Сугышта да тәвәкәл була ул. Бала чактагы тәвәкәллеге бөтенләй ярап куя. Бирелгән һәр бурычны җиренә җиткереп барганы өчен солдатлар якын итәләр, командирларның да ныклы терәге була ул.
1. укучы:
Янган авыллар, җимерелгән шәһәрләр аша күп үтәргә туры килә. Чигенүнең газабын да күп күрә. Мәскәү яныннан алып Днепрга кадәр күп җир үтәргә туры килә. Бер йөреп кайткан юллардан икенче кат үтәргә кирәк. Никадәр аерма бу, фашистлар ниләр генә эшләмәгәннәр! Кеше дигән сүзне алар да күтәреп йөри бит, алар да ия бит... Кешеләр, кешеләр! Күзгә күренеп торганы, калганы гына бит әле болары. Күренмәгәне, тарих ачып бетермәгәне, күргән шаһитларның сөйли алмый үлеп китүләрендә яшеренеп калганнары күпме икән әле алар. Йөрәкләр тетрәнерлек. Сөйләргә сүзләр җитмәслек.
2нче солдат:
Кешеләр сугыша, кан коя,
Киселә меңнәрчә гомерләр.
Төн буе улашып якында
Иснәнеп йөриләр бүреләр.
Күпме кан, күпме яшь ат ите!
Ялтырый бүренең күзләре.
Бит моны төн буе атышып,
Тураган кешеләр үзләре.
Яралы ыңгыраша, саташа,
Каенга терәгән башкаен.
Кызганып егетне, җил белән
Тибрәнеп сыкрана ак каен.
Кешеләр сугыша, кан коя,
Киселә меңнәрчә гомерләр.
Төн буе улашып якында
Иснәнеп йөриләр бүреләр.
Бүреләр,
аһ... ләкин бүреләр
Бу кадәр үк ерткыч түгелләр.
1. укучы:
Днепр! Чал Днепр! Синең тарихың бу кадәр кабәхәтлекне беләме? Күргәнең бармы? Юк. Юк бит! Менә күпме батырлар килеп башларын салдылар.Бу юлы да сиңа килгәндә күпме кеше иде. Юк, алар бу юлы икенче кешеләр иде. Дошманның вәхшиләрен күреп, никадәр кырысланганннар, иреннәр бер-бересенә кысылган. Дошман һич кенә дә китәргә, кузгалырга теләми. Ята торган өнен ныгытып та өлгергән. Днепрны үзенә киртә итеп куйган да, аргы ягындагы тигезлекне буш калдырып, арырак урнашкан калкулыкта үзенең бөтен ышанычын баглап, мәкерле планын эшләгән. Кеше үтерә торган коралның ничә төре урнашкан монда! Бу коралны да кешеләр уйлап тапкан бит. Ул тавышларын әйтерең бармы?
2. укучы:
Хәсән Замановлар ротасына Днепрны кичеп, ары яктан яулап алырга кирәк була. Днепрның уртасына җитү белән, берөзлексез пуля, снаряд яудырып кына тора, әйтерсең күктән ут яңгыры ява. Күпме дусларны югалтырга туры килде аңа бу сугшыта! Днепрның бу ягына чыкканда санаулы гына калганнар иде алар. Артта Днепр. Алда ачык тигезлек. Бары тик хәйлә белән генә котылып калырга мөмкин. Хәйлә һәм тәвәкәллеккә Хәсән күршегә керә торганнардан түгел. Дуслары Сергей Белобродов, украин егете Марченко бераз читкә шуышты! Иясез калган минометка хуҗа булдылар. Дошман карачкыны күпме тукмагандыр. Соңынна аңына килгәндә соң иде. Төп көчләр чыгып җиткәнче көрәштеләр Хәсәнҗаннар. Сергей каты яраланды, Марченко бирешми әле. Дошманның миноменты якында гына шартлады. Безне гомеребез буе туендырып килгән туфрак, нишләдең син? Менә шул туфрак ееме Хәсәнҗанны күмеп китә. Миномет тынып кала.
3. укучы:
Дошман чигенергә мәҗбүр булды. Ул өмет баглаган калкулык кулдан ычкына, .мәкерле планнары Хәсәҗаннарга ярдәмгә килгән көчләр тарафыннан күккә оча. Иптәшләре Хәсәнне аңын югалткан хәлдә табып алалар. Госпитальләрнең берсендә аңга килә ул. Марченко нишләде икән? Сергей исәнме?.. Дусларның билгесез язмышы күңелне борчый. Ике ай дәвалангач, командованиенең ял бирүенә карамастан, яңадан алгы сызыкка килә." Ял итеп ята торган чак мени? Сугыш беткәч, иркенләп ял итәрмен ,"- ди ул. Явыз дошман илдә чакта ничек түзеп ятмак кирәк?! Киң, иркен илебезнең һәр адымын көрәшеп кенә азат итәргә мөмкин. Туган -үскән илдә дошманны хуҗа итеп күреп булмас.
3 нче солдат: Без сугышканда таш – таулар тетрәп ватылды, тигез кырларда таулар өелде, төпсез дәрьялар кипте, коры урында күлләр хасил булды. Җир – ана уфылдап ыңгырашты, күкләр ташып иңрәде...
1. укучы:
Сугыш сугыш инде ул. Алдагы шәһәр өчен барган каты сугышта кабат яралана Хәсән. Врачларга аның бер аягын кисәргә туры килә. Кат-кат операцияләр ясала. Протез белән йөри өйрәнә. Госпитальдән 1944 нче елның азагына гына чыгарга туры килә.
Син ант иттең көрәшләрдә җиңелмәскә,
Саклаганда туган илнең мәнфәгәтен.
Артка табан беркарыш та чигенмәскә,
Тапламаска сугышчылык мәртәбәсен!
Яклап чыктың гаделлекне, тугрылыкны,
Дошманнарга “үч” дип сусап, янып аттың.
Сугышларда һәркайда да булды ныклык
Бу хак аның – кабул иткән Хәрби антың.
2. укучы:
Хәзер өйгә кайтырга, чөнки авыр контузия өстәвенә аяксыз калу... тик яшәргә, Җиңү көнен якынайту өчен илгә мөмкин кадәр ярдәм итәргә кирәк. Тылда да уң аягына нык басып, Урал предпритиеләренең берсендә Хәсән Заманов Җиңү көнен каршы ала. Хезмәттәшләре белән бергә шатлана.
3. укучы:
Көндәлек тормышта гади, тыйнак, сабыр холыклы Хәсән Заманов иркенләп яшәргә тиеш иде дә, тик гомере кыска булган икән шул. 1951 нче елда Урал тау итәгелдәге Баяновка поселогында вафат була. Шундагы зыяратка күмелә. Беркем дә ГЕРОЙ иде дип уйламый, үзе дә кешелек бурычымны үтәдем дип уйлагандыр.
1. укучы:
Җиңү килде. Еллар үтте... Документлар тәртипкә салынды. Геройларның туганнары барланды. Күпләргә әтисенең, улының , туганының тапшырылмый калган бүләкләре тапшырылды. Хәсән Заманов кызы Гөлҗиһанга да өлкә шәһәре Свердловскийдан пакет килде. Ул гаҗәпләнде дә, дулкынланды да. Ни булыр, әтисе исән кайтты бит, орден-медальләре дә күп иде, тапшырылмый калганы да булды микәнни?! Документта әтисенең СОВЕТЛАР СОЮЗЫ ГЕРОЕ икәне бәян ителгән!..
2. укучы:( Гөлҗиһан булып киенгән.)
— Әтием, Герой икәнеңне белми дә киттең бит,"—дип пышылдады Гөлҗиһан. Әле дә күз алдымда, әтием синең сугыштан кайткан көннәрең. Әтием сине танымадым мин, солдат киеменнән сыңар аяклы нинди “абый” килеп керде дип тордым бит... Соңрак без Североуральскга күчтек. Без дә башкалар кебек бик авыр яшәдек, ачлы-туклы үтте көннәр. Әти, син алып кайткан паек ипие безгә бик кадерле иде. Ләкин син әти безне нык торырга, тырышып эшләргә, намуслы булырга, кешеләргә ярдәм итәргә, яшәргә көч бирдең. Рәхмәт сиңа әтием, мең рәхмәт, авыр туфрагың җиңел булсын. Без синең белән горурланабыз.
3. укучы:
Күп тә үтмәде Свердловскийда Советлар Союзы Герое Хәсән Замановка һәйкәл куйдылар, ачканда ике кызын ияртеп әнисе дә барды. Фотога да төштеләр. Ижау шәһәрендә илебез бәйсезлеген саклаучылар арасында Хәсән Замановның да фотосы бар.