"Алтын к?з"

"Алтын к?з"

К?згі серуені «Алтын к?з» Орманда з?улім терек ?сетін. Оны? б?та?тарында?ы жасыл жапыра?тарды санау м?мкін емес. ?те к?п. Теректі? ?шар басында жап-жасыл Жапыра?ша ?мір с?рді. Ол ?згелерге ?ара?анда соншалы?ты мазасыз болды. Айналада?ыны? барлы?ын ба?ылап, барлы?ын білгісі келіп т?ратын. Ол — а?аш ді?і, тамыры не ?шін керектігін, б?та?та т?ратын тиінні?, жердегі ?оянны? немен ?оректенетінін білгісі келетін. Тіпті, шырылдауы? шегіртке мен ?о?ыздарды? ?айда т?ратынын к?руге асы? еді. Жапыра?ша жаз бойы тыныш ?мір с?рді. К?н шуа?ына ?уанды, жылы жа?быр суына шомылды. Желге еркеледі. Осылайша, жаз да жылдам ?те шы?ты. Алтын к?зді? жайма-шуа? бір к?нінде Жапыра?ша ?й?ыдан оянып, к?зін ашып, айналасын танымай ?алды. Бір т?нде бар жапыра? т?сін ?згертіп, сап-сары болып кеткен. Ол-ол ма?! К?ндіз ?атты жел со?ып, біраз жапыра?тарды ж?лып ?кетті. Жел Жапыра?шаны ауада ?рі-бері айналдырып, ?шыра ж?нелді. Жолай ол ??сты? ?ясын к?рді. — Амансыз ба, ??рметті ??с?! Балапандары?ыз ?сіп жатыр ма? — Амансы? ба, Жапыра?ша?! Сен ?алай ?згеріп кеткенсі?? Кеше ?ана к?йлегі? жап-жасыл сия?ты еді… Ал, мені? балапандарым бая?ыда ержетіп, ?ядан ?шып кеткен, — деді. Жапыра?ша ?рі ?арай ?ша ж?нелді. Жел шуына ??ла?ын тосып, д??гіршегінен басын шы?ара ?ал?ан Тиінді бай?ап ?алды. — Амансы? ба, Тиін?! — Амансы? ба, Жапыра?ша?! О-о, сен к?згі киімі?ді киіп ?лгергенсі? бе?! Жапыра?ша болса, жауап берместен, жылдам-жылдам Тиінге ?з с?ра?тарын ?ойып ?лек: — ?ыс?а жина?ан са?ырау??ла?ы?ыз бен жа??а?ы?ыз к?п шыгар?! — ?рине, мен ?ыс?а дайынмын. Азы?ым жеткілікті! Жапыра?шаны жел т?мен ?арай ?шыра ж?нелді. ?алы? ш?п арасына ке¬ліп т?скен Жапыра?ша жан-жа?ына ?арап, та?дануын ?ой?ан жо?. Ш?йгін ш?п арасынан ?зін талай ?ызы?тыр?ан ??мырс?аларды, ?о?ыздар мен шуылда?ан шегірткелерді к?рді. — С?леметсі?дер ме, достар! — С?леметсі? бе, Жапыра?ша! ?андай ?демісі?! Алтындай сары киім ??і?ді ашады екен! — Ал, сендер ?алай т?рып жатырсы?дар? ?ызы?, ж?ртты? барлы?ы бір жа??а асы?ып ж?р! — О?ан та?данар т?к жо?! ?ыс ?ыр астында. Аязды к?ндер келе жатыр. — ?амдану керек! ?ыс?а дайындалып, ?йлерімізді жылытып жатырмыз.Осы кезде оларды? т?сынан орамжапыра? жапыра?ын аузына тістеген ?оян ж?гіріп ?те шы?ты. Шапша? ж?гіргені соншалы?, Жапыра?ша о?ан аузын да ашып ?лгермеді. ?оян балаларына орамжапыра? пен с?біз апара жат?ан. Олар оны кеміргенді сондай жа?сы к?реді!Анадай жерден Кірпі ж?гіріп ?те шы?ты. Ол болса, тікенектеріне т?тті алма ?адап алыпты. Ол да балаларына тасып ж?р.Жапыра?шаны жел та?ы да ?оз?ады. Б?л жолы ол шал?асынан т?сті. Жо?ары ?араса, ?зі ?скен терек т?р. К?зіне оттай басылды. ?андай ?демі, з?улім! Осы кезде Жапыра?ша б?л ?лкен теректі? тек ?зіне ?ана емес, ?згелерге де ?лкен ?й секілді пана бол?анын ??ынды.?алы? жапыра?тар арасына ??стар ?я салса, ді? д??гіршегін тиіндер мекен етеді. Ал, терек т?бінде ш?йгін ш?п ?сіп т?р. Ол да к?ле?кесін т?сіріп, к?йдіріп жіберер к?н к?зінен ?ор?ап т?р?ан терекке риза. Ш?п арасында т?рлі ж?ндіктер ?мір с?реді. ?алы? ш?п арасына сондай-а? ?оян, кірпі ж?не тыш?ан балаларын жау к?зінен тасалайды. Жапыра?ша ?зі ?скен Терек ?шін ?уанды, ?рі ма?танды. Осы кезде Тыш?ан ши?ылы ??ла?ына келді. — Ши?-ши?-ши?! Жапыра?ша с?лем! Сен менімен бір інде т?р?ы? келмей ме? Мен теректі? ??р?а? ?абы?ы мен ж?мса? ш?птерді жинап ?зімні? інімді жылылап алдым. Арасында жапыра?тар да бар, са?ан бізбен к??ілсіз бола ?оймас! — деді Тыш?ан. Жапыра?ша ?уанып кетті. Ол ?шін е? ?ор?ыныштысы — жал?ызды? болып к?рінді. Бірге тату т?рып, бірге ?мір с?ргенге не жетсін?!

Вы уже знаете о суперспособностях современного учителя?

Тратить минимум сил на подготовку и проведение уроков.

Быстро и объективно проверять знания учащихся.

Сделать изучение нового материала максимально понятным.

Избавить себя от подбора заданий и их проверки после уроков.

Наладить дисциплину на своих уроках.

Получить возможность работать творчески.

=> ПОЛУЧИТЬ СУПЕРСПОСОБНОСТИ УЧИТЕЛЯ <=

Просмотр содержимого документа
«"Алтын к?з" »

Күзгі серуені «Алтын күз»

Орманда зәулім терек өсетін. Оның бұтақтарындағы жасыл жапырақтарды санау мүмкін емес. Өте көп.
Теректің ұшар басында жап-жасыл Жапырақша өмір сүрді. Ол өзгелерге Қарағанда соншалықты мазасыз болды. Айналадағының барлығын бақылап, барлығын білгісі келіп тұратын. Ол — ағаш діңі, тамыры не үшін керектігін, бұтақта тұратын тиіннің, жердегі қоянның немен қоректенетінін білгісі келетін. Тіпті, шырылдауық шегіртке мен қоңыздардың қайда тұратынын көруге асық еді.
Жапырақша жаз бойы тыныш өмір сүрді. Күн шуағына қуанды, жылы жаңбыр суына шомылды. Желге еркеледі. Осылайша, жаз да жылдам өте шықты.

Алтын күздің жайма-шуақ бір күнінде Жапырақша ұйқыдан оянып, көзін ашып, айналасын танымай қалды. Бір түнде бар жапырақ түсін өзгертіп, сап-сары болып кеткен.
Ол-ол ма?! Күндіз қатты жел соғып, біраз жапырақтарды жұлып әкетті. Жел Жапырақшаны ауада әрі-бері айналдырып, ұшыра жөнелді.
Жолай ол Құстың ұясын көрді.
— Амансыз ба, құрметті Құс?! Балапандарыңыз өсіп жатыр ма?
— Амансың ба, Жапырақша?! Сен қалай өзгеріп кеткенсің? Кеше ғана көйлегің жап-жасыл сияқты еді… Ал, менің балапандарым баяғыда ержетіп, ұядан ұшып кеткен, — деді.
Жапырақша әрі қарай ұша жөнелді. Жел шуына құлағын тосып, дүңгіршегінен басын шығара қалған Тиінді байқап қалды.
— Амансың ба, Тиін?!
— Амансың ба, Жапырақша?! О-о, сен күзгі киіміңді киіп үлгергенсің бе?! Жапырақша болса, жауап берместен, жылдам-жылдам Тиінге өз сұрақтарын қойып әлек:
— Қысқа жинаған саңырауқұлағыңыз бен жаңғағыңыз көп шыгар?!
— Әрине, мен қысқа дайынмын. Азығым жеткілікті!
Жапырақшаны жел төмен қарай ұшыра жөнелді. Қалың шөп арасына ке¬ліп түскен Жапырақша жан-жағына қарап, таңдануын қойған жоқ. Шүйгін шөп арасынан өзін талай қызықтырған құмырсқаларды, қоңыздар мен шуылдаған шегірткелерді көрді.
— Сәлеметсіңдер ме, достар!
— Сәлеметсің бе, Жапырақша! Қандай әдемісің! Алтындай сары киім өңіңді ашады екен!
— Ал, сендер қалай тұрып жатырсыңдар? Қызық, жұрттың барлығы бір жаққа асығып жүр!
— Оған таңданар түк жоқ! Қыс қыр астында. Аязды күндер келе жатыр.
— Қамдану керек! Қысқа дайындалып, үйлерімізді жылытып жатырмыз.Осы кезде олардың тұсынан орамжапырақ жапырағын аузына тістеген Қоян жүгіріп өте шықты. Шапшаң жүгіргені соншалық, Жапырақша оған аузын да ашып үлгермеді. Қоян балаларына орамжапырақ пен сәбіз апара жатқан. Олар оны кеміргенді сондай жақсы көреді!Анадай жерден Кірпі жүгіріп өте шықты. Ол болса, тікенектеріне тәтті алма қадап алыпты. Ол да балаларына тасып жүр.Жапырақшаны жел тағы да қозғады. Бұл жолы ол шалқасынан түсті. Жоғары қараса, өзі өскен терек тұр. Көзіне оттай басылды. Қандай әдемі, зәулім! Осы кезде Жапырақша бұл үлкен теректің тек өзіне ғана емес, өзгелерге де үлкен үй секілді пана болғанын ұғынды.Қалың жапырақтар арасына құстар ұя салса, дің дүңгіршегін тиіндер мекен етеді. Ал, терек түбінде шүйгін шөп өсіп тұр. Ол да көлеңкесін түсіріп, күйдіріп жіберер күн көзінен қорғап тұрған терекке риза. Шөп арасында түрлі жәндіктер өмір сүреді. Қалың шөп арасына сондай-ақ қоян, кірпі және тышқан балаларын жау көзінен тасалайды.
Жапырақша өзі өскен Терек үшін қуанды, әрі мақтанды. Осы кезде Тышқан шиқылы құлағына келді.
— Шиқ-шиқ-шиқ! Жапырақша сәлем! Сен менімен бір інде тұрғың келмей ме? Мен теректің құрғақ қабығы мен жұмсақ шөптерді жинап өзімнің інімді жылылап алдым. Арасында жапырақтар да бар, саған бізбен көңілсіз бола қоймас! — деді Тышқан.
Жапырақша қуанып кетті. Ол үшін ең қорқыныштысы — жалғыздық болып көрінді. Бірге тату тұрып, бірге өмір сүргенге не жетсін?!