Иә, табиғатты қажетімізге пайдалану барысында оны таза, көркем, мол қазынылы қалпында мәңгілікке сақтап қалу немесе дәл бүгінгідей улап - былғап, тоздырып жіберу адамның қолында. Табиғатты жойсақ, өзімізді жоямыз. Кейбір замандастарымыз, құрбыларымыз Жер - Ананың қадірін білмей, қастандық жасауда. Осы тақырыпқа байланысты көріністер тамашалайық.
«Жауқазын» тоыбының сахналық көрінісі.
Саханаға 2-3 оқушы бір - бірін қуалап шығады. Үшеуінің де қолында жаңадан жұлынған жас шыбықтар, бір - бірін сабалап, алысып жүр. Сол кезең үлкен жолдың бойынан балалардың әрекетін көріп қария кісі әдейі бұрылып келеді.
Әй, балалар, бұларың не? не сітеп жатырсыңдар?
Ата,біз көкпар ойнап жатыр едік, .....менің атымды тартып алып, сныдырып тастады, - деді ...аузы бұртиып.
Олай емес,өзі менің атымның ұзындығын көре алмай,лақтырып жіберді,деді.....жылар
ман болып.
Әңгімеге үшінші бала ......араласты.
Ата екеуі де бірін бірі түсінбей жатыр. Бұларға шыбықтарымызды лақтырып тастап, үшеуміздің де шыбықтарымызды біреу етіп алайық десем, көнбей тұр.
Кімнің шыбығы ұзын болса, сол озып кетеді ғой, сосын тағы төбелесеміз, - деді. Үшеуінің де әңгімесін сабырлықпен тыңдаған қария былай деді:
Әй, балаларым - ай! Араларыңнан бір ақылды бала шығар ма екен десем, үшеуің де ақымақ бала екенсіңдер ғой! Жүріңдер мен сендерге шыбықтары сынған ағаштың қазіргі жағдайын көрсетейін, - деп балаларды жол бойындағы ағашқа апарды. Балар шыбықтары сынып, кей шыбықтары зорлықтан төмен қарап, салбырап тұрған ағашты көріп қатты ұялды.
Міне, көрдіңдер ме? Табиғат Ана зорлықты көтере алмайды. Барша адам баласы табиғатты қорғауға міндетті. Here табиғатты ардақты анамызға теңейміз?
Өйткені Жер - Ана бізге бар байлығын береді. Бүгін сендер шыбықтарын сындырған ағаш та бір кездері жасыл желекке оранып, жол бойыннан өткен жолаушыларға саясын төгіп тұратын көлеңке болатын еді. Бүгін міне, бірнеше ботасынан айырылған анадай көзінің жасын көлдетіп тұр.
Ата, бізді кешіріңіз, - деді ......өзінің іс - әрекеті дұрыс емес екенін дереу аңғарып.
Екінші шыбықтарды сындырмаймыз, - деді .....Мен де Білмей қалдым, - деді ........түсініп.
Бәркелді,балаларым,сендер түсінігі бар бала екенсіңдер! Қателіктеріңді түсіндіңдер екінші қайталамаңдар!Естеріңде болсын,табиғат күллі тіршілік атаулының құтты қоныс мекені алтын ұя,тал бесігі, - деп қария сөзін аяқтады.
«Бәйшешек» тобының сахналық көрінісі сахнаға екі оқушы шығады екуінің қолында өздері қолдан жасалған айыр ағаш бар. Екеуі ағаштардың арасынан бірдеңені көргендей, тығылып, аяқтарының ұштарымен басып, сыбырласып келеді. Бұл екеуі кеше түнге дейін доп ойнап , бүгін таңертеу орындарынан тұра аламай, сабаққа да бармай қойған ....мен .........еді. Ұйқылары қанған соң, ойласып торғай атпақшы болып шыққаны осы болатын. Екеуі сыбырласып сұқ саусақтарымен ауыздарын басып қояды.
Әне, көптен күткен сәтте таяп қалды. Жол бойындағы үлкен аққайың ағашының бұтағында бір топ торғайлар шоғырланып отыр. Бұзықтардың көздегені де осы торғайлар.
Торғай, қуып аузы ашылып тұрған .......айыр ағашының жұлып алып, Алдияр бар күшімен созып, тұрып, атып қояды. Жерге топ ете қалған торғайға екеуі де таласпасы бар ма?
- Иә, сабаққа бармай торғай атып жүрсіңдер ме?! Мыналарың не?! Обал емес пе?! Кімнен үйрендіңдер мұндай жаман әдетті? — деп сынып жетекшілері Рабиға апай ашуланды.
Екі дос сонда ғана өздерінің жасаған қателіктерін түсінді. Ертеңінен сынып жетекшілерінен, достарынан кешірім сұрады. Бұл қателіктерін екініші қайталамауға сөз береді.
