Мен жа?ашыл педагогпын

Мен - жа?ашыл педагогпын (эссе)

Мен б?гін ерекше сезіммен ояндым,

С?улелі а? та?ны? шуа?ына боялдым.

Та?ы да ба?шама ая?дап келемін,

Б?лдіршін ?німен ж?мыста ?иялым.

Ия, мен ?шін балаба?ша ?мірімні? м?ніне айналды. ?азіргі ж?мыс жасап ж?рген «А?бота» балаба?шасына осы бір ?ле? шума?тарыны? к?ш-?уатымен келе жатырмын. Та?ы да б?лдіршіндерді к?ремін. Оларды? кейбірі к?ліп, кейбірі жылап келеді. Біра? бір с?тте сол бір к??іл-к?йлерін жа?ымдылы??а толтырып, балаба?ша?а деген ысты? махаббатын оятатын т?рбиешіні? аялы ала?аны. Мынау мені? кішкентай б?бектерім.

Мен т?рбиешімін. Осы маманды?ты? ?ызы?ы мен ?иынды?ын бала ортасында ж?рген менен арты? ешкім сезе алмайды. Жер бетінде т?рбиешіні? алдын к?рмеген, педагог ?ызметкерлерден саба? алма?ан жан жо? шы?ар.

Мен ?шін, д?н егіп ?сіруден, ?я салып балапан баптаудан, бала т?рбиелеп ?анатын ?омдап алыпты? ?ясынан ?шырудан, балаба?шада б?лдіршіндерді? бал тілдерін ?стартып ?лкен жетістіктермен мектеп табалдыры?ын аттатудан арты? ба?ыт жо?. Біз, т?рбиешілер ?шін бала?а нені? д?рыс-б?рысты?ын, не ысты?, не суы? екенін, не жаман, не жа?сы екенін сары ауыз балапандар?а ?йретуден ?иын іс жо?. ?йткені егінші д?нін жаз?а с?йеніп ексе, ??с балапан салып, оны суы? т?скенше балапаныны? ?анатын ?атайтып ?шыру?а бейімдейді.

Ал, мен ше? Мен ?з маманды?ыма деген ?лы махаббатыма сенемін. ?рбір б?лдіршінні? т?рбие мен ?орша?ан ортасын танып – білудегі жаратылысыны? ірге тасын т?рбиешімен, я?ни менімен бастауыш сынып м??алімі ?алайды. Іргетасы мы?ты болса ??мыр бойы м??алмайтын д?ние пайда болады. Б?л жаратылысты? за?ы. Сонды?тан да мен ?р баланы жеке т?л?а ретінде с?йіп т?руым керек деп ойлаймын. Б?л ?шін ма?ан б?гінгі та?да маманды??а деген махаббатыммен бірге тынымсыз іс-?рекет, жан-жа?ты білім, к?штен ?алмайтын заманауи біліктілік керек.

??с пен дихан бір жылда е?бегіні? жемісін к?рсе, мен ?ысты? ыз?ары мен жазды? аптап ысты?ына ?арамай б?лдіршіндерімні? ?ядан ?ш?анша м?пелеп е?бегімні? жемісін к?ремін. Ендеше бізді? ж?мыс, бізді? к?сіп к?зге к?ріне бермейтін, алайда жауапкершілікті зор талап ететін с?йікті маманды?.

Мен балаларды жанымдай жа?сы к?ремін.

Балаба?шаны? у-шуынсыз ?мірімді елестете алмаймын. ?р бала ?зінше бір ?лем. Тым жа?сы, тап-таза, сезімдері п?к, а??ал, с?йкімді жандар. Ендеше оларды ?алай ?ана, жа?сы к?рмейсі?. Мені ?здеріне ас?ар таудай с?йеніш деп біліп т?р?анын сезе т?ра, мен олар?а жан-т?німмен берілмесем кім бол?аным.

Жасыратыны жо?, осы маманды?ты та?да?ан жандарды? к?сібіне к??ілі толмай ?иынды?ын айтатындар к?п, біра? маманды?ын ?згертетіндер сирек. Оны? себебі, с?йкімді балаларды? киелі ортасы т?рбиешіні н?зік жіппен байлап ?оятын сия?ты. Мені? балаба?шада жетінші жыл ?ызмет етуім. Б?лдіршіндерге арна?ан осынау уа?ытымды ?мірімні? м?ні деуге болады.

?рбір о?у іс-?рекеттерім жас б?лдіршіндер ?шін ?з ??пиясын аш?ан сыр санды? сия?ты болса, ?зімді сол сырды? си?ыршысындай к?ремін. Неге десе?із ?р баланы? емеурінін ж?зінен о?итын де?гейге жеттім. Ма?тан?аным емес, бірнеше рет саба? беріп, сарапшыларды? игі тілектері мен о? ы?пал таныт?ан пікірін естіп келемін. Соны? д?лелі «?лкен, кіші с?біздер» та?ырыбында ?ткен ашы? саба?тарым,т.б.

?азіргі та?да ?о?амымызда баланы? логикалы? ойыныны? жан-жа?ты дамуы мен ?ш тілді білуі ?шін ж?мыстар ж?ріп жат?аны б?рімізге аян. Б?лдіршіндерге т?рбие мен білім беруде мен білікті де білімді маман болуым керек. Т?рбие отбасынан бастау алады. Бірде ата-ана жиналысын жасадым, сол кезде бір ата-анам мен туралы былай деді: Бір к?ні балам ма?ан ж?гіріп келіп:

Анашым, сен мені жа?сы к?ресі? бе? – деді.
Мен сені тек ?ана жа?сы болса? жа?сы к?ремін, - дедім.
Ал, мен сені ?немі жа?сы к?рем. Мен т?ртіпсіз болсам ?расы? ?ой. Ол ма?ан батады. Біра? сонда да мен сені жаман к?ре алмаймын.

Мені? к?зімнен жас шы?ып кетті: ?з с?зіме ?зім ?ялып кеттім – деді.

?рине, балалар ?олпаштап, ма?тап отыруды с?йеді. Сонды?танда ата-ана да ?р с?зіне абай болу керек. Неге десе?із, б?гінгі ?ар?ынды даму ?рдісіндегі балалар дарынсыз, талантсыз деп айту ?иын болады. Б?ла? к?ріп, аша білу, біз ?шін - парыз.

Мен ?азіргі заман?а лайы?ты т?рбиеші болу?а тырысып ба?амын.

М?найлы ауданы

№10 «А?бота» балаба?шасы

«Мен - жа?ашыл педагогпын» (эссе)

Дайында?ан: Койбакарова Г.Д.

№10 «А?бота» балаба?шасы

2015-2016 о/ж

Показать полностью

Вы уже знаете о суперспособностях современного учителя?

Тратить минимум сил на подготовку и проведение уроков.

Быстро и объективно проверять знания учащихся.

Сделать изучение нового материала максимально понятным.

Избавить себя от подбора заданий и их проверки после уроков.

Наладить дисциплину на своих уроках.

Получить возможность работать творчески.

=> ПОЛУЧИТЬ СУПЕРСПОСОБНОСТИ УЧИТЕЛЯ <=

Просмотр содержимого документа
«Мен жа?ашыл педагогпын»

Мен - жаңашыл педагогпын (эссе)

Мен бүгін ерекше сезіммен ояндым,

Сәулелі ақ таңның шуағына боялдым.

Тағы да бақшама аяңдап келемін,

Бүлдіршін үнімен жұмыста қиялым.

Ия, мен үшін балабақша өмірімнің мәніне айналды. Қазіргі жұмыс жасап жүрген «Ақбота» балабақшасына осы бір өлең шумақтарының күш-қуатымен келе жатырмын. Тағы да бүлдіршіндерді көремін. Олардың кейбірі күліп, кейбірі жылап келеді. Бірақ бір сәтте сол бір көңіл-күйлерін жағымдылыққа толтырып, балабақшаға деген ыстық махаббатын оятатын тәрбиешінің аялы алақаны. Мынау менің кішкентай бөбектерім...

Мен тәрбиешімін... Осы мамандықтың қызығы мен қиындығын бала ортасында жүрген менен артық ешкім сезе алмайды. Жер бетінде тәрбиешінің алдын көрмеген, педагог қызметкерлерден сабақ алмаған жан жоқ шығар.

Мен үшін, дән егіп өсіруден, ұя салып балапан баптаудан, бала тәрбиелеп қанатын қомдап алыптың ұясынан ұшырудан, балабақшада бүлдіршіндердің бал тілдерін ұстартып үлкен жетістіктермен мектеп табалдырығын аттатудан артық бақыт жоқ. Біз, тәрбиешілер үшін балаға ненің дұрыс-бұрыстығын, не ыстық, не суық екенін, не жаман, не жақсы екенін сары ауыз балапандарға үйретуден қиын іс жоқ. Өйткені егінші дәнін жазға сүйеніп ексе, құс балапан салып, оны суық түскенше балапанының қанатын қатайтып ұшыруға бейімдейді.

Ал, мен ше? Мен өз мамандығыма деген ұлы махаббатыма сенемін. Әрбір бүлдіршіннің тәрбие мен қоршаған ортасын танып – білудегі жаратылысының ірге тасын тәрбиешімен, яғни менімен бастауыш сынып мұғалімі қалайды. Іргетасы мықты болса ғұмыр бойы мұқалмайтын дүние пайда болады. Бұл жаратылыстың заңы. Сондықтан да мен әр баланы жеке тұлға ретінде сүйіп тұруым керек деп ойлаймын. Бұл үшін маған бүгінгі таңда мамандыққа деген махаббатыммен бірге тынымсыз іс-әрекет, жан-жақты білім, көштен қалмайтын заманауи біліктілік керек.

Құс пен дихан бір жылда еңбегінің жемісін көрсе, мен қыстың ызғары мен жаздың аптап ыстығына қарамай бүлдіршіндерімнің ұядан ұшқанша мәпелеп еңбегімнің жемісін көремін. Ендеше біздің жұмыс, біздің кәсіп көзге көріне бермейтін, алайда жауапкершілікті зор талап ететін сүйікті мамандық.

Мен балаларды жанымдай жақсы көремін.

Балабақшаның у-шуынсыз өмірімді елестете алмаймын. Әр бала өзінше бір әлем... Тым жақсы, тап-таза, сезімдері пәк, аңғал, сүйкімді жандар. Ендеше оларды қалай ғана, жақсы көрмейсің. Мені өздеріне асқар таудай сүйеніш деп біліп тұрғанын сезе тұра, мен оларға жан-тәніммен берілмесем кім болғаным...

Жасыратыны жоқ, осы мамандықты таңдаған жандардың кәсібіне көңілі толмай қиындығын айтатындар көп, бірақ мамандығын өзгертетіндер сирек... Оның себебі, сүйкімді балалардың киелі ортасы тәрбиешіні нәзік жіппен байлап қоятын сияқты. Менің балабақшада жетінші жыл қызмет етуім. Бүлдіршіндерге арнаған осынау уақытымды өмірімнің мәні деуге болады.

Әрбір оқу іс-әрекеттерім жас бүлдіршіндер үшін өз құпиясын ашқан сыр сандық сияқты болса, өзімді сол сырдың сиқыршысындай көремін. Неге десеңіз әр баланың емеурінін жүзінен оқитын деңгейге жеттім. Мақтанғаным емес, бірнеше рет сабақ беріп, сарапшылардың игі тілектері мен оң ықпал танытқан пікірін естіп келемін. Соның дәлелі «Үлкен, кіші сәбіздер» тақырыбында өткен ашық сабақтарым,т.б.

Қазіргі таңда қоғамымызда баланың логикалық ойынының жан-жақты дамуы мен үш тілді білуі үшін жұмыстар жүріп жатқаны бәрімізге аян. Бүлдіршіндерге тәрбие мен білім беруде мен білікті де білімді маман болуым керек. Тәрбие отбасынан бастау алады. Бірде ата-ана жиналысын жасадым, сол кезде бір ата-анам мен туралы былай деді: Бір күні балам маған жүгіріп келіп:

Анашым, сен мені жақсы көресің бе? – деді.
Мен сені тек қана жақсы болсаң жақсы көремін, - дедім.
Ал, мен сені үнемі жақсы көрем. Мен тәртіпсіз болсам ұрасың ғой. Ол маған батады. Бірақ сонда да мен сені жаман көре алмаймын.

Менің көзімнен жас шығып кетті: Өз сөзіме өзім ұялып кеттім – деді.

Әрине, балалар қолпаштап, мақтап отыруды сүйеді. Сондықтанда ата-ана да әр сөзіне абай болу керек. Неге десеңіз, бүгінгі қарқынды даму үрдісіндегі балалар дарынсыз, талантсыз деп айту қиын болады. Бұлақ көріп, аша білу, біз үшін - парыз.

Мен қазіргі заманға лайықты тәрбиеші болуға тырысып бағамын.