ЭКГ бекітпелері. Презентация.

?ЭКГ БЕКІТПЕЛЕРІ

?Стандартты екі полюсті бекітпелер, 1913 жылы Эйнтховен ?сын?ан, ж?ректен алыс жат?ан ж?не ?ол мен ая?тарда?ы фронталь жазы?ты?та орналас?ан екі н?ктені? арасында?ы электр ?рісіні? потенциалдар айырмасын тіркеу ?шін электродтар электрокардиограф?а ?ш стандартты бекітпелерді? ?р ?айсысына ж?п етіп ?осылады. ?ол мен ая??а ?ойыл?ан стандартты бекітпелерден тіркеу ?шін т?мендегідей электродтарды ж?п етіп жал?айды:

??ол мен ая?ты? к?шейтілген бекітпелері

??ол мен ая?ты? к?шейтілген бекітпелерін 1942 жылы Гольдбергер ?сын?ан.

??ол мен ая?тарды? к?шейтілген ?ш, бір полюсті бекітпелері т?менде к?рсетілгендей етіп белгіленеді:

?aVR – о? ?олдан ж?не біріккен электродтан (СА +С?);

?aVL –сол ?олдан ж?не біріккен электродтан (СА +О?);

?aVF – сол ая?тан ж?не біріккен электродтан (С? +О? )

Вы уже знаете о суперспособностях современного учителя?

Тратить минимум сил на подготовку и проведение уроков.

Быстро и объективно проверять знания учащихся.

Сделать изучение нового материала максимально понятным.

Избавить себя от подбора заданий и их проверки после уроков.

Наладить дисциплину на своих уроках.

Получить возможность работать творчески.

=> ПОЛУЧИТЬ СУПЕРСПОСОБНОСТИ УЧИТЕЛЯ <=

Просмотр содержимого документа
«ЭКГ бекітпелері. Презентация. »

«Тіндер мен ағзалар электрографиясының биофизикалық негіздері. Электрокардиографияны ң физикалық негізі »

ЖОСПАР:

Электрография әдісі. Электрограмма
Электрокардиография әдісі.
Эйтховен теориясы. Электродтар.
ЭКГ БЕКІТПЕЛЕРІ.
ЭКГ-нің стандартты тармақтары
ЭКГ-де тіркелетін тісшелер. P, Q, R,S, T. Электрокардиограмма.
Брадикардия, тахикардия, аритмия

Биопотенциалдар ағзалар мен тіндердің функционалдық күйін өте жақсы көрсететін болғандықтан оларды тіркеудің, талдау жүргізудің физиологиялық зерттеулерде және диагностикада маңызы өте зор. Медицинада бұл әдісті электрография деп атайды. Қазіргі уақытта көптеген ағзалардың биопотенциалын тіркеу әдістері қолданылады.

Биопотенциалдар ағзалар мен тіндердің функционалдық күйін өте жақсы көрсететін болғандықтан оларды тіркеудің, талдау жүргізудің физиологиялық зерттеулерде және диагностикада маңызы өте зор. Медицинада бұл әдісті электрография деп атайды. Қазіргі уақытта көптеген ағзалардың биопотенциалын тіркеу әдістері қолданылады.

а) Электрокардиография (ЭКГ)- жүректің бұлшық ет жасушаларының қозуы нәтижесінде пайда болған биопотенциалдарын тіркеу әдісі ә) Электроэнцефалография (ЭЭФГ)- бас мидың биоэлектрлік белсенділігін тіркеу, жазу әдісі б) Электромиография (ЭМГ) - бұлшық еттердің биоэлектрлік белсенділігін тіркеу, жазу әдісі в) Электроретинография ЭРГ –көздің торқабындағы биопотенциалды тіркеу, жазу әдісі

а) Электрокардиография (ЭКГ)- жүректің бұлшық ет жасушаларының қозуы нәтижесінде пайда болған биопотенциалдарын тіркеу әдісі
ә) Электроэнцефалография (ЭЭФГ)- бас мидың биоэлектрлік белсенділігін тіркеу, жазу әдісі
б) Электромиография (ЭМГ) - бұлшық еттердің биоэлектрлік белсенділігін тіркеу, жазу әдісі
в) Электроретинография ЭРГ –көздің торқабындағы биопотенциалды тіркеу, жазу әдісі

Жүректің электрлік аймағында қозу кезінде екі нүкте аралығындағы әртүрлі биопотенциалды тіркеу әдісі электрокардиография, тіркейтін құралды –электрокардиограф деп атайды. Тіркелген биопотенциалдар қисығы электрокардиограмма деп аталады.

Электрокардиограмма

Электрокардиограф

Электроэнцефалограф

Электроэнцефалограмма

Электромиограф

Электромиограмма

Электрокардиографияда тіркелетін биопотенциалдар айырымы жүректің жүйке-бұлшық ет жүйесінің қозу нәтижесінде пайда болады. Жүректің жүйке бұлшық ет түрліше бөлімдерінде қозу процесі, өзіне тән ерекшелікпен біртіндеп тарайды. Сондықтан қорытқы потенциалдар айырымы жүрек жұмысының циклында шамасы жағынан да, нүктелердің орны бойынша да өзгереді. Электрокардиографияның негізгі мақсаты –осы өзгерістерді тіркеу.

Электрокардиографияда тіркелетін биопотенциалдар айырымы жүректің жүйке-бұлшық ет жүйесінің қозу нәтижесінде пайда болады. Жүректің жүйке бұлшық ет түрліше бөлімдерінде қозу процесі, өзіне тән ерекшелікпен біртіндеп тарайды. Сондықтан қорытқы потенциалдар айырымы жүрек жұмысының циклында шамасы жағынан да, нүктелердің орны бойынша да өзгереді. Электрокардиографияның негізгі мақсаты –осы өзгерістерді тіркеу.

Электрокардиография әдісі Эйтховен теориясына негізделген. Бұл теорияда жүректі біртекті өткізгіштік ортада орналасқан электрлік диполь деп қарастырады. Осы дипольдің электр өрісі адам денесінің сыртқы бетінде тіркеуге болатын потенциалдарды тудырады. Осы қағиданы негізгі ала отырып Эйтховен адам денесінің үш нүктесіне электродтар қоюды ұсынды.

Электрокардиография әдісі Эйтховен теориясына негізделген. Бұл теорияда жүректі біртекті өткізгіштік ортада орналасқан электрлік диполь деп қарастырады. Осы дипольдің электр өрісі адам денесінің сыртқы бетінде тіркеуге болатын потенциалдарды тудырады.
Осы қағиданы негізгі ала отырып Эйтховен адам денесінің үш нүктесіне электродтар қоюды ұсынды.

ЭЙТХОВЕН ҮШБҰРЫШЫ

ОҢ ҚОЛ

СОЛ ҚОЛ

Жүректің электрлік центрі

СОЛ АЯҚ

Осы үшбұрыштың төбелерін қосатын түзудің бойымен бағытталған дипольдық электрлік момент пайда болады. Жеке алғанда олар жүректің ИЭВ-мен сәйкес келеді, яғни: (2) Осы векторлардың проекциясының жиынтығы ИЭВ-дың шамасын, бағытын және бұрышын анықтайды.

Осы үшбұрыштың төбелерін қосатын түзудің бойымен бағытталған дипольдық электрлік момент пайда болады. Жеке алғанда олар жүректің ИЭВ-мен сәйкес келеді, яғни:
(2)
Осы векторлардың проекциясының жиынтығы ИЭВ-дың шамасын, бағытын және бұрышын анықтайды.

Қалыпты жағдайда жүректің ИЭВ-ы оның анатомиялық осьімен сәйкес келеді. Бірақ бір циклда жүректің ИЭВ-ы өзінің бағытын да, шамасын да өзгертеді. Бұл өзгерістер жүректің қозуын жүйкелік-бұлшық еттің бойымен біртіндеп таралуына байланысты болады. Сонда ИЭВ-дың бастапұы нүктесі, яғни ИЭВ-дың басы өзгермейді, тұрақты болады. Ал ұшы кеңістікте күрделі қисық сызады. Осы өзгерістерді бақылау үшін электрокардиография әдісі қолданылады.

Қалыпты жағдайда жүректің ИЭВ-ы оның анатомиялық осьімен сәйкес келеді. Бірақ бір циклда жүректің ИЭВ-ы өзінің бағытын да, шамасын да өзгертеді. Бұл өзгерістер жүректің қозуын жүйкелік-бұлшық еттің бойымен біртіндеп таралуына байланысты болады. Сонда ИЭВ-дың бастапұы нүктесі, яғни ИЭВ-дың басы өзгермейді, тұрақты болады. Ал ұшы кеңістікте күрделі қисық сызады. Осы өзгерістерді бақылау үшін электрокардиография әдісі қолданылады.

Жүректің биопотенциалдарын зерттеу үшін Эйтховен үшбұрышының электрлік эквиваленттілік А, В және С нүктелеріне электродтар қойылады. Суретте А-СҚ-сол қол, В-ОҚ-оң қол және С-СА –сол аяқ. Электродтар қойылатын екі нүкте біріге келе стандартты тармақ құрайды. І-тармақ (СҚ-ОҚ), ІІ-тармақ (СА-ОҚ) ІІІ-тармақ (СА-СҚ)

Жүректің биопотенциалдарын зерттеу үшін Эйтховен үшбұрышының электрлік эквиваленттілік А, В және С нүктелеріне электродтар қойылады. Суретте А-СҚ-сол қол, В-ОҚ-оң қол және С-СА –сол аяқ. Электродтар қойылатын екі нүкте біріге келе стандартты тармақ құрайды.
І-тармақ (СҚ-ОҚ),
ІІ-тармақ (СА-ОҚ)
ІІІ-тармақ (СА-СҚ)

Электродтар-электр тізбегінің екі нүктесін қосуға арналған, арнайы пішінді өткізгіштер. Бұл әдісте электр импульсының көзі ретінде адам денесін, ал электр импульсын қабылдағыш ретінде ЭКГ аппараты қарастырылады.

Электродтар-электр тізбегінің екі нүктесін қосуға арналған, арнайы пішінді өткізгіштер.

ЭКГ-нің стандартты тармақтары

Өтпелі кедергі

Электродты адам денесіне жапсырғанда адам денесі мен электрод арасында өтпелі кедергі пайда болады. Ол кедергі биопотенциалдың амплитудасын азайтып, пішінін бұзады. Осы кедергіні электродтың ауданын үлкейту арқылы азайтуға болады. Бірақ аудан неғұрлым үлкен болса, қоршаған ортаның әсері соғұрлым көбейеді де кедергінің шамасы артады. Сондықтан бұл әдісті ЭКГ-да қолдануға болмайды. Өтпелі кедергіні азайту үшін электрод пен терінің арасына физиологиялық ерітіндіге (электролит) малынған дәке қойылады.

Электр қозғаушы күші

Клиникалық электрокардиографияда 12 электрокардиографиялық бекітпелер тараған (3 стандартты, 3 қол мен аяқтардағы күшейтілген бір полюсті бекітпелер және 6 кеуделік бекітпелер). Бұл бекітпелердің электрокардиографиялық ауытқулары әр бекітпеде жүректің барлық қосынды ЭҚК -ін білдіреді.

ЭКГ БЕКІТПЕЛЕРІ Стандартты екі полюсті бекітпелер , 1913 жылы Эйнтховен ұсынған, жүректен алыс жатқан және қол мен аяқтардағы фронталь жазықтықта орналасқан екі нүктенің арасындағы электр өрісінің потенциалдар айырмасын тіркеу үшін электродтар электрокардиографқа үш стандартты бекітпелердің әр қайсысына жұп етіп қосылады. Қол мен аяққа қойылған стандартты бекітпелерден тіркеу үшін төмендегідей электродтарды жұп етіп жалғайды:

ЭКГ БЕКІТПЕЛЕРІ
Стандартты екі полюсті бекітпелер , 1913 жылы Эйнтховен ұсынған, жүректен алыс жатқан және қол мен аяқтардағы фронталь жазықтықта орналасқан екі нүктенің арасындағы электр өрісінің потенциалдар айырмасын тіркеу үшін электродтар электрокардиографқа үш стандартты бекітпелердің әр қайсысына жұп етіп қосылады. Қол мен аяққа қойылған стандартты бекітпелерден тіркеу үшін төмендегідей электродтарды жұп етіп жалғайды:

Қол мен аяқтың күшейтілген бекітпелері Қол мен аяқтың күшейтілген бекітпелерін 1942 жылы Гольдбергер ұсынған. Қол мен аяқтардың күшейтілген үш, бір полюсті бекітпелері төменде көрсетілгендей етіп белгіленеді: aVR – оң қолдан және біріккен электродтан (СА +СҚ); aVL –сол қолдан және біріккен электродтан (СА +ОҚ); aVF – сол аяқтан және біріккен электродтан (СҚ +ОҚ )

Қол мен аяқтың күшейтілген бекітпелері
Қол мен аяқтың күшейтілген бекітпелерін 1942 жылы Гольдбергер ұсынған.
Қол мен аяқтардың күшейтілген үш, бір полюсті бекітпелері төменде көрсетілгендей етіп белгіленеді:
aVR – оң қолдан және біріккен электродтан (СА +СҚ);
aVL –сол қолдан және біріккен электродтан (СА +ОҚ);
aVF – сол аяқтан және біріккен электродтан (СҚ +ОҚ )

I бекітпе – сол қол электроды (+) және оң қол электрод ы (-);

II бекітпе – сол аяқ электрод ы (+) және оң қол электрод ы (-);

III бекітпе – сол аяқ электрод ы (+) және сол қол электрод ы (-).

Жүрек

ЭКГ кеуделік бекітпелері. Кеуделік бір полюсті бекітпелерді 1934 жылы Вильсон ұсынған. К еуде жасушасының бетіндегі белгілі бір нүктелерге қойылған оң таңбалы белсенді электрод пен Вильсонның теріс таңбалы біріккен электроды арасындағы потенциалдар айырмасын тіркейді .

Жүрек ритмін жүргізуші қуыс веналардың қосылған жерінде оң жүрекшеде орналасқан. Осы нүктені синус түйіні деп атайды.

Қалыпты жағдайда синус түйіні 60-90 электр импульсын қорытып шығарады. Оларды өткізгіштік жүйесіне бірқалыпты таратып тұрады. Осы импульстар өткізгіштік жолындағы миокарда бөлімдерін қоздырады.

Электрокардиограмма дегеніміз-жүрек жүйесінің электр сигналдарының өткізгіштік жолымен өткен импульстарды график түрінде тіркеу. Олар Р, Q, R, S, T тістері түрінде және түзу сызықтар түрінде де болады.

Р тісшесі

Синус түйінінен шыққан электр потенциалы алдымен оң жүрекшені қоздырады. Сол жүрекшенің қозуы оң жүрекше қозған кезде басталады. Екі бірдей жүрекшенің қозуын ЭКГ аппараты таспаға Р тісі ретінде жазады. Олай болса Р-тісі электр импульсының алдымен оң жүрекшенің (қисықтың көтерілген бөлігі) содан кейін сол жүрекшенің (қисықтың төмен түскен бөлігі) қозуын сипаттайды. Қалыпты жағдайда осы екі қисық симметриялы болады.

Q тісшесі

Жүректің қарыншалары белгілі бір ретпен қозады. Алдымен 0,03с аралығында қарыншаралық перде қозады. Оның қозуы Q тісін тудырады.

R тісшесі

Содан кейін жүректің ұшы және оған жақын орналасқан аймақтар қозады. Соның нәтижесінде R тісі пайда болады. Жүрек ұшының қозу уақыты шамамен алғанда 0,05с болады.

S тісшесі

Жүректің негізі қозады да S тісі пайда болады. Оның қозу уақыты шамамен 0,02с болады.

Т тісшесі

Миокарда тіндері қозған күйде ұзақ тұра алмайды. Сондықтан синустық түйіннен басталған қозу процесі қарыншаларды қоздырғаннан кейін біртіндеп өше бастайды. Бұл арада аса күрделі физиологиялық процесс жүреді. Ол реполяризация. Реполяризация процесі ЭКГ-де S-Т кесіндісімен және Т тісімен кескінделеді. Реполяризация уақыты қалыпты жағдайда 0,3±0,02с. Осы уақыт ішінде жүрек қозғанға дейінгі алғашқы күйіне қайта оралады, яғни келесі қозу процесіне дайын күйге келеді.