"Дети-войны"

Иске Чокалы урта мәктәбе

Сугыш чоры балалары белән очрашу кичәсе

Материалны туплады: Ахметова Л.Х .

Максат: укучыларны сугыш чорындагы балалар язмышы белән таныштыру.

Сугыш чоры балаларына карата ихтирам хисе тәрбияләү .

Ул елларны ничек онытасың,

Ил язмышы кылыч йөзендә.

Ир-егетләр китте яу кырына,

Алып көче тоеп үзендә.

Ирләр китте, кызлар елап калды.

Шаулап калды иген өлгереп.

Басу капкасына чаклы озата барды,

Яше-карты –барсы өзелеп.

Ирләр китте, кызлар елап калды,

Елап калды күпме хатыннар.

Туйда кигән күлмәкләре калды,

Күпме бала калды, күпме ятимнәр.

Сез, өлкәннәр, беләм,

сызланасыз

Көзге дымлы җилләр искәндә.

Ап-ак чәчләр, ап-ак нурлы

йөзләр,

Ә яшегез җитмеш-сиксәндә.

Далаларда кала салдыгыз сез

Болгавыр һәм каһәр елларда.

Бишьеллыклар үрен

яуладыгыз,

Урак, чүкеч тотып кулларга.

Яу кырында калган әткәй, абый,

Төшегезгә керә бүген дә.

Кайгы булып яткан сары яфрак

Зираттагы каен төбендә.

Ил хәсрәте ирләр иңсәсендә,

Ат чыдамый торган авыр хезмәт.

Алтмыш тулмый җиргә иңә ирләр,

Илгә рәнҗеп, күрми кадер-хөрмәт

Илебез күкләре тыныч булсын, сабыйлар ятим булмасын, сугыш утлары кабынмасын .

Йөзьеллыкны, меңьеллыкны

Бәйрәм итәрбез.

Чөнки сез,

Ветераннар, чал тарихта

Рухи үлемсез.

Тормыш дәвам итә,

Тормыш- тамаша,

Буыннар тоташа,

Ветераннар аша .

Шаулый җирдә, гөр килә даныгыз,

Сезгә иң зур рәхмәтебезне барлыйбыз.

Яшәгез сез озак,

Туган илнең батыр кызлары.

Сугыш чоры балалары

Офыкларга тулды кара төтен,

Төсен алды төтен далаларның.

Елга булып яше җиргә сеңде

Сугыш чорындагы балаларның.

Хәтер төпкеленнән ачы язмыш,

Сөрән сала авыл, калаларга.

Уйчан йөзләр, әл дә моңсу күзләр

Сугыш чорындагы балаларда.

Ирләр китте, кызлар елап калды.

Шаулап калды иген өлгереп.

Басу капкасына чаклы озата барды,

Яше-карты –барсы өзелеп.

Саф көмештәй саф алар.

Күпме күргән ветераннар.

Ак тауга тиң горур башлар

Эчтән, тыштан асыл затлар.

Әтиләре сугышып йөргән чакта,

Тәпи йөрер-йөрмәс бала-чага

Буразнада билчән утаган.

Илгә- икмәк, авыл үзе өчен

Көлчә салган алабутадан.

Бер бәләкәй көлтә ега алган

Ул елларның сугыш баласын.

Олылар күк күтәргән бит шулар

Ил хәсрәтен, Ватан нужасын.

ТЫНЫЧ ЯШИК Кемгә кирәк кан-яшь кою.

Кем тели сугыш-афәт,

Юкка чыксын җир йөзеннән!

Бары тынычлык булганда

Җирдә яшәве рәхәт!

Сугыш тавышлары күптән тынды,

Төзәлделәр җирнең яралары,

Әтиләрнең окопларын сөреп,

Иген чәчә хәзер балалары.

Сугыш тавышлары тынды, ләкин

Күңелләрдә шомы яши һаман.

Сугыш агачларын аударсак та,

Кайлардадыр әле тамыры калган