Баланы? рухани ?суіне ата мен ?жені? ы?палы зор. Олар е? алдымен баланы? тілін сындырады, ана тілін игеруге к?мектеседі. К?шеде, ж?рген ортада ?йренген ?олайсыз с?здерге тиым ?ояды. Б?ны? б?рі т?рбие.
2-ж?ргізуші:
Олай болса б?гінгі бізді? т?рбие са?атымызда бізді? с?йікті ата-?желеріміз ?она?та. Олар сіздерге бар мейірімін, бар ы?ыласын т?гіп келіп отыр. Хош келді?іздер!
дегендей, ?арияларды? кеудесі – алтын санды?. Ол санды?та атадан бала?а жал?асып келе жат?ан имандылы?, ?айырымдылы?, адамгершілік ?асиеттері т?нып т?р.
2-ж?ргізуші:
Ерту?анны? орындауында к?й ты?да?ыздар
1-ж?ргізуші:
«Ата?а не ?ылса?, алды?а сол келер» деген ма?ал текке айтылмаса керек.
К?не т?мсілдегі « Бір бала бар — ата?а жете туады, бір бала бар – атадан ?те туады, бір бала бар – кері кете туады» деген т?жырым?а, баланы? ?андай болма?ына негіз ?алайтын да ?кені? ?зі.
К?рініс.
?ке – Хаким
Бала — ?лібек
1-ж?ргізуші:
Ертеде бір ?лкейген ?арт ?атты сыр?аттанып жатса, жал?ыз ?лы келіп:- ?ке, мен сені айшылы? жерде аты шы??ан т?уіпке апарып емдетемін, — депті. С?йтіп ?кесін ар?асына салып, жол?а шы?ыпты. Олар ?за? ж?ріпті, ?ас ?арай?ан кезде алдыдан ?арауыт?ан с?лбаны к?рсетіп ?кесі:
— «балам анау не?» деп с?рапты.
— «ол – т?йе» — деп жауап беріпті. С?лден кейін ?кесі ?лгі ?арай?ан н?рсені? не екенін та?ы с?рапты. Бала ?уелгі жауабын ?айталапты. ?кесі осы сауалын ?шінші рет ?айталап с?ра?анда баласы:
— «Ол – т?йе, т?йе!» ?зім шаршап келе жат?анда, неге с?рай бересі?? – деп ренжіпті. Сонда ?кесі:
— «Балам, кішкене кезі?де мен ауыртірліктен шаршап келіп отырсам да, сені? «Анау не, мынау не?» деп к?ніне ж?з рет с?райтын с?ра?ы?а беті ?айтпасын, жігері жасымасын деп ?немі жауап беретінмін. Б?л аурудан емделейін деген ойым жо? еді, тек беті?ді ?айтармайын деп к?нгенмін, енді сенен с?з естігенше, ?йіме барып, ажал?а мойын ?сын?аным арты?, мені жерге т?сір» депті.
М??алім:
( о?ушылардан осы к?ріністен ?андай ой т?йгендері с?райды)
2-ж?ргізуші:
«Ата-ананы? а?ылы-сайрап жат?ан жолмен те?» деген с?з де аталарды? ?мір т?жірибесінен ?ал?ан.
Келесі кезекті мектебімізді? ардагер ?стаздарымыз?а арнайы?
?нел, ?сем, Тол?анай — ?ле? о?иды.
2-ж?ргізуші:
?арияларды ??тты?тау с?з ?нелге беріледі
1-ж?ргізуші:
Сыбымызды? о?ушысы Тол?анайды? орындауында « Жан анам» ?нін ты?дайы?
2-ж?ргізуші:
Ал, енді А?бота мен Мадинаны? биін тамашалайы?.
1-ж?ргізуші:
Міне, балалар, ата-?жеміз бар, ?ке-шешеміз бар біздер ба?ыттымыз. Б?гінгідей егеменді елде ?ай?ы-?асіретсіз, еркін ?мір с?ріп жат?анымызды? ?зі осы ?арияларымызды? ар?асы екенін ?мытпауымыз керек.
Б?л туралы к?ремс?з о?иды:
С?л е?кейген н?р ж?зінен ?л тайып,
?уат кеміп бара жатыр ?артайып
Отбасында, бала-ша?а ?асында,
Жетпістер мен сексендер ж?р ?ал?айып.
К??іл жетім, болма?ан со? сы?ары,
Жал?ы тірлік жаман с?зден сынады.
Жас баладай жаута?да?ан жанар?а,
?айта-?айта ?ара?ы? кеп т?рады.
?а?ыс естіп ?алба?дайды баладай
Ниеті а?, пейілі ке? даладай.
Кімге болса ?артты? жетер ая?дап,
М?пеле?дер, ?арт біткенді аялап.
І?. ?орытынды
М??алім:
Ата-ананы сыйлау – адамгершілікті? е? басты ?а?идасы. Сол ата-ана бала?а бар ?мірін арнайды. Ата-ананы? адам ?міріндегі орны ерекше. Халы?та «Ана?ды Меккеге ?ш рет ар?алап апарса?да оны? жа?сылы?ын ?айтара алмайсы?» — деген с?з бар. Б?л ата-ана е?бегіні? ?лшеусіз екенін к?рсетеді. Ата-ана тіпті ?артайып, ая?-?олынан ?л кеткен кезде де о?ан «ищай» деуге балаларыны? ?а?ысы жо?. Имандылы? ?а?идалары бойынша ?кесі мен шешесіні? ризашылы?ын алма?ан бала?а ж?нн?тты? есігі жабы? дейді. Ата-анамен ?арым-?атынаста баланы? олар?а «Сіз» деп с?йлегені жарасымды. «Сен» деп т?р?ан бала ерте?гі к?ні оны менсінбей, жаман жат ?ылы?тар к?рсетуі м?мкін. Екіншіден, ата-ананы? айт?анын бала екі еткізбей орында?аны, ты?да?аны абзал. ?шіншіден, мейлі ата-ана ?андай болса да, бала ата-анасын жамандамауы, оларды м?мкіндігінше ма?тан т?туы керек. Адам ата-анасына арты?-ауыс ай?ан с?здері болса, о?ан кешіріммен ?арай білгені, ж?ректерін ауыртпай, ?немі к?термелеп ж?ргені ж?н.
Міне, балалар, біз ?зімізді? ата-?желерімізді? алдында, а?а ?рпа?ты? алдында ?лкен ?арыздармыз. Ол ?арыздарымызды тек ?ана жа?сы т?рбиеміз ар?ылы, адамгершілігі мол, мейірімді болу ар?ылы ?ана, оларды к?рген жерде ??рметтеп сыйлау ар?ылы ?ана ?айтара аламыз. Б?л ?асиеттер еш?андай да а?ша?а сатып ала алмайтын байлы?. Ол тек адамны? ж?регінде орын алатын ?асиет. Олай болса, алда?ы ?мірлері?де ж?регі ке?, адал,
мейірімді, ?айырымды азамат болып ?сі?дер. ?арттарды? алдында ?р?ашан да бас иіп т?ры?дар деп б?гінгі т?рбие са?атымызды ая?таймын.
Вы уже знаете о суперспособностях современного учителя?
Тратить минимум сил на подготовку и проведение уроков.
Быстро и объективно проверять знания учащихся.
Сделать изучение нового материала максимально понятным.
Избавить себя от подбора заданий и их проверки после уроков.
Просмотр содержимого документа
«"?арты бар ?йді? ?азынасы бар" т?рбие са?аты»
Тәрбие сағатының тақырыбы: Қарты бар үйдің қазынасы бар
Мақсаты:
Оқушыларды адамгаршілікке, қайырымдылыққа, жақсы үлгі-өнегеге, үлкенді сыйлау, кішіге қамқор, болу қасиеттеріне, мейірімділікке, қарияларды құрметтеуге тәрбиелеу, ұнамды-ұнамсыз, әдепті-әдепсіз қылықтарды ажырата білуге үйрету сабағымның басты ұстанымы.
Көрнекілігі:
Слайдтарды, «Анажүрегі» бейнеклипін, дисклер, көрініске қажетті құралдарды пайдалану.
І. Ұйымдастыру бөлімі
ІІ. Кіріспе бөлімі
1-жүргізуші:
Баланың рухани өсуіне ата мен әженің ықпалы зор. Олар ең алдымен баланың тілін сындырады, ана тілін игеруге көмектеседі. Көшеде, жүрген ортада үйренген қолайсыз сөздерге тиым қояды. Бұның бәрі тәрбие.
2-жүргізуші:
Олай болса бүгінгі біздің тәрбие сағатымызда біздің сүйікті ата-әжелеріміз қонақта. Олар сіздерге бар мейірімін, бар ықыласын төгіп келіп отыр. Хош келдіңіздер!
дегендей, қариялардың кеудесі – алтын сандық. Ол сандықта атадан балаға жалғасып келе жатқан имандылық, қайырымдылық, адамгершілік қасиеттері тұнып тұр.
2-жүргізуші:
Ертуғанның орындауында күй тыңдаңыздар
1-жүргізуші:
«Атаңа не қылсаң, алдыңа сол келер» деген мақал текке айтылмаса керек.
Көне тәмсілдегі « Бір бала бар — атаға жете туады, бір бала бар – атадан өте туады, бір бала бар – кері кете туады» деген тұжырымға, баланың қандай болмағына негіз қалайтын да әкенің өзі.
Көрініс.
Әке – Хаким
Бала — Әлібек
1-жүргізуші:
Ертеде бір үлкейген қарт қатты сырқаттанып жатса, жалғыз ұлы келіп:- Әке, мен сені айшылық жерде аты шыққан тәуіпке апарып емдетемін, — депті. Сөйтіп әкесін арқасына салып, жолға шығыпты. Олар ұзақ жүріпті, қас қарайған кезде алдыдан қарауытқан сұлбаны көрсетіп әкесі:
— «балам анау не?» деп сұрапты.
— «ол – түйе» — деп жауап беріпті. Сәлден кейін әкесі әлгі қарайған нәрсенің не екенін тағы сұрапты. Бала әуелгі жауабын қайталапты. Әкесі осы сауалын үшінші рет қайталап сұрағанда баласы:
— «Ол – түйе, түйе!» Өзім шаршап келе жатқанда, неге сұрай бересің? – деп ренжіпті. Сонда әкесі:
— «Балам, кішкене кезіңде мен ауыртірліктен шаршап келіп отырсам да, сенің «Анау не, мынау не?» деп күніне жүз рет сұрайтын сұрағыңа беті қайтпасын, жігері жасымасын деп үнемі жауап беретінмін. Бұл аурудан емделейін деген ойым жоқ еді, тек бетіңді қайтармайын деп көнгенмін, енді сенен сөз естігенше, үйіме барып, ажалға мойын ұсынғаным артық, мені жерге түсір» депті.
Мұғалім:
( оқушылардан осы көріністен қандай ой түйгендері сұрайды)
2-жүргізуші:
«Ата-ананың ақылы-сайрап жатқан жолмен тең» деген сөз де аталардың өмір тәжірибесінен қалған.
Келесі кезекті мектебіміздің ардагер ұстаздарымызға арнайық
Әнел, Әсем, Толғанай — өлең оқиды.
2-жүргізуші:
Қарияларды құттықтау сөз әнелге беріледі
1-жүргізуші:
Сыбымыздың оқушысы Толғанайдың орындауында « Жан анам» әнін тыңдайық
2-жүргізуші:
Ал, енді Ақбота мен Мадинаның биін тамашалайық.
1-жүргізуші:
Міне, балалар, ата-әжеміз бар, әке-шешеміз бар біздер бақыттымыз. Бүгінгідей егеменді елде қайғы-қасіретсіз, еркін өмір сүріп жатқанымыздың өзі осы қарияларымыздың арқасы екенін ұмытпауымыз керек.
Бұл туралы көремсөз оқиды:
Сәл еңкейген нұр жүзінен әл тайып,
Қуат кеміп бара жатыр қартайып
Отбасында, бала-шаға қасында,
Жетпістер мен сексендер жүр қалқайып.
Көңіл жетім, болмаған соң сыңары,
Жалқы тірлік жаман сөзден сынады.
Жас баладай жаутаңдаған жанарға,
Қайта-қайта қарағың кеп тұрады.
Қағыс естіп қалбаңдайды баладай
Ниеті ақ, пейілі кең даладай.
Кімге болса қарттық жетер аяңдап,
Мәпелеңдер, қарт біткенді аялап.
ІҮ. Қорытынды
Мұғалім:
Ата-ананы сыйлау – адамгершіліктің ең басты қағидасы. Сол ата-ана балаға бар өмірін арнайды. Ата-ананың адам өміріндегі орны ерекше. Халықта «Анаңды Меккеге үш рет арқалап апарсаңда оның жақсылығын қайтара алмайсың» — деген сөз бар. Бұл ата-ана еңбегінің өлшеусіз екенін көрсетеді. Ата-ана тіпті қартайып, аяқ-қолынан әл кеткен кезде де оған «ищай» деуге балаларының қақысы жоқ. Имандылық қағидалары бойынша әкесі мен шешесінің ризашылығын алмаған балаға жәннәттың есігі жабық дейді. Ата-анамен қарым-қатынаста баланың оларға «Сіз» деп сөйлегені жарасымды. «Сен» деп тұрған бала ертеңгі күні оны менсінбей, жаман жат қылықтар көрсетуі мүмкін. Екіншіден, ата-ананың айтқанын бала екі еткізбей орындағаны, тыңдағаны абзал. Үшіншіден, мейлі ата-ана қандай болса да, бала ата-анасын жамандамауы, оларды мүмкіндігінше мақтан тұтуы керек. Адам ата-анасына артық-ауыс айқан сөздері болса, оған кешіріммен қарай білгені, жүректерін ауыртпай, үнемі көтермелеп жүргені жөн.
Міне, балалар, біз өзіміздің ата-әжелеріміздің алдында, аға ұрпақтың алдында үлкен қарыздармыз. Ол қарыздарымызды тек қана жақсы тәрбиеміз арқылы, адамгершілігі мол, мейірімді болу арқылы ғана, оларды көрген жерде құрметтеп сыйлау арқылы ғана қайтара аламыз. Бұл қасиеттер ешқандай да ақшаға сатып ала алмайтын байлық. Ол тек адамның жүрегінде орын алатын қасиет. Олай болса, алдағы өмірлеріңде жүрегі кең, адал,
мейірімді, қайырымды азамат болып өсіңдер. Қарттардың алдында әрқашан да бас иіп тұрыңдар деп бүгінгі тәрбие сағатымызды аяқтаймын.
