұрын ешкім түсірмеген тың тақырыптарда суреттер түсіре бастаса немесе оларды түсірудің тың тәсілдерін ойлап тапса, талантты адам туралы сөз етуге болады. Сонымен, адамның бойына туа біткен бейімділігін қабілетке, ал қабілетін талантқа айналдыру жолы қандай? Оның тек бір-ақ жолы бар: ол -табандылықпен еңбектену, төзімділікпен тер төгу. Әр адам өзінің туа біткен қабілеттерін, қай іске бейімділігін ескеріп барып, сол іспен айналысса, қоғамға да, өзіне де тиер пайдасы мол болары сөзсіз Қазіргі мектеп түлектерінің көкейінде қандай мамандықты таңдасам деген сауал тұрады. Өзінің қабілет-қарымын танып-біліп, жетілдіруге күш салып жүрген жастың бағдары - айқын, мақсаты - биік. Бұл тұрғыда әр баланың бойындағы өзіне тән қабілетіне көңіл бөліп, оның өмірлік кәсібін дұрыс таңдай білуіне көңіл бөлу керек. Балабақшадан бастап, мектеп қабырғасынан түлеп ұшқанға дейінгі уақыт аралығында ата-ана, тәрбиешілер мен мұғалім-дер, психолог мамандар баланың тұлға ретінде қалыптасу жолында бойындағы бар қарым-қабілетін ашуға ықпал етуі тиіс. Бұл тұста адамның өзін талантты жан ретінде көпшілікке мойындатуы үшін жылдар бойы тер төгуі қажеттігін де ескеру, ескерту қажет. «Ата-анасы баланың бойынан туа біткен қабілет нышандарын байқай білуі керек. Дарындылықтың бірнеше түрі болады. Мысалы, креативті, айрықша, шығармашылық ойлау қабілеті, жоғары интеллект (болашақ ғалымды 5-6 жасындағы алғырлығынан, зейінділігінен, есте сақтау қабілетінің жоғарылығынан байқауға болады); өнерге, биге бейімділік (оған дарындылық баланың 1,5-2 жасынан байқалады); әлеуметтік дарын (болашақ көшбасшылар). Осы қабілеттерді байқаған соң баланы тиісінше бағыттарда (үйірмелерге беру т.б.) дамытуға болады. Бірақ бұларды аталған жастардан бастап ерте дамытуға асығудың қажеті жоқ. Баланың физиологиялық, психологиялық қалыптасуы оқу іс-әрекетіне дайын болғанда, яғни 6-7 жастан бастаса да, кеш болмайды. Әр азамат өзі таңдаған салада көшбасшы, білікті маман болуға табиғи талантпен қатар зор еңбектің, зейіннің, ынтаның арқасында ғана қол жеткізетіндігі анық. Яғни ұлы Гете айтқандай, "1 пайыз талант пен 99 пайыз төгілген тер" ғана табысқа қол жеткізуге жол ашады. https://www.inform.kz/kaz/article/2836912-тен алынды

Адамтау қазақ ілімінде балатану, ұл-қыз тану әйелзатын тану,еркекзатын тану, қарттану қатарлы өте аумақты,орасан мол білім қоры жиналған.Мәселен,ақын-жазушылар,сал-серілер,би-шешендер адамтануда ерекше еңбек сіңірген, олардың да дарынды, таланттылары болған.Шалақын(Тілеуке Құлекеұлы (1748-1819)сындарлы да ұлағатты пікірлер айтқан. Қазақта «жігіт сыны,қыз сыны»-деген жігіттер мен қыздарды танып білу ережесі,жақсы-жаман қыздар мен жігіттердің ішкі-сыртқы сырын, санасын,мінезін,жүріс-тұрысын,ақыл-ой парасатын бағамдайтын өлшем қалыбы да бар.Ұл және Қыз сынын жырламаған бірде-бір ақын,жырау жоқ. Адамтанушы Шалақын;«Бір жігіт бар-құр жан,бір жігіт бар-тірі жан,бір жігіт бар-жігіт жан.Құр жан дейтін жігіт кеудесінде жаны бар,ешнәрсені бітірмейді;тірі жан дейтін бар тапқанын киімі мен асқа сатар жақын көрген досын жатқа сатар,қызыл белбеу шонқима етік,үкі тағып,әркімді бір сықақ қылар;жігіт жан дейтін жігіт-сегіз қырлы бір сырлы болар.»Ал,қыз сынын: «Ерімнің бір тұрманы үзеңгісі,Қыз онбесте келеді түзелгісі, Аяғын көр асын іш деген сөз бар,Шешесін көр қызын ал,сол белгісі.Уа,жігіттер әйел алсаң қарап ал,ақылдысын,Ол сенің ахиреттегі жақын кісің»-деп жар таңдаудың мақсатын ашып берген.«Басына бақ қонатын қазақтың ұлы епті, қызы көрікті болады». «Жиренше шешен баласын ел-елге қыдыртқанда ұрсып-ұрып жүреді екен.Бұған жұрт таң қалғанда, Жиреншеге бір қыз: «Балаңыз өздігінен бір нәрсе тапқанынша ұра беріңіз»,-дейді. Жиренше шешен бір ғана өз баласын сынап (баулап) қоймай ер,би,шешен бала табатын ақылды қызды да бірге сынайды.Қыздың әлгіндей ашық жауап бергеніне риза болып «сыншы» деп ат береді.Қазақ адамтану ілімінде, адамдардың өресін, білік-тілігін, ақылдылдығын сынаудың көптеген үлгілері мен амал-тәсілдері бар.Қазақ адам-танушыларының ортасында,ақын-жырау,сал-серілер мен абыз-билердің үлес салмағы басымырақ. Қ.Ақан сері қыздар мен жігіттердің талайын көрді, байқады, түсінді,білді.Осы негізде қазақтың нағыз адамтанушысына айналды. Бұл жайында,Ә.Марғұлан:«Ақынның бір жақсысы шығармасында, сол кездегі адамдардың мінезін сол қалпында,болған кейіпте жарқыр-атып сипаттау. «Замандаста» олардың барлық тобын он алты кейіпке бөледі.» -деп жазған. Ақан серінің жігітті сипаттауы:«Бірінші, адам-ақылы кең,таусылмайтын жанның көркі, оның серігі өнер,өзінің білімімен,шебер қолымен халық бұқарасын бір ғана қуанышқа кенелтетін ой,өнер иесі; Екінші жігіт; ілгері баспайтын байлаулы тұрған сияқты нәрсеге еркі жоқ,меңіреу адам,үшінші жігіт өр кеуде кеудесін жоғары көтеріп,биік таудай зорайып жүреді, төртінші жігіт ауыр мінезді,сезімі жүйрік,бірақ заманына қарай ілгері ұмтылуды білмейді,бесінші жігіт ақылды,өте қу,еш адамға сыр ашып отырмайды. Ол адам терең ойлы, Сыр айтып еш адамға бермес бойды Біреуге жүйрік ақыл бере тастап, Талайдың қабыл-ғапыл сырын жойды Түсіріп ақ көңілді қайласына Ішінен білдір-местен бітеу сойды. Алтыншы жігіт қарқылдаған даң бас,арсызды абыройлы кісі деп,соған бас иеді,жетінші жігіт желдей ескен есер, Көргенін жат адамға сыр қылып айтып, Ішіндегі дертін қозғап бәрін шешер. Баянсыз ұшпа бұлт секілденіп, Дүниеден би опасыз күні кетер. Сегізінші жігіт сегіз қырлы,бір сырлы,ашық сөзді,жарқын көңілді.Ақ иық бүркіттей төңкеріліп,әр ісі мен қылығын танып жүреді.Олар өзіне лайықты сөз табады. Нар кескен қайырылмайтын қылыш болса, Мінез, ақыл ,өнері дұрыс болса.Бір сырлы,сегіз қырлы болса жігіт, Ақылды,сабырлы ер деп соны айтамыз-Тоғызыншы жігіт, қоңыр бөрік.жел тұрмай қозғалмайды. Оныншы жігіт-қатынжанды.Әйелі не айтса соны істейді, Он бірінші жігіт-өсекші,он екінші жігіт-кербез,сал өзінен басқа адамды танығысы келмейді,дүние малды ойына да алмайды. Ақан серінің осы сияқты фәлсафалық терең оймен айтқан толғау сөздері,өткір сыны,аса білгіштігі,кісіні толғандырмай қоймайды.» (Ә.Марғұлан). Ақанның адамтанығыштық әлеміне үңілсек,«...терең ойшыл,өте сезгіш, есті,тым шешен болған кісі.Қоскөлге (өмірінің соңында,баласы екеуі ғана келіп тұрақтаған жері) фәлсафалық мұрамен ойға батып келгенде,ол бір ғана әлеуметтік мәселені алдына көтереді, мақсат етеді.Ең алдымен ойлағаны білім, мәдениет,халық бұқарасын қалай ілгері бастыруға болады, соны толғайды.Бұл ретте көп үміт еткені,халық ортасындағы білетін данышпан адамдар, халықтың ой азығы солар.Оны Ақан сері терең түсіндірген.Ақын көп таусылмайтын жанға көрік Бастан шыққан сөзіңе тілің серік, Қалай айтып сөйлесең ерік өзіңде, Данышпанның айтқанының бәрі берік. Атағы өрге шапқан кейбір сабаз, Өзі өлсе де оны сөзі өлмек емес.Бір мінез әрі дана,әрі шешен,Қолға алса барлық жанды қарық еткен.Ақан серінің адамтанушылық қабылетін көрсететін «Қыз сипаты», «Жігіт сипаты» деген жеке –жеке өлеңдері де бар. Бірінші бір қыз келер ақшамаңдай, Жамағат үлкен кіші мақтағандай. Анадан туғаннан-ақ болып дана,Әлінше жақсыларды жақтағандай. Құрбысын жауға бермес ол шаһыбаз, Жолдасын сары алтындай сақтағандай. Жүреді теңін тауып ойнап күліп,Сыны жоқ жұмысынан ақсағандай. Екінші бір қыз келер тілі жорға, Ұқсаған жұмақтағы бейне қорға,Ажары ақша беті сағымданып Жарасып құлағындағы алтын сырға. Үшінші бір қыз келер қара шашты, Күлімкөз оймақ ауыз қиғаш қасты Шомылған айдың көлдің аққуындай. Отырар ағажан деп кәрі-жасты. Төртінші бір қыз келер қара торы,Бұлғақтап шекесіне таққан шоғы.Өз ісін өзі білмей жұртқа күлер Білініп жүрсе дағы нәзік жолы. Бесінші бір қыз келер сұрша жайдақОтырар тәуекелге белін байлап, Көңіл жас -кәріні бірдей көріп,Нәпсіні семіртеді майдай шайнап. Алтыншы бір қыз келер толық сары,Бойына тең келмейді жанның бәрі,Лайықты өзіне жар таппаған соң, Кетпейді көкіректен қайғы зары. Жетінші бір қыз келер алым-салым Болғанда мойны қысқа, шашы қалың, Әрқашан осындайға кез келеді,Қашаннан арылмаған соры қалың. Өлеңге жәй ғана көз жүгіртскңіз, қыздарға, олардың өң түсіне сай жасалған жорамал тәрізді көрінуі мүмкін. Алайда,саусақпен санап отырып,олардың ішкі сарайынан сыр тартқаны,жан дүниесіне терең үңілгені көрініп тұр Жігіт боп гауһар тастай асыл болса, Әлсізге жаны кілең ашыр болса. Әрқашан жігіт сондай тәуір болмас, Не пайда шүберектей жасыл болса.Көзі де,көкірегі де соқыр қараңғының Несі адам түк білмейтін масыл болса, Бір сырлы,сегіз қырлы болса жігіт, Жорғадай тілі майда жүріс болсаАқылды сабырлы ер деп соны айтамыз Еткені берекелі жұмыс болса....Бұл,ақынның «Айтайын жолдастарға бірер кеңестегі»; «Жігіт бар он үш түрлі біз білетін,соларды баяндайын құлақ салсаң»,-деген ойының жалғасы сияқты.Ә.Марғұлан бабабымыздың «он алты жігіт жайын жырлаған»- деуі осыған байланысты болу керек. Ақан серінің әндері-қазақ қыздарының ару бейнесін сомдаған,олардың ішкі жан толғанысы мен күйзелісін,сезімі мен бұлқынысын мөлдіретіп қөрсеткен.Бұл түйін –қазақтың барлық сал серілеріне ортақ қасиет. Сондықтан,қазақ қызы,қазақ жігітінің сыр сипаты,бет бейнесі,ішкі әлемі күллі творчествалық еңбектерде айқын бейнеленген. Іздесеңіз олардың жарқын бейнесі қылқаламен де жазылған,фотосурет болып та, сөзбен кестеленіп те бізге жеткен . Осының бәрінен,қазақ ұл,қыздарының қандай болу керектігін армандағаны, мұрат еткендігі туралы толық мағлұмат ала аламыз.Бауыржан атамыздан:-Қыз бойындағы қандай қасиетті жоғары бағалар едіңіз?»- деген сауалға, « Бұл сұрақ бойынша қазақ ауыз әдебиетіне халық поэзиясына жүгінген жөн...»-деуі,жауаптан жалтарып айтқан сылтау емес,ұл мен қызды тәрбиелеу,өмірге дайындаудағы қазақтың ұлттық үрдісі ерте қалыптасқанын көрсеткен ойлы пікір.Сол бір,қисынды үрдіс,асыл мұраны керегімізге жарата алмай келе жатқанымыз өкінішті-ақ. Қыз он беске жеткенде талма мойын, Он алтыда қыздардың қылса тойын, Он алтыдан асқан соң болмайды ойын. Қыз он беске жеткенде кесте алады. Жаман менен жақсыны еске алады. Жиырмаға жеткен қыз кәрі болар, Өңі кетіп шырайы сары болар.-деп,бойжеткеннің тұрмысқа шығу жасын,Шалақын (1748-1819) ашық айтып,ол жастағы қыздардың сынын сипаттаған. Шалақын: Екі қатын алғанның дауы үйінде. Жаман қатын алғанның жауы үйінде,Жақсы қатын алғанның тойы үйінде, Жаман қатын алғанның соры үйінде.Салақ әйел ауы да болар тесік, Қолын тығып қасуға оңай десіп, Тағдырда маңдайыңа жазған болса, Табиғаттың ісіне амал нешік.-деп әйел сынын да жырлайды.Жалпы,Шалақын адамның жас ерекшелігі мен оның даму кезеңдеріне өте мән беріп,терең түйіндер жасаған жыршы,адамтанушы болған,Әйел туралы деген өлеңінде:-Қарауыл қана дейтін бір қатын болады;Тәңертең тұрады, түндікті оңынан ашады,кетіп бара жатқанға көз салып,өтіп бара жатқанды адал алады.Екінші әйел қыналы бармақ дейтін: аз нәрсені көптей қылады,көп нәрсені көлдей қылады, киіміне кір жуытпайды,асына қылшық тұрмайды, дүниесінің бәрі таза болады,ерінің бары жоғы білінбейді.Ер егіз, еңбексіз жалғыз деген, осы талайлы ердің қолына түседі. Үшінші-ашып атар, жатып ішер...бастама етік көрпілдек,сиыр жапасы сырпылдақ-сормаңдай ерге жолығады.»-деп,әйел жұртын ажырата отырып,саралайды.

Қазақ ұл-қыздарын: 1.Бек ұл,пәк қыз 2.Иманды ұл,ибалы қыз. 3.Құлықты ұл,қылықты қыз. 4.Батыр ұл,батыл қыз. 5.Ер жігіт,батыр қыз. 6.Өнерлі ұл,шебер қыз 7.Зиялы ұл,зиынды қыз. 8. Есті ұл,епті қыз.9.Айдарлы ұл,тұлымды қыз. 10.Айбарлы ұл,ақылды қыз».11.Ісмер ұл,істі қыз.12.Шешен жігіт,ақын қыз.13. Ақылды жігіт,арлы қыз.14.Намысты ұл,өрелі қыз.15.Өрелі жігіт, өнерлі қыз».16.Аяулы азамат,асыл жар.17.Қазақ жігіт,Қазақ қыз қатарлы тәрбиелеу мұраттарын алдарына қойып, өте нәтижелі тәрбиелеп келген.Тәрбиелеу қазақ ілімінде айқын мақсат,сенімді мұрат,жеткілікті үлгі-өнеге болғандықтан әркез тұрақты ұлт өкілі-қазақ азаматы қалыптасып отырған.Мұрат, мақсаты әрі қысқа әрі нұсқалы,айқын, сенімді болған.

Данышпан Қ.Абай он бесінші қара сөзінде: «Егер есті кісі қатарында болғың келсе,өткенге ой жібер, «күніне бір мәртебе,болмаса жұмасында бір,ең болмаса айында бір,өзіңнен өзің есеп ал», «Өмірді қалай өткіздің екен», не білімге,не ахиретке,не дүниеге жарамды, күніңде өзің өкінбестей қылықпен өткізіппін деп ой жүгіртіп отыр»- деп кеңес береді.Яссауи бабабмыздың ғұмырлық есебінен үзінді келтіре отырып,бұл күнде адамтанудың басы бірауыз болса да «есеп тыңдау» басталатынын есіңізге алғайсыз.Өзіне-өзі немесе басқаға есеп беретін кіші де,ересектер де осы заманда,шүкірлік қой,көбейіп келеді.

Кісі кемелденуде адамның жас ерекшелігі маңызды. Сана-сезімнің, дене күш-қуаттарының дамуы адамдардың жас ерекшеліктеріне байланысты.Ұрпақтың өсіп-жетілуінің бір сатысынан екіншісіне көшуі кездейсоқ емес. Әр жастағы кезеңге тән психологиялық ерекшеліктердің ұштасуын қазақтың сұңғыла ата-әжелері,ойшыл ғұламалары, тым ертеден байқаған... Жас дегеніміз адам ғұмырының белгілі бір кезеңін белгілейтін өлшем.Жас адамның физиологиялық,морфологиялық және психологиялық дамуының көрсеткіші болып табы-лады. Кәзіргі кезде адамның жас ерекшеліктерін психология ғылымының жас ерекшеліктер психологиясының салалары:балалық, жасөспірімдік,жастық,егделік,кәрілік деп аталатын бөлімдері егжей-тегжейлі қарастырады. Тіптен тұқымның жатырдағы дамуын зерттейтің ғылым да бар.Ол,осы шақта өте биік дамуға қол жеткізіп отыр. Сонда айтпағымыз не? Адамтану қазақ ілімінде осы ғылымдардың алғашқы мағлұматы қарапайым түсініктер толығымен кезігеді.Соның бір дәлелі ретінде А.Яссауи бабамыздың кемел кісі жетілдіріп өңдеу қазақ амалының нақты үлгісі боларлық көсем сөзінен үзінді беруді жөн көрдік..

Бір жасымда аруақ маған үлес берді,
Екі жаста пайғамбарлар келіп көрді
Үш жасымда шілтен келіп, халім білді,
Төрт жасымда хақ Мұстафа берді құрма,
Жол көрсеттім, адасқанды салдым жолғ
Қайда барсам, Қызыр бабам бірге, жолда,
Бес жасымда шариғатқа белім будым,
Дін жолында ораза ұстап әдет қылды
Күндіз-түні зікір айтып, тәубә қылдым,
Жеті жаста Арыстан Бабам іздеп тапты,
Әр сырымды көрген сайын бүркеп жапты.
"Бихамдиллаһи көрдім", - деп, ізімді өпті.
Сегізімде сегіз жақтан жол ашылды
"Хикмет айт", - деп басыма нұр шашылды
Он жасыңда ұлан болдың, Құл Қожа Ахмет,
Қожалыққа негіз қойып, қылмай тағат .
Он бірімде рахмет дариясы толып тасты,
"Алла!", - дедім: шайтан менен жырақ қашты.
Әуестік кетіп, менмендік жылжып көшті ,
Он үшімде құштарлықты қолға алдым,
Басыма жүз мың пәле қармап салдым.
Тәкәббарды жерге ұрып басып алдым,
Он төртімде топырақ сипат болдым, міне
Он бесімде хор қызы мен жігіттері келді,
Бас ұрып, қол қусырып, тағзым қылды.
Он алтымда барлық аруақ үлем берді,
Айхай, сізге мүбәрак деп Адам келді.
Перзентім деп мойным құшып, көңілім тапты,
Он жетімде Түркістанда тұрдым, міне.
Жиырмаға жасым жетті, еттім мақам,
Құдайға шүкір, қызметін қылдым тамам.
Ұшқан құс, құрт-құмырсқа етті сәлем,
Сол себептен хаққа жақын болдым, міне

 Қазақ қызы. Ұлы Дала төсінде қазақтың сан мыңлаған Асыл Аналары өмірге келіп,оның мөлдір суын ішіп,самал ауасын жұтып,ашық аспан астында,жасыл майсасында ұрпағын өсіріп,азаматын аялап ғұмыр кешкен. Қазақ:-Ару қыз;Сұлу қыз;Өнерлі қыз:Ақылды қыз;Айбарлы қыз-деп аталатын бес ерекше санаттағы қыздарды тәрбиелеп,өмірге дайындаған.Бұл,қазақ қыздарының бойындағы асыл қасиеттердің басымдылығына сай айтылған шартты жіктеу. Осы бесеуін қазақтың бір қызының бойынан да табуға болады.Ондай қыздардан малика,ханым,бике,адуын аналар шыққан.Олардың үрім-бұтағы бүгінгі біздің ортамызда да жүр. Ару қыз.Бұл-Түріктер дәуіріндегі-пәк қыз.Оғыздар дәуіріндегі-тұлымды қыз.Алаш заманындағы-иманды қыз. Әдеп пен ар ұят-қыз көркі деп түсінген бабаларымыз,ару қыз деп:қандай жерде қандай сәтте болмасын адамгершіліктен аттамайтын,ар-ұят,әдеп ибаны көз қарашығындай қастерлеп,арына дақ,атына кір келтірмейтін, қасиетті ана тілі мен салт дәстүрін асылға балап ардақтап,адамгершілікке жат жаман қылықтардан бойын аулақ ұстап,суық жүріс пен сумақы қылыққа баспайтын, сыпсың сөзге ермейтін,жамандыққа ырық бермейтін,ата-анасы мен ел-жұрт,туыстарын құрметтеп, іні-сіңлілерін аялайтын, өсек-аяңнан аулақ,пәк,опалы,уәде-сертке берік, аузынан гүл, жүзінен нұр төгіліп тұратын қыздарды айтады. Бұрындары,қазақ салтында,қыздың пәктігін тұрмысқа шығарда көп алдында дәлелдейтін ғұрпы да болған.Ару қыз-жаны мен тәні таза, рухы мен көңілін адами болмысына дақ түспеген пәк жандар.Сұлу қыздар.Әйел затын Аллаһ тағала сұлу етіп жаратқан. Сол себепті олар сұлулыққа құштар.Бәрі де сұлу болғысы келеді,ұмтылады.Талпыныс бар жерде нәтиже бар. «Тәңірі-сұлу,ол сұлулықты жақсы көреді.Әйел адалдығы, пәктігі, сұлулығы үшін неке-ленеді.(хадис) Сұлулықтың сыртқы нышаны-оның әлемге,оны жаратушысына, айналасындағы адамдарға, сүйіспеншілікпен қарап, махаббатпен бас июінен көрініс табады. Қыздарға тән нәзіктік пен сұлулық.Ұлдарға тән бойындағы жылулық.Ал әдептің орны мүлдем бөлек,қыз да,ұл да әдепті болу керек.Олар сұлулықты шарқ ұрып іздеп,ақыры табады. Қыздарға әсемдік жарасадыТалғамы таң нұрымен таласады: Қыпша бел, сұңғақ бойлы қаракөзге, Жан біткен таңдай қағып қарасады. Сұлулыққа тамсанып таңғалмай-тын жан бар ма?Қазақ қыздарының тән сұлулығынан гөрі жан сұлулығына айрықша мән беріп,ақылды білімді қыздарын тәрбиелеп келген.Ақылды білімді,қылықты қыздар іс-әрекетті, құбылыс-өзгерісті ақылға салып екшеп-елеп парасаттылықпен пайым-дайды.Мұндай қыздардан тәлімгер аналар,дана асылдар ,ақылгөй данышпандар туған. Даналығымен ерге серік болған. Домалақ ана мен Қарашаш ана,ел басқарған Айғаным ханым мен Тайқара ханым сияқты асылдар бастаған лек бүгінгі заманға жеткенін көзіміз көріп отыр. Бармағынан бал тамып, саусағынан гүл төгілген,кілем тоқып,сырмақ сырып,киіз басып, кесте тігіп,шілтер тоқып үй ішін жайнатып,тон пішіп, киім тігіп, қой-сиыр,түйе-бие сауып,ірімшік қайнатып, іркіт пісіп,құрт жасап,май шайқап отбасына ырыс-береке әкелетін,ыдыс-аяқ , көрпе жастығын таза ұстап,шай қайнатып,тамақ пісіріп,қонақ күте білетін қыздарды іздеген жігіттер,табыла қалса олармен бас құрап,болашақ отауының түтіні түзу ұшып, шаруашылығын шалқытуға күш салады. «Некелесіп тұрмыс құрың-дар,өсіп-өніңдер.«Мен қиямет күні басқа үмбеттерімнің алдында, сендердің көп екендеріңді көріп насатта-намын.»(Мұхаммед/с.ғ.с./)
 Қазақ жігіті. Кемел адамды қалыптастыру –ұлттық тәрбиенің өзегі. Адамның ең жетілген, жоғарғы жаратылыс иесі екенінің шынайы және айқын дәлелі оның тұрақты түрде, тоқтаусыз кемелденуге ұмтылуы болып табылады. Өзіндік кемелденуге қабілеттілік адам табиғатының ең жоғары құндылығы. Кемелдену ұғымының өзі адамзаттың прогресі барысында тарихи дамып отырды.Кемел адам мәселесі ұлттық мінез ерекшеліктерімен тығыз байланысты. Кемел тұлға ұлттық сананың деңгейін айқындайды және қоғамдық жағдайлардың ықпалымен өзгереді. Оның дамуына өмір салты мен практикалық іс – әрекет ерекше әсер етеді.Қазақ ұғымында кісі болу кемелдікке жету үшін әуелі сен қазақ қызы,қазақ жігіті атануың керек. Олар белгілі бір қасиеттерді меңгеруі тиіс. Мысалы, жігіттің сыртқы бейнесі: ұзын бойлы, қырағы, күшті қолды, темір саусақты, мықты денелі, тік мұрынды, өткір тісті, қара қасты, ұқыпты, жинақы, мұртты; сөйлеу сапасы: шыншыл, шешен; қасиеттері: епті, айбатты, күшті, өжет, төзімді, сүйекті, сақ, т.б.; іскерлік қасиеттері: жігіттің қыраны, сұңқары, сұлтаны, арыстаны және қасқыры, нары, т.б.; отбасылық (қоғамдық)орын: басшы, ақылды, ержүрек, палуан, жомарт, шаруақор; абыройы: ықыластылық, шеберлік, күштілік, шыдамдылық, білімділік, ұтқырлық; мінездің жағымды белгілері: адалдық, әділдік, шыншыл; достары: тұлпар, ақылдылық пен тапқырлық, т.б.; жаман қасиеттері: жалқаулық, қорқақтық, мақтаншақтық, өсек, жала, азғыру. Қазақ қыздарының көз тастап,көңіл аударатын жігіттері мыналар:жігіттің сұңқары; жігіттің сұлтаны; жігіттің қыраны; нар жігіт;жігіттің арыстаны; жігіттің төресі;жігіттің жамбозы; сері жігіт;сылқым жігіт;өнерлі жігіт,өршіл жігіт т.б.Бұлардың ортақ қасиеті: еңсегей бойлы,өткір көзді,қыр мұрынды,қияқ мұртты,кең иықты,апай төсті,өткір тісті,жуан білекті,қапсағай денелі, бура санды,кең жауырынды,от ауызды,орақ тілді, темірдей саусақты,жау жүректі,сергек ойлы,ширақ қимылды, арыстандай айбатты,жолбарыстай қайратты, сұңқардай өр,көк бөрідей қайсар,қырандай алғыр,қабыландай сұсты, сауысқан-дай сақ,іскер де ісшіл.
 Жас жіктелу (ауызша түрі)7-12 жас. Сезімдік даму кезеңі. Бес жас оның бес сезім мүшесінің дамуына арналған. 7 жаста «сүндет той»: «тұлым қою» (қыздарда бұрымын өсіреді,сырға іледі).
12 -15 жас. Ерекше қасиеттері. Мысалы, жігіт: ата-бабаның әдет-ғұрпын,туып өскен өлкесін,ауыл аймағын,туыс туғанын танып білу , ер азаматтық абыройы мен намыс сезімі, өзінің отанын қорғау, білімділік пен ақылдылық, ерлік. 13 жаста есею кезеңі басталады.
15 -25 жас. Ерік-жігері мен сезімдік дамуы аяқталады. Денесінің, өзінің күші мен қуатының жетілуін саналы түсінуі.
25 - 30 жас. Тәжірибе жинақтау кезеңі.
30 - 40 жас. Өзінің әрбір ісіне жауапкершілігінің күшеюі.
40-50 жас. Күші, материалдық молшылық, ашық эмоция, тәжірибені пайдалану.
50 -60 жас. Дене және психологиялық бастаудың үйлесімділігіне жету. Кемеліне келу, ойланған істер, асықпай сөйлеу. Интеллектуалдық күш.
60 жас. Даналық жасы.
80 жас. Қазыналы жас
90 жас. Абыздық жас
 АДАМНЫҢ ЖАСЫНА БАЙЛАНЫСТЫ АТАУЛАР
1 ЖАСҚА ДЕЙІН – ШАҚАЛАҚ, НӘРЕСТЕ
1 ЖАСТАН 10 ЖАСҚА ДЕЙІН – СӘБИ
1 ЖАСТАН 2 ЖАСҚА ДЕЙІН ҚЫЗ БАЛА – БӨПЕ, ҰЛ БАЛА – БӨБЕК
2 ЖАСТАН 3 ЖАСҚА ДЕЙІН – БҮЛДІРШІ
3 ЖАСТАН 5 ЖАСҚА ДЕЙІН – БАЛДЫРҒАН, БАЛАУСА
6 ЖАСТАН 7 ЖАСҚА ДЕЙІН – БАЛА, БАЛАҚАЙ
8 ЖАСТАН 12 ЖАСҚА ДЕЙІН – ОЙЫН БАЛАСЫ, ЖЕТКІНШЕК
13 ЖАСТАН 15 ЖАСҚА ДЕЙІН – ЕРЕСЕК БАЛА, ЖАСӨСПІРІМ
16 ЖАСТАН 19 ЖАСҚА ДЕЙІН – БОЗБАЛА, БОЙЖЕТКЕН
20 МЕН 30 ЖАС АРАЛЫҒЫ –ЖІГІТ, ҚЫЗ
30 ЖАС - ОРДА БҰЗАР,
30 БЕН 40 ЖАС АРАЛЫҒЫ – ДҮР ЖІГІТ, АҒА, ЕРКЕК, КӘРІ ҚЫЗ, КЕЛІНШЕК
40 ЖАС - ҚЫЛЫШ ЖАС, ҚЫРЫҚТА ҚАМАЛ АЛАР
40 ПЕН 50 ЖАС АРАЛЫҒЫ – ЕР ТҮЛЕГІ, ОТАҒАСЫ, ӘКЕ, КӨКЕ, ӘЙЕЛ, АНА, ТӘТЕ
50 - ЕЛ АҒАСЫ, ЕРДІҢ ЖАСЫ
50 МЕН 60 ЖАС АРАЛЫҒЫ – ЖІГІТ АҒАСЫ, САРЫ КІДІР ӘЙЕЛ
60 ЖАС - ПАЙҒАМБАР ЖАСЫ, АЛПЫСТЫҢ АСҚАРЫ, АЛПЫСТЫҢ АСУЫ, АСҚАРАЛЫ АЛПЫС
60 ПЕН 70 ЖАС - ЖЕТПІСТІҢ БЕЛЕСІ
70 ЖАС АРАЛЫҒЫ - ҚАРАСАҚАЛ, АТА, ҚАРА КЕМПІР, АПА, ӘЖЕ
70 ПЕН 80 ЖАС АРАЛЫҒЫ - АҚСАҚАЛ, АҚБҰРЫМ
80 ЖАС - СЕКСЕННІҢ СЕҢГІРІ
80 МЕН 90 ЖАС АРАЛЫҒЫ – АҚ ҮРПЕК ШАЛ, АҚ ҮРПЕК АНА, ҚАРТ, ҚАРИЯ
90 МЕН 100 ЖАС АРАЛЫҒЫ - СЕЛКІЛДЕК ШАЛ, СЕЛКІЛДЕК КЕМПІР


Кәзіргі КІСІ– ақыл-ойын, сезiмiн, еркiн үйлесiмдiлiкте ұстай бiлетiн, өнегелi мiнез қалыптастырып, адамгершiлiк қағидаларды меңгерген адам. Оның бойындағы адамдық сипаттар: - Өзгелердiң мүддесiн, өз мүддесiнен жоғары қойып, кеңпейiл болу, тәкаппарлыққа жол бермеу.-Ата-анаға балалық құрмет көрсете бiлу, оларды құрметтеу, оларға адал болу, оларды сүю. - Достарының, отбасының, Отанының сенiмiн ақтау. - Өз iсiн iзгiлiк мақсатқа арнау, басқалардың мүддесiне қызмет ету және маңызды iстiң шешiмiнежету үшiн өзiнiң iс-әрекетiн, күш-қайратын жұмсау; - Барлық адамдардың пiкiрiн, құқын, жеке меншiгiн құрметтеу.
- Өзгелердiң пiкiрiн сабырлықпен қабылдау, бiрақ та жағымсыз iстерден бойын аулақ ұстау.Жанашырлық таныту, өзгелердiң қайғы-қасiретiне, мұң-мұқ-таждығына ортақтаса бiлу, оларға көмек көрсету
-Кешiрiмдi болу, ренiшке, өшпендiлiкке жол бермеу, ол үшiн жамандық ойлап, кек алудан аулақ болу. - Рақымды, мейiрiмдi болу, адамның көңiл-күйiн алдын-ала сезе бiлу.
- Көмектесу, көмек күткен адамға көмек беруге әзiр тұру. - Өзiнiң қадiр-қасиетiн сақтау, яғни өзiнiң кiсiлiгiн сақтап, өзiне-өзi сенiмдi болу. - Жауапкершiлiк таныту, адал болу, ақиқатты көздеу, -Ержүрек болу, қорқынышты жеңе бiлу.
Кемел келешегіміздің атпал азаматтарын, көненің көмбесін де, жаңаның жасынын да жан-жүрегіне бірдей дарытқан асқақ рухты, азат ойлы ұрпақты баулу қиын да абыройлы міндет.

Мазмұны
Адамтану қазақ іліміне кіріспе 4
Бірінші тарау. Қазақтың адамтанудағы ұстанымдары
1.1§. Адамтану қазақи үлгілер 15
1.2§. Балатану баспалдақтары 20
1.3§. Тектану амалы 33
1.4§. Қазақтың қарттану білімінен 42
1.5§.Адамтану қазақ ілімі 47

5