Мен толықсыған тал шыбықты да жаратамын, зәулім биік бәйтеректі де жақсы көремін.Тал шыбықты жақсы көргенде, оның балауса балғын нәзіктігі үшін ғана емес, ертең ол шыбық та өсіп, толысып, кемеліне келіп,бәйтерек болуын үміт етіп ұнататын сияқтымын.Ал бәйтерек …Оның орны бөлек қой!Бәйтерек заңғар биік ұлылықтың, дархан жанды жомарттықтың символындай.Оның тереңге бойлаған тамырлары ,желкектей өскен жапырақтары өзіне ғана емес,көпке қызмет етеді,көпке сая болады.Сондықтан да бәйтерек –өскен жерінің көркі,көптің сүйкімдісі,көптің мақтанышы.Бала өзінің ақылшы әкесін, ана өзінің сүйген жарын, егер оны шын мағынасында сүйініш, қамал тұтса, “бәйтерегім ” деп мақтан етуі осыдан болса керек.
Ия, бәйтеректің орны бөлек қой.Бірақ шыбықтың бәрі бәйтерек бола береме?Жайқала өскен кесек тұлғалы бәйтеректі өсіру үшін құдіретті қол керек…
Соңғы жылдары ауылда үй ауласына ағаш егу, көшеге ағаш отырғызумен әуестенушілер көбейіп кетті.Біреу үй төңірегіне отырғызайын деп ағаш көшетін іздесе: