(Қожа орнынан тұрады.Майқанова Қожаның жанына барады)
Қожа:
-Келе алмадым
Майқанова:
-Неге келе алмадың?
Қожа:
-Диірменге барып едім
(Балалар ду күледі)
Майқанова:
-Тыныш.Диірменге немене іздеп барып едің?
Жантас:
-Балық ұстауға (Оқушылар күледі)
Майқанова:
-Оқу басталған күннен бүйтесің, қадамың жақсы екен.Отыр!
Жантас:
-Ол үйіне де қонған жоқ
Майқанова:
-Отыр ,Жантас!
Жантас:
-Оййййййййй ой ой!
Майқанова:
-Не болып қалды?
Жантас:
-Кнооопка, Қожаның ісі
(Балалар ду күледі)
Майқанова:
-Қадров, сен бе?
Қожа:
-Мен
Майқанова:
-Шық класстан
Қожа сыртқа шығып кетеді.Сыртқы есіктен:
-Мяяяяяу
(Балалар күледі)
Майқанова: (Партаны қаламымен тықылдатады)
-Естеріңде болсын балалар! Егер тәртіп бұзатын болсаңдар, менен жақсылық көрмейсіңдер.
3-көрініс
Қоңырау соғылады, балалар сыртқа шығады. Қожа сыныпқа келсе, Жантас пен Жанар кітап оқып отыр екен.
Жантас:
-Бұл өте үлгілі, тәртіпті оқушы болған. Қарашы жүзінен отт жанып тұр
Жанар:
-Сұлу кісі екен
Жантас:
-Еркекке сұлулықтың қажеті жоқ, ақыл керек.
Қожа:
-Ал, сен барып тұрған ақымақсың
Жанар:
-Қожа, қарашы Жантас қандай тамаша кітап әкелді.Космос корабльінің қыраны.
Жантас Қожаны жақтырмайды.
Қожа:
-Жантас, бір минутқа шықшы
Жантас:
-Шығатын шаруам жоқ
Жанар:
-Айтатын сөзің бар ма еді?
Қожа:
-Шаруам бар
Жанар:
-Құпия болса мен шыға тұрайын
Жантас:
-Ешқандай да шаруасы жоқ алдайды.Одан да мынаны көрейік.
Қожа орнына барады да:
-Қорқасың ба? (рогаткасын дайындайды)
Жантас:
-Міне, ракета кобинасында отыр
Жанар:
-Ой, түймелері қандай көп.Дегенмен қорқынышты шығар
Жантас:
- Түгі де жоқ, көп ұзамай косманавттар да қарапайым ұшқыштардай көп болады
Жанар:
- Ал мынау не?
Жантас:
-Бұл құс жолы
Жанар:
-Мыналар қандай әдемі
Жантас:
-Бұл қызыл алаңдағы парад
Қожа:
(Рогаткамен атады)
-Жантас! Жантас!(Қожа қарқылдап күледі)
Жантас партаның үстіне шығады да:
-Майқанова апайға айтамын (жылап шығып кетеді)
Жанар:
-Жексұрын Қожа! Нағыз сотқар, нағыз тәртіпсіздің өзісің! (Жылап қалады)
Қожа үнсіз басын төмен түсіріп тұрып қалады.
4-көрініс:
Майқанова:
-Үндемей құтылғың келе ме?
Қожа үнсіз тұрады
Майқанова:
-Мұның дұрыс емес, тілің жоқ па?
Қожа:
-Бар
Майқанова:
-Ондай неге үндемейсің?
Қожа:
-Айтатын несі бар, байқамай қалдым
Майқанова:
-Өтірікті де байқамай айтасың
Оспан ағай:
-Сіз әлі осындамысыз?
Майқанова:
-Оспан Рахманович, сенсеңіз не істерімді білмеймін үндемейді.
Оспан ағай:
-Үндемей ме? Онда әкесіне тартқан ғой.Ол да үндемейтін.Сіз білесіз бе. Хадиша, бұның әкесі екеуміз дос болатынбыз.Соғыста да бір взводта бірге болдық.Көз алдымда қатты жараланды.Он жыл бойы кеудесінде оқ жүрсе де, сыр берген жоқ.Өте бір қажырлы, еңбекқор, адал азамат болатын.Бәріміз де сол үшін оны қадірлейтінбіз.Сөйтіп, сен Қожа үндемейсің бе? Айтатын сөзің жоқ па? Онда бара бер бар.
Қожа:
-Оспан аға, апай, кешіріңіздерші! Бұдан былай өйтпеймін.