Тақырыбы: Ашу-дұшпан, ақыл дос

Тақырыбы: Ашу-дұшпан, ақыл дос 
Құндылық: Дұрыс әрекет Қасиеттер: сабырлылық, байсалдылық, 
ұстамдылық, шыдамдылық 
Сыныбы: «4» 
Оқушылар саны: 20 
Сабақ мақсаты: Оқушыларға ақыл мен ашудың мәнін аша отырып дұрыс әрекет құндылығын ұғындыру. 
Міндеттері: 
- Ашуды ақылға жеңе білуге тәрбиелеу; 
- Өзін-өзі тәрбиелеуге баули отырып, сабырлылық, байсалдылық, ұстамдылық, шыдамдылыққа үйрету; 
- Жағымды қарым-қатынас жасай отырып, адамгершілік қасиеттерін дамыту; 

Сабақ барысы: 
1.Ұйымдастыру кезеңi.Сабақтағы жағымды күйге келу 
« Нұрға бөлену» 
2.Үй тапсырмасын тексеру 
11 сабақ 58 бет Ж.Дәуренбековтың «Сурет» әңгімесі 
1. Саматқа Азамат неліктен ренжіді деп ойлайсыңдар? 
2. Азаматтың ашуының басылуына не себеп болды? 
3. Өздеріңде осы оқиғаға ұқсас жағдайлар кездесті ма? Ресурстар: оқулық, дәптер,М.Әуезов портреті, мақал- мәтелдер 

Ескертулер 
3.Дәйексөз: Жағымды ой-пікір 
Ақыл- адам көрігі, ақылдың сабыр серігі. 
М. Әуезов 
Адам пенде болғаннан соң көптеген өмірінде келеңсіздіктерге бой алдырады. Соның бірі, адамдар арасындағы жағымды қарым – қатынасқа, өкпе – реніш нұқсан келтіріп, өзара түсінбеушілік туғызады. Сол себепті өкпе, ренішке бой алдырмай адамдарға түсіністікпен, ізгілікпен, құрметпен қарау керек. Өкпе, реніш адамның көңіл – күйіне, денсаулығына кері әсерін тигізеді. Айналаңа ылғи өкпелеп, ренішпен қарау, риза болмау, түрлі ауруларға шалдықтырады. Кемшіліксіз адам болмайды. Білмегендіктен қателесу болады. Қателесу – кінәлі болу. Кінәсін мойындау әркімнің қолынан келе бермейді. Ал қатесін түсініп түзеу ақылдылықтың, қайраттылықтың белгісі. 
Сұрақ: 
1. Өздеріңнің сабырлылық танытқан кездерің болды ма? 
2. Қандай адамды ақылсыз деп ойлайсыңдар? 
3.Ақылды адаммен ақылсыз адамды қалай ажыратамыз? 
4.Әңгімелеу: Мұғалім сыйы. 
Қазақ халық ертегілері. Алматы баспасы 12 бат 
«Ақыл, Ғалым, Бақыт» ертегісі 
Бір күні Ақыл, Ғалым, Бақыт – үшеуі бір – бірінен артықшылығын салыстырып таласып сарапқа түсіпті. Сарапшылар оларға былай депті: 
Бірінші Бақытқа: сен тұрақсыз, опасызсың, орныңды таңдамай қонасың, қонғаныңды ісінтесің, тасытасың, ақырында бір күні лақтырып тастап кетесің. Ақылмен тізе қос, сонда көп жасасың, - депті. 
Екінші Ғылымға: дүниеде сенен күшті нәрсе жоқ, қара тасты қайнатасың, дүние жүзін жайнатасың, сақауды сайратың, жоқты бар, бардан жоқ жасайсың, бар ғаламды өзіңе бағындырғың келеді, бағынбағанды демде әлек қыласың. Түзеу де, бұзу да сенен шыға шығады. Ақылмен бірік, сонда абыроймен ұзақ жасайсың, - депті. 
Үшінші Ақылға: дүниеде адамзатқа сенен артық дос жоқ, бірақ Ашу үстіңе кіріп келгенде, орныңды беріп шығасың да кетесің. Ашу бүлдіріп – бүлдіріп кеткен соң, кіресің де Ашудың бүлдіргенін оңдайсың. Әуелден орныңнан тұрмай отырсаң, Ашу сенің үстіңе кірмеген болар еді. 
- Барыңдар, Ақыл, сен адам бол, Ғалым, сен ат бол, Бақыт сен қамшы бол. Үшеуің біріксең ешбір мұң – мұқтаждарың болмайды, - депті. 
Ертегіні талқылау сұрақтары: 
1. Ақыл, Ғалым, Бақыт не үшін таласты? 
2. Сарапшылар оларға қандай кеңес берді? 
3. Ертегіні қандай ой түйдік?